เพราะทำแล้วสุขสนุกกับการทำ

เข้ามาอ่าน ความนัย... ที่ตอบคุณหยี...

เลยรู้เรื่องอะไรเยอะเลย.... ผมเขียนบล๊อกน้อย
กว่าคุณก๋ามาก ๆ เลย

เคยเขียนที่อื่นด้วย แต่ที่ไหนก็สู้บล๊อกไม่ได้ บางที่
ผมหนีเลย รอบกายมีแต่การเมือง...ดูอึดอัด

แต่ ไม่เคยเบื่อในการเขียนเรื่อง ตั้งเป้าไว้ว่า "เรา
จะให้อะไรเพื่อนในงานเขียน" ไว้ก่อน แล้วค่อย
ใส่อะไรที่ ขำขันนิด ๆ ความเป็นกันเอง กับคนอ่าน

สวัสดีค่ะน้องก๋า

newyorknurse

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า
วินัย และใจรัก
ทำให้เราทำอะไรได้ต่อเนื่อง ยาวนาน
และอย่างมีคุณภาพค่ะ

พี่ไม่เคยเบื่อ ที่จะอัพบล็อก ไม่เคยคิดว่าจะเขียนอะไรดี (ยังมีอีกบานตะเกียงค่ะ คุยอีกนะ 555) ที่ไม่มี คือ เวลา

ที่ชอบบล็อกแก๊งค์ เพราะเราได้บันทึกภาพและเรื่องดีๆ (หรือไม่ดีบ้าง...) มันก็เหมือนไดอารี่ แต่ไม่ส่วนตัว เพราะมีคนเข้ามาอ่าน มาดูเนาะ

ขอทำไปเรื่อยๆครับ
ทักทายวันสุขอีกแล้วครับ ไวจริงๆ

นิ๊ดส์ .. นิ๊ดส์ ..














บ่ายๆ เย็นๆ มาใหม่ ..

สวัสดีค่ะคุณก๋า แวะมาอ่านคำถาม-ตอบ คุณหยี
เป็นอีกคนค่ะที่รู้สึกว่าบล็อคอัพรูปยากเพราะลงไม่เป็นจนหลายๆครั้งเริ่มจะไม่อยากเข้าบล็อคอัพบล็อคน่ะค่ะ

ใน FB หนอน คนเยอะแยะ เลย.. บางทีมันก็ไม่สามารถที่จะบันทึกเรื่องราวหรืออัพเดทความรู้สึกได้หมด(นางเพ้อเยอะ) จึงมีบ้างที่บางครั้งหนอนจะหายจาก FB ไปเป็นเดือนๆ ทีเดียว บางทีก็ไปสิงอยู่ในอินสตาแกรม บ้างไรบ้าง แล้วแต่โอกาส

แต่ในบลอคแก๊ง แม้หลังๆ จะเข้ามาไม่ถี่เหมือนในช่วงแรกๆ บางช่วงๆ เวลางานเยอะก็อาจจะหายหัวไปเลย เพราะแบ่งเวลาไม่ค่อยเก่ง วินัยไม่ค่อยมี แต่จะให้หนอนเลิกเขียนบลอคนี่ ทำไม่ได้จริงๆ ค่ะพี่ มันเป็นอะไรที่เป็นความคุ้นเคย และใจรัก อย่างที่พี่บอกจริงๆ ฮ่าๆ

ปล. เรื่องหลอนยังมีอีกหลายเรื่องค่ะพี่ แต่แค่นี้ ก็ตัวหนังสือเต็มหน้าเพจแล้ว ก็เลยพอก่อนดีกว่า ฮ่าๆ

สวัสดีคะคุณก๋า ใช่คะมีหลายบล๊อกหายไป แต่น๊ะก้อยังติดตามของคุณก๋าตลอด ชอบอ่านเพราะได้แง่คิดอะไรเยอะแยะ ขอบคุณมากจริงๆคะ ไม่อยากให้หายไป เพราะจะติดตามไปตลอดคะ

สวัสดีค่ะพี่ก๋า

เท่าที่เห็นพี่ก๋านี่อัพทุกวัน สุดยอดไปเลย

หลายคนที่เห็นก็หายไปเยอะ

สำหรับฟ้าที่ถือว่าเพิ่งเล่นบล็อกได้ไม่นานแรกๆก็ท้อนะ
บางครั้งไม่รู้ว่ามีใครจะอ่านในเรื่องที่เราเขียนมาหรือปล่าว
(แอบมีเหนื่อยที่comment บางอย่างนี่คนละเรื่องกับที่เราเขียนเฉยเลย อย่างตอนอัพเรื่องอินเดีย บางคนที่เข้ามาทักทายอารมณ์ว่า เราไปแสวงบุญเฉยเลย ทั้งๆที่มันเป็นเรื่องเล่าบรรยากาศตอนเดินทาง!!!)

หลังๆคิดว่าก็ลงเพื่อเก็บเรื่องบันทึกเป็นหน้าความทรงจำที่อนุญาตให้ผู้อื่นมาอ่านและแลกเปลี่ยนความคิดแทนแล้ว

อันที่จริงในเฟสบุค มันง่ายกว่า แต่ร่ายยาวได้น้อยกว่า
และกลุ่มเพื่อนหลายคนก็ไม่ได้รู้ว่า ฟ้ามาเขียนบันทึกเรื่องเที่ยวอะไรไว้ในบล็อก ฮาาาาา

ที่นี่เลยกลายเป็นอีกอวตารหนึ่งแทน

สวัสดีค่ะคุณก๋า
...วันนี้ได้มีโอกาสมาอ่านเร็วกว่าทุกวัน รู้สึกปลื้มใจในตัวเองแทนคุณก๋าค่ะ ที่มีโอกาสได้ทำอะไรดีๆ โดยสิ่งดีๆที่คุณก๋าเล่ามา มันเจริญเติบโตอย่างเป็นธรรมชาติ เรียบง่าย สัมผัสได้ ทั้งหมดเกิดขึ้นด้วยใจและการกระทำโดยเล่าผ่านประสบการณ์ผ่านความรู้ที่ตกผลึก ถึงจะมีการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาทางความคิดอย่างที่บอก นั่นคือความเจรฺิญเติบโตทางความคิด สติปัญญาของคนเรามังคะ ที่หลังๆจะเป็นทางธรรมะ ธรรมที่เขียนนี้สามารถนำมาใช้ได้ในชีวิตจริงๆ เป็นประโยชน์กับผู้ติดตามอ่านได้เลย
คนเราถ้าทำอะไรทำด้วยหัวใจ มีความสุข และมีความพอใจอิ่มเต็มในสิ่งที่ทำโดยไม่หวังเงินทอง ชื่อเสียง
เมื่อเห็นคุณค่าตัวเองที่เป็นตัวตน มันจะมีพลังที่จะคิดจะทำต่อไป
ดีใจกับเส้นทางเดินของคุณก๋า ที่ได้ทำสิ่งที่เหมือนงานอดิเรกแต่คนอื่นได้รับด้วย-ตัวเองได้ความสุขในใจ นอกเหนือจากงานอาชีพหลัก
ขอให้มีพลังกำลังใจต่อไปค่ะ ในการเป็นส่วนหนึ่งในโลกใบนี้จากการคิดดี ทำดี แล้วแบ่งปันด้วยความจริงใจ อย่างสม่ำเสมอ
ขอบคุณในการได้รับมิตรภาพ/กัลยาณมิตร ผ่านทุกชิ้นงานของคุณก๋าค่ะ

เห็นด้วยกับพี่ก๋าเลยครับว่าต้องมี "วินัยและใจรัก" ไม่เช่นนั้นก็จะมาๆหายๆแบบผมแบบนี้ ฮ่าๆ ยิ่งเดี๋ยวนี้มีสื่อโซเชียลอื่นให้บันทึกและเลือกใช้ได้ง่ายกว่าเยอะ แต่ที่ยังชอบเขียนบล็อกก็เพราะเพื่อนๆ พี่ๆในนี้แหละครับ มิตรภาพดีๆก็มีส่วนอยู่เยอะเหมือนกัน ทุกวันนี้ผมบอกตัวเองว่าจะอัพบล็อกสัปดาห์ละ 3 วัน แม้จะไม่มีคนมาอ่านก็ตาม


ป.ล.ขอบคุณสำหรับที่กดโหวตให้ผมด้วยนะครับ

สวัสดีค่ะคุณก๋า
ตั้แต่รู้จักคุณก๋าผ่านบล็อกมา
คุณก๋าเป็นหนึ่งคนที่มีความสม่ำเสมอในการลงบล็อกที่สุดเลยค่ะ
ขอชื่นชมทั้งลับหลังและต่อหน้า

จากหนึ่งเป็น 2 เป็นสาม จุดเริ่มต้นเป็นแรงบันดาลใจให้ทำอะไรได้อีกมากมายเลยค่ะ

อ่ะ .. มา อ่าน อีกที ..

ช้าๆ .. ชัดๆ ..




...




เหมือนกันน่ะ ..


อย่างที่พี่ป๋องเคยบอก .. แค่เขียน แล้วมีคนเข้ามาอ่าน .. ก็ ลิงโลด แล้ว ..


ยิ่งคนที่มีประสพการณ์คล้ายๆ กัน โดนใจเขาให้ ..

ก็ยิ่ง ปลื้มมมมมมมมมมมมม ...


เอาเหอะ .. ถ้า คุณก๋า เลิกเขียนเมื่อไหร่ .. พี่ป๋อง คงหมดศรัทธากับบล็อกไปเลยก็ได้ ..


อาจ มี เลิก ตาม ..




.




อ่านแล้วชอบ ..




บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

ป๊าดดดดดดด วันนี้นายน้ำฟ้าได้ขึ้นปกกะว่าก๋าหราาาาา 55555

อะไรนะ อ๋อ ต้องมีวินัยพันธุ์รักษ์ เอ้ยๆ วินัยและใจรัก

เฮ้อ ช่างยากแท้ แล้วนี่ทีมงานบล็อกแกงค์คนหนุ่มสาวหรือเปล่าหนาเงื้อหง่าทำอะไรช้าาาาไปหมด ยิ่งเปลี่ยนระบบเขียนบล็อกใหม่แทนที่จะง่ายขึ้นดั๊นทำให้คนถอดใจไปอีกบาน ผมเขียนหลังไมค์หาทีมงานช่วยเพิ่มทางเลือกให้ set ค่าตั้งต้นให้คนที่ยังทิ้งการเขียนระบบเดิมไม่ได้ คือไม่ต้องมานั่งคลิกไอ้คำที่ว่าคลิกไปใช้วิธีเขียนระบบเดิมหน่ะ เพราะมันทำให้การเขียนแต่ละบล็อกของผมต้องเพิ่มจำนวนคลิกไปอีกเป็นร้อยๆคลิก มันน่าเบื่ออออมาก แต่ทีมงานตอบแบบไม่แยแสว่าให้ปรับตัวใช้ระบบใหม่ดีกว่า อีกไม่เกินปีจะโล๊ะระบบเก่าทิ้งแระ !!! เออ เอากะเค้า นี่ผ่านเกินปีมานานแระยังไม่โล๊ะนิ แล้วก็เบื่อมากเหมือนเดิม แก้ไขให้หน่อยก็สิ้นเรื่อง

พี่ก๋๋าทำทุกวัน 55555 ตอนนี้มี้เริ่ม ดองบล๊อกไว้เยอะมาก.....

ป้าติดตามบล็อกก๋ามาตั้งแต่ก่อนมีล็อกอินเป็นของตัวเอง

ติดตามมาเรื่อยๆจนทุกวันนี้ จะมีก็เฉพาะระยะหลังที่บางวันไม่ได้เข้าเพราะเวลามีจำกัด

เข้ามาอ่านแต่บางวันก็ไม่ได้ลงคำไว้เพราะไม่รู้จะเขียนอะไร

ป้าทั้งคิดช้า เขียนช้า และพิมพ์ช้า การจะลงคอมเมนท์แม้จะไม่กี่คำก็ใช้เวลามาก

ข้อเขียนวันนี้ช่วยให้ป้าได้ย้อนคิดทบทวนสิ่งที่เคยอ่านจากที่นี่อีกครั้ง

ป้าคิดมานานแล้วละว่า...ตัวตนของก๋าคือบล็อกกะว่าก๋านี่แหละ

สวัสดีค่ะคุณก๋า
ด้วยศรัทธาและใจรักค่ะ มีผู้อัพบล็อค ก็ต้องมีผู้อ่านบล็อค ขอเป็นอย่างหลังค่ะ เพราะสนุกกับการได้ตามอ่าน ทำไมไม่รู้สิคะ อ่านได้คล้ายติดยา ต้องย้อนกลับมาอ่านยามว่างจากการงานทั้งหลาย ถ้าอ่านไม่ทัน (บางทีต้องจัดเวลาอ่าน ยังยากกับการหาวินัยทั้งที่มีใจรัก) เห็นด้วยกับคุณก๋าที่มีความสุขและสนุกกับสิ่งที่ทำ ขอให้เจริญๆๆค่ะ

ป๊าดดดด คุณหยี...! จะมาเป็นคู่แข่งเสือย้อมแมวเหรออิอิ
พี่ยังไม่เคยถามเลย จะพอมีช่องบ้างไหมหนอ แหะๆ..
พี่นับถือคุรก๋าเลยเรื่องอัพบล็อกสม่ำเสมอ
มีวินัย ใจรักจิงๆ
ส่วนตัวพี่ ใจรัก แต่ขาดวินัย อิอิ เมื่อก่อนยอมรับ ว่ามีเวลาว่างเยอะเด๋วนี้ไม่รู้เวลาไปไหน..
หรือว่ามันไปอยู่กะไล หรือเฟส หว่า ก็ไม่น่ะ

ตอนนี้ต้องพยายามสุดๆ ไม่อยากทิ้ง แต่ เริ่ม เบื่อเขียนบ้างเหมือนกัน ลูกเล่นมัน ยุบยิบ ไม่ง่ายเหมือนเฟส อ่ะ..

สวัสดีค่าพี่ก๋า ^^

วันนี้ขอลงชื่อไว้ก่อนนะคะ
กำลังวิ่งวุ่นเก็บของหนีน้ำท่วมค่ะ
เตือนมาแล้ว ท่าทางจะหนัก
ตั้งสองบ้านอาจจะมาอ่านช้าหน่อยค่า

ขอบคุณมากๆนะคะ

สวัสดีครับน้องก๋า ^^

อ่านแล้วก็อมยิ้มนะครับชื่นชมกับตัวตนของกะว่าก๋าจริงๆ

ถ้าหมิงๆได้อ่านเรื่องของ ป่าป๊า คนนี้ตอนโตแล้วจะได้ซึมซับสิ่งดีๆเข้าไปโดยไม่รู้ตัวก็อาจเป็นได้นะครับ

โหวตไดอาริสต์ให้เลย คิดว่าอยู่หมวดนี้นะครับ อิอิ ^^

วินัยและใจรัก คือสิ่งสำคัญจริงๆในการทำบล็อก

ใจที่รักที่จะให้ และ วินัยที่จะเอาชนะใจตัวเองให้ได้

อันนี้ผมแปลเอง 555++

ที่บ้านผมขอปิดเม๊นท์ชั่วคราวก่อนนะครับ มาแล้วจะมาก๊อกๆนะครับ ^^

บางทีเฮาก่ท้อพ่องแต่ก่ตั้งหน้าต้ังต๋าแอ่วมาเล่าเน่อ

อิอิ ไม่สบายค่ะ เลยไม่ได้มาทักทายพี่ก๋า ตอนนี้จะหายดีขึ้นแล้วค่ะ มีความสุขมากๆ นะคะ

คำถามของคุณหยีโดนใจมากเลยค่ะ
เคยคิดหลายครั้งเหมือนกันว่าอยากจะเลิกบล็อก
ยิ่งหลังๆมานี่งานค่อนข้างยุ่ง ทำให้บางทีเครียดค่ะ
ไหนจะงานไหนจะบล็อก
นี่ตั้งใจไว้ว่าปีหน้าคงต้องห่างบล้อกมากกว่านี้แน่เลย

อ่านเรื่องราวของคุณก๋าแล้วก้ชื่นชมในความมีระเบียบวินัยมากค่ะ
อัพบล้อกอย่าสม่ำเสมอจริงๆ แล้วแต่ละวันก็มีเรื่องราวดีๆทั้งนั้น
ล้วนเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ
จริงอย่างว่าคนเราถ้ามีวินัยและใจรักก็จะทำทุกอย่างออกมาดี
แล้วก็มีความสุขด้วยนะคะ

โหวตหมวดนี้ละกันนะคะ จะได้ต่อเนื่อง อิอิ


เพลงเป็นไปไม่ได้ เป็นเพลงของดิอิมที่ชอบมากค่ะ
ความหมายโดนใจสุดๆ
และเพลงนี้ยังฟังได้ทุกยุคทุกสมัยจริงๆ
ขอบคุณโหวตด้วยนะคะ

พี่ก๋าเก่งมาก วินัยกับใจรักถูกต้องที่สุดค่ะ

สวัสดียามค่ำค่ะก๋า

อืมมม อารมณ์นี้มีกันทุกคนนะคะ
อยู่ที่จะจัดการกันอย่างไร...
แต่ถ้าเราชอบเขียน ห่างไปไม่นานเราก็จะกลับมาค่ะ
เหมือนพี่ บางอารมณ์อยากเขียนๆ แต่ไม่มีเวลามากนัก
แต่ก็พยายามหาเวลาเข้ามา พี่หายไปพักนึง
หลงอยู่กับความง่ายๆสะดวกรวดเร็วของเฟสบุ๊ค
แต่ก็ไม่นาน กลับคิดถึงความละเอียดความใส่ใจ
ในการเขียน ในการทำบล็อก เลยหาเวลากลับมาค่ะ

พี่เชื่อว่า คนชอบเขียน ยังไงก็ต้องกลับมาบ้านหลังนี้แน่ๆค่ะ

ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสข ฝันดีนะคะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า
คำว่า "วินัย" และ "ใจรัก" เป็นคำที่ชัดเจนมากค่ะ
และบุ๊งเห็นด้วย บุ๊งเขียนบล๊อกตอนแรกก็คิดเหมือนกันค่ะ
ว่าเราจะเอาอะไรมาเขียนดี พอมาตอนนี้มีเรื่องให้เขียนเต็มไปหมดเลยค่ะ 5555

ป๊าดดด คำถามนี้เมินมาแล้วจะเจ้าอ้ายก๋า
วินัยและใจรัก
ที่จะทำให้เราทำได้ตลอด แต่สิ่งสำคัญที่เข้ามาทำให้เบื่อมีหลายปัญจัย
เราเอาตัวเราเองไปเปรียบเทียบกับใครหรือเปล่า
เที่ยบแล้ว เกิดความน้อยใจ ว่าทำบล็อกออกมาดีขนาดนี้แล้ว แต่มีคนมาสนใจน้อยกว่าที่ตั้งใจไว้

นี่ก็เป็นผลที่ทำให้เกิดความอยากเลิกทำบล็อกไปเลย
แต่จะเป็นเหตุผลสำหรับอ้ายหยีหรือเปล่า ....


ถ้าอ้ายก๋าจำได้อยู่ก็คงเห็นว่า เมื่อเดือนสองเดือนก่อน เขาประกาศหน้าเฟสไปแล้วว่า เลิกทำบล็อก จบแล้วนะ ไม่เอาแล้ว
วันเดียวกัน ครบรอบการทำบล็อกและเลิกทำบล็อก


แต่ ก็ต่อมาไม่นาน เขาก็เปลียนความคิด กลับเข้ามาอัพบล็อกใหม่อีกครั้ง นั่นก็มีเหตุผลอะไรคือเหตุผลที่เขากลับมาอีกครั้ง
อย่างน้อย เขาก็ลดทิฐิลงจากเดิมได้นักเลยนะเจ้า

นั่งรถแดงมา 2 วัน วันก่อนรถติดตั้งแต่ดอนจั่นคือเลี่ยง กลับเป็นติดเหง็กนานกว่าเดิม พอเลยหนองหอยมาขาเข้าเมืองโล่งมากค่า

ลอยกระทงที่ไหนคับพี่หมิง ๆ

กลับมาอีกทีค่ะลืมแปะโหวต 555
หมวดนี้นะคะ

07-11-2014
กะว่าก๋า Literature Blog


งานลอยกระทงยังไม่หมดหรือคะ น่าสนุกจัง
ลอยกระทงปีนี้เราอยู่แต่บ้านค่ะ เงียบดีแท้ อิอิ

อันนี้อ่านแล้วรู้สึกว่าได้ข้อคิดดีๆ จริงๆ

ยังไงผมก็ชอบบล็อกมากกว่าเฟสบุ๊คแม้ปัจจุบันจะมีเฟสบุ๊คก้ตาม เคยอัพเพลงใน Ijigg เหมือนกัน ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนรู้จักด้วย

การเขียนบล็อกนั้นไม่ยาก แต่การเขียนแล้วใส่ใจในมันนั้นยากครับ ถ้ามีเวลาเยอะๆ ผมก็อยากเขียนให้ถี่กว่านี้ สมัยก่อนเขียนได้ถี่สุดอยู่ที่ 4 วัน/บล็อก ก่อนที่จะกลายเป็น 5 และ 7 ตามอันดับ ปัจจุบัน ผมผลิตบลบ็อกได้เต็มที่เดือนละ 4 บล็อกเท่านั้น จะเห็นได้ว่าเพื่อนบล็อกผมค่อนข้างน้อยเมื่อเทียบกับคนที่ได้รางวัลสายสะพาย ผมไม่อยากอ่านบล็อกแบบ

เข้ามาดู

แวะมาอ่าน

ขอบคุณครับ (โฆษณาแฝง)

แบบนี้เชื่อเถอะไม่ว่าใครก็คงไม่ดีใจหรอก ไม่ไหวผมก็บอกไว้เลยว่าไม่ไหว ต้องพักผ่อน เพราะไม่ว่าอย่างไร สุขภาพก็สำคัญที่สุดครับ

แต่ก่อนผมตอบทุกเม้นต์ในบล็อกตัวเองด้วย แต่เดี๋ยวนี้ไม่ไหว เวลาไม่พอ ถ้าวันนึงทำงานแค่ครึ่งวัน ผมอาจจะทำแบบนั้นได้อีกครั้ง

+

สวัสดีค่า พี่ก๋า ^^
เพิ่งได้มาอ่านบล็อคนี้ค่ะ
โดนใจอย่างแรงเลย
นุ่นแค่เขียนบล็อคปีกว่าๆ เกือบสองปี ยังได้ไม่ถึงครึ่งของทุกปีที่พี่ก๋าอัพเลย

ช่วงก่อนลงนิยายขยันอัพมาก
ทั้งที่ตอนนั้นไม่มีเพื่อนเลย
หลังๆ ขยันน้อยทิ้งบล้อคไว้สามถึงห้าวัน
หรือครึ่งเดือนเลยก็มี ตอนนี้พยายามอัพทุกสามวัน
แต่ก็เหมือนจะไม่ค่อยได้ค่ะ
ที่ยากก็คือไม่มีเวลาตามเพื่อนๆ ทุกวันเหมือนเมื่อก่อน
เหมือนเวลาน้อยลง ทำไมเวลาหมดไปไวจัง
หลังๆ ไม่ได้ตอบหน้าบล็อคอาศัยไปหาพี่ๆที่บล็อคแทน

พี่ก๋าเก่งมากเลยค่ะ ทั้งตอบหน้าบล็อค ทั้งไปเยี่ยมเพื่อนๆ
ต้องมีวินัยและใจรักจริงๆถึงจะทำได้

ขอบคุณพี่ก๋ามากๆค่ะ