คำปรึกษา วันนี้ได้ทำหน้าที่อ.ที่ปรึกษาแต่เช้า เมื่อมีเด็กผู้หญิงมาขอพักการเรียน เราถามว่าทำไมต้องพัก เขาว่ามีปัญหาครอบครัว เราว่าปัญหาอะไร เล่าหน่อยว่าแก้ได้มั้ย อาจจะไม่ต้องถึงขั้นพักการเรียนก็ได้ เราไม่อยากให้พัก เด็กอึกอักที่จะตอบ เธอน้ำตาคลอ เราว่ามีอะไรเล่าได้ เราก็พยายามเกลี่ยกล่อมให้พูด เพราะอยากช่วยแก้ปัญหา จนในที่สุด เธอบอกว่าเธอเครียดสะสม มีปัญหาสารเคมีในสมอง และผ่านการฆ่าตัวตายมาแล้วก่อนหน้านี้ โอ้ว เรื่องใหญ่เลย เราเลยถามไปว่า "เป็นโรคซึมเศร้าใช่มั้ย" เด็กว่าใช่ ตอนนี้หาจิตแพทย์ กินยาอยู่ นอกเหนือจากนั้นมีปัญหาครอบครัวจริงๆ ด้วย ฟังแล้วน่าเห็นใจ อาจจะเป็นเรื่องเล็กสำหรับใครๆ แต่คนที่เป็นคนที่เจอนั้น มันเป็นเรื่องใหญ่ในชีวิตของเขานะ ไม่เป็นไม่รู้หรอก เราเองยังเกือบเป็น แต่รอดมาได้หวุดหวิด เราก็ไม่ได้ให้คำปรึกษาอย่างจิตแพทย์ แต่รับฟังและสัญญาว่าจะติดตามผล ใจเราเองก็รู้สึกผิดนะที่อาจจะมีส่วนทำให้เธอรู้สึกแย่ เมื่อปีที่แล้วเด็กคนนี้เคยส่งข้อความมาหาเราในแชทส่วนตัวว่า เธอไม่สบายใจและขอยอมรับผิดคนเดียวหลังจากที่ส่งงานของกลุ่มผิด เราอ่านแต่ไม่ตอบ เพราะคิดว่าเป็นเรื่องมันผ่านไปแล้ว แต่เราว่าการที่ไม่ได้ตอบกลับไป อาจสร้างความเครียด และไม่สบายใจแก่เด็กเพิ่มมากขึ้นก็ได้ รู้สึกผิดเหมือนกันแม้จะย้อนเวลากลับไปไม่ได้ แต่ก็จะทำหน้าที่กับช่วงเวลาที่เหลือให้ดี เราบอกเด็กว่า "โชคดีที่ไม่เป็นไร ครูก็ไม่อยากได้ยินเรื่องเศร้า รักษาตัวให้หายไวๆ แล้วกลับมาเรียนต่อ มีอะไรคุยกับครูได้ ยินดีรับฟัง" เรารับฟังจริงๆ นะ จะระบาย หรืออยากเล่าอะไรก็เล่า เพราะนึกถึงตัวเองบางทีก็แค่คนรับฟังเท่านั้นแหละ Create Date : 14 กรกฎาคม 2559 Last Update : 14 กรกฎาคม 2559 21:35:52 น. 0 comments Counter : 1158 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก