เล็กฟัดใหญ่ น้องที่ทำงานมีปัญหากับผู้บริหารเรื่องสตูดิโอ ไอ้เราต้องเข้าข้างน้องอยู่แล้ว เพราะเราก็ต้องเห็นประโยชน์ของเด็กเป็นสำคัญ และความยุติธรรมต้องมาก่อน เมื่อวานก็เลยสั่งเด็กทำข่าวเจาะเรื่องสตูดิโอเลย จ่ายค่าเทอมเต็ม แต่ไม่มีอุปกรณ์ให้ใช้ มันก็ต้องสงสัยและตั้งคำถาม พ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสาร มีก็ใช้ซะ ถ้าผู้บริหารไม่ให้คำตอบก็ยิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่ วันนี้เอาอีก เด็กกลุ่มนึงคิดประเด็นไม่ออก เรามีสองประเด็นให้เลือก เด็กเลือกประเด็น green university เราว่าทำเลย เราก็อยากรู้เหมือนกันว่า ทำไมที่นี่ถึงขึ้นมาอยู่อันดับ 3 ของประเทศได้ ท้าทายอำนาจมืดนะเรา สงสัยจะได้เรียกเข้าห้องเย็น ไปปรับทัศนคติเร็วๆ นี้ อยากให้เรียกอยู่เหมือนกัน อยากรู้ว่าเสรีภาพทางวิชาการที่นี่มันจะศักดิ์สิทธิ์แค่ไหน ยังไม่จบ เอาอีกเรื่อง วันนี้จอดรถไกลจากตึกที่ทำงานครึ่งกิโลได้ (จอดงี้เกือบทุกวันล่ะ) อดที่จะบ่นไม่ได้ เลยโพสต์รูปนี้ลงสเตตัสเฟซบุคสาธารณะ (เป็นเพื่อนกับอธิการฯด้วย) บ่นเรื่องรปภ.ทั้งม.ไม่เป็นอันทำไรกัน นอกจากนั่งเฝ้าเลนจักรยานกลัวคนมาจอดรถทับ วันนึงมีคนขี่จักรยานไม่ถึงสิบคัน เด็กๆ ชอบใจ กดไลค์เป็นร้อยคน ยังไม่จบ ไปโพสต์เรื่องที่จอดรถในกลุ่มของคณะอีก ถามว่านี่คือที่จอดรถที่คณะแก้ปัญหาให้แล้วหรือ? เพิ่มที่จอดรถให้ตั้ง 4 คัน ดีใจน้ำตาจะไหล มีคนกดไลค์ 4-5 คน นอกนั้นคงได้แต่แอบขำแอบด่าเรา จนคณบดีมาตอบว่า สร้างไม่ได้แล้ว ต้องขออนุมัติจากมหาลัยกับสภามหาลัยก่อน อยากจะบ้าตาย เป็นคณบดีมาสองสมัยไม่รู้เลยเหรอว่าต้องทำอะไรยังไง เวรกรรม อุตส่าห์อยู่จนเกษียณแล้วกลับมาเป็นต่อซะเปล่า อีกหน่อยเราคงจะถูกเรียกไปเขียนใบลาออก หรือประเมินไม่ผ่าน แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ ยินดีลาออก หรือไม่ผ่านประเมิน แต่ช่วยหางานใหม่ ฝากงานให้เราด้วย ไม่งั้นเราฟ้องศาลปกครองแน่ ยิ่งแก่ยิ่งระห่ำนะจะบอกให้ ไม่มีลูกผัวให้เป็นภาระด้วย Create Date : 21 มกราคม 2558 Last Update : 21 มกราคม 2558 21:47:55 น. 0 comments Counter : 1773 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก