มีนาคม 2564
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
9 มีนาคม 2564

:: Difficult life ::


:: Difficult life ::

ผลงาน : กะว่าก๋า



















































Create Date : 09 มีนาคม 2564
Last Update : 9 มีนาคม 2564 5:15:50 น. 32 comments
Counter : 1368 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณmultiple, คุณเซียน_กีตาร์, คุณSleepless Sea, คุณnonnoiGiwGiw, คุณเริงฤดีนะ, คุณblue_medsai, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณcomicclubs, คุณหอมกร, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณThe Kop Civil, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณTui Laksi, คุณตะลีกีปัส, คุณmcayenne94, คุณซองขาวเบอร์ 9, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณชีริว, คุณSweet_pills, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณnewyorknurse


 
โอ้ นี่มันตรงกับชีวิต อ.เต๊ะ เลยนะครับนี่

ได้พักผ่อนนอนเล่น แต่กลับไม่มีความสุข

แถมติดคุกแบบไม่มีกรงขังอีก อยากไปเที่ยวไหนก็ไปไม่ได้

กลัวไปหมด กลัวเค้าจะให้ฉีดวัคซีนด้วย เพราะกลัวเข็มแต่ชอบน้องพยาบาลครับ 555

ปล.ภาพแนว Africa นี่ดูดิบๆแต่สวย แถมน่ากลัวด้วยนะครับ



โดย: multiple วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:5:54:19 น.  

 
เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 


สวัสดียามเช้าวันอังคารครับก๋า

ภาพสวย เนื้อหาโดนเต็ม ๆ ครับ


โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:7:48:53 น.  

 
สวัสดีครับ

มาอ่านเรื่องราวกับภาพประกอบสวยๆครับ
ชอบภาพชุดนี้ครับสวยมาก



โดย: Sleepless Sea วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:8:08:17 น.  

 
สวยทุกรูปเลยค่ะพี่ก๋า..

ส่งกำลังใจเหมือนเดิม..

มันไม่มีทางเลือก ยังคงต้องรอคอยต่อไป..
นี่คุยกับเพื่อนบ้าน นางเล่าให้ฟังว่า ตอนช่วงโควิด
นางเป็นหนี้ 0% บัตรเครดิต แล้วธนาคารเค้าก็มีโปรโควิด
ไม่ต้องส่งหกเดือน ทีนี้ พอมันครบหกเดือน เค้าเก็บเป็นเงินก้อน
รวบยอดไอ้หกเดือนที่ยกเว้นให้ทีเดียวเลยจร้าา ทีนี้ มันไม่มีส่ง
เลยต้องจ่ายขึ้นต่ำไปกลายเป็นว่า หนี้บัตร 0% คิดดอกเบี้ยตามเรท
รูดบัตรปกติเลยพี่ ช็อคมากจริงๆ ...


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:8:31:20 น.  

 
ทั้งนี้ทั้งนั้น มันก็เลยขายรถมาใช้โปะหนี้บัตร
ดีที่รายเดือนมีสามีดูแล สู้กันต่อไป..


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:8:32:19 น.  

 
ชอบภาพประกอบมาก
คนชอบดูหนังฟังเพลง
เชียร์กีฬา..แบบพี่อ้อ
ดูไม่มีสาระ อิ อิ
ชอบๆๆมีวันว่าง มีเวลาทำนู่นนี่ตามใจ



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:9:20:59 น.  

 
อดทนรอ อย่างไม่รู้ว่า เมื่อไรมันจะสิ้นสุดเสียที

ทำให้...เสียโอกาส ที่จะไปทำสิ่งดีๆ ให้กับชีวิตหลายๆ อย่าง

เพราะต้องนั่งนิ่งๆ เหมือนอยู่ในคุกที่ไม่มีกรงขัง



โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:9:52:22 น.  

 
เอาจริงๆ พี่ น้องว่านะ 98% สิ้นหวังกันทั้งประเทศแล้วพี่
ที่เหลือ 2% เนียะ หลับหูหลับตาเชื่อเถอะ..


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:11:27:21 น.  

 

สวัสดีครับคุณก๋า

“หายใจทิ้งไปวันวัน”

ผมเองก็ยังรู้สึกดีใจนะ ที่ตัวเองยังมีลมหายใจให้ทิ้งไปวันวัน
ทุกคนล้วนจะมีอยู่วันนึง ที่ไม่มีลมหายใจให้ทิ้งขว้างแล้ว
ที่พูดมาเป็นมุมมองแบบ positive thinking นะครับ

ชีวิตและจิตใจของแต่ละคน มันอาจคิดบวกไม่ได้เสมอไป
ด้วยสภาวะต่างๆ ทั้งภายนอกภายในที่แตกต่างกัน
และเงื่อนไขในชีวิตของแต่ละคนที่ไม่เหมือนกัน

วันนี้ ผมได้มองพระอาทิตย์ขึ้นที่หน้าต่าง
วันนี้ ผมได้ดื่มกาแฟที่ตัวเองชอบ
วันนี้ ผมได้คุยกับคุณก๋า

นับจากเวลาที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาว่ายังมีลมหายใจอยู่
จนถึง ณ ตอนนี้ ...
... ก็โอเคนะครับ



โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:11:31:41 น.  

 
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ


วันนี้เลยครับประสบการณ์ตรงมาก


จะเอาหมูอบในตู้เย็นมาอุ่นใส่ผัก ปรากฎว่ากลิ่นไม่ดี เลยยืนงงอยู่นานว่าจะทำยังไงต่อไป ฮ่าๆๆๆๆ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:11:45:04 น.  

 
เท้งเต้ง น่าจะเป็นคำนี้นะคะ
คือ อาการลอยไปลอยมากลางน้ำ
ลอยคว้างไปไม่มีจุดหมาย
เช่น "เรือลอยเท้งเต้ง"

ชอบเนื้อหาและภาพประกอบค่ะ



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:12:37:12 น.  

 
ชอบความคิดเห็นของคุณสีเมจิก ขอกดโหวต อ๊ะ! ไม่มีให้โหวต (บางความคิดเห็นก็ทำให้เราอยากโหวตได้)

ทุกสิ่งมันเปลี่ยนแปลงได้ มันไม่แน่นอน

มีสติ อยู่กับปัจจุบันขณะ

ถ้าเรายังมีลมหายใจ ก็ใช้อย่างสติ เป็นประโยชน์ ถ้าไม่อยากมีชีวิตเพื่อผู้อื่น ก็ให้มีชีวิตให้ตนเองมีความสุข ไม่ทำให้คนอื่นมีความทุกข์

อย่าไปฆ่าตัวตายเลย เพราะพอถึงเวลาความตายก็เยือนอยู่แล้ว

ทุกปัญหามีทางแก้ มีทางออก ถ้าพยายามมองให้ได้อย่างนี้ก็อยู่ได้


โดย: comicclubs วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:12:49:13 น.  

 
สู้ๆ คุณก๋าทำอย่างไรได้
เราก็ต้องอยู่รอดต่อไป
จนกว่าจะได้เห็นใครบางคน
พ้นตำแหน่งหมดอำนาจวาสนานะ



โดย: หอมกร วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:13:08:42 น.  

 
สวัสดีครับน้องแตง

พูดถึงเรื่องฆ่าตัวตาย
พี่ก๋านึกถึงเพื่อนคนนึงสมัยเรียน ปวช. ครับ
วันนั้นเขามาหาเพื่อนๆที่คณะ
พอเห็นพี่ก๋าเขาก็เดินมากอดแล้วบอกว่า

"รักนายนะ"

พี่ก๋าก็ไม่ได้พูดอะไร แค่ยิ้มๆให้
อีกอาทิตย์ต่อมาเพื่อนพี่ก๋าก็ฆ่าตัวตายครับ
น่าเสียดายนะ ถ้าเขายังสู้ต่อ
ชีวิตน่าจะมีโอกาสได้เจออะไรดีดีอีกเยอะเลย




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:13:35:24 น.  

 
รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน พยายามจะชินกับมันแต่ชินไม่ไหวครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:14:44:33 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

บล็อกวันนี้ เป็นอีกบล็อกหนึ่งที่รำพึงรำพันถึงความรู้สึกอัดอั้น
ตันใจกับสภาพของประเทศ ของสังคมในปัจจุบันนี้ ได้ระบายออก
มาเป็นข้อความก็ดี จ้ะ อย่างน้อย ๆ ก็ทำให้หายอัดอั้นตันใจไป
บ้างเนาะ บอกได้เพียงคำว่า "อดทนรอ" ทุกประเทศในโลกก็
ไม่ได้แตกต่างกับประเทศเราหรอกนะ อีกคำที่ต้องท่องไว้เสมอ คือ "ต้องดีขึ้น" โดยเฉพาะกลุ่มที่ค้าขายกับชาวต่างประเทศ คิดว่าตอนนี้ เริ่มมีการฉีดวัคซีนป้องกันโควิด และเริ่มเปิดประเทศรับ
นักท่องเที่ยว คิดว่า สภาพการณ์คงค่อย ๆ ดีขึ้น จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:14:53:36 น.  

 
วันนี้ภาพประกอบสวยมากครับ แต่แฝงไว้ด้วยความน่ากลัวแบบเม็นต์อาจารย์เต๊ะเลยครับ ผมกลัวโควิดระลอก 3 มาจริง ๆ ครับ ตอนนี้มาตรการเริ่มหย่อนยานอีกแล้ว
สู้กันต่อไปครับ แบบเชียร์ลิเวอร์พูลเลย


โดย: The Kop Civil วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:15:03:32 น.  

 
ครั้งที่แล้วก็โกงเหอะพี่.. เหอๆ


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:15:24:37 น.  

 
เรื่องรัฐบาลไม่รู้จะพูดภาษาไรดีครับ เฮ้ออ


โดย: The Kop Civil วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:17:11:57 น.  

 
สวัสดียามเย็นค่ะคุณก๋า
ยังไม่สายเกินแก้...ปัญหามีให้เราเรียนรู้วิธีแก้ไข
ชีวิตยังสิ้น ตราที่เรายังมีลมหายใจอยู่คร้า...

ปล.วันนี้ไปหาหมอตรวจสุขภาพประจำเดือนผุ้สูงวัย
หมดไปครึ่งวันแวะทานข้าวทำนู้นนี่กันยาวถึงเย็นเลยคร้า


โดย: Tui Laksi วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:17:39:20 น.  

 
สวัสดีมีสุขค่ะ

ระบายบ้าง จะได้ไม่กดดันมาก
ทั้งๆที่กดดันมากนั่นแหละ เข้าใจค่ะ
บางครั้ง ก็คงต้องมองลู่ทางอาชีพอย่างอื่น เป็นแผนสำรองด้วย
เพราะเราอาจจะต้องผจญเหตุการณ์อะไรๆร้ายๆแบบนี้อีก
ซึ่งเราก็คาดเดาไม่ได้ว่าเมื่อไหร่
ได้แต่ส่งกำลังใจค่ะ


โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:19:07:59 น.  

 
เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 


จากบล็อก - คงได้แต่ทำใจครับ ประเทศนี้มีเจ้าของ เจ้าของต้องการแบบนี้


โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:19:13:56 น.  

 
บลอกนี้ไม่ทราบคุณก๋าเขียนถึงชีวิตของใคร
เริ่มต้นว่า เคยได้ดั่งใจ คนประเภทนี้จะยากหน่อยละ
ถ้าเคยไม่ได้ดั่งใจ ไม่ได้ดั่งหวัง มาก่อนบ้าง
ก็จะมีภูมิต้านทาน ภูมิคุ้มกัน ไม่ให้ตะบะแตกไปซะก่อน
ที่จริงชีวิตมีให้ใช้ ทุกอย่างเป็นประสบการณ์
ทุกขณะคือการเรียนรู้

ขอเพียงมีสองอย่างนี้อะไรก็ไม่ยาก
มีเงินยังชีพ มีสุขภาพแข็งแรง
ยังมีลมหายใจ มันจะลำบากยากเย็น สมหวังผิดหวัง
ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ชีวิตนี้ไม่เคยมีอะไรถาวร

เปิดประตูหน้าต่าง เปิดหูเปิดตาออกก้าวเดิน
เผชิญต่อความเปลี่ยนแปลง ไม่มีประโยชน์ที่จะนั่งจับเจ่ารอ
ใช้ศักยภาพที่มีให้เกิดประโยชน์สูงสุดเถอะค่ะ


โดย: mcayenne94 วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:19:28:26 น.  

 
เหมือนสายน้ำที่ไหลไปแล้วไม่ไหลกลับ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:19:48:58 น.  

 
สวัสดีตอนค่ำๆวันอังคารครับ


เวลาไปวัดเก่าๆ ก็ชอบจินตนาการความยิ่งใหญ่เหมือนกันครับ แต่เกรงว่าจู่ๆ จะเห็นความยิ่งใหญ่จริงๆ คงวิ่งป่าราบแน่ๆ อิอิ



ขอบคุณสำหรับกำลังใจในบล็อก - วัดเจดีย์หลวง เชียงแสน ด้วยนะครับ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:20:13:42 น.  

 
สวัสดีค่ะ น้องก๋า ..
โควิดทำเอาขาขวิดไปตาม ๆ กัน

คน รพ. ก็เหนื่อยแล้วเหนื่อยอีก ไม่รู้เมื่อไหร่จะจบจะสิ้น ดิ้นกันไปวัน ๆ

พอสบช่อง ต้องรีบไปหาที่เพิ่มพลังให้ตัวเองค่ะ

ฝุ่นควันยังไม่หาย โควิดมาซ้ำ นี่ก็เรียกพี่ฝุ่นควันมาอีกแล้ว ..

เอาเป็นว่า ไม่นับวันคอยดีกว่าค่ะ ว่าเมื่อไหร่จะดีขึ้น


โดย: poongie วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:20:20:22 น.  

 
สวัสดียามค่ำค่าพี่ก๋า

โมเม้นต์แบบนี้มีทุกๆ วันค่ะ การเป็นบ้าน เป็นพื้นที่พักใจ
ให้คนที่เรารักแบบนี้ เค้าก็อยู่กับเราทุกวัน ไม่เอาใจออกห่างด้วยค่ะ

อุปสรรคต่างๆ ที่เข้ามาทำให้เราต้องค้นหาทางออกให้ชีวิตค่ะ
ตรงหน้าเราเห็นแต่ความมืดบอด แต่การเปิดใจรับฟัง เปิดใจยอมรับความเปลี่ยนแปลง
จากที่มืดบอด ก็จะเริ่มเห็นแสงสว่างอยู่ปลายทางไกลๆ นะคะ
อยู่ที่เราจะกล้าเดินไปยังแสงสว่างนั้นหรือไม่ด้วยค่ะ
ร้านที่เหม่งกับแฟนไปประจำ ช่วงโควิดเค้าก็ปิดร้านเพื่อปรับปรุง
ลดปริมาณของที่ซื้อในแต่ละวัน ขายจำกัดปริมาณต่อวันแทน
ทุกวันนี้ก็ยังคงอยู่ได้ โดยไม่พึ่งพาโครงการใดๆ ของรัฐเลยค่ะ
ลูกจ้างชั่วคราวที่เคยจ้าง เค้าก็หันกลับมาจ้างเพื่อนตัวเองทำงานแทน
เพราะเพื่อนเค้าตกงาน ก็กลายเป็นช่วยเหลือกัน พากันไปให้รอดแทนค่ะ

กิจการของครอบครัวแฟนเหม่งเจอมาหนักกว่าพิษโควิดอีกนะคะ
ทั้งปัจจัยภายนอกที่เราควบคุมไม่ได้ และปัจจัยภายในที่ทำพังง่ายๆ
ทุกวันนี้ก็ปรับตัวและเตรียมพร้อมที่จะไปต่อแบบไม่รอคนอื่นแล้วค่ะ
สำหรับเหม่งอุปสรรคมันก็คือโอกาสของเราอีกอย่างนึงค่ะ ที่จะก้าวกระโดด

คนเราท้อแท้ได้ค่ะ แต่อย่าถอย เดี๋ยวนี้ช่องทางทำมาหากินมีเยอะแยะนะคะ
เหม่งเห็นเด็กรุ่นใหม่เค้ามาเป็น youtuber กันเยอะแยะ รายได้หลักแสนหลักล้านเยอะเลยค่ะ
ขนาดแม่บ้านคนไทยที่อยู่ในต่างแดน ทั้งญี่ปุ่น เกาหลี สวีเดน สเปน
ก็มาทำคลิป ทำ content ลงยูทูปเยอะมากๆ ค่ะ
แม้กระทั่งชาวต่างชาติที่ติดอยู่ในประเทศไทยเองก็ด้วยค่ะ
เห็นเค้าทำคลิปขี่รถมอเตอร์ไซท่องเที่ยวกินไม่แพงทั่วไทยออกมาด้วยค่ะ
คนไทยเสพติดสื่อออนไลน์เป็นทุนอยู่แล้วค่ะ ใครทำอะไรก็ดูหมด
อย่างน้อยก็เป็นการสร้างรายได้ชั่วคราวให้ใครหลายๆ คนได้ค่ะ


โดย: Princezz Matcha Latte วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:21:19:14 น.  

 
วันนี้เรื่องดี รูปก็เท่นะครับ
เวลาเจออะไรยาก ๆ คิดไม่ตกไม่รู้จะทำไง
สำหรับผม ขอประคองตัวเองไม่ให้ประสาทแดร๊กไปก่อนก็พอ ^^


ใน fb กลุ่มคนสะสมของเล่นเซย่า มีคนสะสมครบ 12 ตัวหลายคนเลยครับ
ไม่ใช่ครบชุดเฉย ๆ ด้วย บางคนเบิ้ล 2 ชุดอีกต่างหาก
แต่อย่างว่า...คนไม่เดือดร้อนเรื่องเงินก็ซื้อของที่เป็นความสุขทางใจได้ครับ
ส่วนผมคนไม่มีตังค์ ขอนั่งมองของของคนอื่นไปก่อน (ไม่ประสาทแดร๊กด้วย )


โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:21:25:44 น.  

 
หลายสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตควบคุมไม่ได้
เราดูแลรักษาสุขภาพให้เต็มที่ ให้ดีที่สุดกันไว้ก่อนค่ะคุณก๋า

ภาพสวย คำเข้าถึงจิตใจค่ะ

ขอบคุณคุณก๋าสำหรับกำลังใจนะคะ
ฝันดีค่ะ



โดย: Sweet_pills วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:23:18:13 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

วันนี้คุณก๋าขึ้นเรื่องใหม่ ตามมาอ่านครับ
ชีวิต ยิ่งโตยิ่งไม่ง่ายเลยครับ
บางครั้งนึกถึงตอนเป็นเด็กที่ไม่ต้องมีภาระ
หรือหน้าที่อะไรมากมาย
แต่สุดท้ายก็ต้องอยู่กับปัจจุบันครับ
บางเรื่องที่เราแก้ไขไม่ได้ ก็จะพยายามปล่อยวาง
และหาสิ่งที่ทำให้ใจสบายทดแทน
แต่บางทีก็แก้ไม่หายครับ 555




โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:23:31:35 น.  

 
ส่งกำลังใจครับ แสงสว่างอยู่ที่ปลายอุโมงค์
ถ้าอุโมงค์ตัน คงต้องกลับมาทางเดิมครับ
รักษาชีวิต ถนอมชีวิตไว้ ชีวิตมีค่า ต้องไปต่อครับ



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 9 มีนาคม 2564 เวลา:23:36:38 น.  

 
เหม่งเห็นตั้งแต่ระบาดใหม่ๆ แล้วค่ะ
ทุกคนแห่มาขายสินค้าออนไลน์
โดยเฉพาะอาหาร บางคนไปขับรถส่งอาหาร
จากรายได้ดีกลายเป็นรายได้หดเพราะทุกคนคิดเหมือนกันหมด
และทำเหมือนๆ กันหมดเลยค่ะ

การเป็นห่วงลูกจ้าง ไม่ใช่เรื่องผิดนะคะ
แต่ปากท้องคนในครอบครัวตัวเองก็สำคัญไม่แพ้กันค่ะ
แถมไม่ใช่นายจ้างทุกคนจะห่วงลูกจ้างด้วยค่ะ ปิดร้านหนีงงๆ ยังมีค่ะ
บางคนก็ต้องแบกหนี้สิน บางคนแบกไม่ไหวก็ต้องจำใจเลิกจ้างค่ะ
เพราะธนาคารก็ไม่ได้ใจดีลดหนี้ลดดอกให้ด้วยค่ะ

เอาจริงๆ เงินมันกองอยู่ที่คนไม่กี่กลุ่มค่ะ อายุช่วง 45+ ทั้งนั้นค่ะ
แต่คนกลุ่มนี้ใช้จ่ายค่อนข้างมีวินัย และมีเหตุผลในการใช้จ่าย
เหม่งดูคร่าวๆ จากการซื้อพันธบัตรหรือพวกหุ้นกู้นะคะ
ไม่กี่วินาที ไม่กี่นาทีก็หมด เงินไม่ได้หายไปไหน
แต่ทุกคนก็พร้อมใจกันประหยัดค่ะ พวกโครงการคนละครึ่ง
อะไรพวกนั้นก็คือ การดึงเงินออมจากคนให้ออกมาใช้จ่ายค่ะ
ก็ดูจะได้ผลมากทีเดียวค่ะ ผลพวงต่อมาคือ
รัฐบาลสามารถเรียกเก็บภาษีได้อีกทอดนึง จากร้านที่เลี่ยงภาษีมานานค่ะ
แต่กลุ่มที่เข้าร่วมโครงการพวกเป๋าตุง ก็จะได้ประโยชน์อีกอย่างด้วยค่ะ
คือสามารถนำ transaction ระหว่างเข้าร่วมโครงการ
ไปเป็นหลักฐานในการขอกู้กับทางธนาคารได้อีกด้วยค่ะ
ส่วนนี้พี่ชายเหม่งที่เค้าทำสินเชื่อในธนาคารบอกมาค่ะ
คนเล็กๆ อีกหน่อยก็มีโอกาสเติบโต เพราะสามารถทำเรื่องกู้
เพื่อขยายกิจการได้แล้วค่ะ


โดย: Princezz Matcha Latte วันที่: 10 มีนาคม 2564 เวลา:1:11:42 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]