พฤศจิกายน 2564
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
19 พฤศจิกายน 2564

:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 290 ::



:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 290 ::


โจทย์ --- ตัวละครที่น่ารังเกียจ

ผู้คิดโจทย์ --- กะว่าก๋า






:: แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์ ::








เมื่อตอนที่หมิงหมิงอายุสามขวบเจ็ดเดือน
ผมเคยเล่านิทานเรื่องหนึ่งให้ลูกฟังก่อนนอน
นิทานเรื่อง “แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์”
พออ่านจบหมิงเงียบไปนานแล้วถามว่า


“ทำไมคนที่ทำไม่ดี ถึงได้ดีล่ะป่ะป๊า”





-----------------------------------------------




กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีหญิงม่ายคนหนึ่งอาศัยอยู่กับลูกชายชื่อแจ๊ค ทั้งสองคนมีฐานะยากจนมาก

วันหนึ่งวัวที่เลี้ยงอยู่ไม่ให้นมอีกแล้ว แม่จึงบอกให้แจ๊คเอาวัวไปขายที่ตลาด
ระหว่างทางแจ๊คเจอชายชราคนหนึ่งเข้ามาบอกว่า

“แลกวัวของเจ้ากับถั่ววิเศษของข้ามั้ย ?”

แจ๊คจึงแลกวัวกับถั่วไม่กี่เมล็ดกลับมาบ้าน
เมื่อแม่รู้เข้าก็โมโหมาก คิดว่าแจ๊คถูกหลอก เลยปาถั่วทิ้งที่ข้างหน้าต่าง
แล้วลงโทษโดยไม่ให้แจ๊คกินข้าวเย็นในวันนั้น


ตื่นเช้าขึ้นมา...ต้นถั่ววิเศษกลับงอกขึ้นไปบนท้องฟ้า
แจ๊คปีนขึ้นไปจนเจอกับปราสาทหลังใหญ่
ที่นั่นแจ๊คพบกับหญิงร่างยักษ์คนหนึ่ง แจ๊คเลยไปขอข้าวกิน นางก็ให้
แล้วบอกแจ๊คว่าสามีของนางเป็นยักษ์ที่ดุร้าย และชอบกินมนุษย์มาก
แจ๊คเลยหลบอยู่ใกล้ๆ
พอยักษ์กลับมาบ้านกินข้าว และหลับไป
แจ๊คก็ขโมยเหรียญทองของยักษ์ ปีนกลับลงมาที่บ้าน แล้วใช้ชีวิตกับแม่อย่างมีความสุข

ไม่นานนักเมื่อเหรียญทองหมดลง แจ็คก็ปีนขึ้นไปข้างบนนั้นอีก
ไปขอข้าวจากเมียของยักษ์มากินอีกครั้ง
คราวนี้แจ๊คขโมยไก่ที่ไข่เป็นทองคำของยักษ์ลงมา

และต่อมาแจ๊คก็ปีนต้นถั่วขึ้นไปเพื่อไปขโมยพิณพูดได้ของยักษ์อีก
คราวนี้พิณพูดขึ้นมาว่า “ขโมย ขโมย”
ยักษ์เลยตื่นขึ้นมา แล้ววิ่งตามแจ๊คไปด้วยความโกรธ
แจ๊ครีบปีนลงมาจากต้นถั่ว ตะโกนบอกให้แม่เอาขวานมา
จากนั้นก็ฟันฉับลงไปที่ต้นสองครั้งจนต้นถั่วขาดสะบั้น
แล้วยักษ์ก็ตกลงมาตาย
นับจากนั้นเป็นต้นมาแจ๊คและแม่ก็กลายเป็นเศรษฐี
ด้วยไก่ที่ไข่เป็นทองคำและการเดินสายแสดงพิณพูดได้จนร่ำรวย
ทั้งสองอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดมา....





--------------------------------------------------------




นิทานเรื่องนี้กำลังสอนอะไรบางอย่างกับเรา
ทำไมคนที่เป็นคนขี้ขโมยถึงได้ดี ทำไมคนที่ไม่กตัญญูรู้คุณคนถึงได้ดี
ทั้ง ๆ ที่เมียยักษ์เอาข้าวให้แจ๊คกินถึงสองครั้ง แต่เขากลับไม่สำนึกบุญคุณ
ฆ่ายักษ์โดยไม่นึกถึงความถูกต้องใดใดเลย

แจ๊คในนิทานเล่มนี้ยากจน ลำบาก ไม่มีโอกาสที่ดีในชีวิต
แต่พอแจ๊คมีโอกาส กลับเลือกใช้โอกาสนั้นไปในทางที่ไม่ถูกต้อง
แจ๊คกลายเป็นขโมย ไม่รู้จักบุญคุณ และเป็นคนอกตัญญู
แจ๊คไม่สนใจด้วยซ้ำว่ายักษ์ได้เหรียญทองคำ ได้ไก่ที่ไข่เป็นทองคำ
ได้อาหารดีดี ได้พิณวิเศษมาได้ยังไง
ยักษ์อาจได้สิ่งเหล่านั้นมาจากการทำงานหนักและทำงานที่สุจริตก็ได้

หลังจากอ่านให้ฟังเที่ยวเดียว หมิงไม่เคยร้องอยากฟังนิทานเรื่องนี้อีกเลย
ผมมาถามลูกอีกครั้งตอนโตว่าทำไมถึงไม่ชอบนิทานเรื่องนี้
หมิงบอกว่าเนื้อหาไม่ดี ไม่ควรทำเป็นนิทานเด็กด้วยซ้ำ


นิทานก็คือนิทาน
แต่บางทีนิทานก็สะท้อนวิธีคิดอะไรบางอย่างของมนุษย์
มนุษย์ผู้มีด้านดีและด้านเลวในตัวเอง
มนุษย์ผู้พร้อมจะทำสิ่งผิดเพื่อให้ตัวเองอยู่รอด
หรือเลือกจะเสียสละชีวิตเพื่อรักษาความถูกต้องและหลักการของตนเอง
ไม่มีคำตอบใดที่ถูกต้องที่สุด แค่บางทีเราอาจต้องเลือกคำตอบที่ดีที่สุด
เพื่ออย่างน้อยจะได้ไม่ต้องรู้สึกผิดกับการกระทำของตนเอง
จะได้สบตาตัวเองได้ เคารพตัวเองได้ในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง
ซึ่งยังมีความดีงามหลงเหลืออยู่ในจิตใจของตนเอง

































Create Date : 19 พฤศจิกายน 2564
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2564 6:09:37 น. 19 comments
Counter : 1149 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmultiple, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณThe Kop Civil, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณทนายอ้วน, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณตะลีกีปัส, คุณ**mp5**, คุณเริงฤดีนะ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณlovereason, คุณtoor36, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse, คุณkae+aoe


 
หมิงหมิงเป็นเด็กช่างคิดเหมือนคุณก๋า
ตั้งแต่ยังเด็กๆ เรื่องนี้เด็กทุกคนเคยผ่านหู
แต่เราไม่เคยคิดในมุมที่คุณก๋าว่า
อาจเป้นเพราะเราถูกปลูกฝังว่า
สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ายักษ์เป็นตัวแทน
ของความเลวร้าย การดูแลบุพการี
ถือเป็นความดีที่เหมือสิ่งอื่นใดมั๊ง



โดย: หอมกร วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:8:29:26 น.  

 
มนุษย์ก็มีสัญชาตญาณ เหมือนสัตว์ ต่อสู้แย่งชิง เอาตัวรอด
ให้มีชีวิตอยู่ได้ มาตั้งแต่โบราณแล้วละครับ

นี่ถ้าลองไม่มีกฎหมาย บทลงโทษค้ำคออยู่ รับรอง
พวกเศรษฐีในโลก นี่โดนปล้นหมดแน่ ไม่มีเหลือ เหมือนตอน
ภาวะสงคราม แน่นอนครับ

ปล.หมิงหมิง อยากได้มอไซค์เหรอครับ
ถึงไปลองขี่ที่ศูนย์ฮอนด้ากัน



โดย: multiple วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:9:05:48 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

นิทาน เรื่อง "แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์" เป็นนิทานที่ครูเชื่อว่า ทุกคน
ที่ผ่านวัยเด็กมา จะต้องเคยอ่าน เคยฟัง นิทาน เรื่องนี้ มาแล้ว
แน่นอน จ้ะ

นิทาน ตามหลักการเขียน นิทาน ตอนจบของนิทาน มักจะ
ลงท้ายว่่า "นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า ...คือ มักจบลงโดยสรุปให้
ข้อคิด เสมอ ครูก็จำไม่ได้ว่า ตอนจบเขาสรุปข้อคิดไว้ว่าอย่างไร

หลานหมิงหมิง เป็นเด็กช่างคิดเหมือนเธอ เนาะ ตามเนื้อเรื่อง
นี้ ก็น่าจะมองว่า แจ๊ค เป็นคนอกตัญญู ขโมยของยักษ์ ทำให้ชีวิต
ครอบครัวของตนสุขสบายขึ้น แต่กลับมาฆ่ายักษ์ โดยการโค่นต้นถั่ว
ทำให้ยักษ์ตกลงมาตาย ถ้ามองในมุมกลับ ถ้าแจ๊คไม่ทำเช่นนั้น แจ๊คก็ต้องถูกยักษ์ฆ่าตาย ตามธรรมชาติ มนุษย์ต้องเอาตัวรอดยาม
คับขัน นี่เรามองอย่างยุติธรรม เนาะ

โหวดหมวด ตะพาบ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:10:36:04 น.  

 
ตอนสมัยประถมผมชอบอ่านหนังสือที่ห้องสมุดของโรงเรียนมาก ๆ ยังจำได้เลยภาพประกอบสวยทุกเล่มเลยครับ ตอนนั้นอ่านไปก็ไม่ได้คิดอะไรเลยครับ จำได้แต่บทสรุป นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
พอมาอ่านของคุณก๋าวันนี้แล้ว ทำให้กลับมาคิด มันเป็นแบบนี้จริง ๆ หมิง ๆ เก่งมาก ๆ ที่ฉุกคิดได้แล้ว
ผมว่าบางทีบ้านเรา หนังสือ ละคร มันมีแต่เรื่องที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ทำให้เป็นภาพจำของเด็ก ๆ ไป หมิงโชคดีมาก ๆ ครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:11:00:46 น.  

 
บล็อกวันนี้น่ารักค่ะ ช่วงนี้เดินสายกับญาติๆค่ะ ไม่ได้เข้ามาเลย

เพิ่งกลับมาจ้า


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:11:07:11 น.  

 
บางเวอร์ชั่นของฝรั่งเค้าจะท้าวความไปก่อนหน้านี้คือ พ่อแจ๊คเป็นเศรษฐีครับ แล้วยักษ๋ลงมาจับพ่อแจ๊คกิน เอาสมบัติไปหมด พอแจ๊คขึ้นไปถึงได้รู้ว่าสมบัติเป็นของพ่อครับ อิอิอิ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:11:09:13 น.  

 
หมิง หมิง มีหัวคิดลึกมาตั้งแต่เด็กเลย...

นิทานเรื่องนี้เคยอ่านแต่จำเรื่องไม่ได้ครับ 555 แสดงว่าหัวทื่อ
แยกดีกับดีไม่ออกครับ

แต่ตอนนี้แยกออกแล้วว่า คนชอบชี้นิ้วด่าคน มีสมองแปลก ๆ ครับ
ฮ่าๆๆๆๆ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:12:39:22 น.  

 
สวัสดีมีสุขค่ะ

หมิงๆอายุแค่3ขวบกว่ารู้จักเรื่องนิสัยดี ไม่ดีแล้ว
แสดงว่าถูกปลูกฝังมาตั้งแต่น้อยๆ...

บางอย่างบางเรื่อง มันก็สวนกับบันทัดฐานค่ะ
ชีวิตจริงต่างจากละครโดยสิ้นเชิง


โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:12:39:56 น.  

 
ไม่เคยคิดในมุมมองนี้เลยค่ะ



โดย: mcayenne94 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:13:00:37 น.  

 
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ


โดย: **mp5** วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:13:43:52 น.  

 
มองกันได้หลายมุมมอง
โดยเฉพาะเรื่องความน่ารังเกียจของจิตใจค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:16:44:20 น.  

 
เรื่องนี้เป็นนิทานคลาสิกเลยครับ
มาสังเกตเหมือนกันว่า เออจริงด้วย แจ๊คก็ไม่ได้ทำดีตั้งแต่แรก แต่ดันโชคดี แล้วมันจะตอบโจทย์ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วยังไง

น้องหมิงเก่งมาก ๆ เลยครับที่คิดประเด็นนี้ขึ้นมาได้ แสงว่าน้องหมิงไม่ได้ฟังผ่านๆ หรือเอาสนุก แต่คิดตามถึงสิ่งที่ตัวองเคยรับรู้มาด้วย แล้วตั้งคำถามขึ้นมาก

แต่นิทานอังกฤษโบราณนี่มันก็ดาร์ค ๆ ซะทุกเรื่องเลยนะครับ
เท่าที่จำได้ สโนไวท์ก็ดาร์ด หนูน้อยหมวกแดงก็ดาร์ค เด็กขายไม้ขีดไฟก็เศร้าสุดๆ อันนี้ตอนเด็กร้องไห้เลยครับ สงสารน้อน^^


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:17:24:42 น.  

 
มันแปลกจริงๆ แหละครับ แต่จะว่าไปมันก็สะท้อนสังคมมนุษย์จริงๆ นะ ที่คนทำดีไม่ได้ดี และพวกเขาตราหน้าคนที่แตกต่างจากพวกเขาว่าเลว ทั้งๆ ที่ยักษ์ก็ไม่ได้ทำความผิดอะไร จริงอยู่ที่มีการบอกว่าชอบกินคน แต่เรื่องนั้นก็ยังไม่ได้พิสูจน์ว่าจริงหรือไม่ ที่สำคัญถึงแม้ยักษ์จะเลวร้ายขนาดนั้น แต่เราก็ไม่มีสิทธิ์ไปตั้งศาลเตี้ยเพื่อจัดการ

จากบล็อก
คิวเบย์มันดูน่ารัก แต่เพราะมันไม่มีสิ่งที่เรียกว่าอารมณ์ด้วยมั้งมันเลยทำหลายๆ อย่างที่เราเห็นแล้วรู้สึกขัดใจ ประมาณว่า เราไปทำสัญญา แล้วพอเกิดเรื่องขึ้น เราถามมันว่าทำไมไม่แจ้งให้เราทราบ มันบอกเราว่า ก็คุณไม่ได้ถามผมนี่ค๊าฟฟฟฟ คนเลยไม่ชอบเจ้านี่เยอะ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:19:03:57 น.  

 
สวัสดีค่าพี่ก๋า
ตอนเด็กนุ่นชอบอ่านนิทานมากเลย
แจ็คผู้ฆ่ายักษ์ก็มี ซื้อแบบปกแข็งมาด้วยค่ะ
แต่ประสาเด็กเนาะ ไม่รู้หรอกว่านิทานบางทีก็ไม่ได้ใส มันให้อะไรเราเหมือนกันโดยที่เราไม่ได้คิดลึกซึ้งขนาดนั้น
อ่านพี่พี่ก๋าสอนน้องหมิงแล้วน้องเลิกอยากอ่านอีกเลย แสดงว่าสิ่งที่พี่ก๋าสอนน้องทำให้น้องคิด
เง้อ ทำไมคนทำดีไม่ได้ดี คนเนรคุณมักได้ดี คนทำชั่วไม่สำนึกแถมยังได้ดี โลกบิดเบี้ยวหรือกรรมตามไมทันไม่รู้ค่ะพี่ก๋า
นุุ่นชอบตะพาบตอนนี้มากเลย เสียดายไม่ได้เขียนด้วย
หลังๆ มาไม่ได้อ่านนิทานน่ารักๆ แล้วค่ะ อ่านนิทานกริมส์ 555

มาตอบช้ามากเลย พี่ก๋าไปตอบที่บล็อกเก่านุ่นเพิ่งเห็น นั่นสิคะ เรือบินสี่พันกว่าล้านนี่เอาไปซื้อวัคซีนได้เยอะมากๆ แล้วนะ ไม่ต้องแย่งกันหัวแตกหัวแตนแบบนี้ แล้ววันนี้ได้ข่าวให้ลอยกระทงในกะละมัง ฟังแล้วเกาหัวแกรกๆ อิหยังนิไปเลย เค้ากำลังเล่าเรื่องตลกร้ายให้เราใช่มั้ย แงงงง

ขอบคุณพี่ก๋ามากๆ ค่า



โดย: lovereason วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:21:32:29 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

ผมว่าน่าจะมีนิทานเก่าๆ หลายเรื่องอยู่นะครับที่ตัวเอกมีลักษณะนิสัยแบบนี้ (แต่นึกตอนนี้นึกไม่ออก^^ )
ตอนเป็นเด็กผมได้แต่อ่านเน้นสนุกอย่างเดียว พอมาอ่านตอนโตก็เริ่มคิดในมุมมองอื่นมากขึ้น
หมิงนี่ดีจังครับช่างคิดช่างสังเกตแต่เด็กเลย
โจทย์ตะพาบน่าสนใจ เดี๋ยวผมลองหาเรื่องมาเขียนบ้างนะครับ


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:21:55:51 น.  

 
ยักษ์ มาร ปีศาจ ผี แวมไพร์ ผิดตั้งแต่ชื่อแล้วครับ
นิทานฝรั่ง คนที่ฆ่าสิ่งนี้ได้ กลายเป็นคนดี เป็นอัศวิน
ยักษ์ฆ่าคน ยักษ์ผิด คนฆ่ายักษ คนได้เป็นฮีโร่
สังข์ทองนิทานไทย ฆ่าแม่ยักษ์ผู้มีพระคุณได้ ไม่ต่างจากแจ๊คผู้ฆ่า
ยักษ์



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 19 พฤศจิกายน 2564 เวลา:22:50:05 น.  

 
55 นิทานเล่าไปเล่ามาก็น่าจะเยอะอยู่ แต่งเองก็สนุกดีนะคะ ได้อย่างใจเราด้วยค่ะพี่ก๋า
อาเพศโคไข่ไก่ข้าว เป็นเรื่องเล่าค่ะ ว่าตอนที่สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถสวรรคตเกิดอาเพศสี่อย่างขึ้นค่ะ แต่นุ่นไม่ได้ลงรายละเอียดไว้ ลืมนึกไปเลย เดี๋ยวจะใส่ไว้ในเชิงอรรถอีกที อิอิ
ขอบคุณพี่ก๋ามากๆ ค่า


โดย: lovereason วันที่: 20 พฤศจิกายน 2564 เวลา:0:09:01 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องก๋า

นิทาน เรื่อง "แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์"
พี่ก็ดูบ่อยเหมือนกันค่ะ


โดย: newyorknurse วันที่: 20 พฤศจิกายน 2564 เวลา:0:37:39 น.  

 
นั่นสินะคะ

เคยได้ยินเรื่องการเล่นเก้าอี้ดนตรีของเด็กๆ ที่ให้เด็กๆ เก่งแย่งกัน


โดย: kae+aoe วันที่: 20 พฤศจิกายน 2564 เวลา:21:30:15 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]