|
เมรีในร้านหนังสือ ผู้เขียน : อุรุดา โควินท์ สนพ.เพื่อนดี/พิมพ์(ก.ย. 58) 324 หน้า ราคา 230 บาท
บางส่วนจากคำนำสำนักพิมพ์
หนังสือเล่มนี้ทำให้เรารู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง หมาตัวหนึ่ง คนหลายคนที่รักเธอ ครอบครัวที่มีส่วนผลักดันให้เธอสร้างโลกใบงามขึ้นไว้ ภายในโลกนั้นมีตัวตน ความคิด มีมุมสงบเล็ก ๆ ที่เธอห่อหุ้มมันไว้ด้วยวัตถุกันกระแทก คือ...หัวใจอันแข็งแกร่งของตัวเอง
เกริ่นก่อน... ได้ยินชื่อเสียงของนักเขียนสุดติสท์นามนี้มาสักระยะหนึ่งแล้ว แต่ยังไม่เคยมีโอกาสได้ลิ้มลองผลงานของเธอเสียที มาเล่มนี้ โชคดีได้รับเป็นรางวัลจากคุณมุลิลาวิฬาร์มาเลศจากการเข้าร่วมเกมบิงโกในห้องภารกิจพิชิตกองดองรอบที่แล้ว รู้สึกเป็นปลื้ม รู้สึกขอบคุณมาก ๆ เพราะแค่เห็นชื่อเรื่องก็จุดประกายความสนใจขึ้นมาทันที ยิ่งได้เห็นภาพปก ที่มีเจ้าขนทองนอนยิ้มอยู่หน้าประตูร้านหนังสือ ก็ยิ่งรู้สึกตกหลุมรักหนังสือเล่มนี้ตั้งแต่ยังไม่ได้เปิดอ่านเลยทีเดียว
นิยายเล่มนี้เป็นเรื่องราวความรัก ความสัมพันธ์อันเนิบเนือย ทว่านุ่มละมุน อบอุ่นหัวใจ ในโลกใบเล็ก ๆ ของหญิงสาวอารมณ์มั่นคงหากซับซ้อนผู้หนึ่ง
ระกา คือชื่อของเธอ เธอเป็นนักอ่าน แล้วก็ผันตัวมาเป็นเจ้าของร้านหนังสือเล็ก ๆ เงียบ ๆ ร้านหนึ่ง ร้านหนังสือที่กลายเป็นโลกทั้งใบของเธอ... ที่เธอฝากฝังทั้งชีวิตจิตใจ ทั้งความรักความหวังและความฝันใฝ่ไว้ในโลกใบนี้ เธอคัดกรองผู้คนที่จะเข้ามาสู่โลกของเธอด้วยหนังสือที่เขาอ่าน
ทั้งยังมีตัวช่วยสำคัญในการคัดสรร...นั่นก็คือเมรี เจ้าขนทองจอมซนแต่ขี้อ้อนเหลือหลาย ที่จับพลัดจับผลูมาเป็นสมาชิกระดับวีไอพีในโลกของระกา
ร้านหนังสือของระกาอยู่ไม่ไกลบ้าน เพราะเธอมีหน้าที่ต้องดูแลแม่... ผู้ไม่ค่อยชื่นชมและเข้าไม่ถึงในวิถีการดำเนินชีวิตของระกาสักเท่าไหร่ แม่รักเมรี แต่บางครั้งเมรีก็กลายเป็นที่ระบายอารมณ์ให้แม่ ในยามที่ถูกระกาขัดใจ หรือไม่ได้ดังใจในบางสิ่งบางอย่าง ระกาจึงมักพาเมรีไปอยู่ที่ร้านหนังสือเป็นประจำ ในช่วงแรก ๆ ระกามีมรกตคอยช่วยดูแลร้านบ้าง... มรกตเป็นคนรักของเธอที่คบหากันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย เขาใฝ่ฝันอยากสร้างครอบครัวกับเธอ มีลูกเล็ก ๆ ด้วยกัน แต่ระกาไม่อยากมีลูก เธอไม่คิดว่าเธอจะสามารถป็นแม่คนได้ นั่นจึงทำให้ความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ยังคงอืดเอื่อยคาราคาซัง... แล้ววันหนึ่งมรกตก็จากไป... ระกาเศร้า แต่เธอก็เข้าใจ...เธอมีหนังสือ มีร้าน และเธอมีเมรี...เท่านี้เธอก็มีความสุขแล้ว แต่วันหนึ่ง เมรีก็พาความรักครั้งใหม่มาสู่เธอ... เขาเป็นชายหนุ่มที่รักเมรีพอ ๆ กับระกา และเมรีก็แสดงออกชัดเจนว่ารักเขา แต่ที่สำคัญ...เขามีคนรักแล้ว...เด็กสาววัยใสที่เขารักเธอมากมาย... และครั้งหนึ่ง เขาเคยทอดทิ้งเมรีเพื่อคนรักคนนี้ของเขามาแล้ว
ระกาบอกเล่าเรื่องราวความรักครั้งใหม่ที่เหมือนจะเป็นความรักที่เป็นไปไม่ได้ของเธอ ให้กับนักเขียนคนโปรดของเธอผ่านอีเมล์ที่ไม่ได้กดส่ง... เพียงเพื่อต้องการระบายสิ่งที่อยู่ในใจ...เธอไม่คิดจะยื้อแย่งครอบครอง ขอเพียงได้รัก็เพียงพอ
แต่แล้ววันหนึ่ง เขาก็เป็นอิสระ... ในขณะที่คนรักเก่าของเธอหวนกลับมา
นิยายรักเนิบเนือย แต่ทว่าดึงดูด อ่านแล้วดำดิ่งลึกซึ้งไปกับเรื่องราวแบบ...อินมาก รู้สึกเคลิ้มคล้อย มีส่วนร่วมไปกับทุกเรื่องราวทีคนเขียนเขาถ่ายทอดออกมา
อ่านแล้วมันรู้สึกราวกับว่าคนเขียนเขาช่างรู้จักคนอ่านดีเหลือเกิน โดยเฉพาะส่วนตัว หลายแง่มุมในชีวิตของระกามันช่างพ้องพานกับตัวเองนัก
เริ่มตั้งแต่ความหลงใหลในโลกแห่งตัวหนังสือ มีหนังสือหลากหลายเล่มที่ระกาอ่านเหมือนเราและนำมากล่าวถึงในนิยาย อย่างหนังสือของแซงเต็ก ซูเปรี เอมี่ ตัน... ที่สำคัญ ระกาเป็นปลื้มกับตัวหนังสือของสุริยฉัตร ชัยมงคลเหมือนเราด้วย
เธอยังแนะนำให้เรารู้จักนักเขียนและหนังสือใหม่ ๆ อีกหลายคนหลายเล่ม ทีเพียงอ่านข้อความที่เธอกล่าวขวัญถึงเราก็แทบจะลุกโลดไปเสาะหามาอ่านตามแล้ว
ตัวละครทุกตัวในเรื่องมีความสมจริงมาก ทุกคนมีที่มาที่ไปอันสมเหตุสมผล ซื่อสัตย์และจริงใจต่อความรู้สึกและความต้องการของตัวเอง...
รวมกระทั่งเมรี
ระกาดำเนินชีวิตอย่างเนิบช้า ทว่ามั่นคงในทางเดินของตัวเอง หากบางครั้ง...เธอก็หวั่นไหวในแง่ของความสัมพันธ์อันขัดแย้งกับคนใกล้ตัว... กับแม่ กับน้อง หรือกับคนรัก
(จุดนี้แหละที่รู้สึกว่าช่างบังเอิญสอดคล้องพ้องพานกับชีวิตคนอ่านอย่างเรามาก ๆ มากจนราวกับว่าคนเขียนได้แอบหยิบเอาเรื่องราวส่วนตัวของเราไปต่อยอดกระนั้น... ไม่ว่าจะเป็นเรื่องแม่ เรื่องน้อง เรื่องหมา ฯลฯ มันคุ้น ๆ คล้าย ๆ จนเผลอมโนไปเองค่ะ แหะ ๆ )
ระกาเป็นหญิงสาวอารมณ์ศิลป์ที่อินดี้มาก ๆ เธอพอใจที่จะเก็บตัวอยู่ในโลกใบเล็กของเธอ กับหนังสือเล่มโปรดและเมรี... แต่เมื่อเธอพร้อม เธอก็สามารถเปิดใจ เปิดโลกของเธอรับคนที่เธอแน่ใจว่าใช่สำหรับเธอให้เข้ามาสู่โลกภายในของเธอได้ง่าย ๆ อย่างไม่ต้องมีพิธีรีตองหรือเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น...
**********
สรุป...ความรู้สึกหลังอ่านจบอย่างสั้น ๆ ได้ว่า ชอบค่ะ... ชอบมาก ๆ หลงรักเลยแหละ จดชื่อนักเขียนแล้วกาดอกจันดวงโต ๆ ไว้ว่า เห็นผลงานที่ไหนต้องคว้ามาอ่านโดยไวค่ะ
|