จากการได้รับแรงกระตุ้นบางอย่างทำให้ได้ฟังเพลงหนึ่งในบันทึกการแสดงสด ”เปลี่ยนฉาก” life in different angles ของคุณ ประภาส ชลศรานนท์ แต่ที่ประทับใจมากที่สุด น่าจะเป็นเพลงที่ชื่อว่า “อิฐก้อนหนึ่ง” ที่ร้องโดย บี พีระพัฒน์  ฟังเพลงนี้แล้วได้แรงบันดาลใจ ได้อารมณ์หลากหลายมาก ทั้งฮึกเหิม  เด็ดเดี่ยว  กล้าหาญ  อยากทำสิ่งดี ๆ ให้กับชีวิต  เหมาะกับสถานการณ์ในช่วงนี้ที่บ้านเมืองเรากำลังตกอยู่ในวิกฤติการเมือง  น่าจะนำเพลงนี้ไปเปิดตามสื่อต่าง ๆ ให้ทุกคนทุกฝ่ายได้ยินได้ฟังกัน อยากให้คนไทยได้ฟังเพลงนี้ หลาย ๆ รอบ ฟังแล้วคิดตามไปด้วย  ฟังแล้วคิดว่าจะทำดีอะไรให้กับชีวิตตัวเอง ให้กับผู้อื่น ให้กับประเทศชาติบ้าง และต่อไปนี้คือเนื้อเพลง “อิฐก้อนหนึ่ง”  

ให้ลมมันแรงร้อนพียงใด... ให้มีฝนมากมาย แดดเกรียมเผาแทบตาย... อย่าไปยอมแพ้

อย่ายอมให้ลมพัดเราไป... อย่ายอมเพราะความง่าย หยัดยืนสู้ด้วยใจ... ด้วยใจที่รวมกัน

อิฐก้อนหนึ่งซึ่งถูกวางอย่างเดียวดาย มีความหมายแค่เพียงดินที่คนปั้น

ซ่อนความงาม...ซ่อนความจริง...และความฝัน อิฐก้อนนั้นคงรอวันเพื่อมีค่า

อิฐหมื่นแสนที่ถูกวางอย่างสร้างสรรค์ อัศจรรย์จึงบันดาลขึ้นตรงหน้า

ก่อกำแพง...สร้างบ้านเรือน...ตึกระฟ้า แดดลมฝนจะพัดพาไม่มีหวั่น

อิฐก้อนนั้น...ช่วยป้องกันไม่หวั่นเลย อิฐก้อนนั้น...ช่วยป้องกัน ไม่หวั่นเลย

อิฐก้อนไหน...จะถูกวางไว้อย่างเดิม อิฐก้อนไหน...จะถูกวางไว้สร้างเมือง

 ผู้แต่งเพลงนี้กล่าวไว้ว่า ความหมายของเพลงนี้  เรื่องแรกคือต้องการปลุกใจให้คนอย่ากลัวอุปสรรค อย่ายอมให้กับความมักง่าย และเรื่องที่สอง คือเรื่องของอิฐสองประเภท คืออิฐที่ถูกวางทิ้งกับอิฐที่ถูกนำมาเรียงตัวสร้างบ้าน สร้างสิ่งมหัศจรรย์ของโลก แต่ทั้งสองเรื่องกลับโยงผูกกันอย่างสนิท

หวังว่าปัญญาชนทุกคนที่ฟังเพลงนี้ ถ้าไม่เข้าข้างตัวเองเกินไป ทุกคนก็ต้องคิด ทั้งเรื่องคุณภาพของตัวเอง กับเรื่องการต่อสู้กับความมักง่ายของตัวเองและผู้คน  ฟังเพลงนี้แล้วก็คิด เราเรียนอะไรมา จะทำอาชีพอะไรก็ตามทุกคนมีส่วนสร้างบ้านสร้างเมือง ทุกคนเป็นอิฐ เราอยากเป็นอิฐก้อนไหน คำว่าบ้านเมืองมันมีความหมายมากกว่าแค่ตึกรามบ้านช่อง นักวิทยาศาสตร์ก็ต้องสร้างเมืองด้วยการทดลองที่มีประสิทธิภาพ ถูกต้อง และซื่อสัตย์   ผู้พิพากษาก็ต้องสร้างเมืองด้วยตาชั่งของตัวเอง คนเป็นครูก็ต้องสร้างเมืองด้วยชอล์กของตัวเอง อันที่จริงเราต้องพูดถึงขนาดว่า ใครกวาดถนนก็จงสร้างเมืองด้วยไม้กวาดของตัวเอง หวังว่าฟังเพลงนี้แล้วจะทำให้เริ่มหันมามองตัวเองในแง่ของอิฐก้อนหนึ่งมากขึ้น  หันมาถามตัวเองมากขึ้น ความรู้สึกเก่าๆ ที่อาจหลงลืมไป ลืมเรื่องจรรยาบรรณ เรื่องสำนึกในอาชีพ ฯลฯ

(คัดมาจากบทความหนึ่งที่น่าสนใจ)