Bloggang.com : กระปุกกลิ้ง - รักต่างรส--ลีฬวรา

รักต่างรส--ลีฬวรา

รักต่างรส--ลีฬวรา

เรื่องย่อ--เรื่องราวความรักรสแซ่บของ ศิวัช หนุ่มหล่อเจ้าของร้านอาหารเกาหลี

และ แสนดี เจ้าของร้านส้มตำสุดสวย ทั้งคู่ต้องมาเปิดศึก กิมจิ VS ปลาร้า

เพราะความบาดหมางครั้งรุ่นแม่ ทอดยาวจนมาถึงรุ่นลูกอย่างช่วยไม่ได้

แต่อย่างว่า เรื่องของหัวใจนั้นไม่เข้าใครออกใคร

ดวลกันได้ไม่เท่าไร ความรู้สึกดีๆ ก็เริ่มก่อตัวขึ้นในหัวใจ

แต่ความแค้นเคืองของบรรดาคุณแม่นี่สิ

ไม่มีทีท่าว่าจะลดน้อยถอยลงเลย หนทางความรักของพวกเขาช่างมืดมนเหลือเกิน

งานนี้ความรักของพวกเขาจะลงเอยกันอย่างไร โปรดติดตาม

รับรองว่า จะอมยิ้มไปกับความกวน และน่ารักอย่างแน่นอน

ความเห็นส่วนตัวกึ่งสปอยล์--เห็นคำโปรยแล้วรู้สึกว่าเรื่องคงจะเบาๆ

แบบรักกันแต่พ่อแม่ขัดขวางทำนองโรมิโอ&จูเลียต อ่านได้เพลินๆ

แต่ทำไมพออ่านจริงแล้วน้ำตาไหลก็ไม่รู้สิ ร้องไห้เลย ตอนที่นางเอกโดนแกล้ง

รู้สึกว่าทำไมชีวิตนางเอกดราม่าจังเลย แม่ป่วย ตกงาน ร้านเจ๊ง ลูกน้องโกง

แถมพระเอกที่ทำท่าว่าจะมาจีบดันมีแฟนเสียแล้วอีก

แต่ก็ยังดีนะ นางเอกนิสัยดี สู้ชีวิต และได้เพื่อนดี ทำให้ชีวิตดำเนินต่อไปได้

ส่วนตัวของพระเอกนั้น นิสัยดูน่ารัก เป็นรูปแบบชายในฝัน หล่อ เก่ง แสนดี

ส่วนร้านอาหารเกาหลีก็ลอยตัวติดลมบน เลยไม่ค่อยมีอะไรเท่าไร

เวลาส่วนใหญ่ของพระเอกจึงหมดไปกับการหาทางช่วยเหลือนางเอกมากกว่า

ด้วยความที่เคยรู้จักกันมาตั้งแต่วัยเด็ก ทำให้อยากช่วย

แต่ก็มีจุดที่งงๆ เหมือนกัน คือ ตอนที่นางเอกอยากจะซื้อกล่องพลาสติกสำหรับใส่อาหาร

ทั้งที่นางเอกหาร้านทางอินเตอร์เนตแท้ๆ และร้านนั้นก็ไม่ให้นางเอกซื้อเชื่อก่อน

ทำไมพระเอกถึงรู้ว่าร้านนั้นคือร้านไหนและโทรไปหาพนักงานขาย

แล้วขอร้องให้ให้เครดิตกับร้านส้มตำของนางเอกไปก่อน

อีกจุดที่งงคือ ตอนที่เพื่อนของนางเอกซึ่งเป็นสาวประเภทสองไม่ชอบให้เรียกว่ากะเทย

แต่ให้เรียกว่า"น้องเตย" แทน(ชื่อนี้หรือเปล่าไม่แน่ใจ)

แล้วตอนที่เพื่อนนางเอกไปถามกับเพื่อนพระเอก ว่า เคยมีแฟนเป็นน้องเตยหรือเปล่า

แล้วเพื่อนพระเอกก็คิดว่า น้องเตยคือผู้หญิงชื่อเตย เลยบอกว่าเคย

เพื่อนนางเอกก็คิดไปว่าเขาไม่รังเกียจกะเทย

ซึ่งเราเองงงว่า ทำไมเพื่อนนางเอกถึงกล้าถามคำถามนี้

เพราะคำว่า"น้องเตย"มันก็รู้กันแต่สองคนระหว่างนางเอกและเพื่อนนางเอกเท่านั้น

เรื่องนี้เหมือนจะไม่มีอะไร แต่เราชอบ การคิดแผนการตลาดให้เหนือกว่าคู่แข่ง (ร้านส้มตำเนี่ยนะ)

มันสมจริงตรงที่ ไม่ว่าร้านอาหารจะเล็กหรือใหญ่ มันก็ต้องมีการแข่งขันทั้งนั้นแหละ

แผนแต่ละอย่างก็เจ๋งๆ ทั้งนั้น ด้วยความที่นางเอกเคยเป็นครีเอทีฟบริษัทโฆษณามาก่อน

และนางร้ายก็เป็นเหมือนกัน(เคยทำงานอยู่บริษัทเดียวกัน) งานนี้เลยไม่มีใครยอมใคร

อีกอย่างที่ชอบคือคำพูดของตัวละครมันให้กำลังใจดี มันเข้าถึงได้

ไม่ได้สวยหรูจนเหมือนประดิษฐ์คำ

เป็นเรื่องที่อ่านได้เรื่อยๆ อ่านแล้วอยากอ่านหน้าถัดไปว่าชีวิตนางเอกจะเป็นอย่างไรต่อไป นักเขียนเขียนดีเชียวล่ะ ไม่ได้สนุกเว่อร์ แต่ก็มีสาระ มีการแข่งขันเล็กๆ น้อยๆ พอเป็นสีสัน พ่อแง่แม่งอนหน่อยๆ ดราม่าอีกเล็กน้อย ทำให้รู้สึกว่าอยากจะลองอ่านของนักเขียนท่านนี้ต่อไป

ขอบคุณเรื่องย่อและรูปภาพจาก สำนักพิมพ์อรุณ

https://www.naiin.com/product/detail/34183/

*******************

ปีนี้ตั้งใจว่าจะอ่านหนังสือที่ดองไว้ให้ได้มากที่สุด และจะพยายามรีวิวทุกเล่มที่อ่าน

นี่อ่านไปได้ 9 เล่มแล้ว เพิ่งมารีวิวเล่มแรก 555 ไม่รู้จะสมดังที่ตั้งใจหรือเปล่า แต่ก็จะพยายาม

Create Date : 22 มกราคม 2557
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2557 13:31:52 น.
Counter : 1361 Pageviews.

5 comments