**เนื้อหาในนี้คงไม่สามารถใช้อ้างอิงอะไรได้นะคะ เพราะเขียนจากฟีล ค่อนข้างกาวค่ะ **

------------------------------------------------------------

ดวงใจในจันทรา

(นิยายวาย ช-ช)

::

ผู้แต่ง เลี่ยงหลิน (นิยายไทย)

สำนักพิมพ์ everY

::

คุณชายน้อยขี้ยั่วกับจอมยุทธ์ใหญ่เจ้าอารมณ์

::

ปีที่แล้วอ่านวายเยอะเลยค่ะ แฮ่ก ๆ

::

ดวงใจในจันทรา นิยายจีนโดยนักเขียนไทยค่ะ รู้สึกว่าจะเป็นเรื่องแยกจากเรื่อง 'ดวงใจไร้กาล' สายปกติชายหญิง (ซึ่งซื้อมาแล้วนอนรออย่างสงบ บ่งบอกรสนิยมมาก ถถถถ) เรื่องดวงใจในจันทรานี้เป็นเรื่องของคุณชายน้อยลูกหลานผู้ปกครองเมือง ผู้ตัวบาง ร่างบาง บอบบาง เอวบาง มือบาง จะอะไรบางขนาดนั้นคะ  5555555555 กับจอมยุทธ์สายโหดร่างหนา มือหนา ตัวหนา เอวหนา นี่ก็จะหนาเป็นต้นตะเคียนหรือคะ (อันนี้นอกเรื่องนิดหนึ่งค่ะ เวลาอ่านนิยายวายจากคนไทย ส่วนใหญ่จะใช้คุณศัพท์แยกฝ่ายรุกและรักแบบนี้เยอะมาก คือ เยอะไป๊ คล้าย ๆ ตอนเมาแฟนฟิคชันสมัยก่อน ฮา) เรื่องนี้น่าสนใจตรงนี้ 'รา่งบาง' ของเรามีเมีย ใช่ค่ะ อ่านไม่ผิด ฝ่ายรับอ้อนแอ้นตัวบาง(พอเถอะ)นั่นล่ะค่ะเป็นฝ่ายมีภรรยา เริ่มจากคู่หมั้นก่อน อัยยะ เริ่มรู้สึกว่าน่าสนใจนะ แม้ฮีจะสวยกว่าคู่หมั้นแค่ไหน แต่ก็พยายามประกาศความแมนว่าอยากมีภรรยานะ! 

ส่วนจอมยุทธ์ใหญ่ของเราเป็นพี่ชายคนโตของสาวเจ้านางนั้นค่ะ โถ ในสายตาของพี่ชายคนโตคนนี้กลับรู้สึกว่าไม่สามารถวางอนาคตของน้องสาวสุดรักสุดหวงไว้ที่ไอ้หนุ่มเอวบางคนนี้ได้เล้ย พี่ใหญ่เลยทำไงคะ ยัดเยียดความเป็นผัxให้ซะเลยไง ถถถถถถถถถถถถ

ไม่ใช่ค่ะ คนเขียนเค้าแต่งให้มีชั้นเชิงกว่านั้น 

เรื่องนี้หวานจริงค่ะ ทั้งที่จริงอุปสรรคและความคิดของตัวเอกทั้งสองคนมันขมนะ ทั้งสองคนไม่เคยเปิดเผยความรู้สึกแท้จริงของตัวเองว่ารักกัน โดยเฉพาะเจ้าจิ้งจอกน้อยร่างบางของพี่ใหญ่ ฮีมีทั้งคู่หมั้นเป็นตัวเป็นตน เป็นทั้งผู้สืบทอดตระกูล รักก็ส่วนรักได้แต่กลืนไว้ในอก แต่กลางคืนทำไงคะ รอพี่ใหญ่บนเตียงจ้า ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ

ทำไมเขียนไปชักออกทะเล - -* ไม่ใช่หรอกค่ะ พี่ใหญ่รุกขนาดนั้นใครจะทนได้  เห็นว่าจิ้งจอกน้อยยังสับสนหัวใจ พี่ใหญ่เลยชี้ทางสว่างตั้งแต่เด็กยังไม่บรรลุนิติภาวะ โถ พี่ใหญ่แนะแนวเด็ก ช่างใจกว้างจริม ๆ ค่ะ ถถถถถถถถถถถ

บทบรรยายในเรื่องอย่างว่า มีค่ะ พอสมควร จัดว่าไม่น่าเกลียดสำหรับผู้โชกโชน(?) เน้นที่อารมณ์ความรู้สึก (แต่บางอย่างก็ค่อนข้างเยิ่นเย้อไปนิดนะคะ น่าจะเป็นเพราะการใช้คำคุณศัพท์ในทุกบรรทัด ทั้งร่างบาง ร่างหนา มือใหญ่อะไรเทือกนี้ก็ส่วนหนึ่ง คำพรรณาจำนวน ส่วนขยายซ้อนส่วนขยาย เลยรู้สึกเมาค่ะ) คนเขียนใส่ให้พี่ใหญ่ทำอะไรค่อนข้างเอาแต่ใจเลยค่ะ รังแกน้องได้ตลอด ๆ เหมือนพร้อมจะลวนลามน้องกับพี่ใหญ่ตลอดเวลา ฮา บางทีก็โมโหไม่มีเหตุผล บางทีก็พูดร้าย ๆ ทำไปทำไม? สะใจก็สะใจแต่บางทีก็ไม่มีเหตุผลเท่าไรนาจา หักคะแนนพี่ใหญ่ 3 แต้ม ปฏิบัติ!

เรื่องนี้อ่านรอบแรกไปแล้วฟินนะคะ แต่พออ่านรอบ 2 รอบ 3 ความฟินชักจางไป ฟินที่ได้ลวนลามจิ้งจอกน้อยกับพี่ใหญ่ มีจุดขัดใจบ้างอะไรบ้างก็ตอนที่กั๊กไม่ยอมพูดกันนี่ล่ะ ฝ่ายหนึ่งก็คิดว่าแค่ใส่ ๆ ไป อีกฝ่ายก็คิดว่าแค่รับ  ๆ ไป มีจุดเปลี่ยนหลังจากที่จิ้งจอกน้อยโตค่ะ รับตำแหน่งเจ้าเมือง อา รู้สึกได้เลยว่าเป็นผู้ใหญ่ขึ้น สุขุมขึ้น มีความรับผิดชอบขึ้น แต่ยังยอมให้พี่ใหญ่กดเหมือนเดิม เอ๊ะ ยังไง? เราชอบการเติบโตของตัวละครตัวนี้นะคะ เหมือนได้เห็นตั้งแต่เขาเตาะแตะจนสามารถวิ่งได้ รู้สึกเรียลขึ้น(แม้จะยังร่างบางอยู่ ฮา) จับต้องได้ เป็นคนมากขึ้น ไม่ใช่แคกระเบื้องที่ต้องประคับประคอง มีเจ็บเป็น โดนทำลอบฆ่าเป็น (ทำไมสะใจ??) ฉากหนึ่งที่พีคคือตอนโดนโจรจับตัวไปแล้วโดนกรีดหน้าค่ะ ตรงนี้เหมือนเป็นสัญลักษณ์ เมื่อความสวยงามถูกทำลาย ที่เหลืออยู่คือความเข้มแข็งจากภายใน ตรงนี้ถือเป็นจุดเปลี่ยนของเรื่อง หลังจากนี้จิ้งจอกน้อยจะไม่ใช่เด็กอ่อนบางน่าถนอมเหมือนเดิมแล้วนะ ความคิดความอ่านของฮีหลังจากนั้นเลยโตขึ้นเลยค่ะ ที่ชัดเจนคือกล้ายอมรับตัวเองมากขึ้น อ่านมาถึงส่วนนี้เลยรู้สึกเรียลขึ้น อาจเป็นเพราะทั้งเรื่องขาดความหนักแน่นของฮี พอจู่ ๆ มีขึ้นมาเลยทำให้เราชอบได้ค่ะ  

วลีเด็ดของพี่ใหญ่ ถ้าดูแลตัวเองไม่ได้ ก็ให้ข้าดูแลเอง! ช่าง S แท้ คิดว่าบ่งบอกความเป็นตัวฮีได้สุด ๆ แล้วค่ะ 

สรุปว่ากรี๊ดได้ค่ะ ฟินได้ กรุบกริบ ถ้าอ่านเอาฟินเอาฟีล พี่ใหญ่หล่อ จิ้งจอกน้อยก็ยั่วเพราะความไร้เดียงสา แค่ท่อนขาเล็ก ๆ ขาเล็ก ๆ แขนเล็ก ๆ ก็สั่นสะเทือนจอมยุทธ์ผู้ยิ่งใหญ่ได้! (พี่ใหญ่โชตะค่อนก็บอกค่ะ!) แต่พอจบรอบสองแล้วรู้สึกสนใจส่วนปลีกย่อยขึ้นมา เช่น น้องรองและน้องสี่ของพี่ใหญ่ โดยเฉพาะบทที่ชอบหยอกเจ้าจิ้งจอกให้พี่ใหญ่โมโหเล่น เอ๊ะ ชั้นว่าสองคนนี้น่าจะซัมธิงแนววาย ๆ เรดาห์มันกระดิกริก ๆ นะ 555555555555555555

.