มกราคม 2558
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
14 มกราคม 2558

:: ปลายทางแห่งความคิด 11 ::




:: ปลายทางแห่งความคิด 11 ::


เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า














101

ไม่มีใครทำให้เราอิ่มท้องได้
มีแต่ต้องเคี้ยวกลืนข้าวด้วยตัวเราเอง
ไม่มีใครพาเราไปส่งถึงจุดหมายได้
มีแต่ต้องเดินด้วยขาของเราเอง
ไม่มีใครทำให้เรารู้ได้
มีแต่ต้องศึกษาและลงมือทำด้วยตัวเอง
ไม่มีใครทำให้เราเป็นอะไรได้
มีแต่เราต้องเป็นสิ่งนั้นด้วยตัวเอง
ไม่มีให้ทำเราทำสุขหรือทุกข์ได้
มีแต่ความคิดของเราเท่านั้นที่สร้างสุขทุกข์ขึ้นมา

สุข-ทุกข์ไม่มีจริง
มีแต่สิ่งที่เราสร้างขึ้นมาจากความคิด

ถ้ารู้ทันความคิด
โอกาสติดสุข จมทุกข์ก็น้อยลง

เมื่อรู้ทันความคิดของตัวเอง
ก็จะใช้ชีวิตได้ตามความเป็นจริง






102

แบกแล้วหนัก
ทำไมไม่รู้จักวาง

เหินห่าง
ทำไมไม่รู้จักใกล้

มีอยู่
ทำไมไม่รู้จักใส่ใจ

สูญเสียไป
ทำไมไม่รู้จักปลง

ทุกข์มากแค่ไหน
วันหนึ่งก็คลาย

บาดเจ็บเพียงใด
แผลแห้งแผลหาย

ยิ่งใหญ่แค่ไหน
สุดท้ายวางวาย

ไม่มีใครหนีพ้นความตาย
ไปได้แม้เพียงสักคน






103

หยดน้ำ
ระเหยไปสู่สิ่งที่มันจากมา
กำเนิดจากที่ใด
สุดท้ายเมื่อถึงเวลาจากไกล
ก็ไหลย้อนกลับไปสู่ต้นธารที่จากมา






104

ราชสีห์
ย่อมไม่กลัวเกรงเสียงเห่าของสุนัข
แต่ในบางครั้ง
การยอมฟังเสียงที่ตนเองรำคาญ
อาจทำให้ได้พบความจริงบางอย่างที่ซ่อนอยู่
ในถ้อยคำร้ายๆและไม่เป็นความจริง
อาจมี “ความจริง” บางอย่างที่เราอาจหลงลืมไป





105

เสียงไฟในกองฟืนดังปะทุ
ไอร้อนคุกรุ่นขึ้นอีกครั้ง
ไม่มีหรอกคนที่หมดไฟ
มีแต่คนที่ยอมจำนนต่อโชคชะตาชีวิต





106

ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
เพื่อให้สิ่งที่ดีที่สุด
หยุดอยู่ในความทรงจำของเรา
ตลอดไป






107

เหตุใดใยชายตาบอดคนนั้น
จึงยังคงมองเห็น
.
..
...

เขาตาบอดข้างเดียว






108

ความทรมาน
ทำให้เราผ่านความร้าวรานด้วยความเจ็บปวด
ชีวิตที่ซวดเซเพพัง
เพราะเราไปนั่งอยู่ท่ามกลางกองทุกข์
ยิ่งนั่งนาน ยิ่งนำความเศร้ามาเคล้าคลุก
ทุกข์จึงทับท่วมโถมโหมชีวี

ยิ่งเศร้านานความร้าวรานก็ยิ่งเพิ่ม
ยิ่งหยอดเสริมเติมต่อยิ่งท้อถอย
ยิ่งวนคิดบิดเพี้ยนยิ่งเลื่อนลอย
ยิ่งไม่ปล่อยใจยิ่งจมระทมทุกข์

จงเดินออกมาจากความทุกข์
ปลุกตัวเองให้ตื่นฟื้น
ฝันร้ายให้ผ่านไปในข้ามคืน
ขอจงตื่น คืนสู่ ความเป็นจริง

ไม่มีทุกข์ใดที่ผ่านไปไม่ได้
ถ้าใจยังสู้ --- สู้สุดใจฝัน
ลุกขึ้นเดินต่อด้วยก้าวสั้นสั้น
ขอเพียงใจมั่น อย่าพรั่นสิ่งใด

เกิดตายแค่ครั้ง กลัวไปทำไม
ผิดพลาดกันได้ เรื่องธรรมดา
ความทุกข์เหล่านั้น แค่ผงเข้าตา
เมื่อมันผ่านมา --- ย่อมผ่านไป

คนกล้า ไม่กลัวความท้อ
ต่อให้พ่ายแพ้ --- ไม่ยอมถอย
สู้สุดใจ แม้สูงสุดสอย
ไม่มัวรอคอย ก้าวเดินต่อไป

ใช่ ---
ความทรมาน
ทำให้เราก้าวผ่านความร้าวรานด้วยความเจ็บปวด
แต่ชีวิตที่เคยซวดเซอาจกลับเหหัน
ล้มแล้วลุกปลุกใจให้พลิกผัน
เปลี่ยนวันฝันร้ายกลายกลับดี

ล้มแล้วลุกปลุกใจให้พลิกผัน
เปลี่ยนทุกความฝันให้กลายเป็นจริง !!!!







109

เมื่อกวีจับปากกา
และหยิบกระดาษขึ้นมา
เขาไม่เพียงเขียนแต่สิ่งที่คิด
แต่ยังต้องคิดในสิ่งที่เขียน
หากตัวอักษรเหล่านั้น
มิได้ทำงานอย่างเต็มคุณค่า
ชะตะกรรมของมัน
คือ กระดาษเปื้อนหมึก !!!
และรอเวลาที่จะถูกขยำทิ้งไปอย่างไม่ใยดี






110

มองไม่ได้เดิน
เดินไม่ได้มอง
อันตรายพอกัน !!!


































Create Date : 14 มกราคม 2558
Last Update : 14 มกราคม 2558 5:48:33 น. 31 comments
Counter : 1132 Pageviews.  

 
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
เพื่อให้สิ่งที่ดีที่สุด
หยุดอยู่ในความทรงจำของเรา
ตลอดไป


เหมือนกับ ทุกๆวันนี้ ที่ ได้ ใส่ใจ ใครสักคน ใช่มั้ยค้ะ
สะบายดียามเช้า ค่ะ พี่ก๋า


โดย: kwan_3023 วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:7:02:56 น.  

 
ทักทายสวัสดีครับคุณก๋า

ปลายทางแห่งความคิด 11...ชอบตรงสู้สุดใจ แม้สูงสุดสอย
สู้แล้วชนะ สู้แล้วแพ้ ล้วนแล้วแต่ชนะใจตนเอง


โดย: ถปรร วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:8:24:48 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะ
สาธุกับบทความ ปลายทางแห่งความคิด 11 ค่ะ ทำให้พี่ได้ข้อคิดและเตือนสติก่อนทำงานทุกเช้าค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ


โดย: น้ำใจ IP: 1.179.170.76 วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:8:34:16 น.  

 
"เหตุใดใยชายตาบอดคนนั้น
จึงยังคงมองเห็น
....

เขาตาบอดข้างเดียว"

55 ... ชีวิตนี้ไม่ได้สิ้นหวังเสียทีเดียวนะคะ ... คุณก๋าเปรียบเทียบได้น่ารักดี

ชอบหลาย ๆ ข้อเลยค่ะคุณก๋า ... สุข ทุกข์ โลภ โหรธ หลง
ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเรา ใจเราจริง ๆ

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog


โดย: Tristy วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:8:36:30 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณก๋า...

บทความวันนี้ดีมาก ๆ ค่ะ
อ่านแล้วกินใจมาก เพราะนี่คือเนื้อแท้แห่งพระสัทธรรม
ที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ทั้งสิ้น แต่น้อยคนนักที่จะเข้าถึง เข้าใจ และทำใจยอมรับ ทุกสิ่งล้วนเป็นความจริงที่หลาย ๆ คนมักจะไม่อาจยอมรับได้ หากใครยอมรับได้ ก็พบแต่ความสุขแม้จะอยู่ท่ามกลางความทุกข์นะคะ

พี่ดีใจที่บล๊อกแก๊งค์มีคนอย่างคุณก๋า คอยเขียนบทความดี ๆ ออกมาให้เพื่อน ๆ ได้อ่านได้ศึกษาหาความรู้กัน เพราะน้อยคนนักที่จะมีความสามารถในการถ่ายทอด ในการเขียนได้อย่างนี้ นิพพานไม่ไกลเกินเอื้อมหรอกค่ะ

สาธุ สาธุ ค่ะ



โดย: พรหมญาณี วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:9:01:51 น.  

 
โหวต และ ไลค์ ให้กับบทความดี ๆ นี้ค่ะ



โดย: พรหมญาณี วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:9:02:57 น.  

 
วันนี้ชอบร้อยสี่ค่ะ

อ้อ เช่นนั้นนั่นเอง ทำงานอยู่กับบ้านก็ดีอย่างหนึ่งนะคะนี่

สวัสดีค่ะคุณก๋า


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:9:09:53 น.  

 
กะว่าก๋า Dharma Blog

ชีวิตต้องรู้จักประเมินตัวเองด้วยเนอะ
ทุกอย่าง รอคนมาทำให้ไม่ได้


------------------------------------------
ขอบคุณสำหรับโหวตค่ะพี่ก๋า
ฟ้า ถ่ายพาโนรามาไม่เป็น ไม่มีเวลาหัดเล่นกล้อง(ยืมเค้ามาน่ะ)
เสียดายบางมุมสายตาที่เห็นจริงๆ ว่าไอ้ความเวิ้งว้างนี่มันงามมาก


โดย: กาบริเอล วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:9:12:16 น.  

 
แบกแล้วหนักทำไมไม่รู้จักวาง เคยเป็นคำที่โดนใจมากสมัยก่อนนะ ตอนนั้นไม่มีพันธะไม่มีภาระ แต่คำนี้ทำยากมากเพื่อคนเรามีทั้งพันธะภาระและหน้าที่รับผิดชอบและคนในความดูแล


โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:10:09:40 น.  

 

ไม่มีทุกข์ใดที่ผ่านไปไม่ได้
ถ้าใจยังสู้ --- สู้สุดใจฝัน
ลุกขึ้นเดินต่อด้วยก้าวสั้นสั้น
ขอเพียงใจมั่น อย่าพรั่นสิ่งใด


ถูกกกกกกกกกกกกกกกกกก... เนอะพี่

สั้นๆ ค่อยๆ กระดึ๊บๆ ไป อิอิ...


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:10:37:13 น.  

 
ฮา บล็อกรีวิวเนื้อวัวคุณก๋าชอบมากกว่าญี่ปุ่นกับทะเลสินะคะ อิอิ

ขอบคุณสำหรับโหวตนะคะคุณก๋า


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:11:15:31 น.  

 






ถูกใจ .. ถูกใจ ..

ตั้งกะ Short แรกเลย ..

2 มือ 2 ขา เนอะ ..






บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
พรหมญาณี Dharma Blog ดู Blog
เริงฤดีนะ Movie Blog ดู Blog
newyorknurse Health Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น




โหวต เพราะ ชอบ .. จริง .. จริง ..



สาบาน ได้ ..













โดย: foreverlovemom วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:11:22:20 น.  

 
สวัสดียามสายๆค่ะก๋า

พี่ว่าอ่านบทกวีสั้นๆ ทำให้คนอ่านสนใจมากขึ้นนะคะ
ไม่ยืดเยื้อเข้าใจง่าย คิดตาม พี่ชอบเลยค่ะ
พี่ว่าคนอีกมากคงชอบเหมือนกันนะคะ

บล็อกวันนี้ชอบทุกบทค่ะ ^^

ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุขมากๆนะคะ


โดย: tanjira วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:11:42:51 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า
ขอบคุณที่เขียนบทความให้โอกาสเราอยู่ใกล้ธรรมะมากขึ้น
อ่านแล้วค่อยๆซึมซับ ได้ฝึกใจให้ไม่ประมาทในการใช้ชีวิตในทุกๆวันค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชีริว Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog


โดย: Tui Laksi วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:12:14:58 น.  

 
วันนี้ซื้อเลขท้ายสามตัว 106 ค่ะคุณก๋า
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
tuk-tuk@korat Travel Blog ดู Blog
สาวไกด์ใจซื่อ Food Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog


โดย: เนินน้ำ วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:12:42:59 น.  

 
มีหยอกเน่อ ต๋าบอกข้างเดียวอี๊หว่ะ

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:13:20:59 น.  

 

Like แหล่มเลยน้องก๋า


โดย: อุ้มสี วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:14:19:32 น.  

 

ขอให้ทั้งคู่หายไวไวนะคะ ทั้งพี่ก๋ามาดามเลย
...
มีความสุขมากมากนะคะ


โดย: white in the dark วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:14:33:47 น.  

 

เป็นคำตอบที่ดีมากมายในโพสพี่อ่ะนะ

ขอบใจจ้า

สวัสดียามเย็นจ้ะ


โดย: sunny-low วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:16:15:32 น.  

 
มิน่าหละ แฮ่..

เราเองชอบกินปิ้งย่างค่ะ แต่เนื้อนี่จะกินเฉพาะเวลาจะทำรีวิว ถ้าปกติเราไม่กินเนื้อค่ะ แหะๆ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:16:16:50 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

อ.เต๊ะ ชอบอันนี้นะครับ

เมื่อกวีจับปากกา
และหยิบกระดาษขึ้นมา
เขาไม่เพียงเขียนแต่สิ่งที่คิด
แต่ยังต้องคิดในสิ่งที่เขียน
หากตัวอักษรเหล่านั้น
มิได้ทำงานอย่างเต็มคุณค่า
ชะตะกรรมของมัน
คือ กระดาษเปื้อนหมึก !!!
และรอเวลาที่จะถูกขยำทิ้งไปอย่างไม่ใยดี

ขอยืมมาลองเขียนใหม่ได้แบบนี้ครับ

เมื่อบล็อกเกอร์ เคาะแป้นคีย์บอร์ด
และเปิดไฟล์ อัพบล็อก ขึ้นมา

หากตัวอักษรเหล่านั้น
มิได้ทำงานอย่างเต็มคุณค่า

ชะตะกรรมของมัน
คือ ไฟล์ขยะ !!!
หรือ เอนทรี 0 คอมเม้นท์

และรอเวลาที่จะถูกลากลงถังขยะ รีไซเคิลไปอย่างไม่ใยดี

พอจะใช้ได้มั้ยครับ 555


โดย: multiple วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:17:58:47 น.  

 
พี่ชอบ 106

วัดพระธาตุธาตุศรีจอมทอง พี่ว่าเคยไปนะ ไม่คุ้นเลย


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:18:01:30 น.  

 
สวัสดีคุณก๋า
ช่วงนี้เชียงใหม่คงหนาวมาก กทม.ก็ยังหนาว


โดย: ยายเก๋า (ชมพร ) วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:18:29:08 น.  

 
101 น่าจะเป็น อัตตาหิ อัตตาโนนาโถ

ไม่รู้เขียนถูกป่าว

แม่จำมาแต่เด็ก เพราะที่โรงเรียนด้านหลังของสมุด
จะพิมพ์ไว้ค่ะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:21:34:57 น.  

 
ชอบนะคะน้องก๋า เขียนเปรียบเปรยได้เห็นภาพ
และเป็นจริง
เช่นกรณีหยดน้ำระเหย แล้วย้อนกลับมาสู่ห้วยหนองคลองบึง
เป็นหลักการทางวิทยาศาสตร์พร้อมไปด้วย 555


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Tristy Food Blog ดู Blog
Tui Laksi Sports Blog ดู Blog
ที่เห็นและเป็นมา Art Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ปล:: พี่สังเกตว่าฟุตบอลจะนิยมทางนี้เฉพาะเด็กๆที่มาจาก
ต้นตระกูลทางยุโรป ละติน และ เอเชียค่ะ
แปลกใจไม่ค่อยมีคนแอฟริกันเท่าไหร่นะ

บ้านเรานิยมสุดๆ ไม่แปลกที่หมิงหมิงจะชอบเช่นกันนะคะ


โดย: anigia วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:22:05:20 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า
วันนี้แวะมาดึก
กทม อากาศเริ่มอุ่นขึ้นนิดนึงค่ะ
แต่ถ้า กทม เย็น แอบคิดว่า ตจว คงสาหัสเลย
ปล เย็น แต่ยังไม่ได้ใส่เสื้อกันหนาวนะคะทางนี้


โดย: AdrenalineRush วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:23:34:59 น.  

 
ใช่ที่วัดพระธาตุดอยจอมทองหรือเปล่าครับ? คิดถึงเชียงใหม่ ปีที่แล้วขึ้นเชียงใหม่แค่รอบเดียวเอง


โดย: ชีริว วันที่: 15 มกราคม 2558 เวลา:0:53:25 น.  

 
สวัสดีค่า พี่ก๋า ^^
วันนี้เปิดบล็อคมาสะดุดตากับภาพมากเลย
ดูตั้งนานว่าภาพอะไร

ชอบบทที่ 109 ค่ะ
กระดาษเปื้อนหมึก
โหย เห็นภาพเลย ชอบๆ

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆค่า



โดย: lovereason วันที่: 15 มกราคม 2558 เวลา:1:44:14 น.  

 
ชอบหมดทุกข้อค่ะ โดยเฉพาะ 107
ตาบอดข้างเดียวนี่เอง5555

ไม่ค่อยว่างเลยช่วงนี้เลยไม่ค่อยได้แวะมาอ่าน
แต่ก็คิดถึงหมิงหมิงนะคะ จุ๊บๆ มีนิทานใหม่ยังเอ่ย?

พี่ซีเริ่มมีงานเยอะแล้วทั้งวาดและงานสักค่ะ
ทำงานเลี้ยงพ่อแม่ น่ารักมากลูกคนนี้อิอิ


ขอบคุณกับกำลังใจดีๆอ่านแล้วมีพลังใจมากมายค่ะ
ชีวิตเหมือนกับการเดินทาง... เหนื่อยก็หยุดพักข้างทาง
ชมนก..ชมดอกไม้ และวิวสวยๆผีเสื้อบินมาทักทายแล้ว

ขอให้คุณกิจมีพลังในการทำงาน และงานเขียนที่ดีๆ
ตลอดไปนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอๆ
สวัสดีมาดามและทุกๆท่านที่แวะมาอ่านด้วยนะคะ


โดย: ชัญญา IP: 94.23.252.21 วันที่: 15 มกราคม 2558 เวลา:3:38:22 น.  

 
สวัสดีครับพี่ชัญญา


หมิงหมิงยังไม่ได้เขียนนิทานเรื่องใหม่นะครับพี่
เดี๋ยวถ้ามีจะนำมาลงให้อ่านแน่นอนครับ 555

ยินดีกับน้องซีด้วยครับ

ขอให้น้องประสบความสำเร็จในทุกๆเรื่อง
ทั้งสวย ทั้งเก่ง และกตัญญูด้วย
น่ายกย่องชื่นชมจริงๆครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 มกราคม 2558 เวลา:6:07:55 น.  

 
สุขทุกข๋อยู่ที่เราจะคิดทั้งนั้น ความทุกข์ของเรา แต่อีกคนมันอาจยิ่งกว่าสุขก็ได้

ราชสีห์ กับสุนัข ผมคิดไปถึงสำนวนที่ว่า "หมาเยี่ยวรดภูเขาทองได้ยังไงก็ไม่รู้"


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 15 มกราคม 2558 เวลา:20:18:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]