พฤศจิกายน 2565
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
14 พฤศจิกายน 2565

: ฉันได้เรียนรู้ว่า 6 :



: ฉันได้เรียนรู้ว่า 6 :
























































 



Create Date : 14 พฤศจิกายน 2565
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2565 5:41:40 น. 17 comments
Counter : 906 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณเริงฤดีนะ, คุณtanjira, คุณSleepless Sea, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณnonnoiGiwGiw, คุณหอมกร, คุณThe Kop Civil, คุณทนายอ้วน, คุณปัญญา Dh, คุณเนินน้ำ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills


 
การทำให้เห็นเป็นตัวอย่าง
เป็นคำสอนที่ดีที่สุด

นึกถึงเพลงปูนาขาเก

แม่ปูว่าลูกปูเดินไม่ตรงทาง

ลูกก็เลยบอกให้แม่ทำให้ดู



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:6:02:50 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

พี่ได้เรียนรู้จาก "ฉันได้เรียนรู้ว่า" มากมายเลยค่ะ
พออ่านเราก็คิดตามในทุกประโยค คือความจริงนะคะ



..

พี่ว่าก๋าน่าจะลองใส่ที่รัดเข่าดูบ้างนะคะ
เผื่อจะได้หายเร็วขึ้น ...
พี่ตื่นมาเจอฝนเพิ่งหยุดตกค่ะ
ดูจากพื้นบริเวณหน้าบ้านตกเยอะเชียว
แต่พี่ไม่ได้ยินเสียงฝน

ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุขมากๆ รักษาสุขภาพนะคะ


โดย: tanjira วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:6:45:34 น.  

 
ผู้นำบ้านเรามาแนวเผด็จการ
ชอบบงการชีวิตคนอื่นนะคุณก๋า
ป.ล. ยังหนุ่มอยู่เลยปวดเข่าเสียแล้ว




โดย: หอมกร วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:9:44:45 น.  

 
บล็อกของคุณก๋าชุดนี้เหมือนเครื่องช่วยเตือนสติไปด้วยเลยนะครับ อ่านแล้วเหมือนได้กลับมานั่งพิจารณาตัวเราเองด้วยครับ
เมื่อคืนแมนยูฯ ยังไม่พลาดนะครับ อาทิตย์นี้บอลโลกมาแล้วนะครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:10:05:33 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

มานั่งอ่าน "ฉันได้เรียนรู้ว่า " บล็อกวันนี้ ก็ทำให้รู้ว่า เธอ
เรียนรู้ได้มาก หลากหลายเรื่องราว ทำให้ครูและเพื่อนชาวบล็อก
พลอยได้แนวคิด ข้อคิด บางเรื่องราวก็ตรงกับประสบการณ์ที่ครูเคย
ได้รับ บางเรื่องราวที่ยังไม่เคยมีประสบการณ์ ก็จะได้เก็บความคิดนั้น
ไว้เมื่อเกิดปัญหาขึ้น จะได้นำไปใช้ เนาะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

เรื่อง ปวดเข่า ของก๋า ยังไม่หายเหรอ เธอทำกายภาพด้วย
ตัวเองทุกวันไหม ที่ปวดมาจากกล้ามเนื้อขาเราไม่แข็งแรง เพราะ
วัยของเธอ ไม่น่าจะปวดเข่ามากจนเรื้อรังนะ กินยาแก้ปวดบ่อย ๆ
ก็ไม่ดี การนั่งทำงานนาน มีส่วนทำให้ปวดเก่า เหมือนกัน ลอง
กายภาพ ด้วยการยกขาเหยียดตรงเกร็งขา นับไปครั้งละ 10-20
ครั้ง ทั้งสองข้าง กล้ามเนื้อจะแข็งแรง ลดความเจ็บหัวเข่าได้นะ
ลองทำดู นะ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:10:07:26 น.  

 
สวัสดีวันจันทร์หม่นๆครับ


เค้าว่าทางเหนือจะมีฝนตก แถวๆกรุงเทพฯก็ได้อิทธิพลฟ้าหม่นๆ มาด้วยเลยครับ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:10:44:34 น.  

 
ทักทายยามเที่ยงครับ

มาอ่านบทกวีและข้อคิดดีๆประกอบงานศิลปะครับ
ชอบทุกข้อครับ " การทำให้เห็นเป็นตัวอย่าง คือคำสอนที่ดีที่สุด "
ข้อนี้ชอบมากที่สุดครับ




โดย: Sleepless Sea วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:12:17:08 น.  

 
รักแบบหวังผลประโยชน์ยังเรียกรักได้อีกรึ

ความเชื่อของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน ก็แค่ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ก็เท่านั้น

ปัญหาคือคนทำผิดโดยเฉพาะเมื่อตัวเองเป็นผู้ใหญ่ อายุมากกว่ามักไม่ยอมรับนี่แหละ มันถึงได้เป็นปัญหาไม่รู้จักจบ

ไม้บรรทัดไม่ตรงมั้งครับ

ทำให้เห็นเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดจริงๆ ครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:11:04 น.  

 
ความรักที่แฝงผลประโยชน์ยังเรียกความรักได้อีกเหรอ

เรื่องความเชื่อเราทำได้เต็มที่แค่เสนอข่าวสารอีกทางส่วนคนที่เราเสนอข่าวสารให้จะคิดอย่างไรจะเชื่ออย่างไรต้องแล้วแต่บุญแต่กรรมเขาแล้วบางคนก็มืดบอดทางปัญญาเกินไป ต้องให้เขารับรู้ด้วยตัวเขาเอง แม้ว่าเมื่อถึงตอนนั้นอาจสาบเกินไปแล้วก็ตาม

อยากได้มากเกินไปทำลายทุกอย่างจริงๆ เหมือนอำนาจในตอนนี้ 8 ปีแล้วก็อยากจะอยู่ต่อมันเริ่มทำลายตัวมันเองแล้ว

คุณเคยได้ยินผู้ใหญ่ในบ้านเมืองคนไหนออกมาขอโทษประชาชนบ้าง น้อยคนนะที่จะทำ ซ้ำยังมีพวกแย่ๆ ที่ออกมาพูดว่า "ขอโทษก็แล้วกัน" มันคือการไม่เต็มใจแสดงความรับผิด เหมือนพูดแบบปัดสวะให้มันจบๆ เรื่องไป แล้วปบบนี้ใครเขาจะให้อภัย

ตอนนี้คนไทยตกอยู่ในความหวาดกลัว แต่เมื่อถึงเวลาหนึ่งเมื่อคนก้าวข้ามความกลัวไปได้ เมื่อนั้นแหละ และตอนนี้คนไทยเริ่มกล้ามากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกันนะ

อันนี้นึกถึงกระบวนการบางอย่างในไทยเลยที่ขีดเส้นตรงได้ไม่ตรง

พูดถึงการเป็นตัวอย่าง เราไปเรียนรู้วิธีพูดภาษาอังกฤษที่แย่กันหน่อยมั้ย? เดี๋ยวเชิญที่บล็อกเราหน่อย

ความสงบจากความรุนแรงก็เหมือนโจรที่ถือปืนขู่คน แต่ถ้าจะพูดให้เห็นภาพชัดในสังคมเล็กๆ อย่างห้องเรียนก็คือครูที่ถือไม้เรียวทำท่าขึงขังจะฟาดตีเด็ก นี่แหละความสงบเงียบที่เกิดจากความหวาดกลัว

ประเทศไทยเรานั้นบางครั้งความถูกต้องก็อาจไม่สู้ความถูกใจของใครบางคน



โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:38:37 น.  

 
สวัสดียามบ่ายครับ


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:46:22 น.  

 
ส่งข่าว อจ.เต๊ะ
คุณพ่อวัย 85 ปี
ได้รับการผ่าตัดลำไส้เรียบร้อยด้วยดี
แต่เนื่องจากคุณพ่อ เคยผ่าตัดหัวใจมาก่อน
คุณหมอจึงยังเฝ้าดูอาการใน รพ.ต่อไป
และ อจ.เต๊ะ ก็ดูแลคุณพ่ออย่างใกล้ชิดที่ รพ.ย่างเดือนที่ 2

ส่งกำลังใจให้คุณพ่อ+ อจ.เต๊ะด้วยกัน
ค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:49:18 น.  

 

สวัสดีครับคุณก๋า

ชีวิตคนเรานี่ มันมีความวุ่นวายมากนะครับ
ในวัน เดือน ปี ที่ล่วงไป
สิ่งที่ผ่านตา ผ่านใจ ของคนเรามันเยอะแยะมากมาย

ผมไม่รู้ว่าหนังสือ “ฉันได้เรียนรู้ว่า” ของคุณก๋า มีกี่บท กี่ตอน
แต่ที่ผ่านมา 6 ตอน มันก็มากมายให้ผู้อ่านได้เรียนรู้
แต่ผมก็เชื่อว่า ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่คุณก๋าไม่ได้เขียน
และถ้าเอากันจริงๆ คุณก๋าคงเขียนได้ชนิดที่เรียกว่าไม่มีวันหมดสิ้น

ทั้งหมดมันคือเรื่องของคุณก๋า เรื่องของผม และก็เป็นเรื่องของทุกคนบนโลก
เพราะทั้งหมดนั้น มันเป็นเรื่องของมนุษย์อย่างเราๆ ทุกคน
คุณก๋ามัดรวมมาแบ่งปันให้ ได้ขบคิด สะกิดใจ

แม้ว่าความเป็นจริงของโลกใบนี้มันจะ “ว่างเปล่า” ไร้แก่นสาร
ทุกอย่างบนโลกผันแปรไปตลอดเวลา ไม่มีอะไรอยู่ได้คงที่ถาวร
และสุดท้าย มนุษย์ก็ “ตาย” ทุกคน

แต่ในขณะที่มนุษย์ยังมีชีวิต จิตก็สิทธิ์ครอบครองธาตุต่างๆ บนโลก
ดูมันวุ่นวายมากนะครับ
ทั้งที่ความจริงทั้งหลายนั้น มันไม่มีสาระแก่นสารอะไรเลย
ความไม่รู้ ที่เรียกว่า “อวิชชา” นี่แหละ น่ากลัวที่สุดเลยครับคุณก๋า

หลวงพ่อ หลวงปู่ หลวงตา ท่านบอกว่า พวกที่ตายไปอยู่ข้างล่างเยอะแยะที่สุด
อาการหนักๆ เลย คือ พวกนักการเมือง พวกนี้ส่วนใหญ่แล้วลงข้างล่างทั้งนั้น
ผมก็เห็นว่าจริงครับ เพราะคนพวกนี้สามารถก่อกรรมกับคนจำนวนมากได้ง่ายๆ
พวกนี้ถ้าหากทำดีก็ดีครับ แต่ถ้าทำไม่ดีเนี่ย โทษหนักเลย

ปล. พี่อ้อส่งข่าวมา ผมขอส่งกำลังใจให้คุณพ่อ อ.เต๊ะ ไว้ตรงนี้ด้วยครับ



โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:16:21:41 น.  

 
เราสามารถเรียนรู้ได้ทุกเวลา ทุกสถานที่และทุกสถานการณ์จริง ๆ ค่ะ
ขอบคุณคุณก๋าที่นำข้อคิดดี ๆ มาแบ่งปันเสมอ


โดย: เนินน้ำ วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:18:38:05 น.  

 
มากลางคืนเลยนะครับ ไป รพ.ฟังผลจากหมอ ไม่เป็นอะไร ไป
6 โมงกว่าก่าจะเสร็จเกือบ 11 โมง..หมอ..ให้ ทำตัวให้อบอุ่นตอนนอน

(ผมชอบนอนเย็นจัด 555 ห่มผ้าบาง) เลยต้องปรับตัวเองนอน
ห่มผ้าหนา ๆ ไว้ก่อน ผมทดลองดูก่อนหน้าแล้วใช้ได้ หมอบอกให้หลีกเลี่ยงการแพ้อากาศ ฝุ่น ฝน
ไป รพ.แล้วเหนื่อยแหะ ๆ ไม่มีที่เอนกายนี่นากลับมาเลยนอน
พักซะนาน
...

วันนี้งานเขียนข้างบน น่าจะสื่อว่าอย่าไปหวังอะไรมาก คงจริงแหละครับ มักน้อย ๆ หน่อย



โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:19:50:48 น.  

 
จากที่บล็อก

ใช่ครับ


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:21:02:08 น.  

 
เรียนรู้ทางโลก เรียนรู้ได้ตลอด ไม่จบไม่สิ้น
แต่เรียนรู้ทางธรรมกับเรียนรู้ให้เข้าใจตัวเอง ยังไปไม่ถึงไหนเลย55

ช่วงเช้ามืดถึงสาย ช่วงเย็นถึงค่ำถึงเวลานี้ ฝนตก พยากรณ์แม่นมาก
ช่วงเย็นเลิกงาน มีรุ้งกินน้ำด้วย

อากาศยังไม่เย็นครับ



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 14 พฤศจิกายน 2565 เวลา:23:28:25 น.  

 
การทำให้เห็นเป็นตัวอย่างโดยเฉพาะการกระทำของพ่อแม่
ที่ใกล้ชิดลูกก็เป็นการสอนลูกแบบค่อยๆให้ซึมซับ
และมีส่วนได้ผลดีด้วยนะคะคุณก๋า
ความขยัน ซื่อสัตย์ ประหยัดอดออม ความกตัญญูและสิ่งดีอื่นๆ
แต่ก็ขึ้นกับตัวลูกเหมือนกันค่ะว่าจะรับสารได้มากน้อยแค่ไหน

ขอบคุณข้อคิดดีๆทุกข้อค่ะ
ขอบคุณมากนะคะคุณก๋าสำหรับกำลังใจ





โดย: Sweet_pills วันที่: 15 พฤศจิกายน 2565 เวลา:0:38:52 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]