ตอนที่ 4 : Summon
เสียงที่เพรียกหา สามสาวเดินมาขึ้นรถและเป็นแม่สื่อสาวที่เอ่ยปากถาม มีร้านอะไรแนะนำมั้ยคะสาวน้อย แม้เชียงคานจะเป็นอำเภอเล็กๆแต่ว่ามีของกินมากมายเลยนะคะว่าแต่คุณพี่ทั้งสองอยากทานแบบปลาแม่น้ำโขงหรือว่าแบบพื้นเมืองเหนือสไตล์ล้านนาดีคะ คำว่าล้านนาทำเอาชิออนรู้สึกวูบวาบ เธอเลยตอบกลับไป ล้านนาเหรอน่าสนใจนะ มาอีสานแต่ว่าได้กินอาหารล้านนา อืมเข้าท่าแฮะ เอาเป็นว่าน้อง...เอ่อนั่นสิชื่ออะไรคะเก๋พอเริ่มคุ้นเคยก็กล้าๆจะพูดกับไกด์ท้องถิ่น หนูชื่อน้ำผึ้งค่ะ งั้นเดี๋ยวพี่ขับไปตามเส้นริมโขงนี่เลยนะคะ สาววัยขบเผาะตอบและบอกทางให้ชิออน ชื่อหวานจังหวานเหมือนหน้าเลย เก๋เผลอชมออกมาทำเอาสาวรุ่นเขินไป พออาจารย์สาวรู้ตัวก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ พี่ชื่อเก๋นะคะ ส่วนเพื่อนพี่ชื่อชิออน ค่ะพี่ เดี๋ยวตรงไปอีกสองร้านก็ถึงแล้วนะคะ จอดรถได้เลยมันเป็นถนนคนเดินขับรถไปเกรงว่าจะไม่สะดวกนักค่ะ อ้าว ความจริงเดินมาก็ได้นะนี่ ใกล้นิดเดียวเอง ชิออนเปรยๆ ก็หนูนึกว่าพี่มาจากกรุงเทพฯน่าจะ เอ่อ... น่าจะอยากสบายน่ะค่ะขอโทษนะคะที่หนูต้องพูดตรงๆ สาวรุ่นตอบซื่อๆทำให้เก๋รู้สึกสนใจแม่น้ำผึ้งนี่ขึ้นมานิดๆ แหมๆ คนกรุงเทพฯไม่ติดหรูติดเบาะก็เยอะไปนะคะ เห็นแบบนี้เพื่อนพี่น่ะแบ็คแพ็กไปมาทั่วโลกแล้วรู้ไหมเก๋ออกตัว เหรอคะดีจังเลย หนูเองอยู่แต่ในกะลาอ่ะค่ะไปไกลสุดก็แค่ขอนแก่นไปเรียนน่ะค่ะ นี่ปิดเทอมก็เลยมาหาประสบการณ์อยู่ที่นี่น้ำผึ้งเจื้อยแจ้ว สามสาวเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะอาหารติดริมน้ำ บรรยากาศยามค่ำคืนริมแม่น้ำโขงเงียบสงบลมโชยเย็นสบาย ไม่หรอกจ้ะ ยังสาวๆอยู่มีโอกาสหาประสบการณ์บนโลกกว้างอีกมากชิออนตอบยิ้มๆ บริกรเดินเข้ามาต้อนรับและยื่นเมนูให้มาฆวรัตน์รับมาและส่งต่อให้สาวรุ่นที่นั่งอยู่ข้างๆ น้ำผึ้งช่วยสั่งหน่อยสิคะสักห้าอย่างนะ เอาแบบที่ขึ้นชื่อเด็ดๆเลยเชื่อไกด์ค่ะ น้ำผึ้งรับเมนูมาและหันไปสั่งอาหาร ตามที่นายจ้างต้องการพนักงานรับออร์เดอร์และเดินออกไป เอ๊ะ เมื่อกี้เราพูดค้างกันถึงไหนนะ อ้อ น้ำผึ้งเป็นคนที่นี่เลยเหรอชิออนซักรายละเอียด จะว่าอย่างนั้นก็ได้ค่ะ หมู่บ้านของหนูอยู่ห่างจากที่นี่ไปประมาณสิบกิโลเมตรค่ะ สาวรุ่นบอกและชี้มือไปทางที่บ้านเธออยู่ ค่ะ แล้วเมื่อกี้บอกว่าปิดเทอมแล้วมาทำงานที่เกสต์เฮ้าส์นี้เหรอชิออนปูทางต่อเนื่อง ค่ะ แต่เขาจ้างหนูแค่ชั่วคราวเฉพาะเสาร์-อาทิตย์ที่มีแขกเยอะเท่านั้นค่ะ แสดงว่า น้ำผึ้งว่าง? เก๋เป็นฝ่ายถามบ้าง ค่ะ ว่างมากจนน่าเบื่อเลยอ่ะค่ะ เสร็จโจร! งั้นเอางี้ไหมพี่มาทำธุระที่นี่หลายวันกำลังหาคนท้องถิ่นนำทางอยู่พอดีเลยสนใจมาเป็นมัคคุเทศก์ส่วนตัวให้พี่สองคนมั้ยล่ะ แต่อย่าเรียกแพงน้า ชิออนยื่นข้อเสนอเก๋ถึงกับเหวอออกไม่คิดว่าสาวอินเตอร์จะมาไม้นี้ สาวรุ่นไม่คิดนานตอบกลับออกไป ดีเลยค่ะ หนูกำลังเบื่อๆพอดี วันๆนั่งอยู่แต่ที่โต๊ะไม่สนุกเลยหนูไม่คิดพวกพี่แพงหรอกค่ะ แค่จ้างตามแรงงานขั้นต่ำก็พอสาวท้องถิ่นเว้าซื่อๆตามประสา แหมพี่ก็แซวเล่นหรอกนะคะพี่ให้เราวันละพันสองกินอยู่กับพี่สองคนเลยไปรับส่งที่บ้านด้วย ตกลงกันแล้วนะ ชิออนมัดมือชก ค่ะ ขอบคุณพี่สองคนมากเลยค่ะ หญิงสาวยกมือไหว้ดีใจ นานๆทีเธอจะได้ค่าจ้างมากมายขนาดนี้ อาหารนำมาเสิร์ฟพอดี มีต้มยำปลาแม่น้ำโขง ผัดกะหล่ำกับน้ำปลาน้ำพริกอ่องและผักสด ปลาเผาและก็คากิไหหลำ ทั้งหมดก็กินไปคุยสัพเพเหระกันไป นั่งกันเพลินจนบริกรต้องเดินมาบอกว่าร้านจะปิดแล้วชิออนเลยเรียกเก็บเงินและตั้งใจจะไปส่งสาวน่ารักถึงที่บ้าน ไม่ต้องไปส่งหรอกค่ะ หนูเอารถเครื่องมาจอดอยู่ที่หน้าเกสต์เฮ้าส์ค่ะ น้ำผึ้งปฏิเสธน้ำใจคนกรุงพัลวัน แต่เหลี่ยมคูมันยังคนละชั้นกัน ได้ยังไงคะ ดึกแล้วพี่เป็นห่วงนะ ชิออนแสดงความห่วงใยแต่เก๋กลับไม่อยากเซ้าซี้ ชักสีหน้าเอากับเพื่อนรักสาวลูกครึ่งขยิบตาส่งสัญญาณ แต่สาวรุ่นกลับหัวเราะออกมา แถวบ้านน้ำผึ้งไม่มีโจรผู้ร้ายหรอกค่ะ ผู้คนที่นี่จิตใจดีพี่ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ แล้วพรุ่งนี้เช้าน้ำผึ้งจะมารอค่ะแปดโมงเช้าสาวคิ้วเข้มยังคงยืนกรานความตั้งใจ อ้าวงั้นเหรอคะ แต่น้องจะเทียวไปเทียวมาทำไมก็จอดรถทิ้งไว้ที่นี่หล่ะ ไปเถอะพี่อยากขับรถดูบรรยากาศแถวๆนี้ด้วยนะคะตื้อเท่านั้นที่ครองโลก แต่เก๋ชักจะเริ่มรำคาญ แก ก็น้องเขาไม่อยากให้เราไปส่งก็รบเร้าเขาอยู่นั่นไปเถอะเรากลับไปพักกัน พรุ่งนี้ก็ให้เขามารอ ตามที่น้องเขาบอกนั่น แหล่ะ อาจารย์สาวควักธนบัตรสีเทาให้สองใบ รับไว้นะคะ เป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆแต่ว่ารับเงินไปแล้วอย่าเบี้ยวพี่สองคนนะ หน้าใสๆแต่อย่าใจร้ายนะคะ ประโยคนี้ทำเอาสาวรุ่นสะอึก เจ้าตัวยกมือไหว้และรับเงินมา สองเพื่อนสาวนี่บุคลิกต่างกันจริง อีกคนขี้เล่นอารมณ์ดี อีกคนพูดน้อยแต่ต่อยหนักเหมือนไม่ค่อยชอบขี้หน้าเรายังไงชอบกล น้ำผึ้งคิดในใจ ยกมือไหว้ผู้ที่สูงวัยกว่าอีกครั้งเป็นการร่ำลา ยิ้มแห้งๆก่อนจะเดินจากไป ขึ้นชื่อว่าเป็นคนเมืองกรุงเขาว่าปากปราศัยน้ำใจเชือดคอทั้งนั้นไม่ควรที่เราจะไปยุ่มย่ามกับเขามากนัก เมื่อคล้อยหลังน้ำผึ้งสองสาวก็หันมาเฉ่งกันเอง แกอ่ะเกือบอยู่แล้วเชียว เป็นชิออนที่เม้งแตกก่อน เกือบบ้าอะไร แกน่ะสิใจร้อนวู่วาม นี่ตกลงจะจีบเองกินเองชงเองว่างั้นหนอยทำเป็นเอาฉันมาอ้าง บ้าเหรอ ฉันน่ะจีบให้แกหรอกย่ะ ถ้าไม่รุกคืบแล้วจะเด็ดดอกหญ้ามาได้รึ? รุกมากระวังจะร่วงนะหล่อน เขาเป็นเด็กบ้านนอกต้องค่อยเป็นค่อยไป พูดแบบนี้แสดงว่าจะจีบ? เอ้า ก็แกปูทางมาซะขนาดนี้แล้ว นี่ตกลงยังไงถ้าแกจะเคลมเด็กคนนี้ฉันก็จะนั่งอยู่บนภูดูแม่ไม้ของแก เพื่อนย่อมไม่แย่งผู้หญิงคนเดียวกันเก๋มีสโลแกนประจำใจ ก็เป็นวินมอเตอร์ไซค์ไว้ก่อน ชนารดีตอบทำหน้าทะเล้น อะไรของแกวะ? ชิออน ก็กั๊กไง กั๊กไว้ก่อนเผื่อน้องเขาไม่เอาแกฉันจะได้เสียบ ชิออนยังแบ่งรับแบ่งสู้หล่อนมันแพ้ทางสาววัยกระเตาะเอ๊าะๆเยาว์ๆ แต่ชั้นว่าสุดท้ายน้องเขาคงได้กะแกแน่ๆฉันมันพวกสมาคมคนอกหักตลอดตลอด เก๋ไม่มั่นใจตัวเอง ก็เพราะมันคิดลบแบบเนี้ย แกเลยต้องอยู่อย่างเหงาๆ มีคนน่ารักๆเข้ามาในชีวิตชอบเขาก็ลองดูสักตั้งสิว้า เพื่อนสาวพยายามเชียร์อัพ เก๋คิดตามลงจากรถและเดินเข้าห้องพักไป ด้วยความเพลียจากการเดินทาง และอากาศที่เย็นสบายทำให้สองคู่ซี้หลับลงอย่างง่ายดาย สองสาวตื่นขึ้นมาแต่เช้าตรู่ จากเสียงไก่ขันดังเป็นนาฬิกาปลุกตามธรรมชาติเป็นเสียงที่สองสาวไม่คุ้นหูเอาเสียเลย ชนารดีและมาฆวรัตน์ลงมาเดินเล่นสัมผัสบรรยากาศที่ถนนริมโขง ใส่บาตรพระที่แถวนี้เขาเรียกกันว่าตักบาตรข้าวเหนียวรับพรและชวนกันเดินมานั่งเล่นที่ริมตลิ่ง เก๋เดินออกไปถ่ายรูปที่อีกมุมหนึ่งทิ้งให้ชิออนนั่งอยู่คนเดียว หญิงสาวนั่งมองดูวิถีชีวิตชาวบ้านริมสายน้ำ เห็นชาวประมงออกมาทอดแหในเรือลำเล็กกลางลำน้ำอยู่ลิบๆ แม้จะเป็นช่วงฤดูแล้ง น้ำเริ่มแห้งขอด แต่ด้วยความที่แม่น้ำโขงเป็นแม่น้ำสายใหญ่และเกิดจากการละลายของหิมะในเขตเทือกเขาหิมาลัยปริมาณน้ำจึงยังคงมากกว่าแม่น้ำอื่นๆ และผิวน้ำที่ราบเรียบแต่ลึกลงไปกลับไหลเชี่ยวดังคำโบราณที่ว่า น้ำนิ่งไหลลึก มองไปยังอีกฟากฝั่งแม่น้ำเป็นประเทศลาวที่ยังคงมีป่าไม้อุดมสมบูรณ์เขียวขจีต่างจากฝั่งไทยลิบลับ ชนารดีนั่งมองสายน้ำไหล ทอดอารมณ์ด้วยจิตใจที่ว่างเปล่าขณะที่จิตสงบนั่นเอง ลูกครึ่งสาวกลับเห็นแม่น้ำตรงหน้าเปลี่ยนเป็นอีกสถานที่หนึ่ง สวนดอกไม้งามนานาพันธุ์ที่คุ้นตานั่นเอง เจ้านางสาวสวยคนเดิมอยู่ที่สุดปลายทาง ชนารดีได้ยินเสียงเรียกหาอย่างเว้าวอน ศศิ ตามข้ามาสิ เราจะไปอยู่ด้วยกัน ศศิช้าอยู่ใยรู้ไหมว่าข้ารอคอยเจ้ามาชั่วชีวิต ชิออนลุกยืนขึ้นท่ามกลางสวนดอกไม้ เจ้าหล่อนออกเดินตามเสียงเรียกไปอย่างช้าๆ ศศิ เร็วเข้า เสียงเพรียกหาดังก้องอยู่ในโสตประสาท เป็นตัวเร่งฝีเท้าสาวสวย ชิออน แกมาเซลฟี่มุมนี้สิ สวยมากนกเต็มเลย มาฆวรัตน์ตะโกนเรียกเพื่อนสนิท หล่อนเดินออกมาไกลพอควรอยู่ห่างจากชิออนราวหนึ่งร้อยเมตร เธอถ่ายรูปจนพอใจและหันกลับมามองเพื่อนสาวเพื่อเรียกให้มาถ่ายรูปด้วยกัน ชิออน ชิออน แกอย่าเดินลงไป แต่กลับต้องตกใจสุดขีด!! เมื่อเห็นเพื่อนซี้เดินดุ่มๆลงไปในแม่น้ำจนเกือบครึ่งค่อนตัวแล้วดอกเตอร์สาววิ่งกลับมาสุดชีวิต ปากก็ตะโกนห้าม ด้วยเพราะรู้ว่าเพื่อนตัวว่ายน้ำไม่เป็น ชิออน แกอย่าเดินลงไป ชิออน อย่า เหมือนไม่รับรู้สิ่งรอบกายร่างของชนารดีค่อยๆจมหายไปต่อหน้าต่อตามาฆวรัตน์จนมิดคอ กระแสน้ำพัดพาร่างบางให้ลอยออกไปไกลตามตลิ่งอาจารย์สาวพยายามวิ่งตามมาแต่ไม่ทันเสียแล้ว เก๋กระโดดลงไปในแม่น้ำไม่ลังเลหรือ รักตัวกลัวตายเพราะนาทีแห่งชีวิตหากดูดาย เพื่อนรักคงต้องจมน้ำกลายเป็นโศกนาฏกรรม ไปโผล่เอาที่ปากแม่น้ำเป็นแน่แท้ มาฆวรัตน์ดำผุดดำว่ายอยู่รอบหนึ่ง แต่ก็ไม่พบเพื่อนรักเสียงก็ตะโกนเรียกไม่ขาดปาก ใจเริ่มเสีย มาฆวรัตน์ตั้งจิตอธิษฐานถึงคุณพระและตัดสินใจดำลงไปในกระแสธารอีกครั้ง สำเร็จ!! หญิงสาวโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำประคองร่างเพื่อนรักกลับมาที่ตลิ่ง กระแสน้ำที่เชี่ยวกรากทำเอาอาจารย์สาวต้านทานไว้ไม่ไหวหล่อนออกแรงฮึดครั้งสุดท้ายรวบรวมพละกำลังทั้งหมดเท่าที่มีพยุงร่างไร้สติกลับมาถึงฝั่ง ชิออน ชิออน เก๋ร้องเรียกเพื่อนตบแก้มซ้ายขวาเบาๆเพื่อเรียกสติแต่ร่างบางที่เปียกโชกยังแน่นิ่ง พี่คะ เกิดอะไรขึ้นคะ เสียงของน้ำผึ้งแทรกเข้ามา หล่อนวิ่งกระหืดกระหอบหลังจากเห็นเหตุการณ์ เก๋หันกลับมามองขวับหนึ่ง ปากก็บอกให้สาวรุ่นเรียกให้คนมาช่วยน้ำผึ้งหยิบโทรศัพท์มือถือเรียกหน่วยกู้ชีพท้องถิ่นทันที อาจารย์สาวเห็นว่าถ้ารอช้าจะไม่ทันการ เธอปลดกระดุมเสื้อชิออนออกจัดการปฐมพยาบาลเบื้องต้นด้วยการผายปอด ได้ผล ชนารดีสำลักน้ำออกมาหลายครั้ง สติหล่อนฟื้นคืนมาแล้วเก๋ร้องไห้ด้วยความดีใจโผเข้ากอดเพื่อนรัก ที่ยังอยู่ในอาการมึนงง แก ฉันนึกว่าแกจะไม่รอดเสียแล้ว ทีหลังอย่าทำอะไรบ้าๆอย่างนี้อีกนะ แม้จะยังมึนๆแต่ชิออนก็พอรู้สึกตัวแล้วว่าตนเองจมน้ำกระชับอ้อมแขนกอดเพื่อนสาวพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง แก ฉันขอโทษ แต่ว่าไม่รู้ตัวเลยว่าลงไปในน้ำได้ยังไงฉัน... เอาล่ะ แกยังไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ลุกไหวมั้ยเราไปเปลี่ยนชุดกันก่อน เก๋พยุงร่างบางของเพื่อนสาวให้ค่อยๆลุกขึ้น น้ำผึ้งเข้ามาช่วยอีกแรง ภาพตรงหน้าทำให้สาวรุ่นอดคิดไม่ได้ว่า สองคู่ซี้นี้ดูสนิทสนมกันเหลือเกินแม้ตัวหล่อนจะเป็นสาวบ้านนอกคอกนา แต่เรื่องแบบนี้ต่อให้อยู่มุมไหนบนโลกก็เข้าใจได้ไม่ยาก เขาคงเป็นคู่รักกันสินะ ว่าแต่ทำไมตัวเราต้องรู้สึกเศร้าด้วยล่ะ สาวหน้าใสครุ่นคิดในใจ เสียงไซเรนของรถหน่วยกู้ชีพมาถึง น้ำผึ้งเข้าไปอธิบายถึงเหตุการณ์ และขอโทษเจ้าหน้าที่เพราะผู้ประสบเหตุปลอดภัยแล้วเมื่ออาสาสมัครแน่ใจว่าเหตุการณ์คลี่คลายจึงกลับไป สแตนด์บาย ที่จุดเดิม ทั้งหมดประคองกันเข้ามาถึงห้องพัก ขอบใจน้องมากนะคะ พี่คนเดียวคงเอาไม่อยู่แน่ๆ เก๋หันมาขอบใจสาวรุ่น ไม่เป็นไรค่ะ ความจริงหนูแทบไม่ได้ช่วยอะไรเลยด้วยซ้ำสาวหน้าใสตอบกลับทำท่าจะเดินออกไปรอที่ด้านนอก จะนั่งรอในนี้ก็ได้นะคะ แล้วกินอะไรมาหรือยังเดี๋ยวพวกพี่เปลี่ยนเสื้อผ้ากันเสร็จแล้วช่วยพาไปกินอาหารเช้าหน่อยนะคะ ค่ะ แต่ที่นี่เขามีอาหารเช้าให้นะคะ เป็นไข่กะทะ ขนมปังแล้วก็กาแฟโอวัลติน พี่จะรับไหมคะ เดี๋ยวหนูจะได้ลงไปเตรียมให้ สาวรุ่นแจ้งรายละเอียด ดีสิ เช้าๆยังไม่อยากกินอะไรหนักๆ แล้วมีซุปร้อนๆด้วยไหมคะ มีค่ะ แต่ว่าต้องเสียเงินเพิ่มเพราะเป็นเมนูที่นอกเหนือที่ทางเราเตรียมไว้ให้แขกค่ะ ได้ค่ะ งั้นเตรียมไว้ให้พี่เลยนะส่วนหนูอยากจะทานอะไรก็สั่งเอาเลยไม่ต้องเกรงใจ เพราะวันนี้เราจะไปกันหลายที่ ค่ะ หนูจะรอที่ระเบียงนะคะ สาวรุ่นรับคำเดินออกไปด้านนอก ปล่อยให้ผู้มาเยือนได้แต่องค์ทรงเครื่อง ไงตัวเธอ ชักจะเริ่มชอบแม่หญิงเมืองเลยเข้าบ้างแล้วหรือยัง นอกจากน่ารักแล้วยังน้ำใจงามด้วยนะ ชิออนพอเริ่มมีเรี่ยวมีแรงก็แซวเพื่อนรักทันที ไม่ต้องเลย แหมพอหายดีเข้าหน่อยนี่จะมาทำเป็นจับคู่ให้เค้าแล้วก็อย่าเปลี่ยนเรื่องเลย เมื่อกี้แกเป็นอะไร ชิออน ฉันตะโกนห้ามคอแทบแตก แต่แกก็เดินลงไปในน้ำยังกับโดนผีเข้านั่นสิ หรือว่าแก...โอ้ยขนลุกอ่ะ ไม่เอาไม่พูดแล้ว คนกลัวผีขนลุกชันดังปากว่า จู่ๆก็รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในสวนดอกไม้น่ะ แล้วก็เหมือนมีหญิงสาวเรียกอยู่ไกลๆแล้วก็... ไม่เอาแล้วแกอย่าเล่าต่อนะ ฉันกลัวเร็วเข้าเลยฉันต้องพาแกไปอาบน้ำมนต์แล้วเพื่อน แกผิดปกติหลายสิ่งหลายอย่างมาก เก๋ตัดบทสองสาวเปลี่ยนชุดใหม่และลงมาทานอาหารเช้าที่ริมระเบียงด้านล่าง ส่วนน้ำผึ้งนั้นความจริงหล่อนกินข้าวเช้ามาจากบ้านแล้วเลยไม่ได้สั่งอะไรมาเพิ่มนั่งรอเป็นเพื่อนนายจ้างทั้งสอง น้ำผึ้งรู้จัก วัดนี้ไหมคะ เก๋ยื่นโทรศัพท์ให้ดู สาวรุ่นพยักหน้า รู้จักค่ะ พี่จะไปกราบหลวงตาแก้วใช่ไหมคะ อ้าวน้ำผึ้งรู้จักหลวงตาด้วยรึ ชิออนประหลาดใจนิดหน่อย สาวๆสมัยนี้เข้าวัดเป็นเสียที่ไหนกัน นักท่องเที่ยวจากกรุงเทพฯแทบทุกคน ก็มาถามหาแต่วัดนี้ค่ะแล้วคนละแวกนี้ก็เคารพนับถือหลวงตาแก้วกันทั้งนั้น วัดนี้เป็นวัดป่าค่ะ อยู่ใกล้ๆริมฝั่งโขงเหมือนกันแต่อยู่ถัดไปทางทิศใต้จากนี่ราวยี่สิบนาทีก็ถึงแล้วค่ะ โอเค งั้นเดี๋ยวเรารีบกินและรีบไปกันหวังว่าหลวงตาจะอยู่ที่วัดไม่ติดกิจนิมนต์ที่ไหนนะ พี่ได้เจอหลวงตาแก้วแน่นอนค่ะเพราะหลวงตาท่านไม่ออกจากวัดไปไหนนานแล้ว สุขภาพท่านไม่ค่อยดีสาวรุ่นพูดให้คนมาไกลใจชื้น ดีเลยค่ะ ว่าแต่หลวงตาท่านอายุเท่าไหร่เหรอ เก๋ซักต่อเพราะอาจารย์ผกาวรรณท่านก็บอกมาเหมือนกันว่าหลวงตาท่านแก่มาก ร้อยสามปีค่ะ ร้อย ร้อยสามปี โห ชิออนตาลุกวาวคนไทยอายุเกินร้อยนี่หายากมาก ยิ่งเป็นพระเถระด้วยแล้วยิ่งนับองค์ได้ เก๋และชิออนรีบกินอาหารเช้าและหาซื้ออาหารของแห้งเพื่อนำไปถวายเพลที่ตลาดในตัวเมือง ทั้งหมดออกรถไป โดยมีน้ำผึ้งเป็นเนวิเกเตอร์นำทาง ราวยี่สิบนาทีไปตามทางเลนสวนทั้งสามก็มาถึงหน้าวัดป่าตามที่ได้ข้อมูลมา ชิออนและเก๋ลงจากรถโดยน้ำผึ้งเดินนำหน้าเข้าไปทางขึ้นกุฏิของหลวงตาแก้วอยู่บนเนินเขาตลอดสองข้างทางมีต้นไม้ขึ้นรกต้องอาศัยแรงกายในการปีนป่ายพอสมควรอีกทั้งยังต้องแบกคัมภีร์โบราณขึ้นมาอีก เป็นบทพิสูจน์หัวใจของผู้ที่จะมาพบพระเถระอายุร้อยปีเศษ หลังจากทางเดินที่ค่อนข้างลำบาก แต่ด้วยความเป็นคนอดทนสองสาวไม่มีปริปากบ่นแม้สักนิด จนน้ำผึ้งรู้สึกแปลกใจว่าสาวสวยดูไฮโซจะใจสู้ได้ถึงเพียงนี้ ทั้งสามใช้เวลาราวสิบนาทีก็เดินขึ้นมาถึงยอดเขาเห็นกุฏิไม้สภาพทรุดโทรมแวดล้อมด้วยต้นไม้ใหญ่ดูร่มรื่นตั้งเด่นอยู่ข้างหน้าเกจิชื่อดังนั่งสมาธิอยู่ที่นอกชานชิออนและเก๋มองไปรอบๆแต่กลับไม่เห็นแม้แต่สิ่งมีชีวิตอื่นนอกจากพระสงฆ์ตรงหน้าเพียงรูปเดียว สามสาวเดินมาใกล้กุฏิ ก้มลงกราบพระเถระ ระหว่างที่ชิออนเงยหน้าขึ้นหล่อนเห็นรัศมีสีทองแผ่ออกมาจากร่างเกจิดัง สร้างความประหลาดใจกับสาวอินเตอร์เป็นอย่างมาก มากันแล้วรึโยม หลวงตาทักทายอุบาสิกาทั้งๆที่ยังคงหลับตา นมัสการพระคุณเจ้าเจ้าค่ะ มาฆวรัตน์เริ่มต้นบทสนทนา โยมคืออาจารย์ที่มาจากกรุงเทพฯสินะส่วนโยมข้างๆต้องเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาไกลจากญี่ปุ่นเลยสินะ เอาล่ะ วางคัมภีร์ไว้ตรงหน้าส่วนจังหันก็ให้โยมน้ำผึ้งที่มาด้วยจัดสำรับไว้ให้อาตมาก็แล้วกันหลวงตายังคงไม่ลืมตาเช่นเดิม จังหันคือ ภัตตาหารที่ถวายแก่พระสงฆ์ สองสาวขนลุกซู่ หลวงตารู้รายละเอียดของเธออย่างน่าอัศจรรย์ใจเก๋วางคัมภีร์ไว้ข้างกาย ปิติยินดีที่ปริศนาทั้งหมดทั้งมวลจะถูกเปิดเผยเสียที
| Create Date : 16 มีนาคม 2558 |
| Last Update : 16 มีนาคม 2558 11:25:39 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 399 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
