Bloggang.com : Meliot Baggins : @-->- Galaxy 999 -<--@

@-->- Galaxy 999 -<--@

ไม่รู้ว่าทำไมวันนี้คิดถึงการ์ตูนเรื่องนี้ขึ้นมา

คงไม่ต้องแนะนำกันมากสำหรับการ์ตูนเรื่องนี้ ^___^ เพราะมันได้กลายเป็นตำนานอีกบทหนึ่งของวงการไปแล้ว

กาแลกซี่ 999 รถด่วนอวกาศ เป็นผลงานการสร้างสรรค์ของ Matsumoto Reiji ในช่วงทศวรรษ 1980 เป็นเรื่องราวการเดินทางของเด็กชายคนหนึ่ง เท็ตสึโร่ ผู้ซึ่งต้องการร่างกายที่เป็นจักรกล แทนที่ร่างกายอัีนมีเลือดมีเนื้อ เพื่อทำตามความตั้งใจด้งกล่าว เขาจึงออกเดินทางไปกับขบวนรถด่วน 999 จุดหมายปลายทางที่กาแลคซีแอนโดรเมดา โดยมี เมเทล หญิงสาวผู้ลึกลับเป็นเพื่อนร่วมเดินทาง

ในระหว่างทาง เท็ตสึโร่ ได้พบเห็นผู้คนที่มีวิถีชีวิตแตกต่างกันไปบนดาวดวงต่างๆ มีทั้งมนุษย์ผู้อยู่แต่ในความมืดมิด ผู้ที่มีร่างกายเป็นคล้ายกับเกราะโลหะ หรือคนบนดวงดาวที่ถูกผ่าซีก แน่นอน เขาได้รู้จักชีวิตของผู้ที่ยังมีเลือดมีเนื้อเช่นเขาและพวกที่เป็นจักรกลไปแล้ว บทสนทนารวมถึงประสบการณ์ที่เท็ตสึโร่ได้เจอในดาวดวงต่างๆ จึงเป็นประสบการณ์ที่จะทำให้เขาได้ใคร่ครวญในความตั้งใจของเขาอีกครั้ง

ความเป็นอมตะของการ์ตูนเรื่องนี้ จึงไม่ได้อยู่ที่การจินตนาการถึงโลกในอนาคตและจักรวาลอันไกลโพ้นเพียงอย่างเดียว หากหมายรวมถึงบทสนทนาว่าด้วยปรัชญาและจิตวิญญาณของมนุษย์อีกด้วย

ฉันรู้จักการ์ตูนเรื่องนี้ครั้งแรกในรูปแบบของอะนิเมชั่น ที่ช่อง 9 นำมาฉาย ตอนนั้นยังเด็กมาก เรียนชั้นประถมอยู่เลย จึงไม่ค่อยเข้าใจนักหรอกถึงเรื่องปรัชญาชีวิต การจินตนาการไปถึงเหล่ามนุษย์ที่อาศัยอยู่บนดาวต่างๆ น่าสนใจมากกว่า เพ้อฝันไปไกลถึงกับอยากให้มีขบวนรถสายนี้มีอยู่จริง

มาถึงวันนี้ เมื่อย้อนกลับมาดูการ์ตูนชุดนี้อีกครั้ง ช่วงเวลาที่ผ่านมาได้สร้างสมประสบการณ์ชีวิตและวิธีคิดที่ลึกซึ้งมากพอที่จะรับสารบางอย่างที่เรามองข้ามไปในวัยเด็ก
เวลาที่ใช้ในการดูแต่ละตอน จึงมากขึ้นกว่าเดิมเ้ป็นเท่าตัว

ความคิดหนึ่งที่เกิดขึ้นก็คือ เรายังอยากเป็นมนุษย์ที่มีเลือดเนื้อ มีความเจ็บปวดทั้งทางกายทางใจ หรืออยากเป็นมนุษย์จักรกล ที่เจ็บแค่ใจ แต่ไม่เจ็บทางกายดี?

นึกไปถึงว่า เพียงแค่ร่างกายจักรกลจะพอหรือ?
ถ้ามนุษย์เป็นหุ่นยนต์ไปเลยล่ะ จะดีมั้ย?

สำหรับฉัน ในชั่วขณะหนึ่ง..ฉันโลภมาก อยากได้อะไรที่มากไปกว่าร่างกายจักรกล
อยากเปลี่ยนสมองให้เ้ป็นเครื่องกล ที่เราสามารถ delete ข้อมูลความทรงจำบางอย่างออกไป ข้อมูลความทรงจำที่ไม่อยากให้มันมาคอยประมวลผลเพื่อสร้างความเสียหายให้กับจิตใจ อีกต่อไป

ถ้าทำเช่นนั้นได้จริง เราจะมี "ความสุข" ได้จริงหรือ?

Create Date : 18 พฤษภาคม 2548

Last Update : 18 พฤษภาคม 2548 18:16:42 น.

5 comments

Counter : 865 Pageviews.

ไม่เคยดูเลยครับ สงสัยจะเกิดไม่ทัน ^^'

เห็นรูปนี้แล้วนึกถึงโดราเอมอนตอนที่โนบิตะนั่งรถไฟสายทางช้างเผือกอ่ะ

โดย: ก่ายยย...

วันที่: 20 พฤษภาคม 2548 เวลา:10:33:08 น.

มีรูปอื่นอีกไหมครับ คิดถึงขึ้นมาทันที ภาพสวยครับ

โดย: ป้อม IP: 124.120.79.253 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:7:16:30 น.

ขอบคุณที่เล่าเรื่องดีๆให้ฟังครับ

ผมเองเคยดูการ์ตูนเรื่องนี้เหมือนกัน คิดถึงเรื่องนี้บ่อยจนจะเอามาเขียนในบล็อกซักเรื่องหนึ่ง ผมได้ข้อคิดว่า

บางที่สิ่งที่เราต้องการก็เป็นแค่ภาพลวงตาแค่นั้นเอง เป็นแค่ความคิดของเรา พอเราเป็นหุ่นยนต์จริงๆ เราก็ยังไม่พบความสุขอยู่ดี สงสัยเราต้องลบข้อมูลได้ง่ายๆแบบนั้นถึงจะดีครับ

สวัสดีครับ

โดย: วนารักษ์

วันที่: 13 มกราคม 2552 เวลา:16:28:56 น.

เคยดูตอนอายุประมาณ 7-8 ขวบ ช่วงนั้น มีหนังสือการ์ตูนด้วยครับ ยังเก็บไว้เลย

โดย: ชอบการ์ตูนเก่า IP: 58.8.128.42 วันที่: 14 กันยายน 2552 เวลา:12:10:12 น.

ทันดูเหมือนกัน นึกไปนึกมาใกล้หลัก4แล้วเหมือนกัน

โดย: บอล IP: 183.89.218.54 วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:32:44 น.