Bloggang.com : หนูลีลี : เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 8 เทศกาลน่ารักที่ประทับใจที่สุดในทริปนี้

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 8 เทศกาลน่ารักที่ประทับใจที่สุดในทริปนี้

เพื่อความต่อเนื่อง
ไปอ่านตอนก่อน ๆ ได้ที่ลิงค์ด้านล่างนี้จ้ะ

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 1 การเลือกที่พัก

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 2 เรื่องเล่าในสนามบินและบนเครื่องบิน

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 3 เย็นวันแรกที่สถานีโตเกียว

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 4 นัดเจอและเข้าไปนอนบ้านคนไม่รู้จักฟรี ๆ คืนแรก

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 5 วัฒนธรรมภายในบ้านคนญี่ปุ่นที่เราไปค้างด้วย

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 6 ขึ้นรถไฟใต้ดินชั่วโมงเร่งด่วนเป็นครั้งแรก

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 7 ประทับใจกับจิตสำนึกของเด็กญี่ปุ่นที่เราไม่เคยถูกสอน

หลังจากเดินทั่วมหาลัยโตเกียวหรือโทไดเพลินไปหน่อย
อยู่ที่นั่น 2-3 ชั่วโมงได้ ตอนนี้แดดร่มลมตก ขาก็เดี้ยงไปแล้ว
เพราะเดินตั้งแต่ 8 โมงกว่ายันบ่าย 4-5 โมงเย็นแทบไม่ได้หยุด
จะหยุดนั่งพักแป๊บเดียวก็ตอนกินข้าวไม่เกินครึ่งชั่วโมง
จากแพลนที่จะไปเที่ยวต่ออีก 2 ที่ก็ลดมาเหลือที่เดียวคือศาลเจ้า IIDABASHI
จำใจตัดสวน Komagome (Rikugien Garden) ไป เพราะขามันไม่ไหวแล้ว
แล้วสวนที่เดินมาครึ่งเช้าก็ใหญ่โตอลังการจนเอียนต้นไม้ไปโดยปริยาย ฮา ๆ

เลยขึ้นใต้ดินตรงไปที่ศาลเจ้า IIDABASHI ซึ่งจากที่อ่าน
ศาลเจ้านี้มีชื่อเสียงของโตเกียวในเรื่องของ “ความรัก” แฮ่ ไม่พลาดด้วยประการละฉะนี้
เอาบรรยากาศระหว่างขึ้นรถไฟใต้ดินไปยังศาลเจ้ามาฝากค่ะ
หนุ่มเพียบเลย เพราะมัน 5-6 โมง เป็นเวลาเลิกงานของเหล่าซาลาริมังบางส่วนแล้ว อิอิ

หิวชาเขียว จริง ๆ หิวน้ำแหละ อยู่นี่แทบไม่ได้กินน้ำเปล่าเลย เอ๊ะอะก็กดชาเขียวกิน ชาเขียวที่นี่ไม่หวานเลยแฮะ เลยแวะ family mart ร้านสะดวกซื้อที่นี่มันลูกศรให้เข้าแถวด้วยล่ะ

ศาลเจ้านี้ค่อนข้างหายากซักหน่อย
เพราะมันไม่ได้ติดถนนใหญ่ แต่ท่านซ่อนตัวอยู่ในตรอก ซอก ซอยเล็ก ๆ
ไอ้เราก็เดินหลงไป หลงมา เฉียดไป เฉียดมา ขึ้น ๆ ลง ๆ จนเมื่อยขา กว่าจะเจอ
อันนี้คือวิวตรอก ซอก ซอยของศาลเจ้าค่ะ

แล้วระหว่างเดินหลง ก็เจอญี่ปุ่นมุง เอ๊ะ มุงอะไร
อ่อ มุงหมานี่เอง
เรารู้สึกว่าหมาที่ญี่ปุ่นหายากนะ เวลาเจอ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่จะเข้าไปรุมและเล่นด้วยทุกตัวเลย

หลงมาหลายรอบ ถึงซะที

เจอคุณตำรวจด้วย

บรรยากาศในศาลเจ้า
ไม่อยากจะบอกว่ามีแต่สาวออฟฟิศ หนุ่ม ๆ ซาลาริมังหายไปไหนหมดเนี่ย
มีแต่สาว ๆ หรือ ที่ขาดรัก ฮา ๆ

เราก็มองสาวญี่ปุ่นว่าเค้าทำยังไง ขอพรกันยังไง
เพราะกลัวที่ขอจะไม่สมหวัง หนูขอเป๊ะ ๆ นะค้า ฮา ๆ

อ้อ มีหนุ่ม ๆ แค่กลุ่มเดียวเอง จากสาว ๆ หลาย ๆ กลุ่ม

แล้วเราโชคดีมาก เพราะหลังจากถ่ายรูปรอบ ๆ และขอพรเสร็จ
หันมามองด้านข้างของศาลเจ้านี้ เค้าตกแต่งอะไรกัน??

จะมีการแสดงอะไรภายในวัน 2 วันนี้เหรอ
ถามไปถามมา เฮ้ย เค้าจะมีงานกันเย็นนี้แหละ
โอ้ว แม่เจ้า เราช่างโชคดีเสียนี่กระไร
ตอนแรกกะว่าไหว้เจ้าแล้วจะกลับละ เพราะใช้กำลังขามา 10 ชั่วโมงแล้ว
แต่ถ้ามีงานนี้ ถึงไหนถึงกัน ขอร่วมงานซะหน่อย
เทศกาลนี้เรียกว่า บงโอโดริ เป็นการรำวงแบบพื้นบ้านของญี่ปุ่น
เราโชคดีมาก เพราะปีนึง เค้าจะจัดกันแค่ 2 วันในหน้าร้อนที่ศาลเจ้านี้ คือวันนี้และวันพรุ่งนี้

เราได้เห็นตั้งแต่เค้าติดตั้งโคมไฟ กลองตรงกลางด้านบน เห็นผู้คนใส่ชุดยูกาตะมาร่วมงาน
มันเป็นความรู้สึกที่พิเศษมาก แล้วอากาศก็เย็นลง ไม่ร้อนตับแลบเหมือนตอนกลางวัน
ทุกคนชิล ๆ เหล่าคุณแม่พาเด็ก ๆ แต่งตัวมาร่วมงานเย็นวันพฤหัสแบบนี้ น่ารักกันทุกคนเลย

แล้วค่ำ ๆ เหล่าคุณพ่อซาลาริมังก็เลิกงานแล้วมาร่วมแจม
เป็นภาพที่น่ารักมาก เราก็ถ่ายรูปซะสนุกเลย
โดยเฉพาะซุ้มขายของปิ้งย่าง ซึ่งมีเจ้าเดียวเลย หนุ่มเพียบ เอิ่ม แต่หนุ่มแก่ ๆ ทั้งนั้นเลย
มีเด็ก ๆ อยู่ 2 คน น่ารักทั้งคู่ ฮา ๆ
ร้านนี้จะขายหมดทุกอย่างเลย ไม่ว่าจะเป็นของปิ้งย่าง ผัดหมี่ เบียร์ น้ำ
ดูเด็กเสิร์ฟสิจ๊ะ แซ่บ ๆ อิอิ

เรารู้สึกว่าหนุ่ม ๆ ญี่ปุ่นทุกอาชีพหน้าตาน่ารักหมดเลยจริง ๆ หรือบรรยากาศพาไปก็ไม่รู้ เพราะความที่เราประทับใจญี่ปุ่นทุกอย่าง เลยรู้สึกว่าหนุ่ม ๆ บ้านเค้าหน้าตาดีซะเกินครึ่ง
ไม่ว่าจะเป็นเหล่าซาลาริมัง พนักงานขายของ ตำรวจ พนักงานรถใต้ดิน แม้กระทั่งน้องที่ทำปิ้งย่างอยู่เนี่ย เอ้ย จะเอา ๆ กรีดร้องอยู่ในใจ ฮา ๆ

ตอนหลังเรามารู้ว่า
จริง ๆ แล้วไอ้ร้านที่มาออกงานเนี่ย อาจจะไม่ใช่ลูกจ้างก็ได้นะ
อาจจะเป็นหนุ่ม ๆ ชาวบ้านบริเวณนั้น อาสามาช่วยกันจัดงาน
อู๊ย แต่ไม่ว่าจะอะไร หุ่นและหน้าตาน้องก็ถูกใจเจ้มากค่า ฮา ๆ

อารมณ์ว่าแอบถ่ายเยอะเพื่อคนอ่านบล็อคเลยนะเนี่ย
ทั้งสูง ทั้งน่ารัก เจ๊ช้อบ ชอบ ก๊าก ๆ

เออ ไม่ได้ถ่ายแต่หนุ่มอย่างเดียวนะ บรรยากาศงานก็ถ่าย

รอบแรก ๆ เค้าจะให้เหล่าเด็กก่อน
คือให้เด็กขึ้นไปตีกลอง และเด็ก ๆ รำล้อมวงกันอยู่ด้านล่าง
เด็กที่ตีกลองก็จะสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป แต่ไม่มีหยุดนะ จังหวะเข้า-ออกดีมากจริง ๆ
น้องที่ตีกลองก็สุดยอด เด็กแต่ละคนเค้าตั้งใจม๊าก มาก
ตีกันสุดฝีมือเลยทีเดียว แม้ว่าจะไม่มีใครมอง เพราะด้านล่างเค้าก็ล้อมวงร่ายรำกันเป็นจังหวะ

แต่ด้านบนก็ตีลีลาขาดใจมาก เราชอบ Japanese Spirit จริง ๆ
ที่ไม่ว่าจะทำอะไร มีคนเห็นหรือไม่ก็ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีที่สุด ไม่ได้ทำเอาหน้า เอาคะแนนเหมือนบางประเทศ ฮา ๆ

เด็ก ๆ ที่เต้นด้านล่างก็น่ารัก ใส่ชุดกันมาก โอ๊ย ถ่ายเทศกาลนี้หลายร้อยรูปเลยทีเดียว

ดูนักเต้นแล้ว กลับมาดูหนุ่มนักปิ้งย่างของเรากันบ้าง ร้อนเหงื่อท่วมตัวเลยทีเดียว

แล้วพอดึกหน่อยก็จะเป็นคิวของผู้ใหญ่ นี่ยิ่งแล้วใหญ่
เหล่าคนลุง คุณพี่ที่ตีกลอง ตีกันอย่างกะจะไปประกวดที่ไหน
มีทั้งร่ายรำ กระโดด กลับหน้า กลับหลัง ตีกลองกันอย่างดีสุด ๆ
ด้านล่างก็รำกันอย่าง perfect พร้อมเพรียง เป๊ะกันมาก ชุดก็เป๊ะ โอ๊ย น่ารัก

เราก็สลับดูผู้คนบ้าง ดูน้องหนุ่มน้อยสูง ขาว เข่าดีบ้าง
ตอนดึก ๆ หันมาส่องอีกที อ้าว แฟนน้องมาวุ้ย น่ารักเหมือนกัน
แอบถ่ายมาให้ดู กรี๊ด ๆ (กรี๊ดทำไม รู้จักกันเหรอ ฮา ๆ)

เราอยู่ในเทศกาลนี้ร่วม 2 ชั่วโมงได้ ชอบมากกก
เป็นเทศกาลที่น่ารัก อยู่จนเราจำเพลง จำท่าได้เกือบหมดเลยคิดดูแล้วกัน
เพราะเค้ามีแค่ 2 เพลงเอง เปิดวนไปวนมา ท่าก็ซ้ำไปซ้ำมานั่นแหละ
อยากเข้าไปร่วมนะ แต่เขิน ไม่ได้ใส่ชุดยูกาตะ แถมเป็นต่างชาติอีกต่างหาก
แค่ได้ยืนร่วมกิจกรรมและยืนมองน้องคนนั้นปิ้งๆ ย่าง ๆ เสิร์ฟเบียร์ก็มีความสุขมากแล้ว (เกี่ยวไร ฮา ๆ)

ตอนแรกกะว่าจะอยู่จนจบ แต่นี่มัน 2 ทุ่มแล้ว งานก็ยังไม่จบซะที
แถมน้องคนนั้นก็มีแฟนก็มุ้งมิ้งละ กลับบ้านดีกว่า ฮา
ก่อนกลับก็ถ่ายบรรยากาศสุดท้ายก็บ๊ายบายเทศกาลบงโอโดริ อันสุดแสนจะประทับใจ
แล้วเป็นที่เที่ยวที่เราประทับใจที่สุดในทริปนี้เลย มันสนุก อบอุ่น อิ่มเอม
เสียดายมาคนเดียว แง้ว

กลับบ้านมาเกือบ 3 ทุ่ม
โฮสเรายังไม่กลับจ้ะ
เธอกลับบ้านดึกมาก กว่าจะถึงบ้านก็ 4-5 ทุ่มเนี่ยแหละ
แต่ทำไงได้ เราอยากคุยกับเธอ เราก็ต้องรอเธอนั่นแหละ
แต่ก็ได้มีการโชว์รูปที่เราไปเที่ยววันนี้ให้แม่กับน้องสาวโฮสดูแล้ว
แต่คุยกันไม่รู้เรื่อง ต้องรอวุ้นแปลภาษา ฮา ๆ

แล้วเราก็เล่าให้ฟังเรื่องเด็ก ๆ ญี่ปุ่นกับการขึ้นรถไฟใต้ดินที่เราประทับใจ
แล้วก็เทศกาลบงโอโดริอันนี้ รวมถึงหนุ่มญี่ปุ่นอายุไม่เกิน 30 หน้าตาดีกันทั้งนั้นเลย หุ่นดี เนี้ยบ แทบไม่มีคนอ้วนเลย
แต่เธอไม่เห็นด้วยกับเรา
เธอบอกว่าหนุ่มญี่ปุ่นผอมไป ตัวเล็ก แล้วก็ไม่แข็งแรง
เพราะหนุ่มซาลาริมังของเรา ทำงานกันหนัก หลังเลิกงานก็ไปดื่มเบียร์สังสรรค์ ทำให้ไม่มีเวลาออกกำลังกาย นอนก็น้อย งานก็เครียด เวลาทำงานก็ยาวนาน เลยไม่แข็งแรง
เธอชอบผู้ชายมีกล้ามหน่อย ๆ ดูแข็งแรง ๆ น่ะ
ผิดกะเรา เราชอบผู้ชายตัวเล็ก ๆ กระทัดรัด หนุ่มซาลาริมังญี่ปุ่นเนี่ย สเป๊กเราทั้งนั้นเลย
เลยไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมบล็อกเรา หนุ่ม ๆ ซาลาริมังถึงได้เยอะขนาดนี้ ฮา ๆ
เดินไป ตาก็วิบวับไป น่ารัก ๆ ทั้งน้านนน ฮา ๆ แล้วกล้าเข้าไปทำความรู้จักมั้ย??
โด่ ก็ได้แต่แอบมอง แอบถ่ายรูปเค้ามา ความกล้าไม่ได้พกมาจากเมืองไทย

เดี๋ยวบล็อคหน้า จะพาหนุ่มซาลาริมังสเป๊กเราคนนึงมาให้ทุกคนรู้จักนะค้า
เค้าไม่รู้จักเราหรอก และเราก็ไม่ได้รู้จักเค้าหรอก แค่แอบถ่ายเค้ามาเป็นสิบรูปจนเค้ารู้ตัวเท่านั้นเอ๊ง
เค้าน่ารักจริง ๆ นะ เป็นหนุ่มที่ประทับใจที่สุดในทริปนี้เลย หุหุ รอดูหนุ่มในสเป๊กเราตอนหน้านะค้า

ติดตามอ่านแต่ละตอนได้ตามลิงค์ด้านล่างนะคะ

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 1 การเลือกที่พัก

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 2 เรื่องเล่าในสนามบินและบนเครื่องบิน

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 3 เย็นวันแรกที่สถานีโตเกียว

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 4 นัดเจอและเข้าไปนอนบ้านคนไม่รู้จักฟรี ๆ คืนแรก

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 5 วัฒนธรรมภายในบ้านคนญี่ปุ่นที่เราไปค้างด้วย

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 6 ขึ้นรถไฟใต้ดินชั่วโมงเร่งด่วนเป็นครั้งแรก

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 7 ประทับใจกับจิตสำนึกของเด็กญี่ปุ่นที่เราไม่เคยถูกสอน

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 8 เทศกาลน่ารักที่ประทับใจที่สุดในทริปนี้

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 9 เจอหนุ่มในฝันบนรถใต้ดิน

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 10 พาไปเดินเล่นในสวนพร้อมพาช้อปย่าน KICHIJOJI

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 11 ให้คนญี่ปุ่นพาเที่ยวเข้าไปในยิมที่เด็กม.ปลายกำลังแข่ง

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 12 ไต้ฝุ่นเข้า เลยต้องเข้าดองกี้แทนตลาดนัดแบกะดิน

เที่ยวญี่ปุ่นครั้งแรก แถมไปคนเดียว ตอนที่ 13 วันสุดท้ายในโตเกียว วัดเซ็นโซจิและสวนอุเอโนะ

Create Date : 21 ธันวาคม 2557

Last Update : 25 พฤษภาคม 2558 19:14:33 น.

0 comments

Counter : 1915 Pageviews.