นั ก เ สี่ ย ง โ ช ค

โจทย์โดย : คุณเป็ดสวรรค์

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สวัสดีค่ะ ตะพาบหนนี้มาช้ากว่าปกติมากค่ะ

จขบ.หนีไปเที่ยวมา

ไปเที่ยวหนึ่งอาทิตย์กลับมาเถลไถลอีกหนึ่งอาทิตย์

สรุปว่าค้างอัพบล็อกเยอะไปหมด นิยาย หนังสือ ท่องเที่ยว ตะพาบด้วย

รู้ว่าได้โจทย์‘นักเสี่ยงโชค’ ก็ยังนึกไม่ออกจะเขียนอะไรหรือจะเกเรตะพาบหนนี้ก็กลัวจะขี้เกียจเขียนอีก เอาเป็นว่ามาช้าไปนิดดีกว่าค่ะ คราวก่อนเคยเขียนแนวนี้ไปครั้งนึง ยังจำได้อยู่เลยว่าเขียนเรื่องสาวหูหนวกนักเสี่ยงโชคที่ชอบเปรียบการซื้อหวยเหมือนการฝากธนาคารไป จะเขียนต่อตอนสองก็ไม่เข้าที  

คราวนี้เลยเปลี่ยนเรื่อง มาเล่าถึงกิจกรรมหนึ่งที่จขบ.ชอบและรู้สึกเหมือนตัวเองก็เป็นนักเสี่ยงโชคกับเขาเหมือนกันดีกว่า

ปกติเวลานึกถึงคำว่า ‘เสี่ยงโชค’ ก็นึกไปถึงชิงโชคสารพัดอย่างที่แคมเปญส่งเสริมการขายสินค้าชนิดนั้นๆจะสรรหามาดึงดูดใจลูกค้านักเสี่ยงโชคอย่างเราๆ ยิ่งมีของมูลค่าสูงเป็นรางวัลล่อใจด้วยแล้วยิ่งดึงดูดเข้าไปใหญ่

หรือไม่ก็หวยบนดิน ใต้ดิน แม้แต่พวกการพนันขันต่อเป็นธรรมดาที่คนเรามักจะชอบอะไรที่ท้าทาย ยิ่งถ้าได้มาอย่างงายดาย ได้เสี่ยง ได้ลุ้น ยิ่งสนุกและมีความหวัง แพงเท่าไหร่ก็ยังซื้อ ถึงซื้อไปบ่นไปเรื่องราคาที่ขายเกินจริงแต่ก็เห็นยังขายดีได้ตลอด ตราบใดที่ยังเป็นความหวังน้อยนิดในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้

บางทีก็บ่นกันจริงแต่ก็ซื้อกันจัง...อ้าวแพงแล้วจะซื้อทำไมนะ ซื้อแล้วก็มาบ่น ไม่ซื้อก็ไม่ต้องบ่น แต่ทำไงได้ความอยากเสี่ยงโชคมีอิทธิพลมากกว่าความห่วงเงินในกระเป๋า

อย่าว่าแต่หวยอะไรเลยขนาดฝาเครื่องดื่มชนิดหนึ่งยังโดนคนขโมยเพราะความชอบ ‘เสี่ยงโชค’ แท้ๆเป็นข่าวแปลกที่นึกจะขำมันก็ขำอยู่ แต่คนโดนขโมยก็คงขำไม่ออกเพราะเป็นฝ่ายเสียหายเต็มๆ เจอฝาหายไปตั้งหลายขวดเป็นข่าวเรื่องราวใหญ่โต  

คงต้องบอกคนขโมยว่าเสี่ยงแต่พองามแทนที่จะได้รถหรูคันใหญ่อาจจะได้ไปนอนห้องกรงแทนซะก็ได้ แต่ที่แน่ๆยอดขายเครื่องดื่มชนิดนั้นท่าทางจะพุ่งเอาเรื่องเลยเชียว เป็นการลงทุนของหัวขโมยที่เสี่ยงต่อคุกต่อตะรางมากคุ้มรึเปล่าก็ไม่รู้

...เดี๋ยวนี้แม้แต่หนังสือก็ยังต้องเสี่ยง...

             ใกล้เทศกาลงานหนังสืออีกไม่กี่วันแล้วทำให้ จขบ. นึกถึงเรื่องหนังสือขึ้นมาค่ะ เพราะเป็นคนชอบอ่านหนังสือ โดยเฉพาะหนังสือการ์ตูนตาหวานตอนเด็กๆจะชอบอ่านมากเป็นพิเศษ จากเล่มละ 35-50 จนตอนนี้พัฒนามาอ่านหนังสือนิยายที่มูลค่าสูงกว่าหนังสือการ์ตูนหลายเท่านัก

            เพราะชอบซื้อซื้อจริงซื้อจัง จนแม่เริ่มค้อน หนังสือมากมายหลากหลายจวนเจียนจะล้นบ้านตอนนี้แย่งพื้นที่หัวนอนไปเยอะพอดู

ใครบอกเรื่องไหนสนุกเขาเล่าว่าเรื่องไหนดีพลาดไม่ได้ เป็นต้องหามาในเร็ววัน ยังไม่ได้อ่านในทันทีแค่เอามาชื่นชมไว้ก็อุ่นใจดีนึกอยากอ่านตอนไหนก็หยิบมาอ่านได้ทันใจ แต่ในความเป็นจริงของเศรษฐกิจตอนนี้ การตัดสินใจซื้อหนังสือสักเล่มก็มีความเสี่ยง เสี่ยงต่อความพึงพอใจและความคาดหวังมากพอสมควร เพราะฉะนั้นงานที่เลือกซื้อเลือกหยิบจึงเป็นงานของนักเขียนที่คุ้นเคยหรือชื่นชอบแนวการเขียนเป็นหลัก

แล้วทำยังไงถึงจะได้อ่านงานนักเขียนที่ไม่เคยอ่านท่านอื่นบ้างล่ะเนี่ย

ก็ต้องทำตัวเป็นนักเสี่ยงโชคบ้างเมื่อก่อนไม่เคยไลค์ & แชร์อะไรเลยที่เกี่ยวกับกิจกรรมหนังสือ แต่ตอนนี้ปฏิเสธไม่ได้ว่านี่เป็นการส่งเสริมการขายที่ดีมากวิธีหนึ่งและทำให้ผลงานของนักเขียนท่านนั้นเปิดกว้างสู่สาธารณชนมากขึ้น

จขบ.ก็เลยเป็นหนึ่งในคนที่ร่วมไลค์ & แชร์ด้วยแต่คงทำได้แค่บางเรื่องและบางเล่มที่อยากอ่านจริงๆ เพราะไม่อย่างนั้นคงสับสนในชีวิตแย่ ไม่รู้เรื่องไหนเป็นเรื่องไหน เล่นไว้เมื่อไหร่เกิดจำไม่ได้ขึ้นมาแย่เลย

หนังสือเล่มไหนอ่านแล้วถูกใจก็เหมือนถูกหวยไม่เสียดายเงินที่ซื้อ แต่ถ้าเล่มไหนไม่ถูกใจก็เสียดายนิดๆ แต่ก็พยายามอ่านให้จบ ในเมื่อตัดสินใจซื้อมาแล้วก็เหมือนกรองแล้ว ส่วนหนึ่งคือการตัดสินใจของตัวเองล้วนๆ เป็นวัฏจักรของนักอ่านและนักเขียนเลยจริงๆ ที่เหมือนต่างคนต่างลอง นักเขียนเดาใจคนอ่าน คนอ่านพึงใจในฝีมือนักเขียน น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า ดีแล้วบอกต่อไปเรื่อยๆ

บางทีมาย้อนนึกดูก็เข้าใจคำว่ารสนิยมของแต่ละคนนั้นแตกต่าง เพราะฉะนั้นเราคงวิจารณ์ความชอบของคนอื่นไม่ได้ สิ่งที่เราชอบมากคนอื่นอ่านก็อาจจะไม่ชอบมากเช่นกัน สิ่งที่เราไม่ชอบมาก คนอื่นอาจจะชอบมากก็ไม่แน่ 

หนังสือบางเล่มฟังเขาเล่ามาอยากได้มาก ตอนยังไม่มีก็ทุรนทุรายอยากได้มาพอได้มา กระแสหายกลับวางไว้ไม่ได้หยิบมาอ่าน ทั้งที่ควรค่ากับการอ่านมากก็มี บางเล่มซื้อเพราะปกสวยหรือเพราะชื่อเรื่องน่าสนใจไม่ได้สนใจนามปากกาก็มี

บางทีไม่รู้จักนักเขียนไม่เคยได้ยินชื่อแต่โปรยเรื่องได้น่าสนุกก็ไม่ลังเลที่จะจ่ายสารพัดจะซื้อยิ่งใกล้งานหนังสือด้วยยิ่งแล้วใหญ่ อ่านแล้วชอบก็สบาย อ่านแล้วไม่ชอบก็เก็บเอาไว้ไม่หยิบมาอ่านรอบสองให้เสียดายกว่าเดิม

จริงๆแล้วมีเรื่องที่อยากเขียนเกี่ยวกับหนังสือนิยายอีกเยอะเลยค่ะแต่ตั้งแต่ต้นปีทิ้งช่วงการอ่านไปนานมากค่ะ หนังสือคู่เดทก็เพิ่งอ่านจบไปยังไม่ได้รีวิวในบล็อก

ได้อ่านนามปากกาที่ไม่เคยอ่านเป็นกิจกรรมที่สนุกและชอบมากค่ะเพิ่งรู้ว่าการอ่านงานคอมเมอดี้ทำให้มีความสุขและอารมณ์ดีได้มากเหมือนกัน

แล้วเพื่อนๆล่ะคะมีเรื่องอะไรให้เสี่ยงโชคแบบไม่เหมือนใครบ้างไหม?

            จริงๆ มีเรื่องเที่ยวล่าสุดที่อยากเล่าด้วยค่ะ เพราะดูจะเข้าทีกับตะพาบตอนนี้เหมือนกัน แต่เอาไว้ก่อนเพราะเดี๋ยวจะยาวเกินเอาไว้อัพคราวหน้าเผื่อโจทย์ตะพาบจะอำนวย

คราวนี้เวลาเตรียมตัวเขียนตะพาบน้อยแถมเขียนไปเขียนมาไม่ถูกใจพาลเขียนๆ ลบๆ ทำให้ลงบล็อคช้าไปใหญ่นี่ก็เกินเวลามาหลายวันแล้ว เอาไว้จะมาเล่าคราวหน้านะคะ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ไหนๆ ตะพาบตอนนี้ก็เกี่ยวกับการเสี่ยงโชคแล้ว

มาทายเล่นๆ กันไหมคะว่าในภาพหนังสือเฉพาะจากกองที่อยู่บนหัวนอนนี้

มีกี่เล่มที่ จขบ.อ่านจบแล้ว มาเล่นกันเถอะ

จขบ.มีที่คั่นหนังสือทำมือเองมาฝาก ลัคกี้นัมเบอร์ 13 ชิ้นค่ะ

ทำจากกระดาษสมุดโน้ตที่เคยส่งเป็นของขวัญปีใหม่เพื่อนๆ

ว่าจะอัพ DIY ลงบล็อกก็ไม่ได้อัพสักทีเอามาแจกดีกว่า

>

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอบคุณของแต่งบล็อกสวยๆ จากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ

ขอบคุณเพลงเพราะๆ จากอินเตอร์เนตค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ

ค่อยตามไปอ่านตะพาบและเยี่ยมบล็อกพี่ๆ นะคะ

ขอบคุณมากๆค่ะ

 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Create Date : 23 มีนาคม 2558
Last Update : 23 มีนาคม 2558 1:25:16 น.		51 comments
Counter : 2067 Pageviews.
Share Tweet