‘ไม่สายเกินไปที่จะมีความสุข’ ถ้าแก้โจทย์เป็น ‘ไม่สายเกินไปที่จะมีความทุกข์’ มันจะเป็นอย่างไรนะ ฉันว่าเวลาฉันมีความทุกข์ ฉันเขียนได้มากกว่าฉันมีความสุขอีก มันมีหลากหลายเรื่องราว มันมีหลากหลายประเด็น แต่พอฉันมีความสุขปั๊บ ฉันกลับขี้เกียจ รู้สึกไม่ค่อยอยากเขียนอะไร ก็เพราะฉันมีความสุขไง มีความสุขก็ไม่ต้องไปทุกข์ ไม่ต้องไปคิดมาก ไม่ต้องไปแก้ไขปัญหาของใคร ฉันก็อยู่ของฉันเฉยๆ แต่ก็ต้องถามตัวเองว่านั่นคือความสุขจริงๆ หรือเปล่า
ช่วงนี้ฉันชอบเข้าไปอ่าน #โรคซึมเศร้า ในทวิตเตอร์ แต่ฉันก็ไม่ได้ซึมเศร้านะ ฉันแค่อยากอ่านชีวิตของคนอื่นเฉยๆ ก็ได้พบว่าหลายคนก็ทรมานกับการเป็นโรคนี้ หลายคนก็พบเจอปัญหาหลายอย่าง บางคนเหนื่อย บางคนท้อกับการมีชีวิตอยู่ ถ้าจะให้พวกเขาเขียนว่าความสุขคืออะไร มันก็คงเป็นเรื่องยาก ด้วยเพราะตัวโรค และด้วยเพราะอะไรหลายๆ อย่างที่มันแวดล้อม บางคนก็ไม่อยากตื่นมารับรู้อะไรเลย ความสุขคงเป็นเรื่องที่ไกลห่างตัวเขามากๆ แต่ฉันก็อยากบอกว่ามันไม่สายเกินไปที่จะมีความสุขหรอก ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้เขาลองลิสต์ที่สิ่งเคยชอบ หรืออยากทำดู แต่มันก็ยากอยู่นะ เพราะการเป็นโรคซึมเศร้า มันจะรู้สึกไม่ค่อยอยากทำอะไร ก็ต้องเข้าสู่กระบวนการรักษา การฟื้นฟู ถึงจะกลับมามีความสุข หรืออยากทำอะไรที่อยากทำได้อีกครั้ง
ในส่วนของตัวฉัน การที่ฉันได้มาป่วยเป็นโรคทางจิตเวช และเข้าสู่กระบวนการรักษา มันทำให้ฉันรักตัวเองมากขึ้น จากแต่ก่อนรักคนอื่นมากกว่าตัวเอง กลายเป็นตอนนี้ฉันรักตัวเองมากขึ้น อาจจะรู้สึกเหมือนฉันเห็นแก่ตัว แต่บางเรื่อง บางอย่างมันก็ต้องทำ ไม่อย่างนั้นฉันอาจจะกลับไปป่วยซ้ำอีก
การมีความสุขของฉัน คือ การอยู่กับตัวเองนี่แหละ ทำในสิ่งที่ฉันอยากทำ สนใจเรื่องของผู้อื่นให้น้อย การเมืองก็ไม่ต้องไปอินมาก แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว แค่นี้ก็ไม่ป่วยแล้ว
ถ้าอันไหนทำแล้วรู้สึกทุกข์ ก็ต้องบอกตัวเองว่าให้หยุด เปลี่ยนไปทำอย่างอื่น พยายามมองโลกในแง่บวกเข้าไว้ เรายังโชคดีกว่าใครอีกหลายคนตั้งมากมาย
เรามีครอบครัวที่อบอุ่นดูแลกันและกัน แค่นี้ก็เป็นสุขอย่างที่สุดแล้ว แล้วก็ไม่ต้องไปคิดถึงอนาคต อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด ทุกสิ่งทุกอย่างมันปรับเปลี่ยน มันแก้ไขได้ ถ้ามันยังไม่เกิด ก็ไม่ต้องไปกังวลมัน
แม่จะบอกเสมอว่าให้มีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน แค่ตื่นมามีลมหายใจก็ถือว่าดีมากแล้ว
เราก็ใช้ชีวิตไปในแต่ละวันโดยไม่ต้องคิดอะไรมาก
ความสุขก็คือความทุกข์น้อยๆ นั่นเอง แม่บอกไว้
ไม่สายเกินไปที่จะมีความสุข ก็คือ ไม่สายเกินไปที่จะมีความทุกข์น้อยๆ
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด...
Cr. Youtube :: Live and Learn - กมลา สุโกศล
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
