ฉันจะไม่กลัวอะไรอีกแล้ว (งานตะพาบครั้งที่ 175)
สำหรับโจทย์นี้ซึ่งเป็นกิจกรรมของทางบล็อกแก๊ง จริงๆ เราตั้งใจไว้ว่าจะเขียนอีกแนว และไม่ได้ลงในส่วนนี้ แต่พอดีว่ามันมีเรื่องอะไรบางอย่าง เลยทำให้มาเขียนในแนวนี้ เพราะต้องการจะบอกกล่าวกับคนที่ยังไม่รู้ให้ได้รู้ ทั้งๆ ที่ความจริงเราตั้งใจเอาไว้ว่าในปีนี้จะเป็นปีแห่งการให้อภัย และไม่ยุ่งอะไรกับใครทั้งสิ้น ยกเว้นเรื่องครอบครัวและเรื่องตัวเอง
เรื่องการให้อภัย เราให้อภัยไปหมดแล้ว แต่เรื่องการไม่ยุ่งอะไรกับใคร เรายังทำไม่ได้ ทั้งๆ ที่เราควรจะทำให้ได้ เพราะมันเป็นเรื่องของเขา ไม่ใช่เรื่องของเรา ใครเรียนผูก คนนั้นก็ต้องเรียนแก้
เราไม่ควรที่จะต้องมาเป็นองครักษ์พิทักษ์เพื่อนหญิงให้ผู้ชายด่า ผู้ชายอาฆาต คุณคิดว่าเรามีความสุขเหรอกับการที่เราต้องทำอย่างนั้น และโดนอย่างนั้นน่ะ เราเข้าห้องนั้นไม่ได้ เพราะมีแรงอาฆาตพยาบาทอยู่ ขณะที่คุณกับเขาเดี๋ยวก็ทะเลาะ เดี๋ยวก็ดีกัน คือ เราควรจะเข้าไปยุ่งไหม หรือ เราควรจะอยู่เฉยๆ
เรื่องความเจ้าชู้ เราว่าคุณนั้นรู้ดี เพราะคุณเป็นคนแรกที่ได้รู้จักกับเขา และคุณก็ได้เห็นอะไรหลายอย่าง แต่คุณก็ยังคงให้อภัย ส่วนเราตัดไปนานแล้ว แม้แต่ความเป็นเพื่อนก็ไม่เหลือ ที่ไม่เหลือ เพราะเขาเลือกที่จะไม่รับมิตรภาพจากเรา ในเมื่อไม่อยากรับ ก็ไม่เป็นไร ชีวิตเรามีเพื่อนตั้งมากมาย จะมาแคร์อะไรกับคนคนเดียว คนที่ทำให้สุขภาพจิตเราแย่ ไม่ได้ดีขึ้น
เราควรที่จะมีความสุขอยู่ในโลกของเรา โลกที่ไม่มีเขาเข้ามาเกี่ยวพัน ต่างคนต่างอยู่ แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้จบง่ายๆ เพราะเขาคงคิดว่าเราเอาเรื่องของเขาไปเล่าให้เพื่อนอีกคนฟัง แต่ขอบอกเลยนะว่าเราไม่ได้คุยกับเพื่อนคนนี้มานานมากๆๆๆ แล้ว สิ่งที่เพื่อนผู้หญิงคนนั้นเขียน เราไม่ได้เป็นคนสั่ง
เพราะคนอย่างเรา ถ้าจะลุย เราลุยเอง ก็เคยได้เห็นกันอยู่ กลัวที่ไหน ผู้ชายพรรค์นั้น
แต่ที่เราเงียบ เพราะเห็นว่าเขากำลังปรับปรุงตัว เป็นประโยชน์แก่ส่วนรวม แต่เราก็ไม่รู้ว่าเขายังอาฆาตเราอยู่ เราได้รู้จากงานเขียนของเขา ทั้งๆ ที่เรากับเขาจบกันไปนานแล้ว
และถ้าเราไม่เปิดตัวในบล็อกว่าเรามีคนที่ศึกษาอยู่ เราว่าเขาคงยังไม่เลิก คงรอวันที่จะชำระแค้นกับเรา บางทีเราก็ยังคิดเขาจบปรัชญา พุทธศาสนามาจริงหรือเปล่า ทำไมดูวางอะไรไม่ได้เลย คนที่เรียนขนาดนี้ ควรจะต้องเป็นคนที่วางอะไรต่างๆ ได้ ไม่ควรจะต้องมายึด มาเก็บ
แต่ก็นะ ถ้าเขายังอาฆาตเราอยู่ก็ตามสบาย ใครอาฆาต ใครแบก คนนั้นก็หนักเอง
แต่จะให้เรานิ่งๆ ไม่ให้ความกระจ่าง กับคนที่สงสัยเรื่องความอึมครึมในห้องไม่ได้ เราต้องเคลียร์เพื่อไม่ให้เขาทุกข์ เพื่อให้เขารู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมบรรยากาศในห้องมันเปลี่ยนไป ทำไมไม่ค่อยมีผู้หญิงมาตั้งกระทู้ ความสนุกสนานมันหายไปไหน แม้แต่ผู้ใหญ่ที่เคยอยู่ทำไมเขาหายไป
และเราก็อยากจะบอกให้คุณรู้ ในเรื่องที่คุณยังไม่รู้นะ (เราว่าคุณต้องยังไม่รู้แน่ๆ) ว่าในระหว่างที่เขายังเล่นกับคุณ คุยกับคุณ ว่าเขาหลังไมค์คุยกับผู้หญิงอีกคน และถึงขั้นว่าจะโทรหาด้วย แต่ว่าผู้หญิงคนนั้นเขาไม่เล่นด้วย คุณคิดว่าถ้าเขาเล่นด้วย มันจะเป็นยังไง เขาก็จะทำให้ผู้หญิงคนนี้เจ็บไปอีกคน
แต่เอาเถอะ ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณแล้วล่ะว่าคุณจะยังยุ่งกับเขา หรือเลิกยุ่ง ถ้าคุณยังยุ่งอยู่กับเขา แล้วมีปัญหาตามมา คุณต้องแก้เองนะ เพราะเรารู้สึกว่าเราเตือนคุณมามากพอแล้ว และป่านนี้เขาก็คงอาฆาตแค้นเราจนไปถึงชาติหน้าแล้วล่ะ
สุดท้ายนี้ก็ไม่มีอะไรอยากจะบอก นอกจากว่าขอให้คุณเลือกทางที่ถูก แล้วคุณจะพบกับความสงบสุขในชีวิตค่ะ สวัสดี...
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
