น้ำใจจากเพื่อนเก่าในเฟซบุค ปกติแล้วเราไม่ค่อยเฟซบุคทำงานสักเท่าไหร่ นอกเหนือจะเอาไว้ส่งข่าวกับเด็กๆ สั่งงาน และด่าเด็กผ่านเฟซบุคเท่านั้น แต่ตอนนี้เราใช้เฟซบุคเป็นประโยชน์มากกว่านั้น เราอยากขอทุนภายนอกทำวิจัย แต่คิดเรื่องไม่ออก ไม่รู้จะทำอะไรยังไงดี อยากทำเรื่องหนังตะลุง คิดคนเดียวมันก็ตันเพราะเราเองก็ไม่ค่อยได้ดูหนังตะลุงมากนัก จึงไปโพสต์ถามความคิดเห็นจากเพื่อนเก่าๆ ในกลุ่มโรงเรียนทั้งโรงเรียนประถม และโรงเรียนมัธยม แม้จะมาตอบกันไม่กี่คน แต่ว่าแต่ละคนก็ให้ข้อมูลเบื้องต้นเป็นอย่างดี และเต็มใจ บางคนเรายังนึกไม่ออกเลยว่า "ใครวะ?" มีเพื่อนคนนึง เป็นเพื่อนโรงเรียนประถม ไม่เคยอยู่ห้องเดียวกันเลย รู้จักกันผิวเผิน แต่มีน้ำใจมาก ถ่ายรูปให้ดู ถามรายละเอียดต่างๆ ก็ตอบดี และยังยินดีที่จะพาเราลงพื้นที่ด้วย โห อ่านแล้วน้ำตาจะไหล นี่เรายังเหลือเพื่อนดีๆ อยู่อีกสินะ หลังจากนั้นก็พอคลำทางได้บ้างแล้ว วันรุ่งขึ้นปรึกษาเพื่อนร่วมงานอีกคน คือต้องยอมรับว่าเราไม่เก่งวิจัยเอาเสียเลย แต่เราต้องทำเพราะอยากได้เงินมาให้แม่ ถ้าไม่รู้ก็ต้องยอมรับว่าไม่รู้ ต้องถาม ต้องปรึกษา อย่าทำตัวเป็นน้ำเต็มแก้ว คุยไปคุยมาเจอทางสว่างไปต่อได้ พี่ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องที่เชียงใหม่ก็ใจดีเช่นกัน ให้ยืมชื่อไปใส่เป็นที่ปรึกษาอีกด้วย ทุกอย่างก็ลงตัวเหลือแต่ว่าส่งข้อเสนอไป ส่วนเขาจะให้ทุนหรือเปล่าก็เป็นอีกเรื่อง ถ้าได้ก็อาจจะดี แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรไม่ต้องเหนื่อยเพิ่ม (ซื้อลอตเตอรี่เสี่ยงโชคต่อไป) ยังไงก็ขอขอบคุณมาร์ก ซัคเคอร์เบิร์กที่ทำให้เราเจอมิตรภาพและเพื่อนเก่าที่มีน้ำใจในเฟซบุคนะ จากที่เคยคิดว่ามันไม่เป็นสาระประโยชน์กับเราสักเท่าไหร่ ตอนนี้มันเริ่มทำให้เราเห็นคุณค่ามากขึ้นแล้วล่ะ Create Date : 27 กันยายน 2558 Last Update : 27 กันยายน 2558 20:10:37 น. 0 comments Counter : 1322 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก