เขียนแล้วลบ ลบแล้วเขียน เขียนถึง ก.
จะเขียนถึง เธอต่อ ดีหรือไม่
หรือว่าจะ ปล่อยผ่าน ผ่านเลยไป
ไม่สนใจ กลับมา ร้อง WeSing
เพราะจริงจริง ร้องเพลง ทำให้ลืม
การที่ฉัน เคยปลื้ม เธออย่างยิ่ง
มันทำให้ ฉันลืม ลืมทุกสิ่ง
รวมถึงการ ที่เธอทิ้ง แล้วกลับมา
มันคงดี ถ้าเราอยู่ คนละที่
เหมือนก่อนหน้า มาหลายปี กระนั้นหนา
ฉันคงไม่ เจอะชื่อ ...
ที่เธอไป สนทนา ในบล็อกใคร
เหมือนเธอรู้ ว่าฉันไป บล็อกใครบ้าง
ไปสรรสร้าง ความสัมพันธ์ กับคนไหน
ใครที่ฉัน ดูบล็อก ทุกวันไป
แม้ว่าเขา คนนั้นไซร้ ไม่อัพถี่
บล็อกบางบล็อก จึงเห็น เธอมาบ่อย
เหมือนมาอ่อย มาเนียน มาตีซี้
ความจริงแล้ว อยากให้ฉัน เห็นน่ะซี
เพราะรู้ดี ฉันไม่มี ทางละเลย
ฉันจะต้อง กดเข้า ไปดูเธอ
ยิ่งถ้าเธอ พร่ำเพ้อ คงไม่เฉย
คงจะอยาก คอมเมนต์ แน่แน่เลย
แต่สุดท้าย เพื่อนเอ๋ย เมนต์ไม่ไป
ก็เป็นความ กวนทีน ของเจ้าของ -
บล็อกที่ตรอง ที่คิด กำหนดไว้
ให้ทุกคน เป็นวีไอพี ไม่เว้นใคร
คนเดียวที่ ไม่ให้ คือฉันเอง
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
