เจ้าสาวหนีรัก...จาณิศา

ปกหลัง...ผู้ชายที่ไม่มั่วแต่ทั่วถึงอย่างเขาให้ตายเธอก็ไม่มีวันยอมแต่งงานด้วยเป็นอันขาด

จู่ๆเมื่อ ‘เนตรอัปสร’ แอร์โฮสเตสสาวผู้เกลียดคนเจ้าชู้จนเข้ากระดูกดำ กลับถูกบังคับให้เข้าพิธีวิวาห์กับผู้ชายที่ได้ชื่อว่าคลำไม่มีหางก็เอาหมดเธอจึงตัดสินใจหนีงานแต่งแล้วมาซ่อนตัวอยู่ที่อัมพวาเสียดื้อๆแต่จะด้วยพรหมลิขิตหรือคราวเคราะห์ดลบันดาลก็ไม่อาจรู้ได้

เมื่อ ‘อดีต’ ว่าที่เจ้าบ่าวผู้กำลังโกรธแค้นอย่างหนักจากการถูกเธอฉีกหน้าคางานแต่งก็บังเอิญหนีความรำคาญใจมาพักอยู่ที่เดียวกันโดยไม่ได้นัดหมายมิหนำซ้ำเขายังทำให้เธอต้องมาพัวพันกับเหตุฆาตกรรมจนหวิดจะเอาชีวิตไม่รอด แล้วผู้ชายอย่างนี้น่ะเหรอที่จะให้เธอคว้ามาเป็นพ่อของลูก ไปลงนรกซะเถอะ!

ต่อให้เป็นม้าป่าแสนพยศแค่ไหนกระทิงเปลี่ยวอย่างเขาก็ต้อง ‘ควบ’ เธอให้จงได้ เพลย์บอยหนุ่มรูปหล่อพ่อรวย แถมยังเจ้าคารมอย่าง ‘ธราเทพ เดชาธร ต้องเสียหน้าอย่างหนักที่สวมชุดเจ้าบ่าวรอเก้อโดยไม่มีแม้แต่เงาของเจ้าสาวแต่สิ่งที่เขาเจ็บใจที่สุดไม่ใช่เรื่องที่เธอหนี แต่เป็นเพราะเขายังไม่ทันได้ทำหน้าที่สามีต่างหากหากโอกาสของธราเทพก็มาถึงโดยไม่คาดคิด เมื่อทั้งคู่ต้องกลายมาเป็นพยานสำคัญในคดียาเสพติดระดับประเทศโดยไม่เจตนาจึงถูกโครงการพิทักษ์พยานนำตัวไปหลบภัยอยู่ร่วมกันที่หมู่บ้านแถวตะเข็บชายแดน ที่แย่ที่สุดก็คือที่นั่นไม่มีผู้หญิงสวยๆหุ่นเซ็กซี่ให้เขาได้ใช้เป็นคู่ซ้อมเลยสักคนหนุ่มกลัดมันที่พละกำลังเหลือเฟือจนเกือบล้นจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทวง ‘สิทธิ์ในการเป็นสามี’ คืนจากแม่ม้าป่าแสนดุอย่างเนตรอัปสรเพราะไม่ว่าจะให้ชายหนุ่ม ‘ควบ’ เธอเสียตั้งแต่วันนี้

หรือจะรอเข้าหอหลังจากที่เขาลากเธอกลับไปแต่งงานให้เรียบร้อยแล้วเขาก็ขอยืนยันว่าชาตินี้เธอจะไม่มีวันรอดพ้นจากเงื้อมมือของเขาอย่างเด็ดขาด ดูเอาเถอะคนอะไร ขนาดกำลังวางแผนหนีกันอยู่แท้ๆ แต่เขากลับกระแซะๆคอยหาเศษหาเลยกับเธอได้ตลอดเวลา

“บี๋ได้ยินเสียงหัวใจของพี่บ้างไหม?” เสียงกระซิบแผ่วๆทำเอาเธอร้อนวูบ

“บี๋ไม่ได้ยินหรอกค่ะเสียงหัวใจของพี่ใจพี่อยู่กับพี่ ไม่ได้อยู่ที่บี๋เสียหน่อย” 

“แต่พี่อยากให้บี๋ได้ยิน”

“แล้วทำไมบี๋ต้องรู้ด้วยคะว่าพี่คิดยังไง?”ธราเทพไม่ตอบ พริ้มตาหลับลงช้าๆ

ก่อนจะแตะริมฝีปากลงบนซอกคอผะแผ่ว “พี่เทพ…” เธอประท้วงเบาๆ หากอีกฝ่ายกลับโอบเอวบางเอาไว้อย่างหวงแหน จากนั้นจึงประทับจูบบนกลีบปากแล้วบดเคล้าอย่างเอาแต่ใจความปรารถนาอันพร่าเลือนทำให้เนตรอัปสรเผลอไผลเป็นฝ่ายเลื่อนปลายนิ้วเรียวไล้ต่ำลงไปยัง...บ้าที่สุด! ทำไมร่างกายเธอมันถึงได้ทรยศตัวเองขนาดนี้!

อ่านจบ...เป็นปกหลังที่ยาวมากๆค่ะเห็นปกหลังอย่างนี้อย่าเพิ่งคิดว่าเลิฟซีนกระจายนะคะ จริงๆก็มีบ้างแต่ไม่มากค่ะเนื้อเรื่องย่อๆก็ตามโปรยปกหลังเลย เพียงแต่ว่ามีที่นางเอกเข้าใจผิดคิดว่าพระเอกรักเพื่อนสนิทของนางเอกอยู่ตลอดเวลาเลยทำให้ไม่ยอมรับการแต่งงานนี้

เอ่อ...เอายังไงดีคือสำหรับเรามันยังไม่ใช่น่ะค่ะ บางตอนก็ขำๆดี ออกแนวโก๊ะๆ มีไปอยู่ในป่ามีวิ่งหนีช้าง หนีหมี มีชาวบ้านป่า คือบางอย่างมันก็ดูคล้ายละครตอนเย็นมากเกินไปค่ะแทนที่จะขำๆแบบน่าจดจำกลับทำให้อ่านแล้วคิดว่าพระเอกนางเอกนี่เต็มมั้ย???

มีบางตอนอ่านแล้วขัดตามากๆก็ที่พระเอกเค้าเรียกนางเอก“นังม้าป่า” “นังตัวแสบ” “นังตัวดี” เราว่ามันจิกไปหน่อย ยังกะตัวโกงแน่ะอ่านแล้วไม่ค่อยจะรู้สึกว่าเป็นการรักใคร่เอ็นดูเลย

อีกอย่างที่ไม่ชอบก็คือบรรดาสาวๆของพระเอกตลาดมากกกกก เหมือนดูละครจริงๆค่ะ ไม่รู้กี่คนต่อกี่คนมารุมล้อม ตบตีแย่งชิงยังกะพระเอกเป็นทอง แต่ตัวเองดูไร้ราคา คือมันเลยคำว่าสนุกไปเลยค่ะถ้าหากจะแสดงให้เห็นว่าพระเอกนี่คาสโนวาเนื้อหอมมาก ก็เอาแค่พอดีๆ ไม่ใช่ผู้หญิงมารุมตอมยังกะแมลงวันแบบนี้...ไม่ไหวค่ะ...

ส่วนใหญ่อ่านไปแอบบ่นไป จนจบ...