วันนี้ดูเงียบๆ มั้ยเนี่ย

ธรรมะคืออะรัยคะหมิง หมิง ทำมัยปาดหน้าเราอะ ตอนเข้ามาไม่เห็นเม้นเลยอิอิอิ ว่าจะเป็นที่หนึ่งสะหน่อยน้องก๋า

คนนี้คนโปรดของเรา

Connieอายุ 6 ขวบ ตอนหลังตกรอบ

..โอ้อรุณเจิดหล้านภาสรวง
ราตรีล่วงเลยผ่านจึงขานไข
ถึงเพื่อนพ้องน้องพี่เป็นอย่างไร
เช้าวันใหม่เริ่มแล้วเจื้อยแจ้วคอย..

ธรรมะคืออะไร?


ธรรมะคือคุณากร .......... ส่วนชอบสาธร

ดุจดวงประทีปชัชวาล

แห่งองค์พระศาสดาจารย์ .......... ส่องสัตว์สันดาน

สว่างกระจ่างใจมล

ธรรมใดนับโดยมรรคผล ......... เป็นแปดพึงยล

และเก้านับทั้งนฤพาน

สมญาโลกอุดรพิสดาร ........... อันลึกโอฬาร

พิสุทธิ์พิเศษสุกใส

อีกธรรมต้นทางครรไล ......... นามขนานขานไข

ปฏิบัติปริยัติเป็นสอง

คือทางดำเนินดุจครอง .......... ให้ล่วงลุปอง

ยังโลกอุดรโดยตรง

ข้าขอโอนอ่อนอุตมงค์ .......... นบธรรมจำนง

ด้วยจิตและกายวาจาฯ



อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ก๋า

ธรรมะมีอยู่ในตัวเราและรอบตัวเรา

ธรรมะมีอยู่ทุกที่เลยนะคะ

Have a nice day ค่ะ

สวัสดีตอนเช้า...วันฝนตกค่ะ...ส่งน้องหมิงหมิง...ไปให้พี่โมจุ๊บ...ซะดีดี....

"ความเป็นเช่นนั้นเอง"
จะได้ยิน ได้อ่าน หนังสือของหลวงพ่อพุทธทาส
สอนอยู่เสมอ...
การสอนที่ทำให้ผมประทับใจมาก
คือการอธิบายเรื่อง ปฏิจสมุปบาท ที่ละเอียดพอสมควร
อ่านแล้วทำให้เข้าใจอะไร ๆ ได้มากขึ้นเลยครับ

สวัสดีวันพุธค่ะ มีความสุขทั้งครอบครัวนะคะ

อรุณสวัสดิ์เจ้า..

อรุณสวัสดิ์ค่ะลุงก๋า
หมิงหมิงฟันขึ้นแล้วเหรอ...งั้นน้องชายก็คงอยากงับ...งับ..งับอ่ะดิ
ฟันขึ้นซี่แรกน่ะหมายถึงกลาง-บนใช่ป่าวคะ? อ่ะมีสงสัย
...แต่ไม่จำเป็นต้องมีคำตอบสำหรับทุกความสงสัยชิม๊ะ
ก็อยากรู้นี่นา....

อิอิ ปี้เมาอี่น้องคนนี้ขนาด ผ่อแล้วเป๋นดีใค่มีลูกสาว

มาอีกรอบ

มาบอกว่าวันนี้น้องหมิงหมิง น่ารักได้ใจจริงๆ

ทำมัยน้ำจิ้มหมิงหมิง ยืดได้ขนาดนั้นคะ55555

"ธรรมะคือ ความจริงอันเด็ดขาด"

เพราะฉะนั้น สิ่งที่เราไม่รู้ว่า...
อะไรจริง อะไรไม่จริง
แล้วเราถอยออกมา

เป็นไปได้ว่า
เราเดินใกล้ธรรมะเข้าไปทุกขณะจิต

กะก๋า ธรรมะที่นิยามความหมายได้ย่อมไม่ใช่ธรรมะแต่ถ้าไม่นิยามซะเลยก็อาจไม่ใช่ธรรมะอีกเช่นกัน

^
^

รูปที่เอาไปแปะวันนี้น่ารักมากๆเลย
เห็นแล้วอยากกินเต้าส่วน อิอิ

ปล
กำลังนั่งโหลดผลการเลือกตั้ง
Obama ๆๆๆๆ

จริงๆแล้วตามการวิเคราะห์แผนภาษีของ Obama เนี่ย
เฮียพี่ต้องจ่ายภาษีเพิ่มอีกเยอะเลย
แต่ต้องเลือกเพราะภรรยาสั่ง 555 ม่ายช่ายอย่างน้าน
เฮียเค้าก็เชียร์ Obama มานานแล้วล่ะ

ธรรมะ คือ ธรรมชาติที่เป็นความดี ใช่ป่ะ

ฝากคิดถึงหนูน้องหมิงหมิงด้วยค่ะ

เข้ามาสวัสดียอดชายนายหมื่นตา กับ ก๋า....จ๊ะ

ไม่ได้เข้ามาหลายวัน คิดถึง หมิงหมิงจังเลย...

ฝากจุ๊บหมิงหมิง แก้มซ้าย-ขวาด้วยน๊ะ

มาอ่านธรรมะ และพาหลานมาไหว้อาก๋าด้วย

- หวัดดีครับพี่ก๋า ตอนที่ผมบวชนั้น พระอาจารย์ก็บอกให้พิจารณาการเกิด - ดับของต้นไม้-ใบไม้เหมือนกันครับ

- วันนี้มีลมหนาวพัดมาอ่ะยังครับพี่

โอ๊ยยยยยยยย...มาดามอิจฉาน่ะ

เมื่อไหร่หนอจะได้เป่าพุง หมิง หมิง

ไม่นานหรอก ป้าจะไป ฟรัดดดด หมิง หมิง นับก่อน 1 2 .......ไม่ถึง 3 ไม่ถึงเดือน

นับใหม่อีกที อ่าววว นับไรนี่

ฉ๋อง คร๊าบ ฉ๋อง เดือน จะขึ้นเหนือแว๊ววววววว

สาธุ ธรรมะคือความจริง ความจริงที่เรารับรู้ได้ ทั้งกาย

และใจ พี่เองมีความจริง มีธรรมชาติใกล้ตัวเอง ให้ตัวเอง

แค่นี้ก็เพียงพอและสุขใจแล้ว

มีความสุขกาย ใจ ทั้งครอบครัวน๊า

หมิง หมิง เปลี่ยนเยอะมากเลยไม่เห็นแค่กี่วันเอง

เต็มไม้ เต็มมือ โบราณ ว่างั้น

ชิ๊ อยาก ฟัด ฟอด ฟอด

ลูกใภ้พ่อก๋า ไปไหนง่ะ ไม่เห็นเลย

ลูกใภ้ที่เกาะช้างนะ ที่อื่นยังเห็นกันอยู่นิ อ้อๆๆๆๆนึกออก

แล้ว ลูกใภ้ขึ้นบกแล้ววันนี้ไปหาเก็บตังค์ให้ครบ 3 แสน ตอนนี้ได้ 300

ไปล๊า....ไปเรื่อยๆก่อนวันนี้ โปนแกรมมีแต่ อืดอาดคร้านแล้ว

มาตามๆ
ดีดีจะโชว์รูปเรือ

คนส่วนมากไม่ค่อยมี ธรรมะ โลกจึงวุ่นวาย
ที่ทำงานแมงหวี่ ก็ไม่ค่อยมีคนที่มี ธรรมะ
เลยวุ่นวายตลอด สงสารผู้บริหาร ต้องคอย
จับปูใส่กระด้ง

หวัดดีน้อง...พี่มาแระ...
เพิ่งมาได้..เนี้ย...มันมีเหตุ มันมีเหตุ
อยากทำท่านั้นกะหมิง หมิง บ้างอ่ะ...ชอบฟัดเด็ก

ความจริง เป็นสิ่งไม่ตาย

คนเราทุกวันนี้ ไม่ค่อยยอมรับความจริง ก้อเพราะคนเราไม่มีธรรมะมากขึ้นทุกวัน

กรุงเทพฟ้ามืดทุกวันเลย

เชียงใหม่เป็นไงบ้าง วุ่นวายรึปล่าว ?
ดูแลตัวเองดีๆน๊ะคะ

ธรรมะคือธรรมชาติ...

ขอแชร์ประสบการณ์เล็ก ๆ เมื่อประมาณ 10 ปีก่อน พี่มีความจำเป็นต้องเดินทางไปไต้หวัน เพื่อเป็นย่าม เอ๊ย ล่ามให้พระอาจารย์ท่านหนึ่งที่นั่น การขอวีซ่าเข้าไต้หวันค่อนข้างยุ่งยาก เพราะบังเอิญพี่เป็นมวยแทน ตัวจริงที่มีชื่อตามจ.ม.เชิญเกิดเหตุฉุกเฉินไปไม่ได้ ต้องเปลี่ยนตัวก่อนการเดินทางแค่สองวัน

ตอนที่เขาสัมภาษณ์ถามถึงเหตุผลในการเดินทาง ก็บอกตรง ๆ ว่าไปเป็นล่ามแนะแนวการปฏิบัติธรรม เขาถามกลับมาทันทีว่า ธรรมะคืออะไร เกือบจะตอบไปแล้วว่า ธรรมะคือคุณากร แหะ ๆ

แต่ก็ชะงักไปนิดหนึ่ง เพราะไม่ทันคิดว่าเขาจะถามแบบนี้ ก็เลยตอบตามความเข้าใจของเราว่า ธรรมะคือธรรมชาติ...การปฏิบัติธรรมก็คือการปฏิบัติธรรมชาตินั่นเอง

แล้วเขาก็อนุมัติวีซ่าให้...แสดงว่าคำตอบของพี่น่าจะถูก(ใจ)อ่ะนะ...

หันหมิงหมิงไค่หัวแล้วเป๋นดีไค่จี๋ขี้ปุ๋มขนาด เอ้ก...

เก๊าของอ้ายก๋าต๋ายไปแล้วกา..งั้นเอาเก๊านี้ไปแทนละกั๋น ไว้หื้อหมิงหมิงกิ๋นวันหน้า อิอิ

ตกลงธรรมะกับสัจธรรมนี่เหมือนกันอะเปล่าพี่

สวัสดีเจ้าอ้ายก๋า ฟั้งมาหาเลยเน่อ มาจวนอ้ายก๋าไปแอ่วบล็อกก๊ำ เดียวจะหาว่าเป๋นบล็อกน้ำเน่าค้าง ฮ่าๆๆ

ธรรมมะนี้คือความจริง แต่ว่าคนเฮาชอบเอาหูไปนาเอาต๋าไปไฮ่แม่นก่อเจ้า เพราะความจริงมันบ่สวยงาม..... อ่านไปอินไปละเจ้า แต่อรชอบเอาหูไปข้างเอาต๋าไปข้าง อยู่กึ่งก๋างนะเจ้า ธรรมมะแต๊ๆก่อบ่อไหวเน่อ กิเลสยังมี อิอิ

ไม่ได้ไปหรอกครับงานคาวบอย โดน
ผึ้งต่อยซะเดี้ยงไปหลายวัน... ฮือฮือ

หลานสองหมิงของลุงสำราญดีนะครับ
อิอิ หล่อเอาๆๆๆ ป๊ะก๋ารีบชิดซ้ายลง
คลองไปเลยก๊าบบบ ไม่อยากเห็นวาระ
สุดท้ายของชายผู้เคยคิดว่าตะเองหล่อ
หนึ่งในตองอูแร้นนน... คริคริ

มีความสุขมากมากค่ะ

แวะมาทักทายวันสีเขียวจร้าน้องก๋า วันนี้จามีรูปเด็ก น่ารัก ๆ มาเสริฟรึป่าวน๊า....

สวัสดีค่ะคุณพ่อก๋า คุณมาดาม แอนด์เดอะหมิงหมิงน้อย ..



สวัสดีพี่หมื่นตาผู้มีธรรมะในหัวใจ ..



กลับมาแล้วค่ะ ..

ว้าววว .. กลับมาก็พบแสงสว่างเลย ..

อ่านแล้วใช่เลยพ่อก๋า .. ชอบ ชอบ ..

เห็นผู้บริจาคเยอะมากมายขนาดนี้ปลื้มใจแทนเด็กๆเนอะ .. หนาวนี้ไม่หนาวแล้ว ..



คุณซะมีอาการดีแล้วค่ะ .. ไปตัดไหมมาแล้วเมื่อวันศุกร์ .. ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ

ลั้ลลามากมากเลยค่ะ ..

ป.ล. รูปหมิงหมิงโดนหม่ำพุงน่ารักมากเลยอ่ะค่ะ .. ท่าจะบ้าจี้นะเนี่ยะหลานช้านนน .. กิกิกิ ..

อุ้ยตาย... วันนี้เข้าบล๊อกกะก๋าได้ด้วย
พอมาแบบไม่หวังผลดันก็เข้ามาได้เฉยเลย
ไม่ต้องตามกลับไปนะ เพราะแม่น้องรันปิดบล๊อก
ขอปิดสักเดือน ทำเรื่องที่ทำมานาน ที่ทำไม่เสร็จเสียที
จะเสร็จได้ไง ไถลไปเรื่อย
อย่างวันนี้มีธุระไปนอกบ้าน ก็ไถลมานี่อีกแระ

ว่าแต่ฉันมาผิดบ้านรึปล่า นี่มานบล๊อก รึว่า วัด
มีทั้งพระ มีทั้งธรรมมะ มีทั้งตู้รับบริจาค

หวัดดี และบาย
บายกะก๋า
บายมาดาม
บายหมิงหมิงผิวโอเลี้ยง

แวะมาทักทายวันสีเขียวจร้า

ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่ทำนะก๊าบ



ป.ลิง ไม่เบื่อหรอกจร้าน้องก๋า แจกมาโลด...

วันนี้ธรรมะย้ายมาอยู่หน้าคอมพ์ละ เข้ามาสงบสติอารมณ์ก่อนค่ะ มะกี้ทะเลาะกะแมวหลังบ้าน

แวะมาทักทายกันก่อนทำงานตอนบ่ายจ้า อิอิ

คิดถึงหลานหมิงหมิงด้วยอ่ะ

ธรรมะมีอยู่ในทุกที่ค่ะ

-----------------------------
" สว่นป่ะป๊าเหมือนพระเอกหนังเรื่องอะไรน้า
ผมเพิ่งดูไปทางยูบีซีเมือ่ไม่นานนี่ล่ะครับ
พระเอกเป็นคนป่าอ่ะครับ หุหุหุ "

v
v
v

เอ่อ ขอบใจมากจ้ะก๋า สำหรับคำชม (รึเปล่า??)

หลายคนเค้าบอกว่า แดดดี้น้องส่องฟ้าเป็นผีลายแทงค่ะ

เมื่อวานในห้องเรียนคุยกันว่า ความแตกต่างระหว่าง Fact Reality และ Truth คืออะไร

จบคาบก็ยังไม่รู้ ฮิๆ

แต่หนูฟังแล้วไม่ชอบเล็กน้อยน่ะค่ะ เพราะเค้าเถียงๆ กัน แบบว่า ความคิดชั้นถูก อะไรแบบเนี้ย

ในส่วนตัวหนูคิดว่า สิ่งของอย่างหนึ่งมองได้หลายแง่มุมว่าถูกหรือผิด แต่ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียวค่ะ

อันนี้ถามนอกเรื่องนะคะ อิๆ พี่ก๋าเชื่อเรื่องเจ้ากรรมนายเวรรึป่าวคะ?

(เอ... เม้นท์ไม่ค่อยเกี่ยวกับเนื้อเรื่องเท่าไหร่แฮะ อิๆ เกี่ยวนิดนึงเรื่อง ธรรมะ คือ ความจริงและกันเนอะ)

คิดถึงพี่ก๋า คิดถึงหมิงหมิง คิดถึงหมื่นตา

แต่ฟี่หัวฟูมั่ก ๆ เลยค่ะช่วงนี้..งือ

เห็นแล้วชื่นใจ...รูปวันนี้สดใส น่าร๊ากสุดๆ....

อ่านแถกของนัทรึยางงง

แอร้ยยยย .. จี๋เอวหมิงหมิง .. แบบหมดทางสู้ ..

คริคริ .. น่าหนุกนะเนี่ยะ ..

กิกิกิ .. แต่หมิงหมิงอาจจะอยากจี๋คีนก็ได้นะ ..

พูดเรื่องธรรมมะ .... พี่จิ๊บถอยดีกว่า


เจียงใหม่ฝนตกก่อปี้ก๋า

บางกอกฝนตกแห็มเมาะ

อากาศเย้นสบายขนาด

แวะมา คาระแวะ หลวง(ตา)ก๋า






หมิงหมิง (ของแท้) ต้องมีน้ำลายหก ฉาม หยด






ผล...เกิดแต่เหตุ

(จริงๆค่ะ ร่วมกันหมั่นเร่งทำเหตุ ทำเกิด(ธรรม)ค่ะ) ^ ^

16...ถ้าให้เลือกมีแฟนได้...
A: ก็มีอยู่แล้วตอนนี้หลายอันด้วย(fan)น่ะ เนี่ยตั้งใจว่าจะเปลี่ยนไปใช้แอร์คอนแทนแล้ว..เมื่อยมือง่ะ

เข้าใจยางงงงง

ส่งทุกวันเลยดีครับ น้องก๋าเดย์ลิเวอร์รี่ 555+

หมิงหมิงอ้วนจำหมำน่ารักจิงๆหลาน

ดีจัง พักนี้ได้อ่านธรรมะดีๆจากคุณก๋าบ่อยเลย คุณก๋าทำบล๊อคเกี่ยวกับธรรมะแบบนี้ดีนะคะ มีทั้งปุจฉาและวิสัชชนา มีภาพวาดพร้อมอธิบายความให้อ่านแล้วเข้าใจง่ายดีค่ะ

ก็ทะเลาะได้กะแมวเนี่ยค่ะ ไม่กล้าทะเลาะกะคน กลัวโดนเตะ อิอิ

หลักใหญ่ใจความก็คือ ตามดูความทุกข์ มีเกิดแล้วก็มีดับ ก็แค่นั้น (แต่จริง ๆ มันไม่ใช่แค่นั้น มันเป็นเรื่องใหญ่ทุกที เวลาเกิด)src=https://www.bloggang.com/emo/emo23.gif>
src=https://www.bloggang.com/emo/emo23.gif>

"ทำอย่างไรมันจึงไม่กลับมาย้อนเราอีก" ได้ประโยชน์โดนใจทุกวันเลย

โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:31:08 น.

จะใส่ตัวยิ้ม ทำไมมันเป็นแบบนั้น

วันนี้ได้เห็นหน้าน้องหมิงหมิง...

หายเหงาแล้วค่า

ชอบเวลาหมิงหมิงหัวเราะจัง

...........................ง

...........โลกสดใส............

มาจวน หมิง หมิง ไปผ่อ ปูดำ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

น้องหมิงหมิง คุณก๋า และมาดามสบายดีหรือเปล่าคะ ไม่ได้เข้าบล๊อกเลยเกือบ 2 อาทิตย์ คิดถึงน้องหมิงหมิงจังเลยค่ะ และก็คิดถึงเรื่องราวดีๆ ที่คุณก๋านำมาฝากกันด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ก๋า

หายหน้าไปนานเลยค่ะ

ศุกร์นี้ฝึกงานเสร็จแล้วนะ

ขอบคุณข้อคิดดีดีครับ

ถ้าพิจารณาแบบเข้าใจง่ายๆ
ทุกอย่างล้วนเป็นธรรมะ
ขึ้นอยู่กับการคิดหรือเปล่าหนอ

กิกิกิ ..

ข้อดีหนึ่งในหลายๆข้อของการมีลูก ..

คือแกล้งมันแล้วมันแกล้งกลับไม่ได้ ..

กร๊ากกกกกกกกกก ..

พ่อก๋า แอนด์ คุณมาดามนี่ .. กิกิกิ ..

ธรรมะอยู่ในตัวเรา รอบตัวเรานี่เอง แต่เราไม่ค่อยได้ใช้ธรรมะมาช่วยกับการดำรงชีวิตเท่าไหร่นะคะ

น้องหมิงหมิงรูปกำลังหัวเราะชอบใจที่คุณแม่เล่นด้วย น่ารักมากๆเลยค่ะ ดูมีความสุขมากๆ

รูปหมิงหมิงเช้านี้ น่ารักมากเลยค่ะ

คงหัวเราะเอิ๊กอ้ากเสียงดังแน่ๆ

เห็นแล้ว สดชื่น

ขอบคุณพี่ก๋ามากนะคะ ที่ตอบคำถามเรื่องเจ้ากรรมนายเวร อิๆ

หนูกระจ่างมากขึ้น ตามที่พี่ก๋าตอบหนู เรื่องกรรม และ เวร ที่เกาะกินใจเรา

คือว่า (เอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาซะงั้น งิๆ) คือหนูไม่เข้าใจว่า ทำไมพี่สาวกับแม่หนูเค้าชอบทะเลาะกันอ่ะค่ะ

ทั้งสองคนก็พูดเหมือนกันว่า เค้าคงเป็นเจ้ากรรมนายเวรกัน

ตามความเห็นหนู แม่หนูก็ห่วงลูก ตามปกติวิสัยแม่ อาจบ่นนิดนึง ตามวัยที่เปลี่ยนไป

ส่วนพี่สาวหนู ตัวเองคือจุดศูนย์กลางของโลก คนอื่นไม่เคยผิด แถมปากไม่ดีอีก หนูเคยพูดกับมัน (ใช้มันเลยนะ อิๆ แต่ไม่ได้เกลียดนะ แค่อ่อนใจอ่ะค่ะ) ว่ามันเป็นแบบนี้ๆๆ นะ แต่ก็อย่างที่ทราบกันอ่ะค่ะ ว่าการเปลี่ยนคนๆ นึงมันไม่ง่ายเลย

สองคนนี้ไม่เคยคิดร้ายกัน แต่ทะเลาะกันได้ทุกวัน

หนูสงสารแม่หนู ได้แต่บอกให้หม่าม๊าทำใจให้สบายๆ แล้วก็ห่วงมันน้อยๆ ลงก็ได้ อิๆ เพราะก็แก่ๆ กันแล้ว หม่าม๊าก็ อืมๆ ทำได้สองวันก็บ่นใหม่เหมือนเดิม

เห็นแล้วไม่อยากมีลูกอย่างแรง

มาฟังธรรมครับ

พ่อชัชก็ชอบอ่านหนังสือของท่านพุทธาติเหมือนกันครับ
ชัชก็เอามาอ่านบ้าง แต่บางครั้งก็งงๆ
สงสัยความรู้ไม่พอ

แว๊บเข้ามาครั้งแล้วเมื่อตอนบ่าย
เห็นมีคำถามนึงน่าสนใจ
ดี.ก็รอเวลาให้พี่ตอบ
แว๊บบบมาใหม่

เด๋วตามไปที่บล็อกคุณนุ้ย
แหะ แหะ

อยากรู้ (แต่ไม่อยากเห็น)
เดี่ยวดีดีจะกลัว อิอิ

ซาบซึ้งจังเลยค่ะพี่ก๋า

หายไปนานเลย อิอิ

คอมเดี้ยงค่ะ

รูปและข้อมูลหายหมดเลย เศร้า

แวะมาส่งหมิงหมิงเข้านอนจ้า
มาให้น้าตะวัน good night kiss ก่อนนอนน๊า
ฝันดีนะจ๊ะ หมิงหมิง

วันนั้นกะใด้กินปู๋ผัดผงกรี่ ลำขนาด สงสัยท่าจะเพราะมันสด

"ไม่อร่อย" คำเดียวนี้...โลกทั้งใบเลยนะคะ


วันนี้สำหรับดี.
น่าจะออกแนวเป็นกระโถน แหะ แหะ

แบบว่าดี.อยู่ไกลใช่ไหม
แต่ระยะทางนี่...ไม่เกี่ยวเลย

มีแฟนของพี่ชายในกลุ่ม
ต้องไปทำงานกับพี่ดี.ที่เป็นกะเทย
ก็ตอนที่คบๆกัน
มันก็ไม่มีอะไร สนุกสนานไปตามเรื่อง
แต่พอมาทำงาน กลับกลายเป็นเรื่อง
เพราะแฟนของพี่ชาย พอมีปัญหาอะไร
เค้าก็ไปฟ้องพี่ชาย และเรื่องที่ไปฟ้องคือ
พี่ที่เป็นกะเทยพูดจาไม่ดีกับเค้า
(แต่ก็เรื่องงานล้วนๆเลย)

แล้วเรื่องก็ลอยมาตามลมถึงดีดี
พี่ชายก็โทรมาบ่นแทนแฟน
ประมาณว่าพี่ที่เป็นกะเทยไม่ไว้หน้าเค้าเลย
แฟนเค้าไปทำงานด้วย
ถึงแม้จะเป็นลูกน้อง แต่ต้องให้เกียจว่าเป็นแฟนเค้า

ในใจดี.นะ
พี่ชายไม่น่ายุ่งเลย
มันที่ทำงานของเค้า

แต่ดี.จะพูดว่าก็ไม่ได้ ได้แต่ฟัง
และพยายามพูดให้เข้าใจถึงธรรมชาติของพี่กะเทย
ดี.ก็ทำเท่าที่ทำได้
เพื่อไม่ให้บาดหมางกันมากกว่านี้


ดี.ก็นะ รับโทรศัพท์หลายตลบ
ไม่รับก็ไม่ได้ เดี๋ยวโกรธอีก
ไม่ฟังก็ไม่ได้ เพราะถ้าดี.ไม่ฟัง
เดี๋ยวก็ไปพูดกับคนอื่นแทน
ก็กลายเป็นเรื่องไปอีก


วันนี้พอไปดูกระจก
ก็เอ๊....
กระโถนทำไมสวย อิอิ

บางครั้งที่เกิดทุกข์
แต่ก็หาวิธีดับทุกข์ไม่ได้
ใจบอกอยากดับให้ได้
แต่ก็สับสนวุ่นวายในบางที
พยายามทำใจว่านี่คือทุกข์
อีกไม่นานก็จางหาย
อีกไม่นานสุขก็จะมา
แต่ก็ยากจังเนาะพี่ก๋า
ที่จะทำใจให้ทำตามสมองที่เราคิด

จุ๊บ จุ๊บ หมิงๆ ยามเย็นค่ะ
คนสวยขอบ่น...
เมื่อวานเน็ตเสีย คนสวยเซ็ง ฮิๆ

มาบอกก๋าว่าถ้าเป็นปัจจุบันลุงแอ๊ดคงขึ้นดอยเชียงดาวหรือมุดถ้ำเชียงดาวไม่ไหวแล้ว

ธ ร ร ม ะ ส วั ส ดี จ๊ ะ

ชอบทุกกรอบ แต่ชอบบทสรุปในกรอบ 7 มากที่สุด

ทุกอย่างล้วนเป็นธรรมชาติ
ธรรมชาติอยู่รอบตัวเรา
ธรรมชาติอยู่ในตัวเรา
ธรรมชาติอาจจะจับต้องไม่ได้ …..แต่ก็มีอยู่

เราเกิดมาจากธรรมชาติ
อยู่ในธรรมชาติ
และตายไปด้วยธรรมชาติ

ตถตา ….มันเป็นเช่นนั้นเอง จำได้ว่าท่านพุทธทาสพูดถึงคำนี้บ่อยๆจ๊ะ

รักษาสุขภาพ และทำงานอย่างมีความสุขนะจ๊ะ

อ่านแล้วเหมือนจะเข้าใจธรรมมะและสัจธรรมได้อีกนิดค่ะำี่พี่ก๋าฯ


แต่กว่าจะให้ถ่องแท้ คงอีกนาน

ว่างายสองหมิง

เอาเป็นว่าพี่ก๋าจะเชื่อล่ะกันนะ 5555


^
^
^

ไหว้ล่ะ


เชื่อดีดีเถ๊อะ


แหะ แหะ
แบบว่าพูดอะไรไม่ค่อยมีคนเชื่อ

เรื่องจริงแท้ๆ...ดีดีสวย เอิ๊กกกกกกกกก

หมิง หมิงก๊าบบบบบบบบบบบบบบบพี่จิ๊บนอนไม่หลับก๊าบบบบบบบบบบ

หุ้ยยยยยยยยยยยยยยจะบร้า กลับมาเป็นคนนอนเช้าอีกแว้ว ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

555+ มานั่งหัวเราะคุณดี
เอาน่าๆๆ พี่ก๋าไม่เชื่อ
เปิ้นคนหนึ่งละเชื่อ
คุณดี กับ เปิ้น สวย กรั่กๆ
ใครไม่เห็นความสวยของเรา เราเห็นความสวยของเรากันเองก็ได้คุณดี 555+

ฝันดีนะคะพี่ก๋า มาดาม ก๋าน้อย

ดี.ปิดคอมก่อนล่ะ
ดูหนังก่อนแว๊วววว

ไหน ๆ มีท่าหงายเงิบของหมิง หมิงอะป่าวท่านก๋า

จะเอาไปเรียนแบบ เผื่อนอนท่านี้แล้วจะได้นอนหลับสบาย

แฮะ แฮะ กลับมาแล้ว เดี๋ยวจะตามอ่านนะ เที่ยวนี้ไปสะหวัน นะเขตด้วย

ธรรมะ คือ ตัวเรา ตัวเราคือธรรมะ สาธุ ค่ะ

ขอบคุณพี่ก๋าที่ให้ข้อคิดดีๆ นะคะ ซึ้งจัง...

จริงๆ พี่ก็เคยเขียนในหมื่นตาแล้วนี่เนอะ แต่หนูลืมและไม่เอามาใช้เองอ่า..

เพราะงั้น ออกหนังสือเร็วๆ น๊า จะได้เอาไปให้พี่สาวอ่าน อิๆ

ถ้าให้เข้ามาในบล๊อคเดี๋ยวความลับแตก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

บ้านคุณกะก๋านี่มีอะไรที่ให้ธรรมะเเละข้อคิดที่ดีๆเสมอ
ขอบคุณมากค่ะ
ฝากจุปคุณหมิงๆด้วย เป็นขวัญใจของพี่น้องที่นี่ทุกคนค่ะ

มาแล้ว มาช้ายังดีกว่าไม่มาเน้อเจ้า

เรื่องรูปที่พ่อหมิงหมิงถ่ายเองทั้งหมดในบล้อคแทก ททท สวยมากค่ะ ชอบมากๆ ด้วย ที่แท้ลูกบ่าวมันน่าฮักเพราะมันเป็นลูกครึ่งเจียงฮายดู้ มาดามน่ารักมากค่ะ ฝากบอกด้วย

...พูดถึงเรือง หมื่นตา ธรรมมะ แล้วก็หลวงตามั่ง ต้องขอชมจากใจจริงนะคะ ว่าเอาอะไรแบบนี้มานำเสนอนี่ ชอบค่ะ คำสอนดีสุดๆ ภาพประกอบน่ารัก แถมยังมีแอบฮา กะหมื่นตาคนซื่อ นั่นแหละหนา จะดีจะชั่วก็อยู่ที่ตัวเราจริงๆ

ธรรมะคือคุณากร .......... ส่วนชอบสาธร
ดุจดวงประทีปชัชวาล ..........

ทำให้นึกถึงตอนมอปลายค่ะ ไม่อยากจะเซด เห็นแบบนี้ เป็นหนึ่งในทีมสวดทำนองสรภัญญะประจำโรงเรียนสามปีซ้อน hehehehe

สวัสดีเจ้าอ้ายก๋า

อ้ายสบายดีน่อเจ้า อิอิอิ ม่ได้มาเอิ้นหาหลายวัน
ธุระอิดมันนั๊กเทาะ ฮ่าๆๆๆ อิดเข้าครัวเจ้า
อิดจ๋นปอม่มีเวลาเข้าบล๊อก
หัวถึงหมอนก่อนอนละเจ้า......

ขอบคุณสำหรับข้อคิดธรรมะดีๆที่นำมาฝากกันเจ้า
ฝากจุ๊บๆๆน้องหมิงหมิงสุดหล่อโตยเน้อเจ้า

หมิงหมิงจ๋า...ขอรอยยิ้มสักนี๊ดดดดดดดด

แวะมาทักทายครับ..พี

วันนี้นอนไม่หลับ..
ทำโน่นทำนี่ไป..เฮ้อ..อยากนอน..

พี่ตื่นมาอัพBlog ยังครับเนี่ย..อิอิ
เชียงใหม่ท่าจะอากาศดีนะครับ..
ผมอยู่กทม.แล้วร้อนๆๆๆ

https://www.bloggang.com/data/trees/picture/1224140075.jpg

หวัดดีจ้า

แวะมาเยี่ยมจ้า
ช่วงนี้ก็คงจะเข้ามาบล๊อกบ้างหายบ้าง
เพราะมันยังมีอะไรให้ยุ่งๆ
วันไหนเหนื่อยก็ไม่ไหวจ่ะ อิอิ ชักจะเริ่มแก่

ไม่ได้เห้นรูปหมิง หมิง หลายวัน
คิดถึงท่ามองกับหยดน้ำลาย อิอิ
คงจะหิวมาก

นครวัดต้องรออีกหน่อยนะจ่ะ
พี่เที่ยวแบบทางโค้งก็เลยยังไม่ถึงนครวัด
บ้านเมืองเขมรยังต้องพัฒนาอีกมาก
ไปเที่ยวก็แบบใจเย็นๆ ขับรถประมาณ 40-50 อิอิ
แต่พี่ชอบนะไม่วุ้ยวาย สงบดี
อยากไปอีก แต่คงจะไม่เดิอนเมษาแน่

ขอให้น้องมีความสุขมากๆ นะจ่ะ

เอารูปมาฝาก อิอิ

เรื่องที่ 1 : แด่ธรรมะซึ่งไม่รู้จัก (ธรรมะ คือ อะไร?)

ปัญหาคือ : มีพระอาจารย์หลายท่านนำคำว่า “ธมฺม” (บาลี) และ “ธรฺม” (สันสกฤต) ที่แปลว่า “สิ่งซึ่งทรงตัวอยู่” มาสรุปว่า “กุศลธรรม-อกุศลธรรม-อัพยากฤตธรรม ก็เป็นธรรมะทั้งนั้น” ถ้าเราฟังพระสวดศพก็จะได้ยินคำว่า “กุสลาธมฺมา อกุสลาธมฺมา อพยากตาธมฺมา” หมายความว่า “ธรรมะฝ่ายดีก็เป็นธรรมะ ธรรมะฝ่ายชั่วก็เป็นธรรมะ และธรรมะฝ่ายที่ไม่มีดีไม่มีชั่วก็ล้วนเป็นธรรมะทั้งสิ้น ไม่มีสิ่งใดยกเว้น”

การวิเคราะห์ปัญหา : เมื่อถามว่า “ธรรมะ คือ อะไร?” คนที่ตอบคำถามนี้ส่วนใหญ่มัก “หลงทาง” และ “สับสน” เสียเองใน 4 ประเด็น คือ
(1) “ธรรมะ” เล็งถึง “สิ่งซึ่งทรงตัวอยู่” เป็นสภาวะที่ “ดำรงอยู่ได้เอง” แต่ผู้ตอบกลับชี้ไปที่ “สรรพสิ่งทั้งปวง” ที่ “อาศัยสิ่งอื่นดำรงอยู่” (กฎของปฏิจจสมุปบาท) แล้วก็ไปสรุปว่า “สรรพสิ่งทั้งปวง” ล้วนเป็นธรรมะทั้งสิ้น ไม่มีสิ่งใดยกเว้น
(2) “ธรรมะ” เล็งถึง “สิ่งซึ่งทรงตัวอยู่” เป็นสภาวะที่ “คงที่ไม่เปลี่ยนแปลง” แต่ผู้ตอบกลับชี้ไปที่ “สรรพสิ่งทั้งปวง” ที่ “ผันแปรเปลี่ยนแปลงไปอยู่ตลอดเวลา” (กฎของวัฏสงสาร) แล้วก็สรุปว่า “สรรพสิ่งทั้งปวง” ล้วนเป็นธรรมะทั้งสิ้น ไม่มีสิ่งใดยกเว้น
(3) “ธรรมะ” เล็งถึง “สิ่งซึ่งทรงตัวอยู่” เป็นสภาวะที่ “หยั่งรู้ไม่ได้ด้วยปัญญา” แต่ผู้ตอบกลับชี้ไปที่ “สรรพสิ่งทั้งปวง” ที่ “หยั่งรู้ได้ด้วยปัญญา” (กฎของไตรลักษณ์) แล้วก็สรุปว่า “สรรพสิ่งทั้งปวง” ล้วนเป็นธรรมะทั้งสิ้น ไม่มีสิ่งใดยกเว้น
(4) “ธรรมะ” เล็งถึง “สิ่งซึ่งทรงตัวอยู่” เป็นสภาวะของ “ปฐมเหตุ” ที่เรียกว่า “เราเป็นซึ่งเราเป็น” แต่ผู้ตอบกลับพยายามชี้ไปที่ “สรรพสิ่งทั้งปวง” ที่เป็นสภาวะของ “ปฐมผล” ที่เรียกว่า “ความเป็นเช่นนั้นเอง” (กฏของอิทัปปัจจยตา) ที่เกี่ยวเนื่องกันของเหตุและผล แล้วก็สรุปว่า “สรรพสิ่งทั้งปวง” ล้วนเป็นธรรมะทั้งสิ้น ไม่มีสิ่งใดยกเว้น

ความผิดพลาดเกิดจากผู้ตอบนำเอา “คำตอบ” ในมิติหนึ่ง (อเทวนิยม) มาตอบในอีกมิติหนึ่ง (เทวนิยม) โดยไม่ได้พิจารณา “มิติ” หรือ “บริบท” เพราะฉะนั้น “คำตอบ” นั้นจึงสร้างความสับสนให้แก่ประชาชน และถึงขั้นทำลายล้าง “รากฐาน” ของศาสนานั้น ๆ เลยทีเดียว เพราะความหมาย “ดั้งเดิม” ของ “ธรรมะ” เป็น “เทวนิยม” แต่ความหมาย “ใหม่” ของ “ธรรมะ” นั้นเป็น “อเทวนิยม” จึงไม่สามารถนำมาใช้ทดแทนกันได้ นั่นเอง

ต่อไปนี้ จะวิเคราะห์ความหมาย “ดั้งเดิม” ของ “ธรรมะ” (เทวนิยม) จากภาษาบาลีและภาษาสันสกฤต ซึ่งทั้ง 2 ภาษานั้นต่างก็ล้วนมาจาก “ภาษาพระเวท” ทั้งสิ้น

1. คำว่า “ธรรมะ” ตรงกับภาษาบาลี คือ “ธมฺม” ประกอบด้วยคำ 2 คำ คือ ธ + มฺม
1.1 “ธ” (dha) ถ้าใช้กับมนุษย์จะใช้แทนชื่อบุคคลชั้นสูง เช่น พระเจ้าแผ่นดิน ฯลฯ มีความหมายว่า ท่าน, เธอ
1.2 “มฺม” (mum) แปลว่า แม่, ให้กำเนิด, บ่อเกิด, ปลอมตัว, เงียบ ฯลฯ คำนี้เป็นรากของคำว่า “Mummy” กับ “Mother” ในแถบเอเชียจะให้ความสำคัญกับ “แม่” จะเรียก “ธมฺม” ว่า “พระแม่ทรงธรรม” หรือ “พระแม่องค์ธรรม” แต่ในแถบยุโรปนั้นจะให้ความสำคัญกับ “พ่อ” ก็จะเรียก “ธมฺม” ว่า “องค์พระบิดา” ฯลฯ โดยทั้ง 2 คำนั้นจะเรียกอย่างไรก็แล้วแต่มุมมองของแต่ละคน แต่ความหมายโดยรวมแล้วทุกฝ่ายยอมรับว่ากำลังเล็งถึง ผู้ให้กำเนิด, ผู้เป็นต้นเหตุ, ผู้สร้าง ฯลฯ นั่นเอง
เมื่อนำคำทั้ง 2 มาสมาสกันเข้าเป็น “ธมฺม” หมายถึง สภาวะที่เป็นเหตุ
ของผู้ทรงดำรงอยู่, สภาวะที่เป็นผู้สร้างของผู้ทรงดำรงอยู่ ฯลฯ โดย “ธมฺม” นั้นไม่ได้มุ่งเน้นที่ “ประชาธรรม” (หน้าที่ของประชาชน, หน้าที่ของบุตร) แต่มุ่งเน้นที่ “ราชธรรม” (หน้าที่ของพระราชา, หน้าที่ของผู้ให้กำเนิด) หมายความว่า “ธมฺม” นั้นไม่ได้เน้นที่ “มนุษยธรรม” (คุณความดีที่เสื่อมสูญของมนุษย์) แต่มุ่งเน้นที่ “อมตธรรม” (คุณความดีที่เป็นอมตะของผู้ทรงดำรงอยู่)

2. คำว่า “ธรรมะ” ตรงกับภาษาสันสกฤต คือ “ธรฺม” ประกอบด้วย 2 คำ คือ ธร + รฺม
2.1 “ธร” (dhara) แปลว่า ผู้ทรงไว้, ผู้ทรงดำรงอยู่, ผู้สร้าง ฯลฯ
2.2 “รฺม” (rum) แปลว่า ผิดธรรมดา, ไม่รู้จัก ฯลฯ คำนี้เป็นรากของคำว่า “รมฺม” กับ “รมฺย” แปลว่า น่าบันเทิงใจ, น่าสนุก, น่ารัก, น่าสบาย, น่าพึงใจ, น่ายินดี, งาม ฯลฯ
เมื่อนำคำทั้ง 2 มาสมาสกันเข้าเป็น “ธรฺม” หมายถึง ความสุขของผู้ทรงดำรงอยู่, ความรักของผู้ทรงดำรงอยู่, คุณงามความดีของผู้ทรงดำรงอยู่ ฯลฯ โดย “ธรฺม” ไม่ได้เน้นที่ “ทุ” (สอง, ปรุงแต่ง, ชั่ว, ยาก, มลทิน, มืด, ทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้) แต่เน้นที่ “สุ” (หนึ่ง, แท้, ดี, งาม, ง่าย, สะอาด, สว่าง, สงบ) หมายความว่า “ธรฺม” นั้นไม่ได้เน้นที่ “ทุกข์” (ทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้) แต่เน้นที่ “สุข” (คงที่ไม่เปลี่ยนแปลง) ในโลกนี้จึงมีแต่ “ทุกข์” เท่านั้นที่เกิดขึ้นและก็มีแต่ “ทุกข์” เท่านั้นที่ดับไป เพราะฉะนั้นจึงมีแต่ “สุข” เท่านั้นที่เป็นอมตะสุข
สรุป “ธรรมะ” (ดั้งเดิม) คือ พฤติธรรม หรือ สภาวธรรม ของ “สิ่งซึ่งทรงตัวอยู่” เป็นสภาวะ “คงที่ไม่เปลี่ยนแปลง” ซึ่ง “ไม่มีอยู่ในโลกนี้” จึง “ไม่มีใครรู้จัก” และไม่อาจหาคำพูดใดๆ มาพรรณนาคุณลักษณะที่สัมบูรณ์นั้นได้ แต่หากจำเป็นต้องพรรณนาก็ไม่ควรใช้คำว่า “อนิจจัง-ทุขัง-อนัตตา” แต่ควรใช้คำว่า “อมตะ-สุขัง-อัตตา” เพราะ “ธรรมะ” ไม่ใช่ภาวะของโลก ที่เป็น “อนิจจัง” (การดำรงอยู่ชั่วคราวของกรรมดี-กรรมชั่ว) “ทุขัง” (การทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ของกรรมดี-กรรมชั่ว) และ “อนัตตา” (การไม่ใช่ตัวตนของกรรมดี-กรรมชั่ว) แต่ “ธรรมะ” คือ สภาวะเหนือโลก ที่เป็น “อมตะ” (การดำรงอยู่ตลอดไปของคุณงามความดี) “สุขัง” (การคงที่ไม่เปลี่ยนแปลงของคุณงามความดี) และ “อัตตา” (การดำรงอยู่ได้เองของคุณงามความดี)

ส่วน “ธรรมะ” ตามความหมาย “ใหม่” นั้นเล็งถึง “กรรม” (ผลที่เป็นไปตามเหตุ) และ “ปฏิจจสมุปบาท” (สิ่งที่อาศัยกันเกิดขึ้น) ซึ่งเป็นแนวคิดของกลุ่ม “อเทวนิยม” โดยพิจารณาจากภาษาบาลีและภาษาสันสกฤต ต่อไปนี้ คือ ข้อพิสูจน์

1. คำว่า “กรรม” ตรงกับภาษาบาลี คือ “กมฺม” ประกอบด้วยคำ 2 คำ คือ ก + มฺม
1.1 “ก” (ka) มีความหมายว่า ริเริ่ม, แต่งขึ้น, ปรุงขึ้น, ทำขึ้น, สร้างขึ้น ฯลฯ
1.2 “มฺม” (mum) แปลว่า แม่, ให้กำเนิด, บ่อเกิด, ปลอมตัว, เงียบ ฯลฯ เป็นรากของคำว่า “Mummy” กับ “Mother” และถูกใช้ในความหมายอื่น เช่น ชอบ, ดี, ถูกต้อง ฯลฯ โดยพระโคตมะพุทธเจ้าได้นำคำว่า “มฺม” ไปสร้างคำใหม่ เรียกว่า “มรรคมีองค์ 8” เช่น
(1) ส+มฺม+ทิฏฐิ = สัมมาทิฏฐิ
ชาวพุทธจะแปลว่า “มีความเห็นในทางที่ถูกต้อง” หรือ “ความเห็นชอบ”
แต่นักเทวนิยมจะแปลว่า “มีความเห็นตามแนวทางของผู้ให้กำเนิด”
(2) ส+มฺม+สังกัปปะ = สัมมาสังกัปปะ
ชาวพุทธจะแปลว่า “มีความคิดในทางที่ถูกต้อง” หรือ “ความดำริชอบ”
แต่นักเทวนิยมจะแปลว่า “มีความคิดตามแนวทางของผู้ให้กำเนิด”
(3) ส+มฺม+วาจา = สัมมาวาจา
ชาวพุทธจะแปลว่า “มีการพูดในทางที่ถูกต้อง” หรือ “การพูดชอบ”
แต่นักเทวนิยมจะแปลว่า “มีการพูดตามแนวทางของผู้ให้กำเนิด”
(4) ส+มฺม+กัมมันตะ = สัมมากัมมันตะ
ชาวพุทธจะแปลว่า “มีการกระทำในทางที่ถูกต้อง” หรือ “กระทำชอบ”
แต่นักเทวนิยมจะแปลว่า “มีการกระทำตามแนวทางของผู้ให้กำเนิด”
(5) ส+มฺม+อาชีวะ = สัมมาอาชีวะ
ชาวพุทธจะแปลว่า “มีการเลี้ยงชีพในทางที่ถูกต้อง” หรือ “เลี้ยงชีพชอบ”
แต่นักเทวนิยมจะแปลว่า “มีการเลี้ยงชีพตามแนวทางของผู้ให้กำเนิด”
(6) ส+มฺม+วายามะ = สัมมาวายามะ
ชาวพุทธจะแปลว่า “มีความเพียรในทางที่ถูกต้อง” หรือ “ความเพียรชอบ”
แต่นักเทวนิยมจะแปลว่า “มีความเพียรตามแนวทางของผู้ให้กำเนิด”
(7) ส+มฺม+สติ = สัมมาสติ
ชาวพุทธจะแปลว่า “มีการระลึกในทางที่ถูกต้อง” หรือ “การระลึกชอบ”
แต่นักเทวนิยมจะแปลว่า “มีการระลึกตามแนวทางของผู้ให้กำเนิด”
(8) ส+มฺม+สมาธิ = สัมมาสมาธิ
ชาวพุทธจะแปลว่า “มีความตั้งใจมั่นในทางที่ถูกต้อง” หรือ “สมาธิชอบ”
แต่นักเทวนิยมจะแปลว่า “มีความตั้งใจมั่นตามแนวทางของผู้ให้กำเนิด”

เมื่อนำคำทั้ง 2 มาสมาสกันเข้าเป็น “กมฺม” หมายถึง การเกิดผลของผู้สร้าง, ผลที่เป็นไปตามเหตุ, การกระทำตามผู้ให้กำเนิด, การเคลื่อนไหวตามผู้ให้กำเนิด, การยืนยันตามผู้ให้กำเนิด, การรับรองตามผู้ให้กำเนิด ฯลฯ และถูกนำไปใช้ในความหมายอื่น เช่น บาป, โชคร้าย, ความเดือดร้อน โดย “กมฺม” นั้นไม่ได้เน้นที่ “ธรรมะ” (สภาวะของสิ่งที่เป็นเหตุ, คุณงามความดี “ดั้งเดิม” ที่ติดตัวมาพร้อมกับมนุษย์เกิด) แต่เน้นที่ “ธรรมชาติ” (สภาวะของสิ่งที่เป็นเหตุ-เป็นผล, กรรมดี-กรรมชั่วที่มนุษย์ทำขึ้น “ใหม่” ในโลกนี้) หมายความว่า “กมฺม” นั้นไม่ได้เน้นที่ “อสังขตะ” (สิ่งที่ไม่มีการปรุงแต่ง ดำรงอยู่ได้เอง เช่น ธรรมะ) แต่มุ่งเน้นที่ “สังขตะ” ( “กรรม” ที่ถูกปรุงแต่งด้วย “ธรรมะ” ฯลฯ) เช่น ถ้าหาก “ธรรมะ” ดำรงอยู่ “ใน” ธรรมชาติ “สภาวธรรม” นั้นจะถูกเรียกว่า “โลกธรรม” แต่หาก “ธรรมะ” ดำรงอยู่ “เหนือ” ธรรมชาติ “สภาวธรรม” นั้นก็จะถูกเรียกว่า “โลกุตรธรรม”

2. คำว่า “กรรม” ตรงกับภาษาสันสกฤต คือ “กรฺม” ประกอบด้วย 2 คำ คือ กร + รฺม
2.1 “กร” (dhara) มีความหมายว่า ผู้ริเริ่ม, ผู้แต่งขึ้น, ผู้ปรุงขึ้น, การกระทำ, การเคลื่อนไหว ฯลฯ
2.2 “รฺม” (rum) แปลว่า ผิดธรรมดา, ไม่รู้จัก ฯลฯ เป็นรากของคำว่า “รมฺม” กับ “รมฺย” แปลว่า น่าบันเทิงใจ, น่าสนุก, น่ารัก, น่าสบาย, น่าชม,น่าพึงใจ, น่ายินดี, งาม ฯลฯ
เมื่อนำคำทั้ง 2 มาสมาสกันเป็น “กรฺม” หมายถึง พฤติกรรมเฉพาะบุคคล, ความบันเทิงใจที่ถูกปรุงแต่งขึ้น, ความสุขที่ถูกปรุงแต่งขึ้น, ความสบาย
ที่ถูกปรุงแต่งขึ้น, ความสำราญที่ถูกปรุงแต่งขึ้น, ความงามที่ถูกปรุงแต่งขึ้น ฯลฯ โดย “กรฺม” นั้นไม่ได้เน้นที่ “สุธรรม” (ความบริสุทธิ์ ความเป็นหนึ่งของคุณงามความดี) แต่มุ่งเน้นที่ “ทุรกรรม” (การเกิดของกรรม-การดับของกรรม, สายเกิดของทุกข์-สายดับของทุกข์) หมายความว่า “กรฺม” นั้นไม่ได้เน้นที่ “อัตตา” (การดำรงอยู่ของคุณงามความดีตลอดไป ไม่มีการเสื่อมสูญ) แต่เน้นที่ “อนัตตา” (การปฏิเสธตัวตนที่จิตสร้างขึ้น) เพราะฉะนั้น จึงมีแต่ “พฤติจิต” เท่านั้นที่ “เกิด” และก็มีแต่ “พฤติจิต” เท่านั้นที่ “นิพพาน” (การดับรอบของจิต, อิสรภาพทางจิต)
ดังนั้น การอธิบายความหมายของคำว่า “นิพพาน” จึงไม่ควรใช้คำว่า “ทุ” หรือ “ทุกข์” (สอง, ปรุงแต่ง, ชั่ว, ยาก, มลทิน, มืด, ทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้) และก็ไม่ควรใช้คำว่า “สุ” หรือ “สุข” (หนึ่ง, แท้, ดี, งาม, ง่าย, สะอาด, สว่าง, สงบ) ด้วย
เพราะ “นิพพาน” ไม่ใช่สภาวะของจิตที่เป็น “ทุ” หรือ “ทุกข์” ของ “กรรม”
และ “นิพพาน” ก็ไม่ใช่สภาวะของจิตที่เป็น “สุ” หรือ “สุข” ของ “ธรรมะ” ด้วย
แต่ “นิพพาน” เป็นสภาวะของจิตที่ “ว่าง” คือ “ไม่ยึดมั่นถือมั่นในอะไรเลย” การเข้าถึง “นิพพาน” จึงไม่ใช่การดับ “จิต” แต่เป็นการดับ “ตัวตนซึ่งจิตสร้างขึ้น” เพราะตัวตนที่จิตสร้างขึ้นนั้นจะเกิด-ดับสืบต่อกันไปนับจำนวนไม่ได้ เป็นความพยายามขัดเกลาจิตให้ปราศจากการคิดปรุงแต่งด้วยอำนาจของกิเลสนั่นเอง
สรุป “ธรรมะ” (ใหม่) คือ พฤติกรรม หรือ สภาวะกรรม ของ “สรรพสิ่งทั้งปวง” โดยพระโคตมพุทธเจ้าได้ยึดเอา “หลักกรรม” และ “หลักปฏิจจสมุปบาท” นั้นมาเป็น “รากฐาน” ของศาสนาพุทธด้วย เพราะฉะนั้น “ธรรมะ” ในศาสนาพุทธจึงไม่ได้เล็งถึง “การเข้าถึงพฤติธรรมหรือการรู้แจ้งในสภาวธรรมของสิ่งซึ่งทรงตัวอยู่” แต่หมายถึง “การเข้าถึงพฤติกรรมหรือการปฏิบัติให้ถึงการตรัสรู้ของมนุษย์” คือ การรู้จักตนเองหรือการทำให้ตัวเองบริบูรณ์มากกว่าที่จะรู้จักหรือเข้าถึงพระเจ้า
แต่ในพจนานุกรมไทยจะตีความหมายของ “ธรรมะ” แบบกลาง ๆ โดยตัดคำว่า “ของสิ่งซึ่งทรงตัวอยู่” ซึ่งเป็น “พฤติธรรม” ของผู้ทรงดำรงอยู่ออกไป แต่กลับนำเอา “พฤติกรรม” ของมนุษย์เข้าไปไว้แทนที่
ดังนั้น “ธรรมะ” (แบบไทย ๆ ) จึงมีความหมายเพียงแค่ คำสั่งสอนทางศาสนา, การปฏิบัติตามคำสั่งสอนทางศาสนา, คุณความดี, ความชอบ, มรรคผลนิพพาน, ความรู้ของจริง, เหตุ, บุญกุศล, ข้อบังคับ, กฎหมาย, อารมณ์, สิ่งที่ใจคิด, ชาติภพ, สิ่งของ, สภาพที่ทรงไว้ รักษาไว้เป็นพื้น เป็นราก ฯลฯ
และยิ่งสับสนมากขึ้นเมื่อพระอาจารย์ทั้งหลายไปสรุปว่า กรรมดีก็เป็นธรรมะ กรรมชั่วก็เป็นธรรมะ และกรรมที่ไม่ดีไม่ชั่วก็เป็นธรรมะทั้งนั้น ไม่มีสิ่งใดยกเว้น แล้วอย่างนี้ เราจะไปสอนคนบาปคนชั่วให้กลับใจได้อย่างไร? เพราะคุณลักษณะที่นักบวชทั้งหลายกำลังสรุปอยู่นั้น มันเป็น “สภาวะกรรม” ไม่ใช่ “สภาวธรรม”
เราจะหวังพึ่งนักบวชเหล่านี้ได้อย่างไร เพราะนอกจากพวกเขาจะไม่เข้าใจความหมาย “ดั้งเดิม” ของ “ธรรมะ” (เทวนิยม) แล้ว พวกเขายังหลงผิดนำเอาคุณลักษณะ “กรรมดี-กรรมชั่ว-กรรมที่ไม่ดีไม่ชั่ว” ซึ่งเป็น “ไตรภาวะ” ของ “ปุถุชน” มาใช้อธิบายความหมาย “ใหม่” ของ “ธรรมะ” (อเทวนิยม) ซึ่งเป็น “เอกภาวะ” ของ “อริยชน” อีกด้วย เพราะฉะนั้น คำสั่งสอนของพระอาจารย์เหล่านี้ จึงนำความเสื่อมมาสู่ศาสนาพุทธ และนี่ก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ขับไล่ไสส่งชาวพุทธให้เตลิดออกไปนับถือศาสนาอื่น

ดีใจมากๆค่ะ ชอบหมื่นตา อ่านแล้วเข้าใจธรรมมากขึ้น