ไหมเงินรู้สึกเหมือนว่าแมกม่าภายในใจจะทะลักล้นออกมา ครั้นจะฟาดงวงฟาดงาก็ให้เกรงใจไอ้ตำแหน่งที่คุณบอส ประทานให้มันกดไหล่ค้ำคอเธออยู่นี่ ตกลงคือกุศโลบายสุดแยบยลที่ท่านประธานวางหมากกลเอาไว้??ใช่.. หากเธอหุนหันพลันแล่นเหมือนอย่างเคย แสดงอาการกระฟัดกระเฟียดเกินงามกับการเป็นผู้จัดการที่ทำตัวเป็นแบบอย่างไม่ดีเสียเองพนักงานระดับล่างจะมีพฤติกรรมเลียนแบบเอาเป็นเยี่ยงได้และคนที่เดือดร้อนมันจะใช่ใครอื่นที่ไหน ก็เธอในฐานะเฮดต้องรับผิดคนเดียวเต็มๆส่วนความชอบก็โน่น นั่งจิบกาแฟลงคอสบายใจเฉิบ ชิส์!..บอสนะบอส ฉลาดล้ำชะมัด ไม่รู้ยัยนุชไปหลงรักคนแบบนี้ได้ยังไง โมโหๆๆๆๆ...คำถามนี้น่าจะเป็นสาวผมยุ่งมากกว่าที่รักคนเหวี่ยงสุดขั้วอย่างนักเขียนติสท์แตกได้อย่างไร

“พี่ไหมคะ เราไปเดินเล่น thewalk กันดีกว่าเนอะ ขวัญหิ๊วหิวอ่ะค่ะ" ขวัญข้าวรู้วิธีรับมือกับอารมณ์บูดค้างปีของคนรักรีบพาคนมีน้ำโหให้ออกห่างจากงาน ส่วนเรื่องคำสั่งประกาศิตของคุณคม ส่วนตัวเธอออกจะเห็นด้วยนะเป็นที่รู้กันอยู่ว่า vision ของว่าที่คุณพ่อกว้างและลึกซึ้งมากตลาด Y จะว่ากันจริงๆมันก็ใหญ่กว่ายูริเป็นเท่าทวีและมันจะเป็นบทพิสูจน์ชั้นเยี่ยมของพี่ไหม การเป็นคนเก่งจะหยิบจับอะไรคงสัมฤทธิ์ผลได้ไม่ยากและสาวผมยุ่งเชื่อมั่นเต็มเปี่ยมล้นใจว่า พี่สาวสุดรักของเธอทำมันได้ดีแน่ๆ

“อยากไปนะแต่พี่ต้องอยู่รับผิดชอบงานน่ะสิคะ" นักเขียนชื่อดังตอบกลับมาด้วยอารมณ์เซ็งๆเหลียวหลังกลับไปดูบรรดาทีมงานที่เฮฮาปาจิงโกะกันอย่างครื้นเครง แต่ตัวเรากลับต้องมานั่งปริวิตกจิตตกงานที่น่าจะสนุกสุดเหวี่ยงต้องกลับมากร่อยเพราะคุณบอสคนเดียว คิดแล้วก็ปรี๊ดๆๆๆหากเป็นเมื่อก่อนคนเอาแต่ตนเป็นศูนย์กลางจักรวาลคงเป็นฝ่ายชวนน้องน้อยออกไปเสียเองจะด้วยเป็นเพราะเข้าใจโลกกว้างมากขึ้นหรือมีกำลังใจจากคนหน้าหวานข้างๆเป็นดั่งน้ำทิพย์ผ่อนอาการร้อนร้ายให้เย็นลงก็ตามไหมเงินอยู่ในงานจนจบก่อนจะพาแม่กลอยใจกลับมาที่รังรักเรือนสวาท...

ไหมเงินขยับขยายนิวาสถานจากคอนโดห้องเก่าเป็นบ้านmodernhouse หลังย่อมๆที่อยู่ไม่ไกลจากเดิมนักเพราะคุ้นชินกับย่านฝั่งธนฯมาแต่อ้อนแต่ออก แน่นอนว่ามีน้อยหน่าที่กลายเป็นเพื่อนซี้ไม่มีซั้วอาสาเป็น interior designer ตบแต่งบ้านหลังนี้สำหรับเราสองอย่างลงตัว...เป็นธรรมดาของคู่รักที่ใช้ชีวิตคู่อยู่ร่วมหอลงโรงเสร็จภารกิจจากการงานก็มุ่งมาที่เรื่องการมุ้ง ยังไม่ทันที่จะจอดรถสนิทดีไหมเงินก็เริ่มต้นบรรเลงเพลงพิศวาสด้วย prelude เพลงชิวหาพาเพลินในพาหนะอย่างดูดดื่มกับดาราสาวผมยุ่งเจ้าเสน่ห์เสียรอบหนึ่งก่อนแบบไม่ทันให้ตั้งตัว

"อุ๊ย!..พี่ไหมอื้มมม.." คนโดนจู่โจมแรกทีเดียวก็ตกใจนิดหน่อยพอเธอตั้งหลักได้ขวัญข้าวก็ตอบสนองสอดประสานบทรักหวานซึ้งไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันสาวเจ้ารู้ดีแก่ใจว่า ค่ำคืนนี้จะโดนจัดหนักเต็ม 4 สูบ ทวินแคม16 วาล์วเป็นแน่แท้ มิใช่พี่สาวจะตะกละตะกลามในรสรักมิใช่เราสองห่างหายจากการเสพสุขจากเรือนกายของกันและกันเนิ่นนานหากมันเป็นการระบายอารมณ์ระบายความขุ่นเคืองทั้งมวลที่พี่สาวอัดอั้นตันใจ มันเป็นเช่นนี้ทุกครั้งไปที่พี่ไหมองค์ลงแม้จะไม่บ่อยเท่าเก่าที่ลงมันแทบจะทุกครึ่งวัน พี่ไหมดูอ่อนโยนขึ้นมากกระนั้นก็ดีคนเป็นแบบนี้มายี่สิบกว่าปีการจะพลิกกลับมาขาวสะอาดหมดจดเหมือนจุ่มสารฟอกคงไม่ใช่พี่ไหมก็ยังคงเป็นศิลปินเต็มขั้น และเวลาที่ของขึ้นเมื่อไหร่ ดาราสาวสุดเซ็กซ์ก็ไม่พ้นเงื้อมมือมารตกเป็นทาสรักลงทัณฑ์ ทู๊กคราวไป...

ไฟรักไฟอารมณ์กระพือโหมลุกโชนท่วมฤทัยด้วยเกมกามเหมือนจะถูกดำเนินให้จบสิ้นให้ถึงฝั่งฝันเสียในรถคันนี้บัดนี้มือเรียวของนักเขียนมีชื่อมิได้ระรัวที่แป้นพิมพ์ แต่กำลังล้วงลึกล้ำเข้าไปในขอบขัณฑสีมาสุดหวงห้ามของดาราสาว

“อืม..พี่ไหม"ขวัญข้าวครางกระเส่า สาวผมยุ่งดังปริ่มว่าจะขาดใจไปเสียให้ได้ความเสียวซ่านจากการถูกเล้าโลมมันเกินพิกัดรัก พี่ไหมรุกเร้าโรมรันสะท้านทรวงเป็นพายุบุแคม...การกระทำดังว่าของคนรักก็เป็นสาเหตุหนึ่ง กอปรเข้ากับความรู้สึกสุดแสนเหนื่อยราวกับเธอถูกจับให้วิ่งรอบสนามฟุตบอล5 รอบเห็นจะได้กระมังไหมเงินสังเกตอาการของน้องน้อยผมกระเซิง ยิ่งพาลให้กระหยิ่มใจ เพราะจิตพิศวาสรับรู้เพียงว่าที่แม่กลอยใจให้อ่อนระทวย มาจากการรุกไล่โจมตีด้วยเชิงกลหนักหน่วงของตนกระนั้นเลยบทรักที่จิ้นจินตนาการจากในนิยายหลากเรื่องหลายรสถูกหยิบนำมาใช้ปฏิบัติการคืนความสุขให้ทั้งกายและใจเพิ่มดีกรีความเร่าร้อนไปอีกสัก3 levels ขวัญข้าวถอนริมฝีปากอวบอิ่มของตนออกมาขอพักหายใจน้อยหนึ่ง

“เหนื่อยจุงค่ะ..พี่..ไหมตายอดตายอยากมาจากไหน..คะนี่" ดาราสาวบ่นอุบด้วยน้ำเสียงขาดห้วงเธอหอบจนร่างเพรียวของตนโยนโอนไหวไปมา แต่อารมณ์หวามไหวของพี่สาวเกินจะสะดุดหยุดอยู่ที่คำน้อย

“ฝนแล้งนะคะ พี่อยากได้น้ำ"ไหมเงินเริ่มเพลงรักบทที่ 2ด้วยกระบวนยุทธ์ดรรชนีนี่นี้พี่จัดให้..ขวัญข้าวรู้สึกว่าสภาพร่างกายของตนมิอาจรับศึกใหญ่มหึมาอลังการงานรักได้ไหวสาวเจ้ารีบเอ่ยปากห้าม

“พี่ไหมเจ้าขาน้องยาเป็นหนุมานคลุกฝุ่นมาทั้งวันแล้วทั้งเข้าฉากตากแดดทั้งลงทะเลเนื้อตัวมีแต่กลิ่นเหงื่อคราบไคล กลิ่นน้ำเค็มสุดเหม็นขอขวัญได้อาบน้ำก่อนนะเจ้าคะ แล้วคุณพี่จะจัดเต็มอย่างไร ท่าไหน ขวัญจะสนองให้สุดลิ่มไม่ยั่นเบย"ลูกอ้อนของน้องน้อยเหมือนว่าจะได้ผล ไหมเงินหยุดการกระทำย่ามใจของตนแต่ยังมีข้อแม้เงื่อนไขให้ต่อรอง

“หืม..ใครว่าเมียพี่เหม็นคะสาบสาวเย้ายวนรัญจวนใจจะตายไปแล้วไปลงทะเลมาพี่ขอสำรวจหน่อยซิว่ามีเม็ดทรายติดเข้าไปในซอกหลืบหรือเปล่าเอ่ย"

“บร้า! เรื่องทะลึ่งไม่มีใครเกินนะคะ"คนที่โดนพูดจาแทะโลมหน้าแดงด้วยความอายยิ่ง

“แหมๆขวัญก็รู้ดีไม่ใช่หรือคะว่าบทพิศวาสคนอ่านเขาชอบพี่ก็แค่หยิบยืมมาใช้จากนิยายตัวเองมาทดลองดูเท่านั้น"

“ยิ่งนับวันจะยิ่งโลดโผนน่ะสิคะขวัญคงขาดใจตายก่อน" ไหมเงินยิ้มตาเป็นประกายราวเพชรสูงค่าต้องแสงไฟเธอดับเครื่องยนต์แต่ไฟราคะยังมิดับมอดไปตาม นักเขียนชื่อดังจากรถและมุ่งมาที่ฝั่งคนนั่งเปิดประตูและช้อนร่างบางให้อยู่ในวงแขน

“พี่ไหมอ่า..เค้าเดินเองดีนะ”

“ก็ไหนว่าเหนื่อยไงคะ” คนเอาแต่ใจไม่ขอรอรีเธออุ้มน้องน้อยลงมาจากรถราวกับพญาช้างสารตกมัน!! สาวผมยุ่งดิ้นขลุกขลักปากก็ร้องให้ปล่อนตน แน่นอนว่าเมื่อถึงประตูเสมือนเป็นไฟท์บังคับคนที่อารมณ์พลุ่งพล่านจำต้องปล่อยคนรักให้เป็นอิสระ...ทันทีที่ประตูถูกไขให้เปิดออกนกน้อยก็ทำท่าจะโผบินหนีไป แม้แม่นักเขียนสาวจะอ่านเกมออกก่อนล่วงหน้า มือเธอที่ปิดประตูลงกลอนอยู่กลับคว้าได้เพียงลม

“ยัยตัวแสบ คิดว่าหนีพี่พ้นหรือ?” ดาราสาวที่วิ่งหนีมาได้เพียงไม่เกินระยะ 10 ก้าว เธอต้องชะลอฝีเท้าลงด้วยเพราะรู้สึกมันศีรษะ ภาพตรงหน้าพร่ามัว ระบบหายใจติดขัด

“วูบบบบ...”ร่างเอ็กซ์เสียการทรงตัวไปในที่สุด เธอล้มพับลงตรงที่หน้าบันไดเดชะบุญที่ไม่มีอวัยวะส่วนใดกระแทกพื้น

“ขวัญ!” ไหมเงินร้องเสียงหลงรีบรี่เข้ามาประคองแม่ยอดพธู แม้ในใจจะตะหงิดๆว่าคนรักสาวจะมีมารยาเหลี่ยมพราย แต่อาการเมื่อครู่เป็นประจักษ์พยานชัดเจนว่าวูบจริงและผิดวิสัยสาวแกร่งอย่างขวัญข้าว

“เป็นอะไรคะหน้ามืด ท้องตามยัยนุชเหรอ”

“บร้าแล้วค่ะ!พูดอย่างกับว่าตัวมีน้ำเชื้อ” แม้จะรู้สึกวิ้งๆเบลอๆแต่สาวผมยุ่งก็ยังพอมีเรี่ยวแรงแหวกลับไหมเงินเห็นว่าอาการไม่น่าจะเกี่ยวกับระบบสมองก็ให้เบาใจร่างกายคงอ่อนเพลียเข้าจริงๆไม่ได้โอเวอร์แอ็กติ้งแกล้งสำออย พี่สาวจึงประคองร่างให้ยืนขึ้นขวัญข้าวพยักหน้าว่าไหวเธอไม่อยากให้พี่ไหมต้องมากังวลใจเอากับเรื่องไม่เป็นเรื่องคนอ่อนแรงกลั้นใจเดินขึ้นบันไดมาจนได้ แข้งขาสั่นมือไม้รู้สึกชาไปทั่ว ‘เป็นอะไรนะเรา’ สาวผมยุ่งสุดประหลาดใจกับอาการผิดปกติทางร่างกายของตนเองมันมิใช่ครั้งแรก แต่วันนี้ทั้งวันกลับโรยแรงและมันยิ่งรู้สึกมากขึ้นเรื่อยๆแปรผันตรงกับเวลาที่เลยผ่าน...

บริเวณชั้น 3หรือจะเรียกว่าดาดฟ้าก็ว่าได้ ไหมเงินขอให้น้อยหน่าช่วยออกแบบชั้นนี้เป็นพิเศษเธออยากจะให้ชั้นนี้เป็นเหมือนสวนลอยบาบิโลน แบ่งครึ่งด้วยสวนสวย indoorและอีกครึ่งเป็นห้องน้ำ..น้อยหน่าก็ช่างรู้ใจเธอเนรมิตปั้นแต่งให้ห้องน้ำเป็นแบบกึ่ง outdoor มี moonview ตรงกลางเป็นอ่างจากุชซี่ที่คมเดชน์สั่งนำเข้าโดยตรงจาก Italyเพื่อเป็นของขวัญรับบ้านใหม่ แน่นอนว่ามันไม่ได้มาตั้งเฉยๆอ่างยักษ์มีไว้เพื่อรองรับ action อะไรบางอย่าง!!! หุหุหุ...

แรกเห็นไหมเงินถึงกับอุทานออกมาว่ามันคือสวนสวรรค์อีเดนก็มิปานสวนรักของเราสอง...

สองอนงค์ช่วยปลดปลงอาภรณ์

อีกฝ่ายร้อนแม่งามงอนตั้งรับ

คนพี่จับเข้าหนั่นโนมเนื้อนวล

ผู้น้องเย้ายวนชวนให้เข้ามา..

สองนารีเริงระบำในอ่างใหญ่

มือไม้ปัดกวัดไกวสนุกหนา

ซาบซ่านทรวงรักจำเริญเพลินอุรา

ไหมบุกฝ่ามือคลึงเคล้นเน้นเป็นระวิง..

ขวัญร่อนพลิ้วพลีกายถวายตัว

ไม่เกรงกลัวบทรักหญิงต่อหญิง

สรรพางค์กายต่างกระทบแนบซบอิง

ทั้งแย่งชิงจุดหมายมุ่งเส้นชัย

ให้บังเอิญเกินกว่ารักพี่ไหม

จักสนองความใคร่ชาญสมร

เบื้องหน้ามีพระจันทร์แลอมร

บทรักสุดเร่าร้อน..อภิรมย์สมฤดี...

Create Date : 01 กันยายน 2558
Last Update : 1 กันยายน 2558 9:34:55 น.		1 comments
Counter : 565 Pageviews.
Share Tweet