ดูทีวีกับลูกได้อะไร

ตั้งแต่ฉันมีลูกคนแรกเมื่อประมาณ8 ปีที่แล้ว พอเขาเริ่มรู้เรื่อง ฉันก็แทบไม่ได้ดูรายการทีวีที่ตนเองชอบสักเท่าไร ต้องยอมให้เขาดูการ์ตูน การ์ตูนเรื่องไหนฮิตฉันรู้จักหมด จำชื่อได้ แถมบางทีต้องทำท่าแปลงร่างไปกับลูกด้วย เพราะเป็นลูกคนเดียวไม่มีเพื่อนเล่นแม่ก็เป็นเพื่อนเล่นเองก็ได้ พอเขาโตขึ้นมา เริ่มรู้มากขึ้น ฉันก็ต้องพยายามเลือกรายการโทรทัศน์ที่คิดว่ามีโทษต่อเด็กน้อยที่สุด และดูไปด้วยกัน และก็คอยอธิบายสิ่งที่พบเจอในรายการนั้น เพียงหวังว่า การดูทีวีครั้งนั้นๆ จะได้ประโยชน์อะไรเพิ่มขึ้นนอกจากความสนุก

ตอนเด็กๆ เราก็ดูการ์ตูนด้วยกัน ฉันก็ใช้ให้เป็นประโยชน์ด้วยการสอนสีต่างๆเพราะเด็กผู้ชายชอบดูขบวนการเรนเจอร์ต่างๆ เช่น โบเคนเจอร์ พาวเวอร์เรนเจอร์ เดกะเรนเจอร์ พูดง่ายๆสารพัดเรนเจอร์ ฉันก็สอนให้จำสีทุกวัน ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษคอยถามชอบสีอะไร บลู หรือ เรด เขาก็จะตอบมาเป็นภาษาอังกฤษ และ มันได้ผลนะ เขาจำได้แม่นจนเขาเรียน เรื่องสีนี้ง่ายมากๆสำหรับเขา นอกจากนั้น ฉันยังชอบชวนเขามาแปลงร่างและ ก็ลองให้เขาคิดท่าแปลงร่างของเขาว่าจะทำอย่างไรดี ให้เขาฝึกใช้จินตนาการ พอเขาแปลงร่างเสร็จ ฉันก็แกล้งสู้แป๊บหนึ่ง และก็ให้เขาคิดท่าจัดการพวกตัวร้าย และฉันก็แกล้งตาย โอ้โห้ ! อันนี้ ถูกใจเขาสุดๆ ทำให้เขามีความสุขมากๆ ในการเล่น นอกจากนั้น ฉันยังพยายามสอนให้เขารู้ว่า ขบวนการเรนเจอร์เป็นคนดี ถึงชนะตัวร้ายทุกครั้ง “ หนูอยากเป็นเรนเจอร์ไหมครับ ถ้าหนูอยากเป็น หนูต้องเป็นเด็กดี เชื่อฟังพ่อแม่ และ ตั้งใจเรียน โตขึ้น หนูก็จะได้เป็นคนดี ปราบพวกผู้ร้ายได้ ” อะไรที่ฉันพยายามแทรกได้ฉันก็จะแทรกลงไปนิดๆหน่อยๆ ไม่ให้ดูจริงจังเกินไป แต่ฉันจะทำบ่อยๆ เป็นประจำ

พอโตมาหน่อย 5-6 ขวบ เขาชอบดูการประกวด THESTAR มากๆ ฉันก็บอกว่า ที่เราเห็นเขาร้องให้เราฟังเพราะๆสนุกๆ แต่กว่าเขาจะมีวันนี้กันได้ เขาต้องพยายาม อดทน ฝึกฝน มีผิดหวัง มีท้อแท้ ถ้าไม่ยอมแพ้ สักวันหนึ่งจะทำสำเร็จนะ เหมือนหนูบอกให้แม่ซื้อตัวต่อให้ ต่อแป๊บเดียวบอกยากไม่เอาแล้ว ถ้าไม่อดทนแบบนี้ ตัวต่อของหนูก็ไม่มีทางเป็นรูปเป็นร่างสวยขึ้นมาเหมือนรูปบนกล่องที่หนูเห็นและหนูอยากได้หรอก พูดไปครั้งแรกๆ เขาไม่สนหรอก เพราะยังเด็กไม่เข้าใจฉันก็พูดของฉันไปทุกครั้งที่ลูกฉันไม่รู้จักอดทน ไม่พยายามอย่างเต็มที่ จนวันที่เขาโตขึ้นมาอีกนิด ตัวต่อตัวเดิมที่เคยวางไว้ ก็ถูกหยิบขึ้นมา เพราะไม่มีอะไรจะทำ และเขาก็นั่งต่อของเขาคนเดียวเกือบ 2 ชั่วโมงและก็ทำสำเร็จ ฉันต้องรีบเขาไปชื่นชมและให้กำลังใจด้วยการกอด และถามเขารู้ว่า “ ต่อสำเร็จรู้สึกยังไง ” เขาตอบว่า “ สนุกดี ไม่เห็นยากเลย และทำไมตอนเด็กหนูต่อไม่ได้ ” ฉันก็บอกว่า “ ก็เพราะไม่มีความอดทน พอทำไม่ได้ก็บอกว่ายากไม่เล่นแล้ว ไม่พยายามจริงๆจัง ” ทุกวันนี้ พอเขาเริ่มงี่เง่าไม่มีความอดทน ฉันก็จะสอนว่า ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ หรอกนะถ้าเราไม่พยายาม

แต่ถึงแม้ว่าเราจะเลือกรายการให้ลูกเราดูแค่ไหนมันก็ต้องมีหลุดกันบ้าง วันหนึ่งนั่งดูทีวีด้วยกัน ตอนนั้นลูกชายฉันประมาณ 7 ขวบ เขาเล่นโฆษณาผ้าอนามัย เขาก็ถามว่า “ผ้าอนามัยมีไว้ทำอะไร” ฉันก็ค่อยๆตั้งสติและอธิบายว่า “ ผู้หญิงมีมดลูกที่หนูเคยอยู่ตอนที่อยู่ในท้องแม่ ในมดลูกมีไข่ ถ้าไข่ได้รับความรักจากพ่อมาผสม ก็จะกลายเป็นเด็กเหมือนหนู แต่ถ้าแม่ไม่พร้อม ไข่ก็จะไม่ได้รับการผสม ก็จะกลายเป็นเลือดไหลออกมาทุกเดือน ก็ต้องเอาผ้าอนามัยมารองไว้ จะได้ไม่ไหลออกมาให้ใครเห็น” เขาก็เข้าใจ แต่ฉันก็บอกลูกฉันว่า มันเป็นเรื่องของผู้หญิง ไม่ต้องไปเล่าให้ใครฟังเดี๋ยวคนอื่นจะหาว่าแก่แดด รู้มาก ทะลึ่ง ผู้ชายต้องให้เกียรติผู้หญิงให้มากๆ

การดูทีวีกับลูกมันก็ทำให้คนเป็นแม่อย่างฉันต้องมีสติเสมอเวลาดูเพราะเราจะได้ใช้มันให้เป็นประโยชน์ในการสอนสิ่งต่างๆ ให้ลูกเพราะทุกสิ่งที่ทุกอย่างที่เราเห็นในทีวี มันก็มีประโยชน์ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับเราว่าเราจะดึงมันมาใช้ประโยชน์ได้อย่างไร เช่น ดูข่าวเรือล่มที่เกาะเชจูประเทศเกาหลี กัปตันเรือหนีออกจากเรือทั้งๆ ที่ลูกเรืออีกกว่า 400 ชีวิตยังไม่รู้ว่าจะรอดหรือไม่รอด ฉันก็สอนลูกฉันให้มีความรับผิดชอบต่อสิ่งที่เราทำผิดก็ต้องยอมรับผิด ไม่ใช่หนีความผิด เพราะไม่มีใครหนีพ้น ฉันเชื่อว่าลูกของเราจะเติบโตขึ้นเป็นคนอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับคนเป็นพ่อเป็นแม่อย่างเรานี่แหละที่จะชี้ทางให้เขาอย่าปล่อยเวลาของลูกและคุณให้ผ่านไป โดยไม่ได้ใช้มันให้เกิดประโยชน์ไปพร้อมๆกัน

คอนโดแมว , พัดลมมือถือ , หมอนผ้าห่ม , หมอนหัวทุย  , เก้าอี้หัดนั่ง