ถนนสายนี้มีตะพาบ 111 : เฉียด
ถนนสายนี้มีตะพาบ : 111
เฉียด
โจทย์โดย..คุณเป็ดสวรรค์ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีค่ะ วันนี้โจทย์ตะพาบหัวข้อ เฉียดเป็นหัวข้อที่เหมือนไม่ยากแต่ยากค่ะ เป็นอีกวันที่ไม่รู้จะเขียนอะไรเพราะทั้งตรงกับวันหยุดติดต่อกันหลายวัน ทั้งตรงกับวันแม่ วันสาร์ทจีนมีเรื่องอยากเขียนเยอะแยะไปหมด แต่ไม่เข้ากับโจทย์..ยากยิ่งกว่า
จะว่าไปตั้งแต่เกิดจนโตมา มีประสบการณ์ เฉียด หลายครั้งหลายหนมากกับสัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่งซึ่งก็คือ งู
เพื่อนๆ น้อยคนที่จะชอบงูใช่มั๊ยคะ จขบ.ก็เช่นกัน นอกจากจะไม่ชอบแล้วยังกลัวจนขึ้นสมอง แต่ในความกลัวก็มีเหตุให้ต้องเจอะเจอกันอยู่เรื่อย นั่นคงเป็นเพราะกรรม แน่ๆค่ะ..คิดว่าอย่างนั้น..
ตอนเด็กๆบ้านพ่อปลูกอยู่กลางทุ่งนา เป็นบ้านชั้นเดียวบริเวณกว้าง ล้อมรอบด้วยป่าและทุ่งนาถนนยังเป็นดินลูกรัง เคยถามพ่อว่าทำไมมาอยู่ไกลจัง พ่อบอกว่าไม่ไกลหรอกลูกเชียงใหม่-หางดง ไม่กี่กิโลเมตร แต่ในความรู้สึกเด็กๆ รู้สึกว่าไกลมากจริงๆ ค่ะ
กิจกรรมตอนเด็กช่วงปิดเทอมนอกจากอ่านการ์ตูน วิ่งไล่จับกับเพื่อนแถวบ้าน เล่นซ่อนหา วิ่งม้าไม้ก็เห็นจะเป็นตามผู้เฒ่าผู้แก่แถวๆ บ้าน ที่นับถือกันไปส่องสัตว์และสัตว์ที่ผู้ใหญ่มักจะล่ากันมาทำอาหารกินก็คือ งูสิง' แปลกที่ตอนเด็กไม่กลัวจนเวลาผ่านมาโตพอสมความได้สัมผัสประสบการณ์เฉียดกับงูหลายครั้งหลายหนจนฝังใจไปเลย
ครั้งแรก..ไปเที่ยวบ้านยายทวดเป็นบ้านไม้เก่า โบราณ อยู่ อ.สันทราย เชียงใหม่ บ้านโบราณสมัยก่อนนอนกางมุ้งหน้าต่างเป็นแบบ ฝาไหล ทางเหนือเรียกฝาไหลเพราะเวลาเปิดหน้าต่างก็แค่เลื่อนๆหน้าต่างก็จะเป็นช่องๆ ให้ลมผ่าน แต่คนผ่านไม่ได้ ช่องเล็กไม่กี่นี้ว อยู่ชั้นบนบ้านยกใต้ถุนสูงตัวอะไรก็เข้ายากแต่ที่เข้าง่ายกลับเป็นงูตอนที่กำลังจะนอนก็จะมีการกันมุ้งไม่ให้ยุงหรือแมลงเข้าทีนี้พอกำลังกั้นหัวนอนตรงฝาไหลงูก็ผงกหัวขึ้นมาเหมือนกับว่าขึ้นมาตั้งแต่ก่อนแม่จะกางมุ้งเสียอีกตอนนั้นตกใจทำอะไรไม่ถูกเลยกระโดดเต้นโหยงเหยงจนหูมุ้งที่กางหัวนอนเกิดขาด
วิ่งหนีออกจากห้องแทบไม่ทันค่ะตอนนั้นไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำว่าเค้าเลื้อยไปตอนไหน กลับเข้ามาอีกทีก็ไม่อยู่แล้วตั้งแต่นั้นพ่อเลยเอามุ้งลวดมาติดหน้าต่างรอบบ้านกันเลยทีเดียว เป็นประสบการณ์ เฉียดครั้งหนึ่งในชีวิตที่สบตากับงูปี๊งๆ เลยทีเดียว
ครั้งที่สอง..ตามคุณน้าไปขายของที่กาญจนบุรีช่วงปิดเทอม ว่างมากจนอยากเที่ยว แล้วความที่เด็กๆ เลยได้แต่ไปเที่ยวเล่นประมาณออกร้านงานเทศกาลริมแม่น้ำ ตอนนั้นสนุกสนานมาก ได้เที่ยวสะพานข้ามแม่น้ำแควสุสานทหารฝรั่ง แต่ละที่ตื่นตาตื่นใจสำหรับเด็กมากมายเป็นการออกไปค้างจังหวัดไกลๆเป็นครั้งแรก แล้วสมัยนั้นคนขายก็จะนอนในร้าน กางที่นอนหมอนมุ้งกันภายในร้าน
ระหว่างที่เหนื่อยๆ หลังจากเที่ยวมาทั้งวันก็เลยหัวถึงหมอนจะหลับมิหลับแหล่อยู่ดีๆ ก็รู้สึกเหมือนอะไรบางอย่างกระดุกกระดิกอยู่ใต้หมอนนาทีนั้นตกใจรีบผละลุกขึ้นยืนห่างแทบจะวิ่งเลยเมื่ออยู่ดีๆหมอนก็กระดกขึ้นเผยให้เห็นเจ้างูตัวเล็ก ไม่รู้ว่างูอะไร สีดำๆ ชูคอนาทีนั้นวิ่งหนีไม่คิดชีวิตเลยทีเดียว เป็นประสบการณ์ เฉียด ครั้งที่สองกับเจ้าสัตว์สายพันธุ์เดิม..
ครั้งล่าสุด..คราวนี้สดๆร้อนๆ ไม่นานมานี้เองค่ะ แต่เป็น งูเขียว บ้านที่อยู่ปัจจุบันเป็นบ้านจัดสรร รั้วบ้านอยู่ติดกับสวนยางของชาวบ้านเป็นธรรมดาที่ค่อนข้างร่มรื่นและอุดมไปด้วยสัตว์นานาชนิด โดยเฉพาะ งู ไม่นับกับที่เข้ามาบ้านเป็นประจำแล้วโดนเด็กๆ (สุนัข) ที่บ้านกัดตายก็บ่อย เวลาเลื้อยเข้ามาชะตามักจะขาดน้อยรายที่จะได้กลับออกไปแบบปกติ หลังๆ มาแทบไม่เคยเจองูเฉียดเข้าใกล้บ้านอีกเลย
แต่เจ้างูเขียวตัวนี้มาเหนือเมฆค่ะ...วันอาทิตย์ที่แล้วตอนเช้าปกติจะตื่นสาย แต่คราวนี้เสียงร้องบางอย่างรบกวนจนต้องให้ตื่นมาเสียงกรีดร้องโหยหวนเหมือนตัวอะไรสักอย่างที่เดาไม่ถูกว่าคือตัวอะไร ดังอยู่นานมากใกล้ๆหัวนอน แล้วหลังห้องจะเป็นระเบียงยาวที่เชื่อมถึงกันสี่ห้อง
จขบ.ก็แอบกล้าทั้งที่จริงๆ ปกติจะกลัว แต่ด้วยความที่รำคาญจนลืมกลัว ก็เลยออกไปดูมองหาไปทั่วก็ไม่พบอะไร แต่เสียงยังคงอยู่ใกล้ๆจนพอเหลือบมองขึ้นไปใต้หลังคาที่ตีเป็นไม้แฉกๆ ก็เจอต้นเสียงทันที
เสียงร้องของค้างคาวที่ร้องไม่คิดชีวิตดิ้นรนสุดฤทธิ์ให้หลุดพ้นจากงูเขียวที่เกาะอยู่บนแฉกของไม้ใต้หลังคายิ่งร้องเท่าไหร่ เจ้างูเขียวก็เหมือนจะรีบกิน แต่พอดีตัวเล็กไปนิดค้างคาวตัวใหญ่ไปหน่อย ในที่สุดความพยายามก็เป็นผล ค้างคาวสามารถดิ้นหลุดจากปากงูเขียวไปได้หรืออาจจะเพราะตกใจเสียงตบมือของ จขบ. ที่เอาเสียงดังเข้าขู่ทำให้อาหารอันโอชะของมันหลุดลอยไป ถ้างูมีพิษ จขบ.อาจจะโดนแน่ๆ โทษฐานทำให้เสียเซลฟ์ อุตส่าห์หมายมั่นอยู่ตั้งนาน แต่ดีที่เจ้างูเขียวก็กลัวและตื่นคน จึงเลื้อยหนีหายไป
แต่ๆ.. ไม่เท่านั้นสิคะมันเลื้อยเข้าไปซ่อนใต้หลังคาแสดงว่าตลอดเวลานานนับเดือนที่ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างใต้หลังคาที่ไม่รู้ว่ามันคือเสียงอะไร อยากจะปลอบใจตัวเองว่าอาจจะเป็นเสียงหนู ทำให้เลิกกลัวไปได้ แต่กลับกลายเป็นเจ้างูเขียวซะนี่..จนถึงตอนนี้ก็ไม่รู้ว่ายังอยู่รึเปล่าแต่เสียงหายเงียบไปแล้ว
ก็เป็นประสบการณ์เฉียด ที่มีกับสัตว์ชนิดหนึ่งจนอยากเล่าค่ะ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าโชคดีที่รอดได้ทุกครั้งหรือโชคร้ายที่ดูเจ้างูจะรักเป็นพิเศษเหลือเกิน ถึงได้เจอบ่อยนัก
แล้วเพื่อนๆ ล่ะคะ...มีประสบการณ์ เฉียดอะไรแบบนี้บ้างรึเปล่า?...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ขอบคุณของแต่งบล็อคสวยๆ จากคุณยายเก๋า และคุณญามี่ ค่ะ ขอบคุณเพลงเพราะๆ จากอินเตอร์เนต ไม่เข้ากับโจทย์เลย T T แต่เข้ากับวันพิเศษ ^^ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ ^_______^
Create Date : 10 สิงหาคม 2557 |
Last Update : 12 สิงหาคม 2557 0:18:17 น. |
|
61 comments
|
Counter : 1568 Pageviews. |
|
|