เมษายน 2559

แม่ประไพที่คิดถึง

ฉันเพิ่งจะได้รับจดหมายจากเธอ เมื่อคืนนี้ ที่ได้รับช้าอาจจะเป็นเพราะ กรมมหาพัศดุ ไปรษณีย 

ยังไม่ได้กลับมาทำงานจากวันเทศกาลสงกรานต์ แต่อยากให้รู้ว่า พี่เองนั้น ห่วงเธอและ ตาหนูแดงยิ่งนัก

ยิ่งได้ทราบเนื้อความในจดหมาย พี่ขุน ยิ่งหวั่นวิตกเรื่องความช่างสงสัย ชักซัก ช่างถามของเธอ เสียนี่ปะไล 

บ้านเมืองนี้ ปากมีหู ประตูมีช่อง อย่าฉลาด อย่าคิด และต้องทำตัวเป็นพลเมืองที่ดี 

นี่กระมัง ที่เป็นเหตุ ให้ เหล่าเสนาอมาตย์ ถึงได้คิดการ ให้พลเมืองเรียนหนังสือกันให้น้อย 

เพราะแว่วกันมาในกระทรวงศึกษา ว่า จบแค่มัธยมสาม ก็พอ ยิ่งรู้มาก ยิ่งปกครองยาก 

แถมจะระบุไว้ใน หลวงรัฐธรรมนูญ เอาเสียด้วย

ประไพจ๊ะ ฉันรู้ว่าเธอ เป็นคนฉลาด แม้นจะได้รับการอบรมให้เป็นกุลสตรี หมอบคลาน 

เข้าสังคมชนชั้นสูง แต่เธอเป็นคนหัวก้าวหน้า ถ้าเป็นคำพูดร่วมสมัย เธอเป็นสาวเปิ๊ดสะก๊าด 

แต่บ้านเมืองเรา ท่านอัครเสนาบดี ท่านไม่ชอบ ท่านหัวโบราณ เหมือน มนุษย์ถ้ำ นุ่งใบตอง 

กักขระ มีความ ถ่อยและสถุล เป็นคุณสมบัติ ท่านไม่ชอบให้ใครถาม ให้ใครฉลาดเกินหน้า 

ใครสงสัย ใครไม่เห็นด้วยต้องแอบคุยกันในที่ลับ ไม่เช่นนั้นแกอาจส่งทหารไปจับ

เรื่องถอดเสื้อเล่นน้ำในหน้าร้อน พวกฉันไม่ว่าหมื่นรื่นเริง หรรษา หรือ ขุนอารมณ์ดี ศรีท่องเที่ยว 

ได้แต่ส่ายหน้า เก็บงำความสงสัยกันเอาไว้ว่า มันผิดได้อย่างไรเหมือนกัน แต่คงจะเป็นเหตุ 

จากท่านผู้หญิงจิ้งจก ชอบเสนอหน้า แกไปเปิดงาน รื่นเริงด้วยที่ฉีดน้ำรีดผ้า ที่นี่อีตาฝรั่งปากแตร 

แกคงซวย เดินมาไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เลยโดน เจ้าหน้าที่กรม เลียแข้งเลียขา ที่เขาเรียกว่า ปูลิส จับเอา 

จนเป็นที่น่าสังเวชใจไปทั้งพระนคร

ถ้าตาหนูแดงแกแก้ผ้าเล่นน้ำ ก็พยายามให้อยู่ในเขตบ้านตัวเองน๊ะจ๊ะ ปะเหมาะเคราะห์ร้าย 

จะซวยเหมือนอีตาฝรั่งปากแตร คนนั้น ท่านอัครเสนบาดี กำลังทำตัวเหมือน ละครฝรั่งเสียดสี 

สังคม มะริกัน หรือ บริเตนใหญ่ เรื่อง คุณพ่อรู้ดี แต่แกไม่รู้ตัวหรอกว่า ยิ่งทำ ก็เหมือน ตลกหน้าม่าน 

ไม่มีเนื้อหาสาระ อะไรที่เป็นประโยชน์ เหมือน ยิ่งโง่ ก็พยายามอวดฉลาดนั่นแหละจ๊ะ

เรื่อง รับราชการที่เธอถามนั้น มันเป็นมาแต่สมัยโบราณ เอาตั้งแต่ปลายกรุงศรี ฯ แล้วหละจ๊ะ 

ถ้าเป็นคำหลอกคำลวง พลเมืองควาย ๆ รุ่นปู่ย่าตายายของพวกเรา เขาก็ว่า แข่งเรือแข่งพายพอได้ 

แต่บุญวาสนา อย่าได้แข่ง อันนั้นฉันก็พอเข้าใจว่าคนสมัยก่อนโง่ และยอม 

แต่กลุ่มแม่ช้อยเพื่อนเธอนี่สิ ฉันหละแปลกใจ สมัยก่อนฉันจำได้ว่า แม่ช้อยเพื่อนประไพ แกพาเพื่อน 

เช่นแม่ประนอม น้ำพริก หรือ แม่ปริกประตูน้ำ ไปเป่านกหวีด ต้านโคตรโกง โกงทั้งโคตร 

เรื่องเอาญาติ เอาพี่น้องเข้าไปนั่งเสวยสุข ตอนนี้ หายไปไหนหมด 

หรือว่าตอนนี้กำลังเจอมนต์ นะ งง งวย จากการโดนไล่ที่ไม่ให้ค้าขาย หรืออย่างไร

แม่ประไพจ๊ะ กระดานชนวนรุ่นล่าสุด เขาว่ามันมาถึงสยามแล้วนะ กับเรือสินค้าจากปีนัง เมื่ออาทิตย์ก่อน 

แต่สยามเพลานี้ การมีสิ่งที่ทำให้พลเมือง สยาม ฉลาดขึ้น ดูจะเป็น สิ่งต้องห้าม ขนาดขันน้ำ เธอก็เห็นว่า 

หลวงเขายังห้ามไม่ให้แจก บอกตาหนูแดงก้แล้วกันว่า หากพ่อลาราชการได้ พ่อจะหอบน้ำ มะเน๊ด รสมะนาว 

จาก สิงคโปร์ไปฝาก ให้แกกินเสียให้ชื่นใจ กับน้ำตาล อัดโซดา เรื่องแบบนี้ อัครเสนบดี คงไม่ว่า 

ส่วนกระดานชนวน ฉันขอคิดก่อนว่า จะลักลอบเอาไปให้อย่างไรดี

เขียนมาเสียยาวแค่อยากบอก แม่ประไพ ว่า พี่ขุน รักแม่ประไพไม่เสื่อมคลาย อยู่บ้านนอก 

เลี้ยงแกให้ดีอย่าให้แกโตมาแล้ว เป็นมนุษย์ถ้ำ อย่าฝครบางคน หากมีเวลาพี่จะนอนกอดแม่ประไพเสียสามวันสามคืน

รักแม่ประไพเสมอ

พี่ขุนดำ เสน่่หา