: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - สิ่งที่ค้นพบระหว่างนั่งเฉยเฉย (2) :
: สิ่งที่ค้นพบระหว่างนั่งเฉยเฉย (2) :เขียน - นิ้วกลม
ตอนที่ซื้อหนังสือเล่มนี้ ผมซื้อด้วยเหตุผลที่ว่านี่คือ หนังสือบทกวีแคนโต้ และมีภาพประกอบเป็นภาพวาดพู่กันเดียว ซึ่งเป็นสองสิ่งที่ผมชอบเป็นทุนเดิม
หน้ารองปกผมเซ็นวันที่ไว้ว่า 28 ตุลาคม 2553 ตอนนั้นผมอายุ 36 ปี กำลังเพิ่งเป็นพ่อคนได้ไม่นาน การงานกำลังรุ่ง ชีวิตกำลังยุ่งเหยิงวุ่นวาย ผมอ่านหนังสือเล่นนี้จนจบ แต่ไม่พบความประทับใจอะไรมากนัก ปกติหนังสือเล่มไหนที่ผมอ่านแล้วชอบมาก ๆ ผมมักจะได้ “คำคม” ที่อ่านแล้วชอบเป็นจำนวนมาก แต่ผมไม่ได้จดคำคมเลยสักประโยคจากหนังสือเล่มนี้
หนังสือถูกส่งขึ้นชั้นหนังสือในห้องหนังสือที่บ้าน 12 ปีผ่านไปโดยที่ผมไม่เคยหยิบหนังสือเล่มนี้กลับมาอีกอีกเลย
จนวันก่อน...หลังจากจัดตู้หนังสือเสร็จเป็นครั้งแรกในรอบ 20 ปี ผมเห็นหนังสือเล่มนี้อีกครั้ง แต่ยังเลือกและหยิบหนังสือเล่มอื่นที่ตัวเองสนใจ มานั่งอ่านในขณะที่ภรรยาและลูกกักตัวจากการติดโควิด 15 วันนั้นผมอ่านหนังสือจนจบไป 80 กว่าเล่ม ถึงตัดสินใจหยิบหนังสือเล่มนี้มาอ่าน
ปลายเดือนมีนาคม 2565 ผมเป็นพ่อของวัยรุ่นคนหนึ่ง ว่างงานมาสองปีกว่า ผมนั่งอ่าน “สิ่งที่ค้นพบระหว่างนั่งเฉยเฉย” ในช่วงชีวิตนิ่งสงบ นั่งอ่านตัวอักษรของคุณนิ้วกลมไปเรื่อย ๆ และพบคำที่สัมผัสใจและความรู้สึกของตัวเองมากมาย อ่านไป จดไป ประโยคไหนบ้างที่ชอบ ประโยคไหนบ้างที่ประทับใจ จด ชอบ --- จด เห็นด้วย --- จด ดี --- จด จด จด
หนังสือเล่มเดิมที่เคยอ่าน เมื่อวันเวลาผ่านไป คนอ่านคนเดิมไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว
ในวันนี้ผมเติบโตขึ้น วันที่ชีวิตไม่เหมือนเดิม หนังสือเล่มเดิม กลายเป็นหนังสือเล่มใหม่ที่ให้พลังอะไรบางอย่างในการอ่าน บางข้อความคือความเชื่อที่เคยเชื่อ บางข้อความย้ำถึงความรู้สึกที่เกิดขึ้นในชีวิต หนังสือไม่จำเป็นต้องเติบโต ความคิดของนักเขียนถูกหยุดเวลาไว้แล้ว นับจากวันที่เขาเขียนงานเสร็จ และผลงานถูกตีพิมพ์หรือเผยแพร่ คนอ่านต่างหากที่ต้อง “รอ” วัยและวันของตัวเอง รอวันให้ตัวเองพร้อม เพื่อจะค้นพบ “ความดีงาม” ที่ซ่อนอยู่ระหว่างบรรทัดของหนังสือเล่มนั้น
ผมเคยอ่านหนังสือของคุณนิ้วกลมเพียงเล่มเดียว คือ เล่มนี้ เมื่อหยิบมาอ่านอย่างถูกช่วงจังหวะเวลาของตัวเอง หนังสือที่เคยรู้สึก “เฉยเฉย” เลยกลายเป็น “หนังสือเล่มโปรด” ไปในทันที
เวลาอ่านหนังสือ ผมจะมีกระดาษแผ่นเล็ก ๆ เอาไว้จดว่าผมชอบคำคมในหน้าไหน พออ่านจบ ก็จะคัดคำคมนั้นลงในสมุดบันทึกของตัวเองอีกครั้งครับ
Create Date : 26 มิถุนายน 2565 |
Last Update : 26 มิถุนายน 2565 5:54:08 น. |
|
16 comments
|
Counter : 948 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmultiple, คุณnonnoiGiwGiw, คุณหอมกร, คุณปัญญา Dh, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณเนินน้ำ, คุณทนายอ้วน, คุณtuk-tuk@korat, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณกิ่งฟ้า, คุณnewyorknurse |
โดย: multiple วันที่: 26 มิถุนายน 2565 เวลา:8:42:24 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 26 มิถุนายน 2565 เวลา:9:20:39 น. |
|
|
|
โดย: ปัญญา Dh วันที่: 26 มิถุนายน 2565 เวลา:9:30:10 น. |
|
|
|
โดย: เนตร (นาฬิกาสีชมพู ) วันที่: 26 มิถุนายน 2565 เวลา:11:52:04 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 26 มิถุนายน 2565 เวลา:18:09:17 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 26 มิถุนายน 2565 เวลา:22:30:03 น. |
|
|
|
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 27 มิถุนายน 2565 เวลา:0:34:50 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 28 มิถุนายน 2565 เวลา:14:06:36 น. |
|
|
|
| |
การนั่งเฉยๆ ก็มีความสุขได้ มากมายเลยนะครับ555
แต่สมอง อาจจะเฉยชาลง แต่ ความเครียดในการทำงาน
หายไปเกลี้ยง มีความสุขในการทำอะไรใหม่ๆที่ไม่เคยทำ
บางคนอาจจะมีความสุขกับการทำงาน
แต่ อ.เต๊ะ ชอบความสุขในการนั่งเฉยๆมาก
อันนี้คือ สาเหตุ ที่อ.เต๊ะ ไม่อัพบล็อก แม้จะว่างแสนจะว่าง อิอิ
คุณก๋าบอก มันมีเส้นบางๆคั่น ระหว่าง ความขี้เกียจ กับ ความสุขในการนั่งเฉยๆ ว้อย แต่ข้ามั่นใจว่าเอ็งน่าจะ มาทาง ขี้เกียจแน่นอน เย้ย 555
ปล.เรื่อง กิ๊ก นี่ อ.เต๊ะ คงจะให้ความเห็นอะไรไม่ได้เลยครับ
เพราะ จะมีกิ๊ก ได้ คงต้องมี ภรรเมีย ก่อนนะครับ 555