ลืมเซฟเป็นแบบความละเอียดต่ำอ่ะค่ะโหลดกันนานหน่อยนะหนูขอโต้ดดดดดห้องอาหารญี่ปุ่นทาคุมิโรงแรมสวิสโซเตล เลอคองคอร์ดรถใต้ดินสถานีห้วยขวาง ทางออก 2หันหน้าเข้าถนน เลี้ยวซ้ายบุฟเฟ่ต์สุดอร่อย หัวละ 530จองห้องที่ 02-694-2222 ต่อทาคุมิไปถึงสั่งนี่มากินก่อนเลย อยากกินล่วงหน้าตั้งหลายวันไอติมคาราเมลกับพุดดิ้งชีสเขาว่าเมื่อก่อนไอติมขมกว่านี้นะแต่เท่าที่กินก็อร่อยดีเบ็ดเสร็จกินไอติมไปสี่ถ้วย พุดดิ้งสองยัง แค่นั้นยังไม่พอยังมีโยคัง (วุ้นถั่วแดง) อีกสองจานถั่วแดงร้อนอีกหนึ่งหุหุแต่อย่าเพิ่งรีบร้อน มาดูของคาวก่อนดีกว่าราชาแห่งปลาดิบพวกคอปลาดิบเขาชอบมากๆนัยว่าหวานอร่อยแต่ LMJ คอปลาสุกกินแล้วไม่เห็นความแตกต่างยำสาหร่าย อร่อยสุดๆกินไปสองถ้วย ไม่แบ่งใครเต้าหู้อะไรสักอย่างนี่แหละหาดูในเมนูเองละกันเขามีอาหารให้เลือกไม่มากแต่อร่อยทุกอย่างโซบะเย็นแอบชอบที่โอโตยะมากกว่าเส้นเหนียวแน่นแต่ที่นี่ก็โอเคลืมเบิ้ลกุ้งเทมปุระกินกันกระเจิดกระเจิงสั่งไปสักสองหรือสามจานนี่แหละไข่ตุ๋นนุ่ม หอม อร่อยแซลมอนย่างกับทงคัตสึเป็นทงคัตสึที่อร่อยที่สุดในโลกหวาน นุ่ม ฉ่ำไม่เชื่อดูนี่จริงๆ ยังกินกันอีกหลายอย่างมาก แต่รูปมะถูกจัยอ่ะดูแค่นี้ก็พอนิ
เต๋าแบบหมีพูห์ (The Tao of Pooh)Benjamin Hoff เขียนมนต์สวรรค์ จินดาแสง แปลมติชน พิมพ์หนังสือ Tao (หรือ Dao) spin-off ที่ไม่งี่เง่า และคนเขียนรู้จริงจริงๆ ทั้งเรื่องเต๋าและเรื่องหมีฅ.คน ฉบับ 41 มี.ค. 52เจ้าหญิงพอลล่า:หัวใจเธอมันน่ากราบกลุ่มอนุรักษ์แม่รำพึง:ยังไงปลาทูก็เจ๋งกว่าโรงถลุงเหล็กสัมภาษณ์อ. นิธิ เอียวศรีวงศ์:ฉบับลำแต้ๆเมฆาสัญจร (Cloud Atlas)เดวิด มิทเชลล์ เขียนจุฑามาศ แอนเนียน แปลมติชน พิมพ์เหนือคำบรรยาย (เพราะตัดสินใจเลือกคำบรรยายไม่ถูก ฮา)
ยูโทเปียเซอร์โธมัส มอร์ เขียนสมบัติ จันทรวงศ์ แปล1984จอร์จ ออร์เวลล์ เขียนรัศมี เผ่าเหลืองทองและอำนวยชัย ปฏิพัทธเผ่าพงษ์ แปลสมมติ พิมพ์หนังสือเปิดหูเปิดตาระดับตัวพ่อ แถมปกสวยระดับตัวแม่อีกต่างหาก โอ๊วเทพเจ้าแห่งสิ่งเล็กๆ(The God of Small Things)อรุณธตี รอย เขียนสดใส แปลโครงการสรรพสาส์นของสำนักพิมพ์มูลนิธิเด็ก พิมพ์เรื่องเล่าโค-ตะ-ระอัศจรรย์จากอินเดียนายธนาคารเพื่อคนจนโมฮัมหมัด ยูนุส เขียนสฤณี อาชวานันทกุล แปลมติชน พิมพ์อัตชีวประวัติฉบับกึ่งสุขกึ่งเศร้า บางครั้งก็เกือบเคล้าน้ำตา ของหนุ่มนักเรียนนอก กับธนาคารหลังคามุงหญ้า (บานประตูก็ไม่มี) ของเขาและลูกศิษย์ ที่หาญกล้าพุ่งชนทุกอย่างเพื่อให้ผู้หญิงจนๆ จำนวนมากในบังคลาเทศยืนหยัดด้วยขาของตัวเองได้(อันที่จริงเราควรจะแนะนำว่า นี่เป็นหนังสืออัตชีวประวัติของนักเศรษฐศาสตร์ที่แก้ปัญหาความยากจนในบังคลาเทศจนได้รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพประจำปี 2006 แต่ม่ายอ่ะ ทำงั้นแล้วจะได้อะไร คุณจะรู้เหรอว่าหนังสือเล่มนี้ทั้งสนุกเป็นบ้าและ insightful ขนาดไหน กริๆ)
รังแกคนท้องอย่างแรง