Case Study : รักษาแมวเป็นมะเร็งเต้านม พาไปผ่าตัดที่ขอนแก่น

ธันวาคม 2555

ราวกลางเดือนธันวาคม พบว่ามีน้ำเหลืองไหลออกมาจากเต้านม เต้ากลางด้านขวา และคลำพบก้อนเล็กๆ ขนาดประมาณ 1.5 ซม. ผิวขรุขระ ใกล้ๆ เต้านม

พาไปหาหมอ ที่ จ.อุบล (ผมอยู่อุบล) หมอก็คลำๆ ดูแล้วก็วัดขนาดก้อนเนื้อเอาไว้ แล้วก็ปล่อยกลับมา

ผมร้อนใจมาก จึงรีบไปตั้งกระทู้ถามใน pantip ห้องจตุจักร ปรากฏว่า ได้รับความสนใจอย่างล้นหลาม

https://pantip.com/topic/13113561

ผมเลยไปตั้งกระทู้ต่อที่ www.click2vet.com เวบนี้มีคุณหมอคอยตอบอยู่จริง และมีประโยชน์อย่างมากครับ ผมจำกระทู้ตัวเองไม่ได้แล้ว แต่คุณหมอตอบว่า ให้รีบไปผ่าเอาก้อนเนื้อไปตรวจว่าเป็นอะไรกันแน่ โอกาสที่จะเป็นมะเร็งสูง

มกราคม 56

ผมเอาแมวพี่ขาวกลับไปตรวจที่สัตวแพทย์ที่ไปประจำอีกครั้ง หมอวัดก้อนเนื้ออีกรอบ ปรากฏว่า ไม่โตขึ้น หมอก็เลยบอกว่า ไม่เป็นอะไร น่าจะเป็นก้อนซีสธรรมดา เพราะไม่โตขึ้นเลย ถ้าเป็นมะเร็งป่านนี้โตไปมากแล้ว ผมไม่สบายใจก็เลยให้ x-ray ปอดดูว่ามีการลามหรือไม่ ปรากฏว่าไม่มี

ผมถามต่อว่าจะให้ผ่าออกได้มั้ย หมอบอกทำไม่ได้ เนื่องจากเป็นแมวแก่แล้ว อายุ 13 ปี มีความเสี่ยงว่าวางยาแล้วอาจจะไม่ฟื้น หมอไม่กล้าผ่าให้ แต่หมอก็ฟันธงแล้วว่าไม่เป็นมะเร็งแน่นอน เพราะอัตราการเติบโตของก้อนเนื้อน้อยมาก

กุมภาพันธ์ 56

ผมก็ยังคงกังวลใจต่อไป น้ำเหลืองก็ยังคงไหลออกมาจากเต้านมพี่ขาวเสมอ ต้องคอยเอาสำลีชุบน้ำเกลือ เช็ดวันละ 2 รอบ ก็เลยเอากลับไปหาสัตวแพทย์อีกครั้ง หมอยังคงยืนยันเหมือนเดิมว่าไม่เป็นมะเร็งแน่นอน อาจจะมีอาการอักเสบในเต้านม ก็เลยให้ยาสเตียรอยด์มากิน ปรากฏว่าน้ำเหลืองหยุดไหล แห้งไปเลย แต่พอหยุดยาก็กลับมาไหลอีก

ผมได้หาข้อมูลเพิ่มเติม พบว่าที่ๆ รักษาและตรวจมะเร็งแมวได้ และใกล้ที่สุดคือ ร.พ. สัตว์ คณะสัตวแพทศาสตร์ จ. ขอนแก่น ซึ่งอยู่ไกลจากที่นี่ 5 ชม. ที่นั่นมีหมอดมยาสลบ ทำให้ความเสี่ยงของการผ่าตัดลดลงและปลอดภัยมากขึ้น สามารถผ่าตัดแมวอายุมากได้

ผมเลยโทรปรึกษากับคุณหมอที่นั่น หมอบอกว่าสามารถตัดชิ้นเนื้อใส่ฟอร์มาลีนแล้วส่งมาให้ตรวจได้ ผมเลยปรึกษากับหมอที่นี่ หมอที่นี่บอกทำไม่ได้ เพราะต้องวางยาสลบอยู่ดี ไม่กล้าเสี่ยง

มีนาคม - กรกฏาคม 56

พวกเราลืมเรื่องพี่ขาวไปเลย เนื่องจากเชื่อหมอ คิดว่าไม่เป็นมะเร็งแน่นอน ประกอบกับภรรยาท้องเลยไม่ได้สนใจอีก ผมยังคงเช็ดน้ำเหลืองให้พี่ขาวทุกวันโดยไม่ได้คิดอะไร

สิงหาคม 56

ผมลองคลำก้อนเนื้อดูอีกครั้ง พบว่าโตเป็น 2 เท่าจากที่จับเจอครั้งแรก คราวนี้ผมตัดสินใจเด็ดขาด ต้องพาพี่ขาวไปรักษาให้ได้ ผมเลิกสนใจหมอที่อุบล เตรียมพาไปขอนแก่น

ผมรู้ทันทีว่าผมประมาทเกินไปแล้ว

ผมไปซื้อยา Ferric บำรุงเลือด มาป้อนให้พี่ขาวทันที เพื่อเตรียมตัวหากมีการผ่าตัดเกิดขึ้น

14 ส.ค. 56

ผมโทรไปปรึกษากับหมอที่ขอนแก่นอีกครั้งว่าจะพาแมวเข้าไป เขาบอกพาเข้ามาตรวจได้เลย

ผมศึกษาวิธีพาสัตว์เลี้ยงเดินทางไกล หากระบะทราย เตรียมผ้าห่มที่พี่ขาวชอบนอน เตรียมน้ำ กระเป๋าแมว เครื่องติดตามสัตว์เลี้ยง อาหาร ทาโร่ที่พี่ขาวชอบไปด้วย

เอากระบะทรายแบบมีฝาปิด วางไว้ที่วางเท้าด้านหลัง กระบะวางไว้ด้านบน เผื่อกรณีที่เราลงจากรถแล้วแมวจะวิ่งออก ก็จะจับใส่กระเป๋าเอาไว้ แต่สุดท้ายก็เอาไปเก็บท้ายรถ เนื่องจากพี่ขาวเราไม่ดื้อเลย

การพาแมวเดินทางไกลครั้งนี้ พวกเราตื่นเต้นกันมาก แค่พาไปหาหมอแถวบ้านก็ร้องโวยวายจะแย่ ขับไป ชม. แรก พี่ขาวกระวนกระวาย ร้องเสียงดังตลอด เลยให้ภรรยาไปนั่งลูบตัวให้ด้านหลัง คงตกใจจะพาหนูไปไหนนี่

พอเข้า ชม.ที่ 2 ก็เริ่มสงบลง ชม.ที่ 3 ก็เริ่มนอน แต่ไม่หลับอยู่ดี

รถกระเทือนทีก็ตื่นขึ้นมาร้องที ให้ข้าว ให้น้ำ ไม่ยอมกิน กระบะทรายก็ไม่เข้า

สุดท้ายเรามาถึง ม.ขอนแก่น ตอน 4 โมงเย็น เขาหยุดพักพอดี เราก็เลยต้องรอถึง 5 โมงเย็น เป็นเวลาที่ รพ.สัตว์เปิดทำการอีกครั้งในช่วงค่ำ

ไปถึงก็เจออาจารย์หมอมาตรวจให้เลย (ผมไม่ได้ถามชื่อมานะครับ) หมอได้ทำการตรวจเบื้องต้นดังนี้

1. โกนขนบริเวณก้อนเนื้อออก พอโกนแล้ว ผมพบว่ามันโตขึ้นเยอะเหมือนกันนะ หมอเห็นแล้วพูดทันทีว่า 80% เป็นมะเร็งไม่ก็เนื้องอกแน่นอน

2. เอาเข็มเจาะบริเวณก้อนเนื้อแล้วดูดน้ำเหลืองออกมา เพื่อไปตรวจว่ามีลักษณะของการอักเสบ หรือพบแต่เซลล์เต้านม

3. เจาะเลือดพี่ขาวเพื่อตรวจค่าเม็ดเลือด เตรียมพร้อมผ่าตัด

ผลปรากฏว่าการเจาะตรวจเซลล์เบื้องต้น พบว่ามีแต่เซลล์เต้านม ซึ่งแปลว่ามีความเสี่ยงสูงที่จะเป็นมะเร็งหรือเนื้องอก แต่ค่าเลือดของพี่ขาวอยู่ในเกณฑ์ที่ดี พร้อมผ่าตัด

หมอจึงนัดผ่าตัดทันทีในเช้าวันถัดไป พร้อมกับนัดตรวจอุลตร้าซาวด์ และ x-ray ปอด เพิ่มเติม เพื่อดูว่ามีการลามไปยังปอดรึยัง รวมถึงเช็คว่าตอนทำหมันนั้นยังมีรังไข่เหลืออยู่หรือไม่ เพราะถ้ามีจะได้เอาออกพร้อมกันเลย เนื่องจากฮอร์โมนเพศเมียนั้น จะเพิ่มโอกาสการเป็นมะเร็งเต้านมมากขึ้น

เราจึงต้องทำการฝากพี่ขาวไว้ที่นั่น เนื่องจากโรงแรมที่ผมจองไว้ไม่ให้เอาสัตว์เลี้ยงเข้า ผมเป็นห่วงพี่ขาวมากเหมือนกัน เนื่องจากต้องไปอยู่รวมกับแมวตัวอื่น เกิดมาพี่ขาวนอนแต่บนเตียงกับผม ผมบอกให้ช่วยให้อาหารพี่ขาวด้วย เนื่องจากตั้งแต่ออกเดินทางมา พี่ขาวยังไม่ได้กินอะไรเลย แต่ดีหน่อยที่ ที่นี่มีการแยกระหว่างแมวติดเชื้อกับแมวปกติ แล้วยังแยกหมากับแมว อยู่คนละห้องอีกด้วย ไม่เหมือนหลายที่ เอามาปนกันมั่ว แมวจะเครียดมากหากอยู่ใกล้หมา ไม่ควรอย่างมากๆ

ความจริงหากหาที่พักที่เอาสัตว์เลี้ยงเข้าได้จะดีกว่า แต่เราไม่มีเวลาหากันเลย เลยต้องฝากไว้ หมอนัดพรุ่งนี้เช้า 9 โมงให้มาฟังผล x-ray และอัลตร้าซาวด์

เราก็เลยกลับที่พัก หาอาหารอร่อยๆ กินกัน

คืนนั้น เรานอนไม่หลับกันเลย เป็นห่วงพี่ขาวมาก ไม่รู้นอนได้หรือเปล่า จะได้กินอะไรมั้ย

15 ส.ค. 56

หมอนัดให้มาดูพี่ขาว 9 โมงเช้าก่อนผ่าตัด เพื่อดูผล x-ray และอัลตร้าซาวด์ ถ้ามีการลามแล้วหมอจะไม่ผ่าให้ เนื่องจากผ่าไปก็ไม่มีประโยชน์

โชคดีที่ผล x-ray ยังไม่มีการลามไปที่ปอด รังไข่ก็ตัดออกไปหมดแล้วตั้งแต่ทำหมัน

หมอจึงเริ่มผ่าตัดทันที เรากอดพี่ขาวเอาไว้แน่น ให้กำลังใจพี่ขาว พี่ขาวกลัวมากๆ เอาหน้าซุกแขนภรรยมผม ไม่กล้าหันออกมามอง เนื่องจากคนพลุกพล่าน และมีสัตว์เลี้ยงชนิดอื่นอีกด้วย

แล้วหมอก็พาพี่ขาวเข้าห้องผ่าตัดไป หมอบอกว่าใกล้ๆ เที่ยงมาดูอีกที

พอใกล้ๆ เที่ยง หมอก็โทรมา บอกว่าการผ่าตัดสำเร็จด้วยดี พี่ขาวฟื้นแล้วด้วย เราจึงรีบไปทันที

พอไปถึง พี่ขาวนอนอยู่บนรถเข็น ลุกขึ้นมามองพวกเรา ร้องเสียงดัง อาการไม่เหมือนแมวถึงเพิ่งโดนผ่าตัดมาแม้แต่น้อย

พี่ขาวถูกผ่าเป็นแผลยาว ตั้งแต่ ใต้ขาหน้าถึงขาหลัง หมอบอกว่า ต้องเลาะเอาต่อมน้ำเหลืองออกทั้งแถบ เพื่อป้องกันการลามของมะเร็ง แล้วก็ทำการตัดชิ้นเนื้อส่งตรวจให้แล้ว อีก 1 สัปดาห์จึงจะรู้ผล

หมออนุญาตให้เราพาพี่ขาวกลับบ้านในตอนบ่ายได้เลย เพราะดูอาการแล้วแข็งแรงมาก อีก 7 วันให้พาไปเปลี่ยนผ้าพันแผล 14 วันตัดไหมได้

นอนรอจ่ายค่ารักษา

เราจ่ายค่ารักษาไปทั้งสิ้น 4,800 บาท ถูกกว่าที่เราคิดไว้มาก แต่หารู้ไม่ว่ามันเพิ่งเริ่มต้น...

ขากลับบ้าน นอนท่ายากซะด้วย เนื่องจากพี่ขาวงอตัวไม่ได้นั่นเอง

เรากลับถึงบ้านตอนค่ำ พี่ขาวกินอาหารได้เล็กน้อย แล้วก็ไปนอน

18 ส.ค. 56

พี่ขาวไม่กินข้าวเลย มา 3 วันแล้ว พวกเรากังวลมาก เลยพาไปหาหมอ หมอเปลี่ยนผ้าพันแผลให้ ตรวจเลือดเพื่อดูอาการอักเสบ แล้วก็ให้อาหาร recovery มาป้อนพี่ขาว กระป๋องละ 145 บาท

Recovery เป็นอาหารสำหรับแมวป่วยหรือพักฟื้น ให้พลังงานสูง แม้กินเพียงน้อยนิดก็ให้พลังงานเยอะ มีกลิ่นที่น่ากินมาก ผมลองชิมแล้ว รสชาติเหมือน ฟัวกราร์ อาหารระดับสูงของฝรั่งเศส

พันผ้ามารอบนี้ไม่สวยเลย พันมา 3 สี คงคิดว่าพี่ขาวเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์

แปบเดียวก็หลุดหมด แถมยังทำแผลไม่ดีอีกด้วย เอาเบตาดีนทาให้อย่างเดียว เทียบที่ขอนแก่นทำให้คนละเรื่อง

สุดท้ายเลยใช้วิธีซื้อเสื้อให้ใส่ แต่ต้องใส่กลับด้านเพื่อให้ส่วนหลังมาปิดส่วนท้องได้ ได้ผลดีมาก ดูแผลกันชัดๆ ยาวเฟื้อย

เราทำแผลกันเอง ใช้น้ำเกลือเช็ด เอา Nano พ่น

22 ส.ค. 56

ทางขอนแก่นโทรมาแจ้งผลการตรวจชิ้นเนื้อ ปรากฏว่าพี่ขาวเป็นมะเร็งระยะที่ 2 เรารู้สึกแย่มาก

25 ส.ค. 56

ผ่านมา 10 วันแล้ว พี่ขาวยังคงไม่กินข้าว กินแต่น้ำ เราป้อน recovery วันละ 3 ครั้ง ทำแผลวันละ 2 ครั้ง โชคดีที่พี่ขาวกินได้ดี

เราพบว่าแผลไม่ดีนัก มีแผลกว้างที่ขา และส่วนบริเวณท้องน้อยมีน้ำเหลืองไหลออกมา คงเป็นเพราะอับนั่นเอง

เราพาไปหาหมออีกครั้ง (คนละหมอกับครั้งที่แล้ว) หมอทำแผลให้อย่างดี แล้วบอกว่าพยายามจับพี่ขาวนอนอ้าบ่อยๆ เพื่อไม่ให้แผลอับ

อีก 4 วันต้องตัดไหม หมอบอกต้องเลื่อนออกไปอีกอย่างน้อย 7 วัน

หมอได้ตรวจเลือดให้ด้วย เพื่อดูว่าเกร็ดเลือดมากขึ้นหรือไม่หลังผ่าตัด ปรากฏว่าเพิ่มขึ้น แต่ยังน้อยอยู่ และปรากฏว่าพี่ขาวติดพยาธิในเม็ดเลือดมาด้วย ต้องกินยา vibravet เป็นระยะเวลา 1 เดือน

คราวนี้เราเพิ่มผงพิเศษตราร่มชูชีพเข้าไปช่วยในการทำแผลด้วย

26 ส.ค. 56

เนื่องจากพยาธิในเม็ดเลือดเป็นโรคติดต่อทางเลือด ติดต่อกันทางหมัดและการกัดกัน แมวจะไม่แสดงอาการใดๆ จนกระทั่ง เม็ดเลือดแดงเหลือต่ำมาก เมื่อถึงตอนนั้นจะรักษาไม่ทัน และมักจะไม่รอด

อ่าน Reality รักษาพยาธิเม็ดเลือดแมว

เราก็เลยพาแมวอีก 3 ตัวที่บ้านมาตรวจเลือดด้วยในวันนี้

ปรากฏว่า ลูกแมว 2 ตัวไม่เป็น แม่แมวเป็น (ตัวสีดำ) เลยต้องกินยาไปด้วย

1 ก.ย. 56

3 สัปดาห์แล้ว พี่ขาวยังคงไม่กินข้าว เราพาพี่ขาวมาหาหมออีกครั้ง แผลดีขึ้นมาก ก็เลยสามารถตัดไหมได้ แต่ยังคงต้องทำแผลด้วยตัวเองต่อไป

2 ก.ย. 56

พี่ขาวกินข้าวได้เองแล้ว น่าแปลกมาก อาจจะเป็นเพราะรำคาณเสื้อที่ต้องใส่มาตลอดนั่นเอง

สรุป

แม้ตอนนี้แผลพี่ขาวจะหายแล้ว แต่การตรวจพบว่าเป็นมะเร็งนั้น อาจจะกลับมาเป็นอีกได้ ได้ปรึกษาหมอแล้ว หมอก็บอกเพียงคอยเฝ้าระวังเท่านั้น ผมเลยได้ศึกษาเพิ่มเติมพบว่า ควรจะให้อาหารที่คาร์โบไฮเดรตต่ำ เพื่อชะลอการลุกลามของมะเร็ง ผมเลยเปลี่ยนเป็นอาหารสูตร w/d แต่ยังไม่ได้ลองให้เลย ไม่รู้จะกินมั้ย

รู้สึกว่าหลังผ่าตัด พี่ขาวดูแข็งแรงกว่าเดิม วิ่งเร็วขึ้น ร้องดังกว่าเดิมอีก...

ค่าใช้จ่าย

จากค่าผ่าตัดเพียง 4,800 บาท แต่รวมๆ ค่าทำแผล ค่าอาหาร ค่ายาต่างๆ ก็หมดรวมไปเกือบหมื่นบาท

ข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้

1. ควรคลำตามตัวแมวบ่อยๆ เพื่อสังเกตอาการต่างๆ แมวที่อายุมากและเป็นโรคลิวคีเมีย, ยังไม่ตัดรังไข่ออก มีโอกาสเป็นมะเร็งสูง หากคลำพบก้อนเนื้อควรจะรีบพาไปตรวจทันที

2. การพาแมวเดินทางไกลไม่ได้ยากอย่างที่คิด เตรียมตัวให้ดีก็พาไปได้แล้ว แถมสนุกดีอีกด้วย

3. มะเร็งไม่หายได้เอง ควรจะรีบไปรักษาแต่เนิ่นๆ ไม่งั้นก็รอวันตายเท่านั้น

4. อย่าเชื่อสัตวแพทย์เพียงอย่างเดียว ให้หาข้อมูลเพิ่มเติมด้วยตนเองด้วย

หวังว่าบทความนี้จะมีประโยชน์กับผู้ที่มีแมวเป็นโรคมะเร็งทุกท่านนะครับ ขอให้โชคดี หายเป็นมะเร็งทุกตัวครับ

หรือมีอะไรด่วน ถามผมโดยตรงที่ group นี้นะครับ กดเข้าร่วมก่อนนะครับ ผมมาตอบทุกวัน

https://www.facebook.com/groups/1067156573375730/

ถ้าไม่รีบก็ comment ไว้ก็ได้ครับ ถ้ามาเจอจะตอบให้นะครับ หรือจะร่วมแบ่งปันประสบการณ์ก็ยินดีครับ

Create Date : 29 กันยายน 2556 Last Update : 21 ตุลาคม 2560 4:01:14 น. Counter : 15591 Pageviews.		5 comments
Share Tweet