|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | |
|
 |
|
|
สวัสดีค่าชาวพันทิปทุกคน กระทู้นี้เป็นอันเเรกของหนูเลยน้ะค่ะ. ผิดพลาดยังใง. ขออภัยด้วยน้าา..
-ต้องย้อนไปประมาน5ปีที่เเล้วน้าค่ะ ตอนนั้นเราอยุ่ประมานม.4 น่ะค่ะ เอ่อ..ลืมเเนะนำชื่อเลย ชืัอนี้จะสมมุตขึ้นมาน่ะค่ะ ให้ชื่อว่า..ฝนละกันเนาะ ค่ะะ ตอนั้นฝนพึ่งเริ่มเล่นเฟสบุ้คค่ะ ตอนั้นเปนเด็กที่ติดfb.มาก ช่วงนั้นก้อเล่นๆไปใม่มีอะไรเเล้วก้อมีผู้ชายคนนึง@มาหล่อมาก เราก้อรีบรับ@สิรออะไร 555. เเล้วก้อเข้าไปสีองfbเค้า เห็นเค้ามีขึ้นสถานะกับคนนุ้นทีคนนีัที หน้าตาก้ออไม่ได้สวยมากนัก กัอเลยสงสัยว่าทำไมหล่อขนาดนี้ถึงมีเเฟนเบบนี้ ด้วยความสระเเนของเราา ก้อตามสืบบ ตามส่องงจรู้ว่ารูปที่เค้านำมาไช้เป็นรูปของคนอื่นน ตอนนั้นก้อคิดเเค่ เค้าทดเพื่ออะไร 5555. เเต่นี้ไม่ไช่เรื่องที่ฝนจะเล่าค่ะ
ตอนนี้ฝนจะพาทุกคนเข้ามาในโลกของฝนเเล้วน่ะค่ะ.
ค่ะะ. คือตอนนั้นฝนเเอบบชอบรุ่นน้องอยู่คนนึง ให้ชื่อว่า เอสล้ะกันน้ะ น้องเอสตอนนั้นอยู่ม.3ค่ะ ส่วนฝนเเบ้วๆอยุ่ม.4ค่ะ. เราเรียนกันคนละตึกเลยย โอกาสทึ่จะเจอกันน้อยมากค่ะ. นอกสะจากน้องเอสจะมาเรียนวิทยาศาสตร์ หรือมาตึกเราหรือไม่ก้อเราไปเรียนตึกน้องเอส พักกลางวันก้อมีบ้างนิดหน่อย คือต้องบอกก่อนเลยค่ะว่าฝนเป้นคนขี้อายม่กเเล้ะไม่ค่อยกล้าพูดต่อหน้าค่ะ คือฝนก้อไม่เคยบอกเรื่องน้อง. S. ไห้เพื่อนฟังน้ะเพราะเพืีอนมันเปนพวกปากไม่มีที่รูด555 เราก้อชบน้องเค้ามาสักพักเเล้วเเหละ คอยเเอบส่องfb.น้องเค้าทุกวัน เเต่ก้อน้ะ. (ไม่ได้@ค่ะ) กลัวอะไรก้อไม่รู้555 น้องเค้าก้อไม่ได้โพสอะไรมากหรอก. (หราาาาาา). จะเห็นได้ไงน้องเค้าเปิดไห้เห็นเเค่เพื่อน 555 ก้อเลยส่องไม่ได้ เเต่ก้อไม่กล้า@ไปอยุ่ดี คิดไปคิดมาเลยตัดสินใจ สร้างเฟสไหม่ใช้ชื่ออืน รูปอื่น ตอนนั้นใช้เป็นรูปการ์ตูน ชื่อเฟสขอไม่บอกน่ะ (อายมาก) 555. เราก้อตัดสินใจ @fb น้องเค้าไป ผ่านไป3วันก้อยังใม่รับ@ เเต่เราเห็นน้องเค้ามีตอบคอมเม้นรูปที่เพื่อนเเท้กมาเมื่อวานเเสดงว่าน้องเค้าก้อเล่นfb อยุ่น่ะเเต่ไม่รับ@ เลยเปลี่บนไปไช้รูปผ.ญ น่ารักๆดู เเล้วยกเลิกคำขอที่เคย@ไป เเล้วก้อลอง@ไปไหม่ น้องเค้ารับไวมากเลยย. เรานี้ดีใตเหมือนเค้ารับ@เราเเต่ลืมไปว่าไม่ไช่รูปเรา งื้อๆๆ เรากะสมัครfb อันนี้ไว้เเค่ส่องเเค่ไลค์เท่านั้นเเหละ เเต่ใครจะไปรู น้อง S. ทักมา ว่าา ขอบคุณที่เเอดมาน้ะค้าบ กรีดดค่ะ อิฝนกรึ้ดจ้าา. เเต่ลืมไปเค้าใม่ได้ทักมึง. ตอนนั้นใตเต้นรัวเปนกลองเลยค่ะ เเล้วเรากัอเลยตอบไปว่า ค่ะะ. เเล้วน้องเค้าก้อมาชวนคุย เราก้อเนียนๆคุยไปสิ้ น้องเค้าก้อถามชื่อ เราก้อเลย โกหปไปว่า ชื้อ เมย์ ค่ะ เเล้วก้อคุยๆๆกันไปทุกวัน เราเริ่มสนุกกับการคุยกับน้องเอส ถึงเเม้น้องเอสจะไม่รุ้ว่าคือเรา เราคุยกันทุกวันจนนัองเอสขอเปนเเฟน เเล้วเราก้อเลย ให้เบอร์เเล้วโทรคุยกัน ถามว่าคุยเเบบนี้สบายใจไหม ก้อสบายใจน้ะอย่างน้อยเราก้อได้คุยกัน พอเจอกันที่ร.รเราก้อทำตัวปกติน่ะเพราะส่วนมากไม่ค่อยเจอกันเท่าไหร่ เราคุยกันทั้งวัน ทั้งคืน ตอนนั้นเรามีความสุขมาก จนนวันนึงน้องเอสนัดเจออ. #ตายยยย. จะทำไงดี #ครั้งเเรกที่น้องเอสนัดเจอเราก้อปฏิเสธไปว่าอาทิตย์นี้ไม่ว่างอะ น้องเอสก้อโอเครเข้าใจเราา เราคุยกันสนิทมากขึ้นคุยโทรศัพกันตลอดไม่ค่อยได้เล่นfb เลยน้อง s รักเรามาก เพราะคิดว่าเราคือ ผ.ญในfb เอาจริงๆเราก้อรู้สึกผิดน่ะ เเต่ก้อทำต่อไป. อยู่ ร.ร เราก้อคุยกันนะ เเต่เราจะมีมุมของเรา ที่ไม่ค่อยมีคนผ่านไป ผ่านมาเท่าไหร่. เลยทำไห้เราคุยได้ไม่มีอุปสรรค. ตะมีก้อเเต่..... อีเพื่อนน เวรรรร. ที่คอยเเซววว..ว่า มึงคุยกะใครรอะไรประมานนี้อ้ะน้ะ เราคุยกันประตลอดเวลา. เราโกหกเพื่อนเราว่าคุยกับเด็ก ร.ร อื่นพวกมันก้อไม่ได้สนใจอะไรร. เราคุยกันได้ประมาน 2เดือนกว่าๆๆ น้องs นัดเจออีกเเล้วว #ครั้งนี้จะเเถยังใงดีเราคุยเรื่องนัดเจอกันตั้งเเน่วันจันทร์เเต่จะมาหากันวันอาทิตย์ ครั้งนี้เรารับปากไปก่อน เเต่กะว่าจะถึงวันอาทิตจะหาข้ออ้างง เเต่ เหมือนสววค์เปนใจ อาทิตย์นี้น้องเอสต้องไปหาเเม่ที่ ชลบุรี น้องเอสขอเลื่อนนัดเรา เราก้อดีใจไปสิ้ 555555. การที่เราได้คุยกับน้องเอสทุกวัน +กับการเจอน้องเค้าที่ ร.ร ทำไห้ยิ่งชอบนัองเค้ามากขึ้นไปอีก. หลายคนนคงสงสัยน่ะว่าน้องเอสไม่สงสัยบ้างหรอ คำนอบคืออตอนนี้ยังใม่สงสัย ค่ะอาจเป็นเพราะว่าน้องเค้ายังเด็กมั้ง. เราคุยกันทุกวันจนเรารู้ทุกเรืีองเกี่ยวกับน้องเค้าา น้องเค้าอยู่กับพ่อค่ะ พ่อเเม่เเยกทางกัน น้องเอสอยุ่กับยาย เเต่น้องเอสเรียกว่าเเม่ค่ะ น้องเอสเล่าทุกอย่างในชีวิตเค้าไห้เราฟังเราก้อเล่าเรื่องทุกอย่างของเราไห้น้องเอสฟัง. เเต่ คงเปน ชีวิตของเมย์สิน่ะ. เเรกๆที่คุยกันถามว่ามีหลุดพูดอะไรไหมม มีน้ะ!! หลุดเเทนชื่อตัวเองว่าฝนก้อมี เเต่ก้อเเถได้ตลอดด. ตอนนี้เราเหมือนเข้สไปเป็นส่วนนึงของน้องเอสเเล้วเพราะว่าเค้าตะทำอะไร เรสก้อรู้ทุกเรื่องง. ตอนนี้ก้อเเฮปปี้ดีค่ะะ น้องเอสก้อพยายามนัดเจอตลอดด เเต่เราก้อ เเถไปอีก. ตอนี้ 5-6 เดือนเเล้วว เราคุยกันทุกวัน ทะเลาะกันทุกวันน น้องเอสร้องไห้ด้วยน้ะ ตอนนั้นน้อง s. จับพิรุธเราได้ครั้งนึง. เราถามน้อสเอส. ว่า.. อยุ่ร.ร. ใีใครมาจีบม้างไหมมน้องเอสก้อเลยบอกว่ามีพี่ ม. 4. ชอบมอง เราก้อเลยถามว่าใคร ด้วยความอยากรู้ใง เเต่ คนนที่น้องเิสหมายถึงคือเรา. อีฝนเองจ้าา. (น้องเอสรู้ได้ยังใง) ใจสั่นมากกลัวไปหมด. เ้ต่น้องเอสบอกว่า เอสไม่ขอบหร่อก ชอบมอง ใจเราล้นวูบเลยย. เราอยากมีค่าในสายตาน้องเอสบ้าง เลยบอกน้องเอสไปว่ารู้จักฝน. น่านนนนน. สตอไปอีกไหมล่ะ น้องเอสตกใจมาก. เเต่เราบอกเอสไปว่า. ฝนเปนน้องเพื่นสนิทพี่เราา น้องเอสก้อเชืีอน่ะ. เราพูดอะไรไปน้องเอสก้อเชื่อทุกอย่าง. (บางที่ก้อรู้สึกผิดจนอยากสรภาพ). เเต่มันถล่ำมามากเกินไปเเล้วเรา ขอใช้คำว่ามากกว่ารักเลยล่ะกัน พอไป ร.ร น้องเอสเดินผ่านเราเราน้ะ ฝนเองง น้องเอสยิ้มไห้เราอะ เเกรรร....ตบเราสิตบเรา เราไม่ได้ฝันนน ฉีกยิ้มมวนไป เขินก้อเขิน. โอ้ยยยยย... เเล้วพอถึงเวลา เที่ยงครึ่ง น้องเอสก้อโทรมา
เรา /เมย์ : ฮาาโลลล
น้องเอส : เมื่อกี้เจอฝนด้วยย
เรา /เมย์ : อ้าวหรออ เเล้วใงต่ออะ. (คุยไปหน้าบานไป).
น้องเอส: ก้อไม่มีใรเเค่บอกไง.
เรา : (จะเข้าทางคนรู้จักเเน่เลยย) นึกในใจ
เเละเเล้วก้อถึงวันที่เอสนัดเจออีกเเล้วว คราวนี้น้องเอสบอกว่า#ห้ามไม่ว่างอีกน้าา เราก้อได้เเต่ตอบตกลงไปก่อนน. ทุกครั้งที่เอสนัดเจออ เราเครียจทุกที เเละเเล้วว เราก้อหาเรื่องทะเลาะกับน้องเอสจนได้ เเค่เรื่อง น้องเอสใม่เติมตังเเล้วโทรมาหาเรา. (เเค่นี้ก้อทะเลาะได้เนาะ อิฝน. บ้าจิงง). เอาจริงๆด้วยความที่ตอนนั้นเราก้อ..เด็กๆด้วยเเหละ (คนที่อ่านอย่าพึ่งขำน่ะ).เราทะเลาะกันยกไหย่55. ตอนนี้เราเดินอยู่ใน ร.ร เตอน้องเอสทีไรก้อยิ้มให้ตลอด. เอ่ออลืมมบอก. น้องเอส @ fb เรามาด้วยน่ะจ้าา. 5555. ตอนนี้ก้อเปนช่วง ปิดเทอมม s นัดเจอออีกเเล้วว. เเต่ครั้งนี้เรา โกหกว่าปิดเทอมต้องใปอยุ่ต่างจังหวัดด เอสสมีบ่นนิดหน่อยยเเต่ก้อเชื่อเหมือนเดิมม ช่วงปิดเทอมม เอสก้อไปอยู่กับเเม่ ไม่ค่อยได้คุยกัน ส่วนมากจะคุยทาง fb. เเละเเล้ววน้องเอสก้อทักเฟสเรามาจ้าา เราน่ะ ฝนเองง.
เอส: ทัก
(เเค่นี้หราา555 เเต่ก้อตอบบน่ะ )
้ฝน: จ้าาา
เอส: ชื่อฝนไช่ปะ
ฝน:ใข่เเล้ววว :).
เอส:รู้จักเมย์ด้วยหรอ
ฝน: อ่าาาาใช่ๆ (เจบน่ะที่ต้องโกหกอะ)
เอส. ถึงว่าชอบมองผม
เราก้อคุยกันนตามปกติดผุท่าเเบ้วเหมือนน้องเอสจะเข้าทางเราเพื่อสืีอให้ถึงเมย์เเหละ น้องเอสทักมาหาเราบ่อยมาก เเล้วก้อจะไห้เราพาไปหาเมย์ (จะบ้าหราา จะไปยังใงล่ะ ) เมย์ก้ออยุ่นี้ฝนก้ออยุ่นี้ 555. เรากัอปฏิเสธไปน้ะ น้องเอสก้อเข้าใจ. ตอนนี้อย่างน้อยฝนก้อได้เข้าไปปอยุ่ในสายตาน้องเอสบ้างเเล้วเเหละ จนถึงงวันเปิดเทอม ตอนนี้เราอยู่ม. 5 เเล้วน้าา เอสอยู่ม. 4. เราอยู่ตึดเดียวกันล่ะน้าา ขึ้นม. ปลายเอสหล่อขึ้นมากกก. ยิ่งหลงรักเข้าไปไหย่ โอ้ยยยย.เอสยังคุยกับเรา ในฐานะเมย์อยุ่ ตอนนี้น้องเอสไม่คีอยพูดถึงเรืีองนัดเตอสักเท่าไหร่เเล้วว. เราเริ่มหวั่นนๆๆเเล้วเหมือนกันเลยเปนคนเเกล้งนัดเจอ นางดีใจมาก มี่จะได้เจอ เเต่เรานี้สิ ดันปากไม่ดีเเบ้วที่นี้จะหาข้ออ้างจากไหนอะ. งื้อออออ. เเล้ะเเล้ววันเสาร์ก้อมาถึง. #โชคอข้าข้างอิฝนอีกเเล้วว น้องเอสต้องช่วยที่บ้านทำบ้าน นางเปนคนไม่ว่างส้ะเอง. เราก้อดีใจหน้าบานรอดไปอีก1อาทิต. ส่วนนัองเอส เอาเเต่ขอโทดไหย่เลยย เพราะนางคิดว่านางผิด. เวลาผ่าไป น้องเอสก้อไม่พูดเรื่องนัดเจอนะเพราะนางก้อยังคงวุ่นๆกะที่บ้านอยุ่ เเล้วนางก้อต้องเจ้าค่ายอะไรสักอย่างนี้เเละ จำไม่ได้ ไปสามวันมั้ง. ก้อคุยกันบ้างเเต่เวลาคุยน้อยมากจริงๆ. เราก้อเลยสบายใจน่ะที่ไม่ได้คุยยเพราะตอนนี้น้องเอสโตขึ้น เพื่อนน้องเอสก้อมีสงสัยบ้างน่ะว่าคบกันนานล้ะทำไมยังใม่เจอกันสักที เเต่น้แงเอสก้อคงบอกเพื่อนเเหละว่า. ไม่มีจังหวะะ. เเล้วก้อถึงวันที่น้องเอสหลับจากค่าย. ต้องบอก่อนน่ะว่าเรามีรหัสเฟสนาง. เพราะเราเปนคนสมัครไห้ เเต่ไม่ไช่อันเเรกทึ่นางเล่นน้ะ อันนั้นนางบอกว่าเลิกเล่นเเล้ว เพื่อนๆมี่ค่ายก้อส่งรูปมาไห้ เเล้วก้อเเท้กรูปมาย้างเราก้อเหนปกติไม่มีอะไรร. เเต่ที่ไม่ปกติคืออ.. รูปที่เพื่อนเอสส่งมา. จ้าาา
ิี เอสถ่ายรูปกับผ.ญ คนนึงกอดคอกันกระนุ้งกระนิ้งง เพืีอนเอสส่งมาประมาน 8-9-10 ประมานนี้มั้ง มีรุปคู่กับ ผ.ญคนนั้นประมาน สามรูปมั้งที่เหบือตะเปนรุปหมู่ เราาหัวร้อนมากตอนนั้น. เซฟรูปคู่เค้าออกมาเเล้วโวยวาย หาว่าเอสนอกใจ. นึกภาพออกไช่ม้ะ ผ.ญเวลาทะเลาะดันอะเปนใงง 555. เอสก้อเลยบอกว่าถ้างั้นเอสจะเอาโทรสัพไปฝากฝนไว้มุกวันเเล้วกลางวันค่อยเอามาโทหาเมย์ เรากัอรีบตอบตกลงง เช้าวันต่อมา. เอสก้อเิาโทรสัพมาฝากฝนจริงๆจ้าา. ดรี้ดเเ. อิฝนกรี้ดดอีกเเล่วจ้ะ. เอสเดินเอามาไห้ เเล้วบอกว่า ฝากหน่อยน้ะเดี่ยวกลางวันมาเอาเราก้อยิ้มรับ. ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอตอนกลางวันเราเตอเอสที่โรงอาหาร ก้อเอาโทรสัพไห้ เเล้วเอสก้อโทรมาเหมืนเดิม. พอบ่ายเอสก้อเอามาฝากเหมือนเดิมเปนเเบบนี้ทุกวัน เเต่วันนี้เราเเอบเสียมารยาทนิดนึง เปิดโทรสัพเอสดู เชืีอมกับwifi ที่ร.ร. โป๊ะเเตกค่ะ เอสลืมิอกจากเฟสเก่าเเน่เลยย เราก้อเฃยเปิดเเชทดู เห็นเเชทที่เอสคุยกับผ.ญคนนั้น คนนทึ่กอดคอบกันถ่ายรูปตอนเข้าค่าย ผ.ญคนนั้นชื่อ กิ๊ก. นางมารุ้จักกันตอนเข้าค่าย คุยกันเหมือนมากกว่าเพื่อน. พอเบิกเนียนเอสก้อมาเอาโทรสัพไป เเบ้วพอถึงบ้าน ช่วงประมาน4โมง เอสจะโทรมาหาเราทุกวัน โทรมาในฐานะเมน์น้ะ. เรารับโทรสัพน้ำเสียงไม่ค่อนดีนัก. เอสถามว่าเปนรัย นอนเเรกเราก้อไม่ตอบ เอสถามอีกจนเราทนไม่ได้ บ่อน้ำตาเเรก ปบ่อยโฮเเล้วถามเอสว่า.
"ไหนบอกว่าเบิกเล่นเฟสเก่าเเล้วใงเเบ่วไอ้ที่คุยกับคนขื่อกิ๊กหมายความว่าใง " เอสเงียบไปสักพักเเล้วบอกว่าา เอสไม่ได้เล่น เอสไห้พี่เล่น. (โกหกหน้าด้านๆเลยน้ะเอส) เอสคงคิดว่าเราฟังมาจากฝนเเละเลยโกหกเเบบนี้เราทะเลาะกับเอสค่อนข้างรุนนเเรง เหตุผลมาจากอาทิตย์นี้เอสนัดเจออีกเเล้วด้วยเเหละเลยทะเลาะกันจนไม่รับโทรสัพเลย พอถึงวันจันทร์เอสโทรมาเเค่เช้า เราก้อรับบปกติ เพราะโกดนางใม่ลง 5555. เอสถามว่าจะไห้เอาโทรสัพไปฝากฝนไหม เราก้อตอบเเบบว่า. ก้อเเล้วเเต่ เ้ล่วเอสก้อเอามาฝากเหมือนเดิมม เรากัอเลยเอาเฟสเรา. (ฝน) ทักไป. บอกว่าเราขอโทดที่บอกอเรื่องนี้กับเมย์น่ะ อะไรปรามานนี้เเหละ ตอนรกลางวันเอสเอาโทรสัพไปเเน่วันนี้เราไม่ได้ไห้เอสโทหาบอกว่าตอนกางวันไม่ว่างเอสเลยตอบเฟสเราา (ฝน). ว่า ไม่เปนรัย พอบ่ายเอสเอาโทรสัพมาคืนเหมือนเดิม เราก้อเเอปเปิดเฟสเอสอีกเเบ้ว เเต่ครั้งนี้ เอสออกจากระบบไว้ เเต่ไม่ไข่เมลล์ที่เราสมัครไห้ หัวร้อนอีกเเล้วจ้า พอตอนเยนเอสก้อโทมาเราคุยกันคุยกันไปเรืีอยๆจนมืด เราเลยตัดสินใจ จอรหัสเฟสเก่าเอส ตอนเเรกเอสบอกว่าลืมม เราโกดมากที่เอสโกหก. เลยจู่ว่าถ้าจับได้เองเบิกเลยน่ะ เเล้วก้อกดวางง ตอนนั้นเราใข้ฮีโร่คุยโทรสัพ มันเลยตั้งสายปฏิเสธไว้ เอสโทรมาน ร้อยกว่าสายค่ะ โหหห ซึ้งใจนางมากจริงๆ เเล้วเราก้อฝจอ่อนรับโทรสัพนาง. เเล้วก้อบังคับให้เอสบอกรหัสเฟสจนเอสจนมุมยอมบอกตอนนั้นโกรดมากเเต่บอกเอสว่าถ้าไห้จะไม่โกรธ เอสเลยยอม. เราเข้าเฟสเก่าเอสไว้อีกเครื้องนึง เอสไม่ได้เล่นเฟสนั้นมาสัหพักนึง ตอนนี้ทุกอย่างด๔ happy ดี ถ้าไม่ต้องเเถเรื่อไปเจอเอส ตอนนี้คบกันมาปีนึงล่ะก้อยังไม่เจอกันสักที เเล้วมีวันนึง เรากับเพื่อนไปนั้งห้องสมุด เเล้วห้องสมุดมันเปนกะจะไช่ม้าา. เราก้อคุยกับเิสปกตินี้เเหละเเต่ใครจะไปรู้ เอสเดินผ่านม่ตอนที่เราคุยกันพอดั จังหวะนั้นเราหันไปเจอเอสพอดีรีบกดวางเลยย. (ล่อกไปอีก). ตอนนั้นเรากลัวเอสรู้มากไจสั่นไปหมด กลัววมากจริงๆ พอตอนเยนเค้าเเถสกลับบ้านเอสมองเราด้วนสายตาเเปลกๆๆ จนมาถึงบ้าน. เอสโทรมาหาเรา /เมย์เหมือนเดิม เอสพูดด้วยอสียงที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เราคิดในใจเเล้วเเหละว่าเอสต้องมีอะไรเเน่ เลยลองถามดํ
เรา เอส เปนใรไหมม
เอส เราถามไรหน่อยดิ
เรา น้ำตาจะไหลบรุ้เลยว่าเอสจะถามว่าอะไรร.
เอส. เตงใช่เมย์จิงๆใช่ป้ะ.
เรา. ร้องไห้เลยจ้าา. ไม่อยากเสียเค้าไปเพราะตอนนี้มันมากกว่าคำว่ารักเเล่วอะ เลยพูดไปเเบบ. เหมือนไม่รุ้เรืีองอะไร. ทำใมเอสพูดเเบบนี้ ไม่เชื่อไจเราหรออ อะไรประมานนี้เเหล ร้องไห้ด้วย เอสก้อยังเชื่อเราอีก อาจจะเพราะว่าเอสรักก. เมย์มากก้อได้ เราเคยลองถามเอสน่ะว่าทำไมถึงรักเรา/เมย์ทั้งที่ยังใม่ได้เจอเลย. เอสบอกว่ารักที่เราคืออเรา. นิสันเราคุยด้วยเเล้วสบายใจ คุยกับเราได้ทุกเรื่อง เราหับเอสก้อยังคบกันต่อเหมือนเดิม เราเตอหน้าเอสที่ ร.ร ก้อเหมือนเราจะหลบหน้าเอสน่ะเเล่วเอสก้อยังเหมือนไม่ไว้ใตเราอยุ่ดี เอสเคยโทรมาเบอร์เรา/ ตอนเราเรียนอยูใต้ตึกที่เอสเรียน เอสโทรมาเเล้วไห้เพื่อนมายืนดูว่าเราตะรับหรือป่าววเเต่โชคดีที่เราไม่เคยเปิดเสียงโทรสัพ.เรารู้เเล้วเเหละว่าเพื่อนเอสมองอยุ่ตรงบันไดเลยทำเฉยไม่หยิบโทสัพขึ้นมาเเล้วก้อเดินไปหา. อาจารย์บ้างจนเพื่อนเอสขึ้นไป ทุกอย่างเหมือรจะราบรื่นดีเเล้วน้ะเพราะเรากับเอสยังคบกันเหมือนเดิม เเค่เเล้วว เราก้อจับได้ว่าเอสคุยกับ อีกิ๊กก. เด้กมี่ค่ายนั้นเเหละ. เอสพผุดว่าถ้าไปหาเเม่จะเเวะไปหากิ๊ก เราปี๊ดมากก. เยนมาก้อทะเลาะกับเอสไหย่โตเราบังคับให้เอสยอมรับ เอสเลยยอมรับว่า คุยย เราขอเลิก เพราะรุ้ว่าเอสไม่ยอม เเบ้วเอสก้อไม่ยอมจิงๆ. เอสยังคงเชื่อเราเสมออ. เราดูเลวมากเลยใช่ไหมล่ะ เเต่เราไม่อยากเลียเอสไปหนิ่ ฝ่านมาจนถึง วันศุกร์ ที่13. เราอยุ่ที่ ร.ร. เอสโทรมา. เราเเอบคุยอยุ่หลังห้องน้ำ เเต่ถ้ามีคนเดินมาจากทางก้องพยาบาลก้อจะเหน. เราไม่คิดเลย. ว่าเอสจะเดินมา เราหันไปพอดี เอสมอง เเล้วฟุปเข้าไปเรารีบกดวางโทรสัพ. เเล้ววนั่งเข่าทรุด ตอรเข้าเเถวกลับบ้านวันนั้นเราไม่เจอเอส เอสหน้าจะไม่ลงมาเข้าเเถวว พอถึงบ้าน. เอสโทรมา เรารับโทรสัพเเล้วเงียบ เอสกัอเงียบ เรารุ้เลยว่าเหตกรานคืออะไร เรากลั้นน้ำตาไว้ไม่อยุ่ เลยบอกเอสไปเราขออโทสส พร้อมปล่อยโฮเตมที่ เอสก้อร้องไห้เหมือนกันเเล้วถามว่า เมย์ใข่ไหมม เสียงเอสร้องไห้ทำไห้เรารุ้สึกเหมือนจะขาดใจ เราบอกเอสเเค่คำว่าขอโทดตอนนั้นเราพูดได้เเค่นี้จริงๆ. เอสร้องไห้ไปเเล้วพ๔ดว่าทำเเบบนี้ทำไมว่ะ. เราร้องงโฮเจ้าไปอีกด มันจุกมันเจ็บบเบบบอกไม่ถูกอะ เราต่างคนต่างร้องไห้อยุ่เเล้วเอสก้อพูดว่าเเล้วเอสก้อวางงงง ..........
เราร้องไห้หนักมากกก ไม่กิน ไม่นอนเอาเเต่ร้องงเเม่ถามว่าเราเปนรันเราก้อบอกเเม่เค่ว่าเราปวดหัว เราพยายามส่งเเขทไปหาเอส. โทรไปเอสไมรับ เเล้วเอสก้อโพสว่าโสด. เปลี่ยนรูปหน้าปก ที่ตั้งเปนรูปเมย์ เพื่อนๆเอสเข้าไปถามว่าอ้าวทำไมโสด บางคนก้อทักมา. เอสไม่ได้บอกเหตุผลว่สทำไม เอสบอกเเค่ว่า. เมย์ไม่ดี เราเข้ารหัสเฟสเอสได้เอสยังใม่ได้เปลียน เช้าวันที่14 เอสโทมาหาเราเเต่เช้าา เรารีบรับโทรสัพไวมาก. เอสโทรมาหาเรา เเล้วบอกว่า ไห้เราหาเฟสตัวจริงของเมย์ไห้หน่อยย. เห้ยยยย.. อะไรจะขนาดนั้นเอส. (กูเสียใจอยู่น่ะ). เราไม่ตอบอะไรเอาเเต่ร้องงส่งเเชทไปหาเอส เอาเเต่ร้องไห้ทั้งวัน. ส่งไปขอโทด้เบ้วก้อบอกเหตุผลทั้งหมดที่ทำไป.เอสอ่านเเล้ะตอบกับม่ว่า โอเค ต่างคนต่างอยุ่ ฉึกกๆไ เอสเอามีดมาเเทงกูหรออเจ็บบสัสๆ พอถึงวันจันทร์เราไปร.ร ตาบวมมากเพรสะร้องไห้สามวันติด เอ่่อออ ลืมไป วันที่เอสรุ้เรืีอง เราโทรไปหาเพื่อนที่เราสนิทม่กที่สุดไห้มันฟัง เราระบายไห้มันฟังเเล้ะมันก้อมาปบอบเรา ขอบคุนม่กน่้ะเว้ยยย. ต่อๆฟ พอถึงวันจันที์เราตัองเข้าเเถว เตอเอสด้วย เอสมองเราเปนึงเเล้วหันไปเราเหมือนจะทรุดดตอนนั้นสภาพเปนใงไม่รุ้ เ้ต่มีเเต่คนถามว่าเราไม่สบายหรอคือเราดูเเน่ขนาดนั้นเลยหรออ. เรายังคงส่งเเชทหาเอสอยุ่ จนเอสบล้อกก เราโทรไปเอสก้อไม่รับ. เราเข้าเฟาเอสไปปลดบล้อกเฟสเรา. เราโทรหาเอสเรื้อยๆ. จนเอสรับบ เเต่เอสเงียบ
เอส.....
เรา : เอสเราขอโทดน้ะ เอสจะโกดเราก้อได้เเต่ขอร้องอย่าเกียตเราเลยน่ะ. เอสตอบบ. อืมมมมม.
อย่างน้อยเอสก้อตอบตกลงว่าจะไม่เกียตเรา เราใช้ชีวิตตามปกติ ร้องไห้ทุกวันเหมือนเดิมเเต่น้อยลง เจอเอสบ้างที่ร.รเเต่เราก้อหลบหน้า. มีโทไปบ้างเวบาคิดถึบ เเค่เอสไม่รับย เเล้วก้อเปลัยนเบอร์ ทักเฟสไปบ้าง. เอสไม่อ่าน ตอนนี้เราเริ่มดีขึ้น จน ปิดเทอม. เราต้องขึ้นม.6. ส่วนเอสขึ้นม.5. เราคิดว่าเปิดเทิฝอมมาจะเจอเอส. เเต่คิดผิด. เอสย้าย ร.ร. เเรกๆเราคิดถึงเอสมากเเต่ไม่ได้ทักไปเเล้ว เพราะเอสมีเเฟนเเล้วว เเต่ก้อเบิกเเล้ว ตอนนี้เอสคบหลานคน เอสเจ้าขุ้มาก เราเริ่มตัดไจได้เพราะระยะทางด้วยเเหละ เราก้อใช้ชีสิตกับเพื่อนตามปกติ ไม่ค่อยคิดถึงเอสเท่าไหร่เเล้วว จนจบ. ม. 6 เรามาเรียนมหาลัยเเล้วว ส่วนเอสกลับมาเรียนที่ ร.รเหมือนเดิมม. เอาจริงๆเราก้อมีคนเข้ามาคุยน่ะเเต่เราไม่อยากคุยเอาจริงๆก้อยังรักเอสอยุ่อะ. เราไม่ได้คุยกับเอสเลยที่ผ่านมา เอสเปลี่บนเฟสบ่อยมากก. มีครั้งนึงเราเตอ ก้อเลยลอง@ไป. เอสรับ@เรา เราก้อเเค่กดไลท์ ผ่านมาสักพีก เอสเปลี่บนเฟสอีกเเล้วว คราวนี้เอส@มาหาเราน่ะ.เราคิดถึงก้อเลยทักไปถาทว่าเปนใงข้างกะว่าถ้าเอสไม่ตอบก้อจะบล้อกเเล้ะตัดใจไห้ไกฝด้เลยย.เ เต่... เอสตอบ.
เรา : มอนิ่งน้าาา
เอส :ครับบบ สติกเกอร์รูปหัวใจ.
เรา :(เขินมากก. ยิ้มมจนเเก้มเเตก. ). สบายดีไหมม
เอส. : สบายดีคับ.
เรา : อ่อออ สติกกเกอร์ยิ้มไป
เอส :สติกกเกอร์กลับมา.
เราจบบทสนทนาด้วยสติดเกอร์ของเอส. จนทุกวันนี้ ข้อความสุดท้ายของเรากะเอสก้อคืออันนี้ ตอนนี้เราลืมเอสได้เเแล้วว เพราะเอสมีเเฟนเเบ้ว ท่าทางจริงจังเรารุ้เลยว่าถ้าเอสรักใครเอสรักหมดใจ ตอนนี้เอสกับฝนไม่ได้ติดต่อกันเลยย เบอร์ก้อไม่มี มีเเค่เฟส เอสมีมาไลค์ให้บ้าง เราสองคนไม่มีอะไรติดค้างกันเเล้วว นี้ก่อ4เเล้วมั้งง
เเค่นี้เดหละ จบเเล้วว ถึงไม่happy. เเต่ก้อไม่รุ้สึกผิดเเล้วว ขอบคุนทุกคนที่อ่าน่ะค่ะ
| Create Date : 10 มกราคม 2560 |
| Last Update : 10 มกราคม 2560 23:10:51 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 479 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีจ้าา มาทักทายจ้า 
