วะกะยะมะ เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ในภูมิภาคคันไซ ใกล้ๆโอซาก้า ใกล้ๆนาราเมืองหลวงแห่งแรกของประเทศญี่ปุ่นและก็อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลกับจังหวัดเกียวโตเมืองหลวงแห่งที่ 2 ก่อนจะมาเป็น เมืองหลวงในปัจจุบันอย่าง โตเกียวค่ะ

วะกะยะมะ มีอะไรพิเศษ น่ะหรอคะ...? ความพิเศษของจังหวัดวะกะยะมะก็คือ ความเป็นเมืองเก่า เมืองประวัติศาสตร์ เมืองมรดกโลก และเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงในเรื่องของความศักดิ์สิทธิ์ที่ผู้คนชอบมาเพื่อเดินแสวงบุญกันด้วยล่ะค่ะแต่...ประสบการณ์ด้านการแสวงบุญนี่ขออุบไว้ก่อน วันนี้เราจะขอพาทุกท่านไปเที่ยวกินราเมงในเมืองวะกะยะมะกันค่ะ เรียกได้ว่าเราจะพาทุกท่านไปรู้จักกับความศิวิไลต์กันก่อน แล้วค่อยๆพาเข้าป่ากันค่ะ >W<

เดี๋ยวก่อน....ที่ว่าจะพาไปกินราเมงนี่คือไม่ใช่ราเมงไก่กาอาราเร่ทั่วไปนะคะ แต่ที่เราจะพาทุกท่านไปก็คือการไปกินราเมงโดยไปกับแท็กซี่นั่นเอง พูดเลยว่า พราวรี่ พรีเซ็นต์ สุดๆ นี่คือบริการของจังหวัด วะกะยะมะ ที่เรียกได้ว่าเป็นบริการพิเศษที่เมื่อคุณรู้ตัวว่าหิวเมื่อไหร่ ไม่รู้จะไปที่ไหนดี เพราะจังหวัดวะกะยะมะโดดเด่นเรื่อง เส้นราเมง เสียเหลือเกิ๊น...

เมื่อไม่รู้ว่าจะไปกินร้านไหนดี...ก็นี่เลยค่ะ ใช้บริการของแท็กซี่ ที่มีป้ายสีแดงเขียนว่า “和歌山ラーメンタクシー” หากว่าใครอ่านไม่ออกก็ลองจำป้ายแดงๆ แบบนี้เอาไว้แล้วกันนะคะ

เมื่อเจอแท็กซี่แบบนี้แล้ว สามารถให้เค้าแนะนำได้เลยว่า อยากกินแบบไหนประมาณไหน เน อยากกินราเมง ซุปกระดูกหมูเจ๋งๆน่ะค่ะ ช่วยพาไปหน่อยนะคะ หรือหากไม่รู้ ให้พูดว่า “おすすめのラーメン屋　お願いします。” หรือ “osusume no ra-men yaonegaishimasu.” หรือ แปลเป็นภาษาไทยได้ว่ารบกวนแนะนำร้านราเมงเจ๋งๆให้หน่อยนะค๊า... เท่านี้คุณลุงคนขับก็จะนำท่านไปสู่ร้านราเมงชั้นเลิศแล้วล่ะค่ะ

และแล้ว....คุณลุงก็พาเรามาถึงที่นี่ค่า...

ชื่อร้านว่า まる豊(maru toyo) เป็นร้านโซบะค่ะ ก็บอกแล้วว่า เส้นพวกราเมงของที่นี่น่ะ เป็นที่เลื่องลือมากก็เลยอยากะมาลองกินเส้นประเภทอื่นๆกันบ้างน่ะค่ะ เพราะว่าเป็นช่วงกลางคืน ฟ้ามืดแล้ว ก็เลยเห็นป้ายสีเหลืองเด่นชัดมาแต่ไกลแต่จริงๆแล้วร้านนี้พิเศษมากกว่าที่คุณคิดค่ะ....

เพราะว่า ร้านมันเอียงงงงงง......จริงๆ ดูนี่ ด้านนอกยังเอียงแบบนี้คิดว่าด้านในจะเป็นแบบไหนกันค่ะ

ก็เอียงน่ะสิคะ...ถามได้ 555 เอียงมาก แต่เนื่องจากในร้านคนเยอะเสียดายเราเลยไม่ได้ถ่ายภาพมาด้วย ขอเล่าให้ฟังแทนก็แล้วกัน ถึงจะเอียงแต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการมุ่งมั่นทำอาหารของที่นี่นะคะ เราได้เห็นภูมิปัญญาชาวบ้าน ทั้งการใช้แผ่นไม้มาพยุง เพื่อไม่ให้ชามวิ่งหนีไปไหนซึ่งพูดเลยว่าการตกแต่งและออกแบบภายในร้านดูน่าสนใจเสียเหลือเกิน...แต่เราไม่ได้นั่งร้านหรอกนะคะ ก็อย่างที่บอก คนเยอะมาก และพื้นที่ก็มีอยู่จำกัดเลยออกมานั่งด้านข้างแทน...ดูนั่นดูนี่ ไม่ทันไรคุณป้าก็ยกเจ้านี่มาเสริฟให้กินเป็นของว่างลองท้องไปพลางๆค่ะ

เอิ่ม...พอเปิดออกเท่านั้นหล่ะ ซูชิ ชิ้นอย่างใหญ่ คิดในใจนี่ไม่ได้เรียกว่า ออร์เดิร์ฟแล้วล่ะม๊างงง....งงง !!!

เอาฟระ...กินก็กิน แต่ยังไม่ถึงครึ่งชิ้นเลย....โซบะร้อนๆที่สั่งก็ยกมาเสริฟแล้วล่ะค่ะ

โอ้ว....ชามเบ้อเร่อ....!!!!

ถามว่ากินหมดมั้ย....? ตอบเลยว่า....หมดอยู่แล้วล่ะค่ะ 555 ก็ใช้พลังงานเดินทางทั้งวันขนาดนี้ มีเหรอจะไม่หมด !!

นอกจากความอร่อยของอาหารที่อยู่ตรงหน้าแล้วการบริการของคุณลุงคุณป้าเจ้าของร้านก็ทำให้เรารู้สึกว่าอาหารมื้อนี้อร่อยขึ้นมากมายอีกด้วย อบอุ่น เป็นมิตรเหมือนนั่งกินข้าวอยู่บ้าน ต้องขอบคุณการบริการประทับใจแบบนี้ด้วยนะคะ

ถ้ามีโอกาสจะกลับไปเยี่ยมแน่นอน <3

วันนี้อิ่มมาก....ต้องขอลาไปด้วยภาพ โซบะร้อนชามนี้นะคะ

ไว้เจอกันใหม่...

วันนี้แดดออก 16/10/15 เวลา 10.10 น.