เจิมๆๆ
คนเหมือนน้ำเต็มแก้ว

ประมาณ..รู้หมดแล้ว
ไม่ยอมรับความรู้อะไรอีก
อันตรายอย่างที่สุดจริงๆค่ะ

ไม่อายที่จะเรียนรู้นะคะ
และเรียนกันได้ตลอดชีวิตเลยค่ะ

อายครูบ่รู้วิชา

อย่าอายที่จะถาม
เห็นด้วยๆค่ะ

ผมก็ไม่ค่อยจะรู้อะไรเท่าไหร่เหมือนกันครับ ^^"

เห็นหนังสือคาราเต้ (รูปสุดท้าย) คุณก๋าฝึกคาราเต้ด้วยเหรอครับ 0_0

รู้ทั้งที่ยังไม่รู้ นี่น่ากลัวจริง ๆ ครับ

วันนี้บิ๊กแมทซ์ แมนยูฯ - สเปอร์นะครับ

สวัสดียามเย็นครับ

มาอ่านข้อคิดดีๆ พร้อมภาพประกอบครับ
คุณก๋ามีหนังสือเยอะดีครับ เห็นมีพวก คาร์แรคเต้อร์
,ไดโนซอร์..ชอบเหมือนกันครับ

วันนี้ ตรงหลายอย่าง

การเรียนรู้ไม่มีรูปแบบที่ตายตัว
ไม่มีหรอกบทเรียนสำเร็จรูป
ผู้เรียนต้องมีความยืดหยุ่น
และพลิกแพลงความคิดไปตามเงื่อนไข
และสถานการณ์

สวัสดียามค่ำครับคุณก๋า

วันนี้มีภาพอุปกรณ์เก่าๆ แปลกตาให้ดู
ส่วนหนังสือคุณก๋าเยอะมากจริงๆ เลยครับ


“ความรู้ที่อันตรายที่สุด คือ การคิดว่าตนรู้
ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ หรือยังรู้ไม่จริง”
โดย กะว่าก๋า

ตรงนี้สำคัญมากครับ และอันตรายจริงๆ ครับ

เมื่อประมาณสัก 15 ปีก่อน มีลัทธิจิตวิญญาณ ชื่อโอมชินริเกียว ของญี่ปุ่น
ก่อเหตุสะเทือนขวัญใช้แก๊สพิษทำร้ายคนในรถไฟฟ้าในโตเกียว
คุณก๋าก็น่าจะจำได้

ผมคิดว่า มันเป็นเรื่องเดียวกับที่คุณก๋าเขียนไว้ได้เลยครับ

เจ้าลัทธิโอมชินริเกียวนั่นเป็นพวกมิจฉาทิฏฐิ
ยิ่งมีสาวกผู้หลงผิดตามมากขึ้นเท่าไหร่ ยิ่งอันตรายมากขึ้นเท่านั้นครับ

ผมเองได้อ่านบล็อคคุณก๋า ก็ถือว่า ได้ทบทวนความคิดตัวเองเหมือนกัน
หลายเรื่อง หลายแง่มุมความคิดของคุณก๋า ให้ประโยชน์มากนะครับ

28
ไม่รู้
ให้ถาม

ข้อนี้ ที่เยอรมันมีคำพังเพยนะคะว่า คนที่ไม่ถามคือคนที่จะต้องอยู่กับความไม่รู้ต่อไป ....
เห็นด้วยทุกข้อเลยค่ะ ว่าแต่...ภาพท้ายๆนั่น ภาพจากร้านหนังสือ หรือว่า หิ้งหนังสือของคุณก๋า คะนั่น ฮ่าๆๆๆๆๆ

การเรียนรู้ไม่มีรูปแบบตายตัวจริงๆครับ
และเรียนรู้จากการไม่รู้นี่สำคัญตาม dunning-kruger effect ไม่มีอะไรน่าห่วงเท่าการไม่รู้ว่าตัวเองไม่รู้
เอาจริงๆ ผมแทบไม่ได้อ่านหนังสือหมวดการพัฒนาตนเองเลย
โดยเฉพาะพวกชื่อเรื่องแนว --> เลิกเป็นคนดีแล้วจะมีความสุข วิธีอยู่ร่วมกับคนเห้ ฯลฯ อะไรพวกนี้
น่าจะเหมาะกับคนเข้าข้างตัวเองจนอยู่ในสังคมแบบไม่มีความสุขมากกว่า

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"ความรู้ที่อันตรายที่สุด
คือการคิดว่าตนรู้
ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ หรือยังรู้ไม่จริง"

ชอบข้อความนี้ จ้ะ เห็นจริงอย่างยิ่ง เพราะนอกจากทำร้าย
ตนเองแล้ว อาจทำร้ายผู้อื่นเพราะความไม่รู้ของตนเองด้วย

เมื่อไม่รู้เรื่องใด อย่าอาย ต้องกล้าถาม และศึกษาค้นคว้า
ในสิ่งที่ไม่รู้ เพื่อให้รู้อย่างกระจ่าง

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

ทักทายยามหัวค่ำค่ะ
“คิดเท่าไหร่ก็ไม่รู้
หยุดคิดจึงรู้
แต่ก็ต้องอาศัยคิด”

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ภาพแรกสื่ออะไรนะคุณก่า
ไม่มีใครถามสักราย แต่ภาพอื่นๆ
ก็พอดูมีศิลปะอยู่ในคัวเองนะ

มาส่งกำลังใจไว้ก่อนครับ

การเรียนรู้มันไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ ครับ วิธีการเรียนรู้มันก็มีหลากหลายวิธี ไม่รู้ก็คือไม่รู้ ผมเจอนะ ไม่รู้แล้วไม่ถามเพราะเกรงใจ หรือกลัวคนอื่นมองว่าทำไมไม่รู้ ทั้งที่จริงๆ แล้ว ถ้าถาม อาจกลายเป็นคนโง่แค่ 5 นาที แต่ถ้าไม่ถามจะกลายเป็นคนโง่ตลอดชีวิตครับ

เห็นเม้นต์คุณชีริว
พวกแนวเลิกเป็นคนดีแล้วจะมีความสุข วิธีอยู่ร่วมกับคนเฮีย พวกนี้อ่านแล้วเราจะทราบว่าควรทำตัวอย่างไรครับ อาจจะมองว่าเข้าข้างตัวเองก็ได้ แต่คนที่ไม่คิดว่าตัวเองเฮีย ควรได้อ่านนะ จะได้รู้ทันและรับมือพวกคนเฮียได้มากขึ้น

แต่จะว่าไปการที่ผมคิดได้ถึงขนาดนี้ก็แสดงว่าผมนี่ก็เฮียมากเหมือนกัน

สวัสดีคีะ น้องก๋า

มาอ่านข้อคิดดีๆ
"
อย่าอายที่จะถามเมื่อไม่รู้
แต่จงอายที่ไม่รู้เพราะไม่กล้าถาม"

คิดว่าตัวเองรู้

แต่ที่จริงยังไม่รู้ อันตลายจริงๆค่ะ

เขาเรียกว่า โง่แล้วอวดฉลาด ซึ่งมีเยอะนะนะ คนแบบนี้