ประเทศแรกที่ป้าลีมีโอกาสไปอยู่เมืองนอกหรือบ้านนอกนี่แหละ(ปี 2009) ก็คือ ประเทศนี้แหละค่ะ หรือ ตาฮิติในชื่อดั่งเดิม เป็นประเทศในอาณานิคมของฝรั่งเศส ดังนั้นคนที่นี่จะพูดสองภาษา คือภาษาตาฮิติและฝรั่งเศส (โน อิงลิชเด้อ ถ้าเป็นฝรั่งเศส)

สั้นๆ ง่ายๆ ค่ะ... “สวย คอดๆ”

เพราะทะเลที่นี่เป็นภูเขาไฟเก่าที่กลายมาเป็นเกาะตรงยอดภูเขาไฟนี้ก็คือเกาะ ณ ตอนนี้นี่เอง ดังนั้น หาดที่นี่จะลึกดิ่งลงไปเลยนะคะดิ่งแบบใหน ให้นึกถึงว่า ตอนที่เราดำน้ำลงไปนั้น จะเหมือนกับการโดดลงตึกห้าสิบชั้น หรือ มากกว่าน่ะค่ะ คือลึกลงไปไม่มีความหวังว่าท้องทะเลอยู่ที่ตรงใหน

ปลาเยอะมาก หลากสี ประการังสวยมาก หอยหลากสีตัวใหญ่ๆ ที่สีสรรฉูดฉาด บาดใจ

น้ำทะเลใสแบบไม่มีที่ติ มีสามสี คือ เขียว ฟ้าและ น้ำเงิน

สภาพอากาศคือ ร้อนถึงร้อนมาก เวลาไม่มีลมน้ำทะเลตอนเช้าๆ จะใสเหมือนกระจก

ถ้าถามว่าอะไรก็เริ่ดไปหมดแล้วมีอะไรมั๊ยที่น่ารังเกียจหรือไม่ดี ณ ที่นี่นในสายตาป้าลี

ก็สั้นๆ ง่ายๆ อีกคือ... ประเทศห่างไกลบ้านนอก และสภาพชีวิตติดเกาะก็คือ ของกินหายาก ผลิตยาก แต่ปลาเยอะมากเยอะแค่ใหนนั้น ประมาณการแบบนี้ค่ะ

ชาวตาฮิติ เวลาจับปลาคือแค่เหวี่ยงเชือกติดเยื่อลงไป แล้วนับหนึ่งถึงสิบ แล้วดึงขึ้นมาก็จะมีปลาหน้าโง่ติดขึ้นมาด้วยแล้วค่ะ ตัวเท่าแขนโดยประมาณ (มันหน้าโง่ก็เพราะว่า มันติดเบ็ดมาได้อย่างไรติดแบบง่ายๆคริๆ)

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงชาวบ้านที่นี่ก็เดินถือกระแป๋งกลับเข้าครัวทำอาหาร

ที่บ้านเช่นกัน ถ้าต้องการปลาเราจะเอาตาข่ายไปกางหนึ่งคืน เป็นรุ่นที่ว่า กฏหมายจำกัดว่าตาห้ามถี่ที่จะติดปลาเล็กขึ้นมาได้ต้องติดแค่ตัวใหญ่เท่าแขนโดยประมาณ

แต่ส่วนใหญ่แล้วเราจะซื้อปลาจากชาวบ้านมากกว่าเพราะเค้าจะเอามาขายให้ที่คลินิคคือใครมีอะไรเค้าจะเอามาขายให้เราที่นี่ ถ้าเราไม่ซื้อเค้าค่อยไปขายให้ร้านค้าซึ่งได้ราคาน้อยลงไป

ผักหรืออาหารอื่นๆ หายาก และไม่มี มีก็ราคาแพงโหด เพราะมันต้องห้ามเกาะมานั่นเอง

ส่วนโรงแรมรีสอร์ทก็อย่างที่เราเห็นกันในนิตยสารหรือสารคดีคือเป็นบ้านหลังๆ ที่สร้างในทะเล ลูกค้าสามารถนั่งหย่อนขาลงไปจากระเบียงได้ หรือกระโดดลงไปเดินเล่นกับเต่าทะเลได้ ซึ่งหาดจะมีความกว้างเพียงพอให้เราเดินได้เล่นถ้าลงทุ่นห้ามผ่านก็คือ ลึกถึงลึกมาก ขอให้เชื่อนะคะ ว่ามันลึกแบบดิ่งลงไปเลยในแบบที่ป้าลีบอก...อย่าดื้อหรือฝืนเด็ดขาด..

เกาะที่เห็นนั่นคือ เกาะโบราโบร่าค่ะ

ตัวประเทศ สามารถไปได้หลายทาง คือถ้าจากเมืองไทย ต้องขอวีซ่าที่สถานทูตฝรั่งเศสโดยวีซ่าที่ขอต้องระบุว่าไปประเทศในโพ้นทะเล(ไม่ใช่ไปปารีสนะคะ)แล้วนั่งเครื่องไปเปลี่ยนที่ โอ๊คแล่น หรืออีกทางก็ไปเปลี่ยนที่ นาริตะประเทศญี่ปุ่นนั่นเอง (จากนาริตะ บินอีก 12 ชั่วโมง...นานมาก)

เกาะที่มีชื่อเสียงติดๆกันกับโซนเกาะโบราโบร่านี้ เช่น เกาะคุกของนิวซีแลนด์(ไม่ใช่ติดกันเหมือนเพื่อนบ้านนะคะ ต้องบินหลายชั่วโมง)

หรือเกาะ ฟูจิ ที่เป็นอาณานิคมของอังกฤษน่ะค่ะ

Create Date : 15 กรกฎาคม 2558
Last Update : 15 กรกฎาคม 2558 14:48:27 น.		1 comments
Counter : 1588 Pageviews.
Share Tweet