|
รักภักดิ์ใจ ผู้เขียน : ปริญญ์ ผู้พิมพ์ : แจ่มใส LOVE 286 หน้า ราคา 199 บาท
ปกหลัง :
เพราะความปรี๊ดแบบจิตหลุดที่โดนมือดีกรีดรถคู่ใจเป็นทางยาว ทำให้ แก้วกันตา ไม่รู้ว่าเธอกำลังแผลงฤทธิ์เดชต่อหน้า หริทัศว์ กรรมการผู้จัดการของบริษัทลูกค้าที่เธอดูแลอยู่ซะแล้ว ในสายตาเธอ... เขาเหมือน พ่อพระ มาโปรดที่ทำให้เธอจับคนมือบอนได้ แต่ในสายตาเขา... เธอไม่ดูเป็นนางร้ายขี้วีนเหวี่ยงไปแล้วหรือ งานนี้เธอก็ได้แต่ภาวนาว่าอย่าได้เจอกันอีกเลย
แต่ดูเหมือนฟ้าจะไม่ฟังคำขอ เมื่อเธอบังเอิญได้พบกับเขาอีกครั้ง ที่ บ้านให้ธรรม สถานปฏิบัติธรรมที่ครอบครัวของเขาเป็นผู้ก่อตั้ง ทำให้หลังจากนั้นเธอได้รู้จักตัวตนของเขาในอีกแง่มุมหนึ่งที่ไม่ใช่ชายหนุ่มมาดนักธุรกิจ หากแต่เป็นชายหนุ่มที่จิตใจดีงามอุทิศตัวทำงานเพื่อสังคมอย่างแท้จริง
แก้วกันตารู้ดีว่าผู้ชายที่แสนดีเพอร์เฟ็กต์ขนาดนี้คงไม่แลหญิงสาวที่ต่างจากเขาสุดขั้วอย่างเธอ แต่!... ใครจะอธิบายได้บ้างว่าท่าทีของเขาตอนนี้นี่มันคืออะไร... บังคับให้เธอเรียกเขาว่า เฮียเฮี้ยบแถมแทนตัวเองว่า เฮีย กับเธอได้อย่างสนิทสนมหน้าตาเฉย และยังพยายามพาตัวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันของเธอทีละนิดอีก!
หลังอ่าน... โปรยปกหลังจัดซะเต็มขนาดนี้ คงไม่ต้องร่ายเรื่องย่อแล้วกระมัง เป็นนิยายรักร่วมสมัยที่น่ารักน่าอ่านตามสไตล์ของนิยายแจ่มใสนั่นแหละค่ะ
เล่มนี้เป็นหนึ่งในนิยายชุด 'Hot Guys, Hot Mind หล่อนี้...ที่หัวใจ' ซึ่งดูจากชื่อชุดก็คงเห็นแล้วว่านิยายชุดนี้เน้นขายตัวพระเอก... ซึ่งพระเอกของเรื่องนี้เขาก็ขายได้จริง ๆ แหละค่ะ เป็นนักธุรกิจใหญ่ ผู้บริหารระดับสูง หล่อ รวย ใจดี ใจเย็น แถมยังธรรมะธัมโมถึงขั้นตั้งสถานปฏิบัติธรรม จัดตั้งมูลนิธิที่ไม่แสวงหากำไรอีก... ว๊าว...อะไรจะเลิศเลอเพอร์เฝ็กต์ขนาดน้าน...
แต่จากคำโปรยปกหลังดูเหมือนจะให้ร้ายนางเอกเวอร์ไปหน่อยนะ เจ้าหล่อนไม่ได้ร้ายวีนเหวี่ยงโดยไม่มีเหตุมีผลซักหน่อย...
แก้วกันตาเป็นหญิงสาววัยทำงานที่ต้องมาติดต่องานที่บริษัทของหริทัศว์ บังเอิญเกิดเหตุให้เธอต้องจิตหลุดเมื่อรถของเธอถูกพนักงานระดับล่างของบริษัทนั้นขูดจนเป็นรอย พระเอกลงมาจัดการกับคนมือร้ายด้วยตัวเองจนกลายเป็นจุดสนใจของผู้คน
หลังจากวันนั้นก็ดูเหมือนว่าเธอต้องให้บังเอิญได้เจอเขาอีกเรื่อย ๆ และยิ่งบังเอิญเวอร์ไปใหญ่เมื่อ"เพื่อนไปวัด"ของพ่อเธอก็เกิดจะเป็นมหาเศรษฐีระดับประเทศอย่างพ่อของเขาอีก
ทั้งคู่ก็เลยได้มีโอกาสทำบุญร่วมชาติ กินข้าวก้นบาตรร่วมขัน กระชับความสัมพันธ์กันอย่างรวดเร็ว...เร็วมากเสียด้วย
แต่ก็อย่างที่บอกตอนแรกว่าคอนเซ็ปต์ของนิยายชุดนี้เน้นความ"หล่อที่หัวใจ"ของพระเอก ดังนั้นเรื่องราวจึงไม่ได้เน้นในเรื่องราวรัก ๆ ใคร่ ๆ ของคู่พระ-นางเท่าไหร่ (แต่ก็มีอยู่มั่งหรอกน่ะ ก็เป็นนิยายรักอะ ไม่ใช่นิยายธรรมะ! ฮ่า...) หากแต่มุ่งเน้นที่ปมปัญหาเกี่ยวกับกิจการของสถานปฏิบัติธรรมที่พระเอกดูแลอยู่ ผู้เขียนได้สอดแทรกเรื่องของเล่ห์เหลี่ยมกลโกงของผู้ที่หากินกับความใจดี หวังบุญของคนอื่น อย่างที่เราอาจจะเคยพบเห็นอยู่บ่อย ๆ โดยเฉพาะในยุคที่โซเชี่ยลเน็ตเวิร์กกำลังบูมได้ที่อย่างทุกวันนี้ แล้วเราก็จะได้เห็นวิธีตั้งรับและแก้ปัญหาของคุณพระเอกแบบ...ธรรมะ ๆ
เรื่องนี้ไม่ได้มีตัวร้ายแบบชิงรักหักสวาทอะไรทำนองนั้นก็จริง... (ความรักของพระเอกนางเอกราบรื่นมากกกก...) หากแต่มีตัวอิจฉาโผล่มาประมาณพวกหน้าไหว้หลังหลอก ต่อหน้ามะพลับลับหลังตะโกมากกว่า ซึ่งก็ถือว่าเป็นการให้บทเรียนในเรื่องของการมองคน การคบคนให้กับนางเอกที่แสนจะมองโลกในแง่ดี...
ชอบค่ะ อ่านแล้วก็มีแฝงข้อคิดดี ๆ ให้ได้ฉุกใจ สำนวนภาษาคนเขียนลื่นไหลอ่านได้รื่นรมย์ดีค่ะ การดำเนินเรื่องให้โทนสดใสร่าเริงตามบุคลิกของนางเอก กับพระเอกที่ใจดี ใจเย็น แต่ก็มีมุมกุ๊กกิ๊ก ๆ น่ารัก ๆ เวลาอยู่กับนางเอก
อ้อ...ตอนท้ายเล่มยังมีแถมตอนพิเศษอีกต่างหาก (อันเป็นธรรมเนียมปฏิบัติของนักเขียนแจ่มใสสินะ) ซึงตอนพิเศษของเล่มนี้น่าจะเรียกว่าเป็นเรื่องสั้นได้อีกเรื่องหนึ่งเลยแหละ เพราะเป็นเรื่องของปานชีวา พี่สาวของแก้วกันตา กับพสุธร เพื่อนของหริทัศว์ เป็นประมาณ...รักที่หวนคืน ที่ก็...น่ารักไปอีกแบบ นับว่าเป็นของแถมที่คุ้มค่าอยู่ค่ะ
เพรงพรางใจ ผู้เขียน : พราวพิรุณ ผู้พิมพ์ : แจ่มใส LOVE 374 หน้า ราคา 249 บาท
ปกหลัง :
กันย์ทิวา ตัดสินใจแล้วว่าเธอจะหนี!... เพราะหากต้องทนอยู่ในบ้านที่ไร้ซึ่งความสุข ไร้อิสรภาพ และรอวันถูกบิดาจับแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จัก เธอขอเลือกหนีไปตายเอาดาบหน้าดีกว่า ทว่าหญิงสาวเหมือนกับหนี เสือ ไปปะทะ หมี
เปล่า!ไม่ใช่ว่า ธาริน เจ้านายใหม่ของเธอ จะดุร้ายหรือโหดเหี้ยมราวกับหมีหรอก แต่รูปร่างสูงใหญ่ภายใต้หนวดเครารุงรังต่างหาก ที่ทำให้ใครๆ ต่างคิดว่าเขาคือ...หมี พอได้อยู่ร่วมบ้านกัน เอ่อ...สองต่อสอง เธอก็ค้นพบว่าหมีนั้นซ่อนความเซ็กซี่เอาไว้มากมาย แถมกลิ่นกายก็ยังหอมสะอาด... จนไม่อาจจะหยุดลวนลามเขาทางสายตาได้แม้สักนาทีเดียว! แต่ที่เธอไม่รู้เลยจริงๆ ก็คือเขาเป็น หมีจำศีล เพราะมีความลับและอดีตอันเจ็บปวดซุกซ่อนเอาไว้มากมาย จนต้องทิ้งชีวิต ทิ้งผู้คนมาอยู่ชนบทแบบนี้ และความลับของเขาก็คงจะเป็นความลับไปตลอดกาล ถ้าเธอไม่จุ้นจ้านอยากรู้แล้วเผลอไปสะกิดแผลเก่าของเขาขึ้นมา!
หลังอ่าน... (จริง ๆ แล้วเรื่องนี้ออกจะคนละแนวกับเรื่องข้างบนนะคะ ไม่ได้อยู่ในชุดเดียวกันด้วย แต่เผอิญได้อ่านในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน หนังสือจากค่ายเดียวกัน เลยหยิบมาบอกต่อในบล็อกเดียวกันซะเลย)
เรื่องนี้ออกแนวดราม่า-โรแมนติกค่ะ พระเอก นางเอกต่างมีปมชีวิต เบื้องหลัง พื้นฐานทางครอบครัว ตลอดถึงลักษณะนิสัยของทั้งสองคนแตกต่างกันแทบจะคนละขั้ว... เมื่อมาเจอกัน ก็ดูเหมือนว่าจะเติมเต็มซึ่งกันและกันได้พอดิบพอดี
เล่าเรื่องย่อ ๆ เพิ่มเติมอีกนิด ๆ เอ้า!
กันย์ทิวาหนีการถูกจับคลุมถุงชนโดยผู้เป็นพ่อ ซึ่งเป็นเจ้าสัวใหญ่ที่เลี้ยงดูลูก ๆ อย่างเข้มงวดและกำหนดกรอบทางเดินให้เสร็จสรรพ
ในระหว่างการหลบหนี เธอถูกล้วงกระเป๋า ซ้ำบังเอิญไปเจอเข้ากับญาติสนิท เธอจึงตัดสินใจแอบขึ้นกระบะหลังรถคันหนึ่ง แล้วก็พบในเวลาต่อมาว่า เจ้าของรถคันที่เธอโดยสารมานั้นเป็นเกษตรกรมือใหม่ ที่ใจดีผิดกับรูปร่างหน้าตาที่ใหญ่โตราวกับหมี กับหนวดเครารุงรังรก ๆ นั้นมาก เธอไว้ใจเขาถึงขั้นขอสมัครเป็นลูกจ้างชั่วคราว และไปพักอาศัยอยู่ในบ้านพักของเขา
แล้วเธอก็ได้ใช้ประสบการณ์จากการเป็นลูกสาวเจ้าสัวมาช่วยเรื่องงานด้านการตลาดให้กับธาริน.. .อย่างมีประสิทธิภาพราวกับมืออาชีพ แถมเธอยังช่วยออกแบบการจัดการพื้นที่ในสวนของเขาได้อย่างงดงามลงตัว จนเขารู้สึกทึ่งแกมชื่นชม และต่อมาก็เริ่มรู้สึกดีใจที่มีเธอโผล่เข้ามาในชีวิต ความสัมพันธ์ของทั้งสองจึงค่อย ๆ พัฒนา(แบบเรื่อย ๆ มาเรียง ๆ)
แต่รักแท้ย่อมมีอุปสรรค... เมื่อวันหนึ่งเงาะ(หมี)เกิดถอดรูปให้สาว ๆ ได้ยลโฉม ตัวอิจฉาจึงเผยตัว... เท่านั้นยังไม่พอ วันดีคืนดีอดีตภรรยาก็โผล่มาทำท่าทวงความสัมพันธ์ครั้งเก่าก่อน
...............
อย่างที่บอกตั้งแต่หัวบล็อกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างต่างแนวจากเรื่องข้างบน เริ่มตั้งแต่ต้นเรื่องมาเลย...เปิดเรื่องได้เอื่อยเฉื่อยมาก ๆ (ขอสารภาพว่าเกือบอ่านไม่รอดบทแรก) เริ่มเรื่องด้วยการแนะนำตัวพระเอกที่มีปูมอดีตอันขมขื่นแกมเศร้า จนต้องพาตัวหลีกลี้หนีหน้าสังคมไปอยู่ยังดินแดนที่ตัวเองไม่คุ้นเคย ซุกตัวอยู่เงียบ ๆ ปล่อยปละเนื้อตัว ผมเผ้า หนวดเครายาวรุงรัง จนกลายเป็นที่หวั่นเกรงของผู้คนในชุมชนเล็ก ๆ แห่งนั้น (สาว ๆ เห็นก็แทบเป็นลม...ตามคำบอกเล่าของผู้เขียน...ขนาดนั้น!)
เรื่องราวมากระเตื้องขึ้นนิดนึง ตอนที่ตัดมาเปิดตัวนางเอก... แต่ก็นั่นแหละ นางเอกก็มีปมดราม่าออกแนวน้ำเน่า(เกือบจะ)พอ ๆ กัน เห็นพี่ ๆ ถูกบังคับ จับคลุมถุงชนมาแล้ว ทางรอดเดียวของเธอคือต้องหนีออกจากบ้านเท่านั้น
และแน่นอน...นางเอกหนีออกจากบ้านต้องถูกล้วงกระเป๋า...เงินหมด แล้วจังหวะก็ต้องพอดิบพอดี...พระเอกขับรถมาจอดแถว ๆ นั้น นางเอกก็แอบขึ้นรถมา .... เป็นไปตามขนบนิยายไทยเป๊ะ ๆ
แต่ที่บอกว่าเรื่องราวมันเริ่มกระเตื้องขึ้นก็เพราะตัวตนของพระเอกที่เรารับรู้ผ่านนางเอกมันเริ่มเปลี่ยนแปลกไป แม้จะยังทื่อมะลื่อ ซื่อ ๆ เงียบ ๆ เหมือนเดิม แต่ก็จะมีมุมอบอุ่นนิด ๆ เซ็กซี่หน่อย ๆ เพิ่มเข้ามา...
โดยเฉพาะบทบรรยายถึงกลิ่นกายที่หอมจนนางเอกรู้สึกวาบหวิวหวั่นไหวยามเข้าใกล้นั่น จากความู้สึกรำคาญความทึ่มทื่อของพระเอกตงิด ๆ ก็เริ่มจะคลายไปล่ะ เปลี่ยนมุมมองใหม่ ได้เห็นความหล่อ ความสะอาดภายใต้รูปลักษณ์หมีป่าหน้าตารกหนวดขึ้นมามั่ง
แต่ก็นั่นแหละ...ก็ยังไม่วายรู้สึกว่านางเอกออกแนวเวิ่นเว้อมากไปหน่อยไหม... คือติดแนวนิยายสมัยใหม่มากไปตรงที่ให้นางเอกต้องแสดงอาการออกนอกหน้าซะดูเวอร์ รำพึงรำพันถึงความเซ็กซี่ของพระเอกซ้ำ ๆ ซาก ๆ อยู่นั่นแล้ว
..........
แต่นี่อาจจะเป็นความสมดุลของเรื่องราวที่ผู้เขียนตั้งใจก็เป็นได้ ด้วยเขาวางบุคลิกพระเอกให้เป็นคนทื่อ ๆ เงียบ ๆ เป็นสุภาพบุรุษ ยอมคน(จนเกือบจะกลายเป็นหงอ) แถมปากหนัก ไม่ช่างพูด เขาจึงต้องสร้างนางเอกให้มาปกป้อง(ผลประโยชน์ของ)พระเอกด้วยบุคลิกลุย ๆ ฉลาดทันคนและไม่ยอมใคร แล้วก็ช่างซักช่างถาม อยากรู้อยากเห็นไปเสียทุกอย่าง
โดยรวมแล้วพล็อตเอย ปมและประเด็นของเรื่องเอย ...ดูน่าสนใจนะคะ โดยเฉพาะปมอดีตของพระเอกนั่น เสียแต่การเล่าเรื่องมันค่อนข้างเรื่อยเปื่อยเอื่อยอืดไปนี๊ดดดดด...นึง โดยเฉพาะตอนต้น ๆ เรื่อง กว่าจะมารู้สึกสนุกชวนตามติดก็ปาเข้าไปครึ่งค่อนเรื่อง
สำนวนภาษาคนเขียนก็โอเคเลยค่ะ อ่านได้ลื่นไหลไม่มีสะดุด เพียงแต่มันไม่มีจุดพีคให้ตื่นเต้นเร้าใจเท่าที่ควรเท่านั้นค่ะ ส่วนตัวจึงรู้สึกเฉย ๆ หลังอ่านจบ ไม่ถึงกับชื่นชอบจนอยากเชียร์ให้อ่านตาม แต่ก็ไม่ถึงกับเสียดายตังค์เสียดายเวลาที่ได้อ่าน... ถือว่าเป็นการลองของใหม่ที่ไม่เสียหลายค่ะ
|
ออกมาเรื่อย ๆ ไม่ขาดสายเลย