ชีวิต การทำงาน การเรียนรู้ถ้าเจอแบบภาพแรก โอเคเลยนำมา
ทำความสะอาดปรับให้ตรงพอได้อยู่

แต่ถ้าเห็นพนัง เอียงแตกแยกเฉียงตรงกลางโครงสร้างฐานราก
เอียงไม่ดีแล้ว คงต้องรื้อตีเข็มใหม่ 555 พูดยังกะว่าง่ายนะครับ

สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

พี่ดูทุกรูปแล้วจะคิดว่า

" ทุกอย่างย่อมเสื่อมสลาย ไปตามกาลเวลา "

.....

แสดงว่าที่ดินบ้านก๋าคือเป็นดินเก่านะคะ
บ้านพี่ก็ยังพอมีกลิ่นดินค่ะ แต่พี่ว่ามันไม่หอมเหมือนก่อนนั้น

ก๋าได้ทำงานในส่วนที่ตัวเองชอบและรัก คือดีมากๆเลยค่ะ
ดีจังที่ครอบครัวเข้าใจและสนัสนุนนะคะ
พี่ว่าคงไปได้อีกไกลสำหรับก๋าค่ะ

พี่เคยเล่าไปรึยังคะ เรื่องหลานชายที่สอบได้ครูตั้งแต่เรียนปี3
พอจบมา สุดท้ายเค้าก็ไม่อยากเป็นครู เค้าบอกว่าเค้าไม่ชอบแล้ว
จากตอนฝึกงาน เค้าบอกคงสอนเด็กไม่ได้ ...

ตอนนี้เลยต้องรอเกณฑ์ทหาร ยังไม่ได้ทำงานเลยค่ะ
แรกๆน้องสาวพี่ก็ร้องห่มร้องไห้ ก็เสียใจล่ะค่ะ หวังไว้จนสมหวัง
แต่ลูกก็กลับลำเฉยเลย แต่สุดท้ายความรักลูกคือต้องแล้วแต่เค้านะคะ
เค้าเป็นคนทำงาน ให้เค้าเลือกเองนั่นคือดีที่สุดค่ะ

เช้านี้บ้านพี่อากาศครึ้มเชียว เชียงใหม่ฝนยังตกอยู่ไหมคะ

ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุข รักษาสุขภาพนะคะ

ตรงกำแพงอิฐที่มีรอยเผยอเนี่ย คุณก๋าได้ลองผลักดูยังครับ
มันอาจเป็นช่องทางลับไปห้องเก็บสมบัติโบราณใต้ดินก็ได้
เผลอ ๆ รวยไม่รู้เรื่อง มีกินมีใช้ไปทั้งชาติเลย
เชื่อผม! ผมดูหนังดูการ์ตูนมาเยอะครับ


(คุณก๋าบอก ผลักปุ๊บบ้านถล่มปั๊บ คนผลักถูกฝังใต้ดินอะดิ )

สวัสดียามเช้าสายๆ ครับ

หวัดดีคุณก๋า เช้านี้ กทม. ยังมีแดดดีอยู่จ้า

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"วันแรกของการเริ่มต้น" ภาพไม่น่าจะเกี่ยวกับชื่อเรื่องนะ วันเริ่ม
ต้นน่าจะเป็นภาพที่สวยงาม อิอิ

ดูภาพของบล็อกนี้แล้ว สื่อถึงความอนิจจังไม่เที่ยง ครั้งหนึ่ง
ภาพเล่านี้เคยสวยงาม โอ่อ่า กาลเวลาผ่านไป มันก็เสื่อมสภาพไป
ดังภาพที่เธอถ่ายมาให้ชมนั่นแหละ เนาะ ดังกลอนสุนทรภู่ ได้กล่าว
ไว้ในนิราศภูเขาทองว่า
"ทั้งองค์ฐานราญร้าวถึงเก้าแสก … เผลอแยกยอดสุดก็หลุดหัก
โอ้เจดีย์ที่สร้างยังร้างรัก … เสียดายนักนึกน่าน้ำตากระเด็น
กระนี้หรือชื่อเสียงเกียรติยศ … จะมิหมดล่วงหน้าทันตาเห็น
เป็นผู้ดีมีมากแล้วยากเย็น … คิดก็เป็นอนิจจังเสียทั้งนั้นฯ


โหวดหมวด งานเขียน ฯ

จุดสิ้นสุดเรื่องหนึ่งจะนำพาซึ่งจุดเริ่มต้นอีกเรืองหนึ่ง

วันแรกของการเริ่ม
ขอให้พยแต่สิ่งดีๆ

จริง ตอนอยู่ก็ดิ้นรนไม่หยุด
พอตายไป ก็เอาอะไรไปไม่ได้
จำก็จำไม่ได้ เหนื่อยเปล่าจริงๆค่ะ

สวัสดีค่ะน้องก๋า วันแรกของการเริ่มต้นของพี่กิ่ง นั่นคือ ความอึดอัด ความกลัวไปต่างๆนานา ความตั้งใจทำงานมากๆ ความหวาดระแวง ความเตรียดเพราะยังไม่รู้จุดหมายปลายทางจะเป็นอย่างไรแต่ก็พยายามทำให้ดีที่สุดจนผ่านพ้นมาได้ก็โล่งใจสบายใจ มาก จนดำเนินมาถึงวาระสุดท้ายก็สูญสลาย แตกดับ
อนิจจังสังขารไม่เที่ยงจริงๆค่ะ เหมือนกำแพงที่เริ่มร้าวจากภาพ
ไม่นานอาจจะพังคลืนลงมาได้นะคะ

โหวต Literature Blog

หลับฝันดีค่ะ

สวัสดีตอนค่ำๆครับ

บอลตัดสินใจให้หลานเรียนพิเศษวิทยาศาสตร์กับครูพิเศษอีกวิชานึงครับ วันก่อนนั่งทำข้อสอบเก่ากันแล้วเอ๋อทั้งคู่ ข้อสอบสมัยนี้ยากมากๆ เลยให้ไปติวกับครูดีกว่า บอลเหลือติว อังกฤษ ไทย สังคม ครับ เหนื่อยน้อยลงมั๊ย .... ไม่เลยครับ เพราะต้องนั่งเรียนอยู่กับหลานครับ ฮ่าๆๆๆๆ แล้วต้องตั้งใจฟังด้วย เดี๋ยวหลานสงสัยตรงไหนจะได้ตอบหลานทีหลังถูก ฮ่าๆๆๆๆๆ

ถ้าไม่เริ่มต้น คงไปไม่ถึงปลายทาง
ปลายทางก็มีทั้งผิดหวังและสมหวัง

คิดเริ่มต้นโน่นนี่นั่นสุดท้ายก้ได้แค่คิดค่ะ
คิดจะจัดเรียงหนังสือใหม่ ตั้งใจอย่างดี
หยิบเล่มนั้นเล่มนี้มาอ่าน สรุปหมดวัน เก็บไว้ที่เดิม555

สวัสดีจ้าคุณ ก๋า

เข้าบล็อกคุณก๋า วันนี้ เศร้าอะ ไม่รู้สิ ภาพที่คุณก๋า ถ่ายมาแต่ละภาพ มันบ่งบอกอะไรบางอย่างของจิตใจ ความรู้สึก อยากที่จะเขียนออกมา
เพราะถ้าเขียนออกมานัทคงน้ำตาซึมอะ

ขอภาพที่ดูสดใสเหมือนกับการเริ่มต้นที่ดี และสำเร็จ อะไรแบบเนี่ยอะ

สู้ๆ ๆๆ คุณก๋า การก้าวเดินออกมาแต่ละก้าวต้องคิดมั่นใจ แน่ใจ ถึงค่อยก้าวแล้วจะสำเร็จนะจ้า

เริ่มต้นวันใหม่ดีกว่าเดิม วันสุดท้ายยังมาไม่ถึงอย่าไปคิดถึงมันเลย
อยู่กับปัจจุบันให้ดีที่สุดครับ

วันนี้ ไม่มีฝนครับ

เห็นสัจธรรมค่ะคุณก๋า
ไม่ว่าช่วงชีวิตจะสั้นยาวแค่ไหน สุดท้ายก็สูญสลาย
เมื่อยังไม่ถึงวันนั้นยังไงก็ต้องสู้ต่อค่ะ

ภาพสวยๆ ตีความได้ตามจินตนาการนะคะ

ฝนกำลังตกอีกแล้ว
ฝันดีค่ะคุณก๋า

สวัสดีค่ะน้องก๋า

ภาพสวยมากจ้า