Group Blog
 
All blogs
 
ต้องราชภัย

เมื่อเห็นว่าเข้าแผนเข้าล็อควัชรพักตร์ลอบยักคิ้วหลิ่วตากับปัณณพรครั้งหนึ่งเธอทำเป็นว่าออกไปหาซื้อของและเลยไปธนาคารด้วยตั้งใจอย่างยิ่งทิ้งคนรักไว้ให้ครูไหวใจร้ายกำราบ แรกทีเดียวอิงอรจะขอไปด้วยต่อเมื่อวัชรพักตร์ที่คิดดักทางไว้แล้วสมอ้างสารพัดว่าต้องเดินตากแดด ฝ่าฝูงชนร้อนอบอ้าวและคิวเยอะ ดาราหน้าหวานจึงเปลี่ยนใจพลัน

ทนอยู่อยู่ทนกับพี่ปัณจอมไว้ท่ายังดีเสียกว่า

อิงอรง่วนอยู่กับโทรศัพท์มือถือเช่นเคยขณะที่ปัณณพรหยิบเอาหนังสือนิยายยูริมาอ่าน เห็นว่าลูกค้ารีเควสกันมาอื้ออึง

..มันมีดีตรงไหนหนา??..

ผ่านไปห้านาที..ศรศิลป์ที่ไม่กินกันยังเงียบกริบไม่มีใครปริปากเสวนากันบรรยากาศค่อนไปในทางอึมครึม ต่างคนต่างพยายามอยู่ในพื้นที่ส่วนตัว

อิงอรรู้สึกอึดอัดแปลกๆจะเป็นว่ารังเกียจก็ไม่ใช่ แต่จะเป็นด้วยเรื่องใดไม่แจ้ง ดาราสาวกระสับกระส่ายร้อนรนในดวงจิต

..ท้ายที่สุดจึงยอมเป็นฝ่ายเอ่ยปากก่อน

“อรต้องขอโทษพี่ปัณด้วยที่อาละวาดหนักเมื่อวันก่อน”อิงอรจงใจไม่สบดวงหน้าขาว เช่นกันที่ปัณณพรเพียงตอบสั้นๆไม่วางสายตาจากตัวอักษรตรงหน้า ขนมพอสมน้ำยาจริงๆ

“เรียกร้องความสนใจจากยัยพักตร์สิไม่ว่า”

“พี่ปัณรู้อิงอรสะดุ้งตกใจ นึกหยั่งไปไม่ถึงว่าจอมเฮี๊ยบจะทันเหลี่ยมพรายของเธอ

“เธอต้องขอโทษออกสื่อ”ปัณณพรละสายตา วางหนังสือ เปลี่ยนอิริยาบถเป็นยืนขึ้น พูดเชิงสั่งแกมบังคับ

..แต่จะสั่งอะไรอาหารหรือว่าน้ำมูก

“ทำไมอรต้องทำ”ดาราหน้าหวานย้อนรอย ส่งสีหน้าเหมือนกับต่อบทล้อนางร้าย ปัณณพรปฏิเสธบท ขอเป็นนางเอกผู้เจนจัดสอนมวยเข้าให้

“การจะเป็นที่ชื่นชมของคนหมู่มากต้องหัดส่งคำพูดสรรเสริญเยินยอเสนาะหูหอมหวานปานมธุรสและแฝงด้วยอารมณ์ขันอ่อนโยนทำให้ผู้คนคิดร้ายก็ไม่สำเร็จ การอ่อนน้อมถ่อมตนเล่า เพียงลงทุนนิดๆหน่อยๆการที่กลับจวนเจียนจะเสียทีก็ไม่ถึงกับเสียหายมากแทนที่จะเป็นเช่นนั้นเธอกลับเลือกจะเป็นสาวปากตะไกรเที่ยวจิกกัดคนไปเรื่อยการมีปากเสียง ทุ่มเถียง ด่าทอผรุสวาทด้วยคำพูดเกรี้ยวกราดบาดทำร้ายจิตใจคนฟังยิ่งกว่าคมมีดคมดาบ ผู้คนที่ชังน้ำหน้าเป็นทุนก็ยิ่งให้เกลียดการที่จวนเจียนจะเสียทีก็เสียหายหนัก”

“พูดเป็นภาษาหนังสือเชียว”อิงอรได้แต่เบี่ยงประเด็นเสียงอ่อน จนด้วยเหตุผลทั้งมวล

“คนไทยน่ะใจอ่อนลืมง่ายและพร้อมให้อภัยกับคนสำนึกผิดแล้วเสมอ พี่พูดได้เท่านี้ ของมันร้อน หากไม่เชื่อยังจะกล้าๆหยิบจับด้วยมือน้อยเปล่าเปลือยก็รังเสียแต่จะมือพองเท่านั้น”ปัณณพรเพียงชีแนะชี้นำลุ่มลึก แต่ไม่ตัดสินและบังคับเหมือนกับวัชรพักตร์ผู้ฟังที่ไม่ใคร่จะฟังใครอย่างอิงอรสะดุดหูสะดุดใจในทุกถ้อยคำจำนรรจา

..มากกว่านั้นพี่ปัณดูแตกต่างจากพี่พักตร์ราวกลางวันกับกลางคืน

พี่พักตร์คือกลางวันเป็นแสงสุริยันส่องสว่างให้เธอเป็นแต่ยืนอยู่กลางแจ้งกลับร้อนไหม้แผดเผา

พี่ปัณกลับเย็นหวิวไหวเป็นราตรีกาลทั้งน่ากลัวทั้งลึกลับ แต่ชวนให้เดินเข้าใกล้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ

..เธอไม่ได้ท่องจำบทละครตอนไหนๆรู้สึกและสัมผัสได้กับตัว

ปัณณพรชี้ช่องเมื่อเห็นว่าจอมแสบครุ่นคิดหนัก

“ถ้าอายนักหรือไม่อยากให้สัมภาษณ์ก็ทำคลิปสิ”เท่านั้นคนหน้าหวานจึงดีดตัวผึง ยิ้มแป้นเต็มวงหน้าผ่องแผ้ว ยื่นสมาร์ทโฟนส่งให้ปัณณพร

“งั้น..ช่วยอรถ่ายหน่อยสิ” ปัณณพรยังนิ่งวางฟอร์มน้อยหนึ่ง เธอไม่ใช้ผู้รับใช้ใคร

“ฝีมือระดับนี้แล้วเทคเดียวผ่านหรอกน่า” อิงอรเว้าวอนตามแบบฉบับ จะให้แหววๆน่ะเลิกคิดปัณณพรหมดทางโยกโย้ รับโทรศัพท์มือถือมาอย่างเสียมิได้

ดาราสาวเริ่มต้นด้นสดไร้script แต่มันติดขัดตะกุกตะกัก สายตาหลุกหลิกท่าทางงึกๆงักๆไม่เป็นธรรมชาติอย่างยิ่ง

“ว้า..ไม่เอาๆ ขอใหม่ได้ป่ะ ไม่ผ่านอย่างแรงงงงง” อิงอรบ่นตัวเองไร้ซึ่งความมั่นใจ ปัณณพรรู้แจ้งถึงข้อติดขัดนี้ดี

“มันสำคัญอยู่ที่เราน่ะสำนึกผิดจริงหรือเปล่าไม่ได้สำคัญที่แอ็คติ้ง” อิงอรทำหน้าเซ็งเป็ดเซ็งห่านที่ปัณณพรเท่าทัน

..ก็พยายามอยู่นะที่จะรู้สึกผิดแต่มันบิวท์ไม่ขึ้น

“ถ้ามันยากนักก็ทำเป็นตลกรับประทานก็ย่อมได้” เจ้าของร้านหนังสือสวมบทผู้กำกับติวเข้มให้

อิงอรคล้อยตามพูดตลกตามประสา เสร็จแล้วจึงขอโทรศัพท์คืน ดาราสาวดูคลิปแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เธอจัดการอัพโหลดลง Facebook & Instagram ของตนเอง..เท่านี้ก็เรียบร้อย

“แล้วพี่ปัณจะไปสุโขทัยกับพี่พักตร์ด้วยป่าว”จู่ๆดารานางรองก็ลมเพลมพัดโพล่งถามขึ้นมา แอบลุ้นในใจเล็กๆ

..ว่าแต่จะลุ้นทามมายยย

“ไม่รู้เลยถ้าไม่มีคนเฝ้าร้านก็ชวด” ปัณณพรตอบไปตามสภาพการณ์แต่ต้องมู่หน้าเมื่อเด็กมันยียวนเอา

“ปิดๆไปเห๊อะอรไม่เห็นว่าจะมีลูกค้าสักเท่าไหร่”

“เด็กสมัยใหม่อ่านแต่Heading word อย่างเธอไม่เข้าใจถึงหัวจิตหัวใจคนรักหนังสือหรอกตัวอักษรที่ร้อยเรียงในหนังสือนั้นน่าหลงใหลกว่าสิ่งใดๆบนโลกนี้”

“น่าหลงใหล??”อิงอรเอียงคอ ขมวดหัวคิ้วเข้มชนกัน

“เวลาเธอเล่นละครเคยชอบบทของเรื่องนั้นๆไหมเล่า”ดาราสาวพยักหน้ารับ

“งานประพันธ์นั้นยิ่งกว่าเสียอีกบทบรรยายที่นักเขียนบรรจงรังสรรค์ให้เราได้อ่านให้เราได้จินตนาการตามระหว่างบรรทัดอาจมีอะไรซ่อนอยู่ เด็กอย่างเธอจะเข้าใจไหม คำว่า readbetween the line น่ะ”

“สรุปว่าพี่ปัณจะแต่งงานกับหนังสือว่างั้น”อะไรที่ไม่รู้ก็ตีเนียนนิ่งเฉยเสีย ใครๆเขาก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้น

“ทุกวันนี้ก็ทำแบบนั้นอยู่แล้วย่ะในหนังสือในละครอ่านและดูไปเพียงครู่ก็คาดเดาได้ว่าใครดีใครร้าย แต่ชีวิตจริงๆของคนมันร้ายนักจิตมนุษย์เกินที่จะชั่ง ตวง วัดและหยั่งได้ หน้าใสๆไว้ใจได้กาหน้านิ่งๆที่จริงฟาดเรียบ และอีกหลายๆหน้า” คนแอนตี้ความรักร่ายยาวจัดเต็มไปหมดทั้งสีหน้าและท่าทางอิงอรรู้ตัวว่าโดนแขวะทั้ง จุกและเจ็บ เถียงกับคนโวหารจัดๆจะชนะก็แปลกซ้ำดาราสาวยิ่งชื่นชมในความคิดอ่านของปัณณพรเผลอไผลจ้องจอมวางท่าเสียเป็นนานสองนาน

“มองอะไร”ปัณณพรถามด้วยเสียงนิ่งๆโทนต่ำ สวนกระแสกับแม่ดาราที่เล่นเสียงสูง

“ของหายากระดับvery rare item ไงคร้าเบิ่งให้เต็มตาก่อนจะถูกอันเชิญเข้ากรุ..เอ้ยเข้าพิพิธภัณฑ์”ปัณณพรเพียงยิ้มไม่ต่อความ เป็นจังหวะที่วัชรพักตร์กลับเข้ามาเห็นว่าทั้งเพื่อนและแฟนสาวยิ้มให้กันอยู่ก็ดีใจเป็นไปตามคาดว่าม้าพยศได้ถูกปราบเสียแล้ว

วัชรพักตร์เดินตรงไปที่ด้านหลังแกะถุงก๋วยเตี๋ยวใส่ชาม กลิ่นน้ำซุปและมะนาวเตะจมูกอิงอรยั่วน้ำลายสอ อดใจไม่ได้จึงเดินตามมาดูเห็นก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กต้มยำน้ำขลุกขลิก เครื่องเต็มชามมีถั่วลิสง กุ้งแห้งคั่วกากหมู เกี๊ยวทอด หมูสับรวน ถั่วฝักยาวซอย ใบมะกรูดซอยและไข่เป็ดต้มยางมะตูมลูกโต

“น่ากินจังเลยทำไมมีใส่เครื่องเคราเยอะแบบนี้คะ”

“ก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยค่ะ”

“อะไรๆก็สุโขทัยพี่พักตร์อินไปป่าว อีกหน่อยคงลงเรียนปริญญาอีกใบที่ ม. สุโขทัยฯซื้อบ้านอยู่ที่ถนนสุโขทัย” อิงอรแซวหนักหน่วงวัชรพักตร์อารมณ์ดีเย้าตอบ

“จะอะไรก็ตาม..พี่มีแฟนชื่ออิงอรค่ะ” คราวนี้อิงอรได้แต่เม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรง นิ่งเงียบไม่ต่อความ หลุบตาหลบหน้ารีบยกชามก๋วยเตี๋ยวออกมา

ระหว่างที่เอร็ดอร่อยกับรสจัดจ้านจี๊ดจ๊าดของก๋วยเตี๋ยวปัณณพรเปรยขึ้นสีหน้าชี้ชัดว่าเป็นเรื่องใหญ่อย่างกับลงเสาเอกบ้าน

“พักตร์ฉันมีข่าวดีจะบอก”

“แกว่ามาเลยฉันขี้เกียจเดาอ่ะคนมองโลกมุมบวกอย่างแกอะไรๆก็ข่าวดีโหม้ดดด”

“เชอะ! เค้าอุตส่าห์หาคนมาเฝ้าร้านได้แล้ว งั้นเปลี่ยนใจไม่ปงไม่ไปมันละ”เท่านั้นวัชรพักตร์แทบทิ้งตะเกียบไม่ทันหันมาชูไม้ชูมือปรีดา

“จริงดิ วู้วววว ดีใจๆ” อิงอรเบี่ยงหน้าแอบมาลอบยิ้มลิงโลดใจแบบเงียบๆงงๆอยู่คนเดียว

..นั่นสิ ดีใจทำไม เพื่ออะไรเมื่อตอบๆไม่ได้ก็ไม่ต้องตอบ อิงอรเพียงเปรยขึ้นกับวัชรพักตร์ในสิ่งที่ตนปรารถนา

“อรก็มีข่าวดีเหมือนกันค่ะพี่พักตร์”

“หือ อะไรน้า” วัชรพักตร์ทำทีตื่นเต้นในใจภาวนาว่าน้องน้อยอย่าได้คิดอะไรแผลงๆให้ต้องปวดเฮดอีกเล้ยยยย

“อรเปลี่ยนใจแล้วขอไปสุโขทัยด้วยนะคะ”

“พี่ดีใจจังค่ะมันต้องเป็นงานที่สนุกแน่ๆ ไปครบองค์ประชุมอย่างนี้” แม้จะประหลาดใจและไม่เข้าใจระบบความคิดของคนรักแต่ขอคิดเข้าข้างตนเองว่าน้องน้อยต้องการอยู่กับเธอ...

**************************************************************************

รุ่งอรุโณทัยแห่งวันเสด็จมาถึงชมนาฏจัดแจงแต่งฉลองพระองค์ถวายเจ้าศศิธรกัญญาเต็มพระอิสริยยศ ทรงเกล้าพระเกศาเส้นเล็กละเอียดแลหอมขึ้นมวยบนพระเศียรแล้วจึ่งทรงสวมล้อมพักตร์หมู่เครื่องประดับพระวรกายอันกอปรด้วย พาหุรัด พระปั้นเหน่ง พระธำมรงค์ พระกุณฑล ทองพระกรล้วนเปนเครื่องชมพูนุทฝีมือช่างสุโขทัยเปนเอกลักษณ์แลงามวิจิตร ประพรมน้ำปรุงถวายแลนั่งลงสวมฉลองพระบาททรงงอน

“พระองค์น้อยของกระหม่อมทรงพระสิริโฉมงามยิ่งนักเพคะ” ชมนาฏเพ็ดทูลแลเอื้อนลูกคอขับทำนองเสนาะเปนเชิงชมพระสิริโฉม

“พักตร์เนื้อนวลพระธิดาผ่องใส เห็นแล้วอิ่มใจนักหนา

พระฉวีผุดพรรณดุจจันทรา ลักขณาบรรเจิดเพริศนาน

กิริยาจรรยาพิไลล้ำ ถ้อยคำจำนรรช่างแสนหวาน

แลทรงธรรมย้ำในการ คือยอดนงคราญของดวงแด”

“พี่ชมเจ้าก็เช่นกันดูซิ นานทีปีหนกระมัง ใส่เสื้อแล้วงามสะพรั่งพิไลลักษณ์” เจ้าศศิธรกัญญาตรัสชมแลทอดพระเนตรชมนาฏกายท่อนบนของนางสวมเสื้อผ้าฝ้ายทอมือแขนกระบอกสีเขียวแมลงทับมันวาวอร่ามตาจรดข้อมือบางท่อนล่างนุ่งผ้าซิ่นยาวครึ่งแข้ง รัดกลีบซับซ้อนมากชั้น มีเข็มขัดเงินขนาดใหญ่คาดทับประดับด้วยลวดลายละเอียดประณีตมาก ทิ้งชายผ้าเป็นกาบขนาดใหญ่ตรงด้านหน้า

“พิศเนื้อเกลี้ยงนมเพียงเต่งตรึงตรา

พิศตาดุจดาราพริ้งเพรา

พิศคิ้วโก่งนัยน์ตาเย้า

พิศโอษฐ์พี่เจ้าข้าจับจอง”เจ้าศศิธรกัญญาทรงแสดงพระปรีชาในด้านเจ้าบทเจ้ากลอนบ้าง

“ไปต่างบ้านต่างเมืองจักให้ชมเดินโทงๆนุ่งลมห่มฟ้าก็กระไรอยู่นะเพคะ”นางสนองทูลแก้เกี้ยว

“ใช่ ข้านั้นเคืองใจทุกครั้งเพลาที่มีไอ้หนุ่มลอบมองหน้าแลจดจ้องปทุมถันพี่เจ้า” ชมนาฏขวยหน้าแดงให้ยิ่งอายหนัก

“พอแล้วเพคะประเดี๋ยวสายชมได้โดนพระราชอาญาลงแส้ลงหวายเสีย”

“ข้าจักลงรอยจูบแก่พี่ชมเจ้าเสียก่อน”เจ้าศศิธรกัญญาตรัสแลทรงจุมพิตที่หน้าผากเนียนของชมนาฏ ประทับรอยตีตราจอง...

เจ้าศศิธรกัญญาเสด็จพระราชดำเนินมายังหน้าพระหลักเมืองรายรอบพร้อมด้วยประตูคูหอรบ พระราชนิเวศน์มณเฑียรสถาน พระอารามหลวงพระลานหลวงแลสถานรัถยาใหญ่น้อย ฉางพระคลัง สระสถาน ราชอุทยานหลวงมีการจัดขบวนพยุหยาตราพร้อมด้วยท้าวพระยาอำมาตย์เสนา ข้าราชบริพาร ยานุมาศราชรถ โหราราชบัณฑิตแต่งขาวทำพิธีอย่างพราหมณ์ถวายการอำนวยพระพร พระสงฆ์สมณศักดิ์ชั้นราชาคณะมาร่วมสวดบทถวายพระพรสมเด็จพ่ออยู่หัวฉลองพระองค์อย่างกษัตริย์จอมราชย์เต็มยศ ทรงประทับบนพลายจุมพลช้างพระที่นั่ง มีไพร่แลขุนทหารตามเสด็จประมาณพันเศษประกาศให้รู้โดยนัยว่าการครั้งนี้พระองค์เสด็จเยี่ยงกษัตริย์จอมราชย์ราชันด้วยกระบวนมโหฬารระทึก

ฝ่ายริ้วขบวนของเจ้าศศิธรกัญญากอปรด้วยพลเพียงร้อยหนึ่งเปนไพร่เลวเสียมากกว่ามากเสด็จประทับบนพระวอเปนขบวนตามหลัง

“พี่ขุนองค์รักษ์ของเจ้าไปไหนเสียเล่า”พ่ออยู่หัวตรัสถามถึงขุนพิทักษ์โยธาราชองค์รักษ์

“ลูกแต่งให้เปนกองระวังหลังคุมพลร้อยหนึ่งเพคะ”พระองค์น้อยทรงตอบฉะฉาน

“เจ้านี่ช่างเจ้าจี้เจ้าการนักรับสั่งแทนข้าเทียวรึ”

“การอันใดจักผ่อนพระกรณีกิจเสด็จพ่อลูกนั้นเต็มใจยิ่งเพคะ”

พ่ออยู่หัวจอมราชันทรงสดับดังนั้นแล้วจึ่งทรงส่งสัญญาณให้เสด็จพร้อมด้วยสุรโยธาหน้าหลังทวนธงไชยาฉัตรแดงปลาบจามรี ฆ้องกลองแตรสังข์กรรชิงฉัตรอื้ออึงคะนึงนาถทั่วทั้งพระนคร

“พระองค์ผู้ประเสริฐของชมผู้ทรงมีพระสติปัญญารู้รอบราชกิจขัตติยะประเพณีแลจรรยาพระอัธยาศัยเสงี่ยมงามพร้อมอีกทั้งน้ำพระทัยดุจฝนชโลมทิพย์แก่ปวงราษฎร์ ตั้งบำเพ็ญเพียรอยู่ในสุจิตธรรม โปรดทรงดูแลรักษาองค์ให้ดีนะเพคะ”ชมนาฏถวายห่อพระกระยาหารแลน้ำดื่มส่งเสด็จขึ้นประทับที่พระวอแล้วจึ่งถวายบังคมลาด้วยอาลัยยิ่งเจ้าศศิธรกัญญาทรงแย้มพระสรวลแต่น้อยแม้นทรงรู้สึกพระทัยหายแต่เพลานี้จักอ่อนแอเสียมิได้ เลือดขัตติยาตรัสแก่นางสนองฯคู่พระทัย

“พี่ชมเจ้าเองก็เช่นกันต่อเมื่อสายัณห์เราจักเจอกันอีกคราวที่บ้านนมช้องฝากดูแลโขมพัสตร์แทนพี่เขมด้วยนางยังอ่อนต่อโลกนักขอเจ้าจงเอ็นดูเปรียบดั่งน้องร่วมอุทร”

“เพคะ”ชมนาฏรับสนองพระดำรัส ขบวนเสด็จจึ่งได้ยาตราออกไปนางสนองพระโอษฐ์ยืนจ้องจนลับสายตา เมื่อพลิกตัวจะไปรับนางโขมพัสตร์ที่จวนขุนพิทักษ์โยธาลอบสังเกตว่านางคลิ้งหายหัวไปเช่นเคยแลมิได้ร่วมขบวนเสด็จไปด้วย

'มันชักจะแปลกๆนางนี่ไยต้องมาหายตัวเอาตอนสำคัญทุกคราว..'

ชมนาฏเพียงเอะใจแต่มิใช่เวลาตามหาตัวชมนาฏจึ่งรุดไปรับโขมพัสตร์แลเร่งเดินทางไปที่หมู่บ้านนมช้องตามอุบายของเจ้านายน้อย...

“นี่ๆช้าๆหน่อยสิพวกเจ้า เดินตามโคตามกระบือเยี่ยงนี้ข้าเวียนหัวนัก”เจ้าศศิธรกัญญาทรงออกเล่ห์แสร้งกริ้วมิเพียงรับสั่งให้พลโยธาแบกหามอ้อยสร้อยค่อยๆนวยนาดไคลคลาพระวอพระองค์ผู้ทรงมีพระสติปัญญาเฉียบแหลมยังรับสั่งทำเปนแวะพักชมสกุณาแลบุปผชาติรายทางเสียบ่อยครั้งเพื่อประวิงกาล

จนกระทั่งมั่นในพระทัยแล้วว่า..ทิ้งช่วงห่างขบวนพยุหยาตราของพระนฤบดีสมเด็จพ่ออยู่หัวราวหลายโยชน์

คคนางค์ยามบ่ายไร้มวลเมฆามาบดบังจึ่งเปนเหตุให้แสงภาสกรร้อนขะแข้นแผดเผาธาษตรีเปนไอระอุ มาลุตนิ่งสงัดบรรยากาศแลดูให้วังเวงใจนัก

หลังจากเจ้าศศิธรกัญญาเสวยพระกระยาหารกลางวันแล้วจึ่งได้รับสั่งมีพระประสงค์เสด็จต่อพลโยธาแบกพระวอผ่านหมู่บ้านตามทางเกวียน การเปนไปด้วยเรียบร้อยดีขบวนเสด็จมาได้เกินครึ่งทาง ณ ตำบลหนึ่ง เจ้าศศิธรกัญญาทรงชะโงกพระพักตร์ออกมานอกพระวิสูตรแลทรงตรองคำนวณในพระหฤทัยทรงแจงด้วยนิ้วพระหัตถ์

'เลยบ้านดอนตาลสักราวสองร้อยเส้น อีกไม่กี่ชั่วอึดใจ พี่เขมจักลงมือแล้วปะไร

..พี่ชมเจ้าป่านฉะนี้จักถึงตำบลไหนแล้วหนอ'เจ้านางพระองค์น้อยทรงรำพันพร่ำถึงนางสนองฯทรามสงวนนางอันเปนยอดดวงแด

เพลานั้นเองธิดาจอมราชย์ทรงสดับเสียงโห่ฮาป่าดังอึงคะนึงมาจากเบื้องพระพักตร์พระองค์แย้มพระวิสูตรทอดพระเนตรเหตุการณ์

“ข้าศึกบุกคุ้มกันพระองค์น้อยยิ่งชีวาวายเสียงของราชองค์รักษ์ร้องขึ้นขบวนเสด็จหยุดอยู่กับที่ เหล่าทหารหาญเข้ามารายล้อมพระวอแน่นหนาชักดาบออกจากฝักยืนจังก้าถวายการคุ้มกันในระดับสูงสุด

ฝ่ายตรงข้ามวิ่งกรูเข้ามาเปนกองพันปะทะกับหน่วยหน้าของขบวนเสด็จ เสียงโลหะของ ฝุ่นตลบโกลาหลนักในระยะที่เจ้าศศิธรกัญญาทอดพระเนตรเห็นชายฉกรรจ์นุ่งกางเกงแดงถือธงที่ไม่ทรงคุ้นสายพระเนตรมาแต่ก่อนเก่า

ผิดจากที่ตกลงไว้กับขุนโยธาพิทักษ์ราวหน้ามือเปนหลังมือจำเดิมจักลอบแต่งเปนกองโจรหลีกเลี่ยงการปะทะกันซึ่งหน้าสุ่มเสี่ยงต่อการสูญเสียเยี่ยงนี้

..เห็นทีว่าจักเปนศัตรูเข้าจริงๆศัตรูที่ไม่ทรงทราบฝ่าย

“ไม่ใช่พี่เขมเจ้านี่”เจ้าศศิธรกัญญาทรงเล็งว่าราชภัยมาเยือนด้วยกำลังฝ่ายศัตรูแลดูมีมากกว่าถึงสามสี่เท่าตัวพระองค์น้อยจึ่งเสด็จลงจากพระวอ รับสั่งให้องค์รักษ์นายหนึ่งขึ้นควบอาชา รีบนำความไปบอกขุนพิทักษ์โยธาโดยพลัน




Create Date : 29 กุมภาพันธ์ 2559
Last Update : 29 กุมภาพันธ์ 2559 15:43:23 น. 1 comments
Counter : 391 Pageviews.

 
ดีจ้า มาทักทายนะจ้ะ sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค Hyaluronic คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้ว 3 มิติ
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ


โดย: สมาชิกหมายเลข 4061181 วันที่: 25 สิงหาคม 2560 เวลา:16:24:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

writer_k toon
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]




เป็นคนธรรมดาๆคนหนึ่งค่ะ ที่อยากเป็นคนดี
และเป็นคนเก่งขึ้นทุกๆวัน

ชอบดื่มกาแฟเป็นชีวิตจิตใจ โปรดสุดก็ Starbucks หากอยู่ในฤดูงบน้อย อะไรที่เป็นกาแฟดำ ได้หมด

ชอบอ่านหนังสือ แนวHowto และนิยายของคุณทมยันตี จนวันหนึ่งเกิดอยากจะเขียนหนังสือให้คนอื่นอ่านบ้าง โดยมีคุณทมยันตีเป็นต้นแบบ เป็นแรงบันดาลใจ

เริ่มต้นขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ไม่รู้ลงท้ายจะเป็นอย่างไร แต่หวังไว้ว่ามันจะดีกว่าที่หวัง

จะคุยได้นานกับคนที่มีฝัน มีเป้าหมายในชิวิต รักครอบครัว และคิดบวก

แอบหวังว่าคนที่เข้ามาที่Blogนี้จะออกไปอย่างมีความสุขนะคะ

Loveๆทุกคนค่ะ

ปล.ขอสงวนลิขสิทธิ์ข้อความและรูปภาพทั้งหมดใน blog นี้ตามกฎหมาย ห้ามนำไปใช้หรือเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาตนะคะ

New Comments
Friends' blogs
[Add writer_k toon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.