:: ช่องว่างแห่งความคิด 17 ::
:: ช่องว่างแห่งความคิด 17 ::
ภาพและคำ : กะว่าก๋า
17
: กระดาษแผ่นเดียว :
ถือกระดาษแผ่นเดียวก็ยังหนัก หากถือไว้นานๆโดยไม่พัก รู้จักแต่แบกทุกข์เนิ่นนานนัก ชีวิตชะงัก เพราะไม่รู้จักวาง
ความทุกข์น้อยนิด แต่คิดย้ำๆซ้ำๆ ฝังรอยในความจำ จนตอกย้ำทำลายชีวิต
รู้ว่าหนักแต่ยังแบก เป็นเรื่องแปลก เป็นเรื่องเศร้า กระดาษที่แสนเบา จึงรุมเร้าหนักหน่วงทบทวี
เมื่อถือไปนานๆ มันจึงหนัก ก็ควรรู้จักวาง รู้จักปล่อย ทุกข์ที่สุด หยุดแล้ว ปล่อยมันลอย ค่อยๆเลือน ค่อยๆลบ จบที่ใจ
เมื่อไม่แบก มันก็เบา เมื่อใจเบา ก็เป็นสุข รู้ทัน สยบทุกข์ ทุกสิ่งก็แค่สมมุติเท่านั้นเอย
Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2559 |
Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2559 6:26:28 น. |
|
23 comments
|
Counter : 1051 Pageviews. |
|
|
|
|