สิงหาคม 2557
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
21 สิงหาคม 2557

:: ก๋าราณีตอบคำถามพี่หนูหล่อ ::






:: ก๋าราณีตอบคำถามพี่หนูหล่อ ::




ในความเป็นจริงที่จะทำให้เราเกิดความสงบสุขนั้น
เรา"ละวาง"เพราะเบื่อ
หรือว่า"ละวาง"เพราะเห็นสัจธรรมว่าควรวาง
ถ้าเป็นอย่างหลัง แล้วไม่เล็งเห็นสัจธรรม
ยังมีหนทางให้เราไปสู่การ "ละวาง" ไหมครับ
หรือว่าต้องรอผลบุญนำทางเพียงอย่างเดียว

ที่เกิดคำถามนี้ขึ้นในใจก็เพราะมองว่า
พระพุทธองค์ท่านทรงเบื่อทางโลกจึงมุ่งออกหาสัจธรรมแห่งการพ้นทุกข์
น่าคิดว่าคนที่มีความสุขระดับพระราชาคงหายากที่จะเบื่อ
แต่พระองค์ท่านบำเพ็ญบุญกุศลยิ่งใหญ่มาจนครบพระชาติ
ที่จะได้เป็นพระพุทธเจ้า ดังนี้จึงมีสิ่งดลพระทัยให้ทรงเบื่อ

อย่างเราๆท่านๆ แม้เพียงได้ละวางเพื่อความสงบสุขตามฐานานุรูป
จะมีสิ่งใดน้อมนำให้เราอยากละวางได้บ้าง
ลำพังฟังจากผู้หวังดีว่า ต้องวางนะ จึงจะมีความสุข
พ้นทุกข์ และได้ไปสู่ภพชาติที่ดีนั้น
พี่คิดว่ามันไม่ค่อยจะ"โดนใจ"เท่าไหร่
คนฟังก็ฟังไปงั้นๆ สรุปว่า ยังมีบุญไม่พอ
ใช่หรือเปล่าก็ไม่รู้ครับ

โทษบุญโทษกรรมไปตามเรื่อง ประสาคนยังวางไม่หมด

อยากฟังความเห็นจริงๆ



คำถามโดย : คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m )


















เมื่อครั้งที่ผมได้ไปอินเดีย
และได้เห็นสภาพชีวิตของผู้คนที่นั่น
ผมไม่แปลกใจเลยครับ
ว่าทำไมพระพุทธองค์ถึงทรงสละราชสมบัติ
เพื่อค้นพบสัจธรรมอันจริงแท้ที่ยิ่งใหญ่

ด้วยความเคยชิน
เรามักคิดว่าชีวิตที่ดีและเปี่ยมสุขคือชีวิตที่ไร้ความทุกข์
เราจึงตัดสินได้ง่ายมากว่ามหาเศรษฐีพันล้านกับขอทานยากจกนั้น
ใครจะมีความสุขมากกว่ากัน

สมมติว่าเราเป็นคนที่ชอบฟังเพลง
เมื่อเลือกมาเพลงหนึ่งที่เราคิดว่าชอบมากที่สุด
แล้วนั่งฟังทั้งวันทั้งคืน
ฟังทุกวัน ทุกเวลา เป็นเดือน เป็นปี
ถามว่าเพลงนี้จะยังไพเราะอยู่อีกไหมในความรู้สึก

ผมว่าต่อให้เป็นเพลงที่เชื่อว่าเพราะที่สุดในโลก
ฟังซ้ำๆแบบนี้ก็เบื่อได้ไม่ยาก

ความสุขที่ได้จากการปรนเปรอและตอบสนองความยาก
ต่อให้มีมากมายเพียงใดย่อมมีจุดสิ้นสุด

ทำไมนางงามจักรวาลเมื่อแต่งงานไปแล้ว
จึงไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตคู่
ทำไมนักการเมืองถึงต้องคอรัปชั่น
ทั้งๆที่มีเงินมากมายมหาศาลกินใช้สิบชาติก็ไม่หมด
ทำไมจึงมีการวิ่งเต้นซื้อตำแหน่งทั้งในแวดวงตำรวจ ทหาร พระสงฆ์ ข้าราชการ ฯลฯ

เพราะความโลภไม่รู้จักพอ
ทำให้เราอยากได้อยากมีไม่รู้จักจบสิ้น

เพราะความหลงผิดทำให้เราคิดว่าการตอบสนองความสุขทางกาย
เป็นสิ่งที่มีความสำคัญสูงสุดในชีวิต

เมื่อจัดการความอยากไม่ได้
ความอยากจึงเข้าจัดการชีวิตของเรา

วินาทีที่พระพุทธองค์ออกผนวช
ผมว่าท่านคงจะเบื่อหน่ายที่สุดแล้ว

มีนางสนมนับร้อย หลับนอนกันมากแค่ไหน ก็มีความเบื่อ
เงินทอง ทรัพย์สินล้นฟ้า ถึงเวลาเจ็บป่วยขึ้นมา
เพชรเม็ดงามก็รักษาโรคไม่ได้
บริวารนับหมื่น มีทั้งจริงใจ มีทั้งลวงหลอกประจบประแจง
มีพ่อน้องก็ต้องแก่งแย่งช่วงชิงอำนาจในราชบัลลังก์
ฯลฯ

ยิ่งได้ไปเห็น “ชีวิตที่แท้จริง” นอกวัง
อันเป็นภาพที่น่าหดหู่ รันทดด้วยแล้ว
ยิ่งเกิดความสลดสังเวชอย่างมากมาย...











ตอนที่ผมเดินอยู่ในอินเดียนั้น
ผมเห็นภาพขอทาน คนพิการ คนเร่ร่อนนอนก่ายเกยอยู่ข้างถนน
ผมรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก
สิ่งที่คิดว่าตัวเองยังขาด พอไปเห็นซากชีวิตเหล่านั้น
ผมคิดว่าตัวเองมีมากเกินพอด้วยซ้ำ

ที่ริมฝั่งแม่น้ำคงคา
มีการเผาศพคนตายด้วยฟืนตลอดเวลา
รวย จน สูง ต่ำ ดำ ขาว
วางอยู่บนฟืนถูกไฟเผาจนเหลือแต่ซากโครงกระดูกไม่ต่างกัน

พระพุทธเจ้าท่านมี ท่านได้ จนไม่เหลืออะไรที่อยากได้อยากมีอีกแล้ว
ผมว่าความรู้สึกเช่นนี้ทำให้เราเห็นแจ้งในชีวิตได้ไม่ยากเลยว่า

ชีวิตเป็นเรื่องของความทุกข์
ทุกข์จากการเกิด แก่ เจ็บป่วย และต้องตายกลายเป็นซากศพ
เงินทอง ความสุข ความรัก ความใคร่
ชื่อเสียง เงินทอง เกียรติยศ คำสรรเสริญ ฯลฯ

ไม่มีประโยชน์อะไรใดใดเลยในวันที่เราตาย
เงินบาทเดียวก็เอาไปไม่ได้
ความเป็นกษัตริย์ก็เอาไปไม่ได้

เรามาแต่ตัว ไปแต่ตัวเท่านั้นเอง










“ความเบื่อหน่าย” ที่เกิดจากการรู้แจ้งเห็นจริงในสัจธรรม
ไม่ทำให้เราหน่ายเนือยในการใช้ชีวิตเลยครับ
กลับเป็นสิ่งที่ทำให้เราใช้ชีวิตอย่างรื่นเริงและกระฉับกระเฉง

หากไม่เบื่อหน่ายในสิ่งที่มี สิ่งที่เป็น สิ่งที่อยาก
ชีวิตเราย่อมถูกลากจูงไปทางนั้นทีทางนี้
เพื่อแสวงหาสิ่งต่างๆมาตอบสนองกายและใจของตนเอง
เพื่อหวังให้เกิดความสุขมากที่สุด
แต่ความสุขเหล่านั้นก็ไม่คงทน
ลองมองดูให้ดี ไม่มีสิ่งใดคงทนถาวรตลอดไป
ทั้งสุข ทุกข์ และทุกๆสิ่ง

หนทางในการละวางตัวตนที่แท้จริง
อยู่ในตัวเรา
เมื่อไหร่ที่เริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายต่อการเกิด
รู้ว่าเกิดมาอีกกี่ชาติ ต้องพบเจอสุขทุกข์เดิมๆนี้ไม่สิ้นสุด
ถ้าเบื่อหน่ายถ่ายถอนจนถึงที่สุด
ความอยากในการเกิดก็ไม่มีอีกต่อไป

เมื่อไม่เกิด
ก็ไม่มีชาติภพ ไม่มีความรวย ความจน
ไม่ความเป็นตัวตนหลงเหลืออยู่เลย









การฝึกละวางตัวตนที่ดีวิธีหนึ่ง
คือการลดละความเห็นแก่ตัว การรู้จักให้ทานเพื่อฝึกฝนตนเอง
ไม่ให้โลภ ไม่ให้เห็นแก่ตัว
ไม่ให้หลงผิดคิดว่าการแสวงหาและสะสมคือหนทางของความสุข

จะฝึกฝนตนแบบไหน นับถือศาสนาใด ด้วยความเชื่อแบบไหน
ผมเห็นว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญแต่อย่างใด


ถ้าเดินไปถูกทิศ
จะเดินทางด้วยวิธีไหน
ก็ไปถึงจุดที่สุดสิ้นได้เช่นกัน












:: กะก๋าชวนทำบุญ โครงการ 5 ::
























หากท่านใดประสงค์จะติดต่อมอบสิ่งของปัจจัย
และรับทราบรายละเอียดต่างๆได้โดยตรงด้วยตัวเองที่




บ้านเด็กไทยแสงดรุณ
ติดต่อ อาจารย์นิพนธ์ จ้าวเจริญพร
086-9215651
หรือ
หรือ แม่เก๋
085-0411461





ไม่จำเป็นต้องบริจาคเป็นเงินก็ได้นะครับ
อาจส่งเป็นอาหารแห้ง เสื้อผ้าเด็ก อุปกรณ์เครื่องเขียนก็ได้

ขอใช้พื้นที่บล็อกของผมรวบรวมปัจจัยประมาณ 1 เดือน
(ผมคิดว่าจะสรุปยอดเงินบริจาคประมาณวันที่ 1 กันยายน 2557 ครับ)

ก่อนส่งมอบเงินทั้งหมดให้อาจารย์นิพนธ์และผู้รับผิดชอบโครงการฯ
เพื่อนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดกับน้องๆเด็กกำพร้าต่อไปครับ



ขอบคุณครับ




กะว่าก๋า




รายชื่อผู้บริจาค



1. ดช.ณัช อัชรีวงศ์ไพศาล 3000 บาท
2. พี่พจมารร้าย 1000 บาท
3. คุณ Savita May Buddhasart และครอบครัว 555 บาท
4. คุณสุวรรณีและธวัชชัย อัชรีวงศ์ไพศาล 5000 บาท
5. คุณวิรัตน์ ทองทัศน์ 1234 บาท
6. ไม่ประสงค์ออกนาม 1000 บาท
7. คุณธูปหอม 500 บาท
8. ป้ากุ๊ก (ร่มไม้เย็น) 500 บาท
9. พรไม้หอม 500 บาท
10. พี่ป๋อง foreverlovemom 500 บาท
11. พี่อ้อ พี่อ้อมแอ้ม และพี่อุ้มสี 999 บาท
12. คุณปอป้าพรหมญาณี 10000 บาท
13. คุณอติพงศ์ ตันสุขชัย 10000 บาท
14. คุณ Nattiya Assawasangrut 500 บาท
15. คุณแม่ซองขาวเบอร์ 9   500 บาท
16. พี่กลอย ก้องกรุ้งกริ๊งเก้า    500 บาท
17. คุณชีริว        777 บาท
18. พี่ไก่ schnuggy     2010  บาท
19. คุณสุดารัตน์  แซ่เล้า   1000  บาท
20. พี่มิน Mintiva Min    1500  บาท
21. คุณสาวิตรี สุบรรณเสนีย์และครอบครัว   500 บาท
22.  น้องหนอน nonnoiGiwGiw และเพื่อนๆ    2480 บาท
23. คุณหนึ่ง AdrenalineRush    1000 บาท
24. พี่ตุ้ย tui/Laksi    599  บาท
25. คุณลม อิสระ    150 บาท
26. พี่นู๋ดี Isaraporn Sirikoon Chomto  2000 บาท
27. คุณ OxyMan Kuakool     1000  บาท
28. คุณขวัญ  เพียงหทัย   500  บาท
29. พี่จินและครอบครัว ร้านเต้ยติ่มซำ     500  บาท
30. คุณมนตรี  ศรีสอาด และครอบครัว    800 บาท
31. พี่กิ่ง (กิ่งฟ้า)    500 บาท
32. มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe)     500 บาท
33. คุณไฮกุ    500  บาท
34. คุณวีรพัฒน์  อัชรีวงศ์ไพศาลและคุณวิภาวดี  อินทวงศ์   2000 บาท
35. คุณตะวัน  Tawan Penny    500 บาท
36. น้องทรายแก้ว Saaikaew Pondwaritnan    480 บาท
37. คุณสุดารัตน์  กิริยา   500  บาท
38. น้องปุ๋ย (ประกายพรึก)และเพื่อน   555 บาท
39. พี่วิ (AppleWi)     1000 บาท
40. พี่น้อย (newyorknurse)    1000  บาท
41. พี่โอ๋ Oa Saran    2000  บาท
42. น้องนุ่น ‎Lovereason Noon    500 บาท
43. น้องนุ้ย Nui Piyanut   500 บาท
44. ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม แต่ประสงค์ออกเงิน   112 บาท
45. โต้ง (เป็ดสวรรค์)    500 บาท
46. ไอซ์คุง 500 บาท
47. คุณยายสว่าง กิ่งแก้ว 370 บาท
48. คุณดาว  simplyusana      1000   บาท
49. น้องริน Rinsa Yoyolive   555.55 บาท
50. คุณน้ำอ้อย Love at first click    500 บาท






Create Date : 21 สิงหาคม 2557
Last Update : 21 สิงหาคม 2557 20:22:03 น. 32 comments
Counter : 1258 Pageviews.  

 





อยู่ ทางนี้ ก็ เบื่อ สุดขีด แล้ว เหมือนกัน ค่ะ ..



เบื่อ ลมหายใจ .. ของ ตัวเอง นี่แหละ ..

สุดยอด ของ ความเบื่อ ทั้งหลาย ทั้ง ปวง ..








บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น






โดย: foreverlovemom วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:6:01:50 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณก๋า เย็น ๆ จะกลับมาอ่านนะคะ


โดย: ก้องกรุ้งกิ๊งเก้า วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:6:56:38 น.  

 
ตอบได้ยอดเยี่ยมครับ คุณก๋า
ผมเอง ก็ยังอยากได้โ่น่นได้นี่อยู่ แต่ขอเป็นสิ่งที่ได้มาโดยถูกต้อง สุจริต
ขอสุขในสุข สุขในทุกข์ต่อไปครับ ตอนนี้ยังไม่เบื่อครับ

ทักทายยามเช้าครับ คุณก๋า


โดย: เศษเสี้ยว IP: 183.89.121.244 วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:8:21:00 น.  

 
สวัสดีค่ะ มีวันดีๆ นะคะ ^^


โดย: มี้เก๋ + ป๊าโอ๋ = ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:9:02:01 น.  

 
เราว่าเป็นได้ทั้งสองอย่าง และอาจจะเป็นเพราะอย่างอื่นด้วยค่ะ

เห็นสัจธรรม
เบื่อ
ผลบุญสั่งสมมาจนถึงจุดที่ควรเห็นความเป็นจริง
ทุกข์จนรู้สึกไม่อยากวนเวียนอีกแล้ว
สุขอิ่มจนเอียนแล้ว
ฯลฯ

เราเองอยากพ้นจากการเวียนตายเวียนเกิดนะคะ แต่กิเลสก็ยังหนาพอที่จะบอกตัวเองว่า ขอแค่โสดาบันนะ อย่าเพิ่งอรหันตผลเลย ขอเกิดอีกสักหน่อยเถอะ ยังมีกิเลส ยังอยากเสพผลบุญตัวเองอยู่ (รู้ทันมันนะ แต่เรื่องนี้ยอมกิเลสซะงั้น เฮ้อ)

เราเคยเข้าคอร์สหนึ่ง มีอุบาสิกาท่านหนึ่งเป็นเจ้าของธุรกิจที่บอกชื่อไปก็น่าจะอ๋อ

ที่ผ่านมาชีวิตดีพร้อมสมบูรณ์ทุกอย่าง ฐานะ การศึกษา ครอบครัว เพียบพร้อมจริงๆ

จนวันหนึ่งเสียสามีที่เป็นโรคมะเร็งเลยไปปฏิบัติธรรม แล้วก็มานั่งถามตัวเองกับลูกว่า ที่ผ่านมา เรามัวแต่ไปทำอะไรอยู่

แบบนี้สุขจนพอ เจอทุกข์ปุ๊บ ก็ไปทางนั้นเลยค่ะ

อุบาสิกาท่านนี้ปฏิบัติดีทีเดียวค่ะ มาช่วยนำปฏิบัติแค่สิบนาที แต่เป็นสิบนาทีที่เรารู้สึกดีมากๆ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:9:04:56 น.  

 
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชมพร About Weblog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog


สวัสดีค่ะพี่ก๋า
สิ่งที่เห็นในอินเดีย (โดยเฉพาะที่วาราณสีนี่แหละ)ทำให้ถึงกับรู้สึกได้เลยค่ะว่า เรามาแต่ตัวและไปแต่ตัวจริงๆ




โดย: กาบริเอล วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:11:56:44 น.  

 
กินข้าวเที่ยงด้วยกันคับ


โดย: mariabamboo วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:12:07:08 น.  

 
หวังว่าสักวัน คงจะทำได้เห็นธรรมเหมือนที่คุณก๋ารู้ค่ะ


โดย: ลม อิสระ IP: 1.179.175.54 วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:12:15:29 น.  

 
สวัสดีครับคุณลม อิสระ


ธรรมมะอยู่รอบตัวเราจริงๆครับ
และทุกคนก็มีโอกาสได้พบ
เพียงแต่พอแล้ว
จะนำไปปฏิบัติต่อเพื่อฝึกฝนตนเองได้หรือไม่

ถ้าทำได้
เราก็ได้ขัดเกลาตัวเองไปเรื่อยๆะครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:13:18:15 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ก๋า หนอนก็ละวางได้เป็นพักๆ
แป๊บๆ เดียวก็ยึดมั่นถือมั่น ตัวกูของกูอีกละ ยากจังนะ
เรื่องวางๆ ปลงๆ นิ


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:13:23:00 น.  

 


ตอบได้ดีมากค่ะน้องก๋าชื่นชม

เรามาแต่ตัวไปแต่ตัวที่ติดตัวไปได้คือกรรมดีและกรรมชั่วเท่านั้นค่ะ

ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปค่ะ


โดย: พรไม้หอม วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:13:28:52 น.  

 

แวะมาทักทายนะคะ พี่ก๋า
" จะเดินทางด้วยวิธีไหนก็ไปถึงจุดที่สุดสิ้นได้เช่นกัน "

มีความสุขมากมากนะคะ


โดย: white in the dark วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:14:50:27 น.  

 
สวัสดีคะคุณก๋า
อิอิ ใช่ค่ะสอนการบ้านลูกยังกะทำสงคราม สงสารก้อแต่ลูกนะคะ ตอนนี้เลยต้องควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ได้มากกว่าไปควบคุมอารมณ์ลูกค่ะ


โดย: น๊ะ (Huda ) วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:15:03:48 น.  

 
ถ้าเราวางได้เราก็มีความสุข แต่หลายครั้งก็ทำยากนะคะพี่ก๋า


โดย: sawkitty วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:15:12:53 น.  

 
จริงค่ะ เวลาทุกข์จะเห็ฯธรรมมากกว่าเวลาสุขมากๆ

สุขก็ได้แต่เพลิดเพลินไป ยกเว้นบางคนที่เค้าสั่งสมของเค้ามา ถ้าสุขจนเอียนได้ก็จะเห็นธรรมเหมือนกัน

การไปปฏิบัติธรรม บางทีก็ไม่ได้เห็นธรรมหรอกค่ะ ยิ่งถ้าไปเจอคนสอนที่ไม่รู้ธรรมกระจ่างแล้ว จะหลงทางด้วยซ้ำถ้าใจไม่แข็งแรงพอ

เราเองไปปฏิบัติธรรมหลายที่ ยังเห็นเลยว่า ถ้าเรามาที่นี่แต่แรก เราก็อาจจะลบไปเลยก็ได้

คนหลายคนที่ไปปฏิบัติธรรมแล้วแทนที่จะได้บุญกลับได้บาปเพิ่มขึ้นนะคะ เฮ้อ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:17:25:56 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

ตอนนี้ อ.เต๊ะ ยังปล่อยวางไม่ได้หรอกครับ

เพราะยังมีไม่มาก ไม่เยอะ ถึงขั้นที่จะเบื่อ

เอาไว้ถึงขั้นนั้น แล้ว ค่อยตัดสินใจอีกทีนะครับ แฮ่ๆ


โดย: multiple วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:18:20:17 น.  

 
ตอนที่ผมเดินอยู่ในอินเดียนั้น
ผมเห็นภาพขอทาน คนพิการ คนเร่ร่อนนอนก่ายเกยอยู่ข้างถนน
ผมรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก
สิ่งที่คิดว่าตัวเองยังขาด พอไปเห็นซากชีวิตเหล่านั้น
ผมคิดว่าตัวเองมีมากเกินพอด้วยซ้ำ

คิดเหมือนกันค่ะ ตอนไปครั้งนั้น
เดินไปตอบคำถามลูกชายวัย7ขวบไป
เพราะสงสัยทุกอย่าง


โดย: maistyle วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:18:55:11 น.  

 

อ่านแล้วโดนใจมากเลยจ้าน้องก๋า
ภาพก็ถ่ายสวยมากกกกกกก

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
 
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
lovereason Literature Blog ดู Blog
กาบริเอล Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog


โดย: อุ้มสี วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:19:07:56 น.  

 
thx u crab


โดย: Kavanich96 วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:19:25:07 น.  

 
เพิ่งมีแมงวันไปตามมา

อ่านมุมมองของคุณก๋าแล้วก็บอกตัวเองว่า
นี่เป็นหนึ่งมุมมองที่จุใจ เรื่องนี้ไม่ว่าจะอย่างไร
ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบไว้ก่อน ไม่ว่าส่วนประกอบ
ในชีวิคจะทำให้เบื่อจนอยากหลุดพ้นหรือไม่
หนทางข้างหน้าก็คงไม่เลวร้ายนัก ที่สำคัญ
คนเรามักหลงเพลินทางโลก แล้วแม้จะรู้ว่าอะไร
บ้างที่ควรทำ ก็ยังอ้างว่ายังไม่พร้อมจะทำ
ธรรมะนั้นพร้อมคั้งแต่รู้ความแล้วละ

สิ่งหนึ่งที่พี่มักตั้งใจขอเมื่อมีโอกาสคือ หากต้อง
มาเกิดอีก ขอให้ได้เกิดในพระพุทธศาสนา กับ
พ่อแม่ที่ใฝ่ธรรมเช่นเดียวกับในชาตินี้

ขอบคุณที่ช่วยพี่คิดเรื่องนี้ ขออนุโมทนาในความ
ตั้งใจเรียนรู้ด้านนี้ เชื่อเถอะว่า ไม่สูญเปล่าหรอก



โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า ) วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:19:36:27 น.  

 
คนถามถามได้ดี
คนตอบก็ตอบได้เยี่ยมค่ะ

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
คนบ้า(น)ป่า Music Blog ดู Blog
ที่เห็นและเป็นมา Art Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog


โดย: ฝากเธอ วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:20:12:08 น.  

 
คำถามของพี่หนูหล่อดีมากเลยค่ะ
คำตอบของคุณก๋าก็แจ่มชัดมากๆ





โดย: mambymam วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:20:29:34 น.  

 
เป็นคำถาม และ คำตอบที่ยอดเยี่ยมมากๆ โดยบล็อกเกอร์หนุ่มที่น่ารักทั้งคู่ค่ะ

อ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆเช่นเคย จากประสบการณ์โดยตรงที่น้องก๋าไปอินตะละเดียเลย

เคยเห็นในสารคดีบ่อยๆเรื่องสภาพต่างๆ เข้าใจนึกภาพออกเลยค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
mambymam Music Blog ดู Blog
ชีริว Travel Blog ดู Blog
Close To Heaven Food Blog ดู Blog
ที่เห็นและเป็นมา Art Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog



โดย: anigia วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:20:56:27 น.  

 
อยากไปเหมือนค่ะแต่ตั้งเป้าไว้ในใจว่าหวังว่าความสกปรกจะทุเลาลงบ้างค่ะ ครั้งก่อนท้องล่วงกันทั้งสามคนพ่อแม่ลูก
แต่เห็นทริปตุลา ลูกชายจะได้ไปอินเดียค่ะ ก่ะโรงเรียน


โดย: maistyle วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:20:59:18 น.  

 
เป็นคำถามที่ต้องตอบกันยาว

แต่อ่านแล้ว...ชัดเจนดีค่ะ



เติมกำลังใจค่ะก๋า


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
blueberryblossom Photo Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:21:03:37 น.  

 
สวัสดีค่า พี่ก๋า ^^
มาอ่านก๋าราณีค่ะ

ชอบอีกแล้ว
อ่านแล้วเห็นสัจธรรม คนเรามาแต่ตัวก็ไปแต่ตัวทุกคน
ไม่ว่าจนหรือรวยก็ไม่พ้นสักคน

เยี่ยมเลยค่ะ
อยากให้พี่ก๋ารวบรวมคำถามคำตอบทำเป็นหนังสือจังเลย

ขอบคุณมากๆนะคะ



โดย: lovereason วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:21:22:11 น.  

 
มาจากในเฟสครับผม แหะๆแวะมาก่อนนอนอีกแป๊บนึง
เห็นแล้วคำถามน่าสนใจอยากลองตอบบ้างนะครับ

มีเรื่องของหลวงพ่อเทียนท่านบวชตลอดชีวิต
น่าสนใจมากๆ
ท่านเล่าว่าที่ท่านบวช เกิดจากเหตุการณ์เล็กๆเหตุการณ์เดียว
คือท่านจัดงานผ้าป่าเพื่อเรี่ยไรเงินเข้าวัด
ได้เงินมากมาย ท่านก็เป็นคนมีทรัพย์มาก
เลยเลี้ยงแขกอย่างเต็มที่
แต่ท่านย้อนมามองจิตใจตัวเอง
แล้วก็รู้สึกทุกข์มาก เสียดายเงินทองที่หามายากลำบาก
เอามากินมาเลี้ยงแขกสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ
ท่านบอกกับภรรยาว่า
"รู้สึกไม่สบายใจเลยที่มาจัดงานแบบนี้"
ภรรยาท่านบอกว่า
"ถ้าไม่สบายใจแกนั่นแหละบาปหนาละมั้ง"

ประโยคนี้แทงเข้าไปในใจท่าน
จัดผ้าป่า เลี้ยงแขก ทำไมใจยังเป็นบาป
ท่านเลยขอบวชกับพระที่ท่านนับถือ
เพื่อหาว่าทำไมทำบุญแล้วได้บาปในใจ
สุดท้ายท่านปฏิบัติธรรมด้วยการเจริญสติเคลื่อนไหว
จนสิ้นสงสัยได้เลยในระยะเวลาไม่กี่เดือน
เป็นพระที่ถูกจารึกไว้ว่าใช้เวลาได้สั้นมากๆรูปหนึ่งทีเดียว

บางคนมีปัญหานิดเดียวก็เข้าหาธรรมแล้ว
บางคนมีปัญหามากมายก็ยังหนีธรรมกันนับภพชาติไม่ถ้วน


อันนี้น่าคิดนะครับนอกจากสภาพแวดล้อมรุนแรงแบบที่น้องก๋าเล่าข้างต้นถ้าเจอจังๆอาจทำให้คิดได้เลยทีเดียว ^^




โดย: วนารักษ์ IP: 125.27.114.242 วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:22:31:09 น.  

 
ละวางเพราะเห็นสัจธรรม >> ถ้าเป็นอย่างหลังแล้วไม่เห็นสัจธรรม
?_? คำถามเขียนผิดหรือผมงงครับเนี่ย

พี่ก๋าไปอินเดียส่วนไหนครับ ได้เห็นเผาศพริมแม่น้ำคงคาด้วย
ตอนไปอินเดียผมแทบจะอยู่บนรถตลอดทริป ไม่ได้ลงไปดูความอินเดียอย่างถึงแก่นเท่าไหร่ แต่ลูกทัวร์ส่วนใหญ่ก็คงไม่อยากดูนักหรอก

วันนี้ได้อ่านทั้งก๋าราณีและอ๋าราณีเลยครับ


โดย: ชีริว วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:22:51:25 น.  

 
ถ้าทำซ้ำๆๆ บ่อยๆ มันก็เบื่อจริงๆ แหละครับ นี่กระมั้งที่ทำให้บางคนเลิกเขียนบล็อก (อ้าว เฮ้ย!!)

อินเดียชื่อเสียงแย่ครับ ผมอาจจะอคติไปเองก็ได้ เหมือนกับที่พวกฝรั่งมันถามเราว่าบ้านยูขี่ช้างไปทำงานใช่มั้ย

ยอดคนบริจาคถึงครั้งร้อยซะที ผมนึกว่าจะไม่ถึง 50 คนซะแล้ว

+


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 21 สิงหาคม 2557 เวลา:23:43:48 น.  

 
ละ วาง ได้เป็นพักๆ ค่ะ ถึงยังต้องฝึก เตือนตนอยู่บ่อย

ใบไม้ วันนี้สวยค่ะ

"แบก หรือ วาง" ภาพนี้พี่ก็ชอบนะ


ขอบคุณค่ะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 22 สิงหาคม 2557 เวลา:5:38:26 น.  

 
ธรรมมะ พี่ว่าอยู่ที่ใจจริง ๆ นะ ไม่ค่อยได้เข้าวัดทำบุญ แต่ฝึกให้ใจมีบุญมีกุศลได้ด้วยตัวเราเอง ความคิดส่วนตัว


โดย: ก้องกรุ้งกิ๊งเก้า วันที่: 22 สิงหาคม 2557 เวลา:5:40:08 น.  

 
เมื่อวานมาตอนกระเป๋าแห้ง 555++
วันนี้เสี่ยมาเองแระ ให้กำลังใจคนช่วย
ตอบคำถามค่ใจไปได้อีกหนึ่งมุม เอา
ไปคิดต่อก่อนนอน แล้วสวดมนต์แผ่
ส่วนกุศลให้ผู้ร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตาย
หลับสบายดีจริงๆ

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog



โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า ) วันที่: 22 สิงหาคม 2557 เวลา:8:34:15 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]