Since Jan 15, 2009
<<
พฤษภาคม 2552
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
5 พฤษภาคม 2552

ม่านประเพณี ( 2506 )

The Love Eterne (1963)



ภาพจาก history.pifan.com


การชมภาพยนตร์ในสมัยก่อน ผู้ชมมักจะมีอารมณ์ร่วมกับบทบาทของนักแสดงในขณะนั้นด้วย เช่น เมื่อมีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยนางเอก ผู้ชมก็จะปรบมือทันที หรือนักแสดงนำในเรื่องโศกเศร้า เสียใจ ผู้ชมก็มักจะมีอารมณ์คล้อยตามไปด้วย เช่นเดียวกับภาพยนตร์เรื่องม่านประเพณีนั้น สามารถทำให้ผู้ชมชาวเอเซียจำนวนมากหลายคนน้ำตาไหลนองโรงหนังมาแล้วตั้งแต่ในยุคนั้น

นิยายเรื่องม่านประเพณี The Love Eterne หรือบางเวอร์ชันใช้คำว่า Butterfly Lovers ถูกสร้างขึ้นมาหลายรุ่น หลายสมัย มีตั้งแต่งิ้ว ละครเวที การแสดงอุปรากรต่างๆ รวมทั้งสร้างเป็นภาพยนตร์อีกหลายๆ ครั้ง ในที่นี้ผมจะกล่าวถึงเวอร์ชันที่สร้างโดย ชอว์ บราเดอร์ ร่วมกับผู้กำกับหลี่ฮั่นเสียง (ผู้กำกับที่มีชื่อเสียงมากๆ มีชีวิตอยู่ในช่วง พ.ศ.2469-2539) นำแสดงโดย เล่อตี้ หลินปอ ถือเป็นหนังทำเงินในเอเซียมากที่สุดในยุคนั้นเลยทีเดียว โดยเฉพาะที่ไต้หวันฉาย 186 วัน ทะลุ 8 ล้านเหรียญ มีผู้ชมมากกว่า 700,000 คน เรียกได้ว่าคนในไต้หวันกว่าร้อยละ 90 ได้ชมหนังเรื่องนี้ กล่าวกันว่า มีคุณป้าท่านหนึ่งชื่นชอบภาพยนตร์เรื่องนี้มากๆ ถึงขนาดที่ว่า ดูหนังเรื่องนี้ซ้ำๆ กันกว่า 120 รอบ (สมัยนั้นยังไม่มี DVD/VCD หรือเครื่องเล่นวิดีโอ)

ม่านประเพณีเวอร์ชันนี้ถือเป็นภาพยนตร์ที่ดำเนินเรื่องด้วยเพลงเป็นส่วนใหญ่ โดยใช้เพลงประเภทหวางเหม่ยเตี้ยว (ชาติตะวันตกมักเรียกกันว่า Yellow Plum Opera) ถือเป็นแนวเพลงที่มีอิทธพลมาจากงิ้วในมณฑลอันฮุย ประเทศจีน คำว่า หวางเหม่ยเตี้ยว หมายถึง การขับร้องประเภทหนึ่งที่อาศัยความคล้องจองของถ้อยคำต่างๆ โดยใช้ภาษาจีนกลางมาเรียงร้อยกันเป็นเพลง ซึ่งน้ำเสียงของนักร้องมักไม่ใช้เสียงสูงมากถึงระดับงิ้วที่พวกเราเคยได้ยินกัน ซึ่งหากเทียบเคียงกับบ้านเราแล้วก็น่าจะเทียบได้กับลำตัดหรือเพลงอีแซวประมาณนี้ ซึ่งส่วนใหญ่เพลงแนวหวางเหม่ยเตี้ยวมักใช้แต่ภาษาจีนกลางเพื่อเล่นคำเป็นหลัก เนื่องจากคนจีนส่วนใหญ่มักจะเข้าใจภาษาจีนกลาง (แมนดาริน) กันทั่วโลกอยู่แล้ว ทั้งนี้เพลงหวางเหม่ยเตี้ยวใช้เครื่องดนตรีจีนพื้นเมืองร่วมกับเครื่องดนตรีสากลบรรเลงโดยที่เน้นที่เครื่องสายเป็นหลัก ตัวอย่างภาพยนตร์ที่ใช้เพลงหวางเหม่ยเตี้ยว ได้แก่ จอมใจจักรพรรดิ์ หวังเจาจิน ฯลฯ




เล่อ ตี้ ( Betty Loh Ti )
รูปภาพจาก //topicstock.pantip.com
นักแสดงนำเรื่องนี้ชีวิตจริงเธอเป็นผู้หญิงทั้งคู่ เริ่มจาก เล่อตี้ ในเรื่องนี้แสดงเป็น จุ๊หยิงไถ นางเอกในเรื่องซึ่งปลอมตัวเป็นเด็กผู้ชาย ตัวเธอเกิดเมื่อวันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ.2480 (1937) ที่เซี่ยงไฮ้ มีพี่น้อง 6 คน เธอเป็นคนสุดท้อง พี่น้องและเพื่อนฝูงจึงมักเรียกเธอว่า "น้องหก" เธอนั้นถือเป็นสาวจีนที่สวยมากในยุค '60 ด้วยรูปร่างและหน้าตาที่สวยงาม ประกอบกับการแสดงที่ทำให้ผู้คนในสมัยนั้นคิดว่าตัวเธอคือจุ๊หยิงไถจริงๆ ทำให้เธอได้รับรางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมในภาพยนตร์เรื่องนี้ เธอเข้าวงการแสดงเมื่ออายุ 16 ปี สมรสเมื่อปี พ.ศ.2505 มีบุตร 1 คน ชื่อ "หนิงๆ" เมื่อ พ.ศ.2510 เธอก็หย่ากับสามี หลังจากนั้นด้วยความเครียดในปัญหาชีวิตของเธอ ประกอบกับการพักผ่อนไม่เพียงพอ เธอจึงจากโลกนี้ไปทั้งๆ ที่อายุเพียง 31 ปี เมื่อวันที่ 27 ธ.ค.2511 (1968) เพราะกินยานอนหลับเกินขนาด




หลินปอ ( Ivy Ling Po )
รูปภาพจาก www.thaifilm.com
นักแสดงหญิงอีกท่านหนึ่งที่แสดงเป็นพระเอกคือ หลินปอ เกิดเมื่อ พ.ศ.2482 ปัจจุบันยังมีชีวิตอยู่ ในเรื่องแสดงเป็น เหลียงซานป๋อ ซึ่งภาพยนตร์เรื่องนี้ถือเป็นการวางนักแสดงได้แปลกแต่ได้ผลตอบรับดีเยี่ยม เนื่องจาก จุ๊หยิงไถ (เล่อตี้) ในเรื่องต้องปลอมเป็นเด็กผู้ชาย ในขณะที่หลินปอนั้น ในเรื่องต้องแสดงเป็น เหลียงซานป๋อ ซึ่งเป็นผู้ชาย จึงทำให้ปีนั้นไม่สามารถมอบรางวัลนักแสดงฝ่ายหญิงให้แก่หลินปอได้ เนื่องจากได้มอบให้แก่เล่อตี้แล้ว จึงมอบเป็นรางวัลดารายอดเยี่ยมด้านศิลปะการแสดงให้แทน หลินปอเองก็ถือว่าเป็นนักแสดงสารพัดประโยชน์ เธอสามารถแสดงเป็นนางเอกที่สวยสง่างามได้หลายต่อหลายเรื่อง ในขณะที่อีกหลายๆ เรื่องเธอแสดงเป็นพระเอกรูปหล่อได้เช่นกัน ปัจจุบันยังคงมีคนเรียกขานเธอว่า "เฮียเหลียง" สืบเนื่องมาจากภาพยนตร์เรื่องนี้นั่นเอง



ภาพจาก www.deltamac.com.tw

ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับรางวัลมากมายจากหลายสถาบัน อีกทั้งเพลงประกอบเรื่องม่านประเพณีเวอร์ชันนี้ มีผู้นำไปร้องกันมากมาย หนึ่งในนั้นก็คือ "เติ้ง ลี่ จวิน" ขณะนั้นเธอมีอายุเพียง 10 ขวบ ได้นำเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่องนี้ ไปประกวดขับร้องนักร้องยุวชนที่ไต้หวัน และได้รับรางวัลขนะเลิศที่นั่น (เธอเกิด 29 มกราคม 2496 เสียชีวิตเมื่อ 8 พฤษภาคม 2538)


เรื่องย่อ
ประเทศจีนในสมัยโบราณ เด็กผู้หญิงมักจะถูกฝึกการบัานการเรือนอยู่เพียงภายในบ้านหรือในหมู่บ้านเท่านั้น ไม่ยอมให้เรียนหนังสือเฉกเช่นเดียวกับเด็กผู้ชายสักเท่าไร ดังนั้น จุ๊หยิงไถ สาวน้อยที่มีฐานะทางบ้านพอสมควร จึงปลอมตัวเป็นเด็กผู้ชายเพื่อไปเรียนหนังสือที่หางโจว และได้พบกับหนุ่มน้อยนามว่า เหลียงซานป๋อ ต่างก็ถูกชะตากัน สนิทสนมกันอย่างมาก โดยทางซานป๋อไม่ทราบเลยว่าหยิงไถคือผู้หญิงปลอมตัวมา จนวันหนึ่งหยิงไถได้รับจดหมายให้กลับบ้านด่วน และก่อนที่จะจากกัน ซานป๋อได้เดินไปส่งเธอและร่ำลากันถึง 18 ครั้ง หยิงไถจึงได้มอบหยกรูปผีเสื้อให้กับซานป๋อไว้ เพื่อให้นำไปสู่ขอน้องสาวของเธอกับทางบ้าน ซึ่งแท้จริงแล้วก็คือตัวเธอนั่นเอง เมื่อซานป๋อทราบว่าเธอเป็นหญิง จึงรีบเดินทางไปหาหยิงไถ ระหว่างทางได้ร้องเพลงไปบ่นไปว่า "ตัวเราทำไมไม่เฉลียวใจเลยนะ ว่า หยิงไถ เป็นผู้หญิง" (เพลงเด่นของเรื่อง) พอถึงบ้านของสาวเจ้าแล้ว เรื่องราวก็กลับพลิกผัน เมื่อทางบ้านของเธอยกหยิงไถให้กับลูกชายของเจ้าเมืองซึ่งมีฐานะทัดเทียมกันไปเสียแล้ว เมื่อซานป๋อเดินทางมาที่บ้านของหยิงไถและทราบเรื่องราวทั้งหมด จึงโศกเศร้าและได้ตรอมใจตายไปในที่สุด และเมื่อหยิงไถรู้เรื่องในวันที่ส่งตัวเจ้าสาว จึงแวะไปคำนับหลุมฝังศพของซานป๋อ ร้องห่มร้องไห้ ระหว่างนั้นก็เกิดแผ่นดินไหว ทำให้หลุมฝังศพซานป๋อแยกออกจากกัน หยิงไถเองจึงตัดสินกระโดดลงไปในหลุมเพื่อฆ่าตัวตายตามคนรัก หลุมศพจึงปิดลงทำให้ทั้งสองได้ตายเคียงข้างกัน จากนั้นวิญญานของทั้งคู่ก็กลายเป็นผีเสื้อโบยบินขึ้นสู่ท้องฟ้าไปในที่สุด







ที่มา

แผ่น DVD/CD ภาพยนตร์เรื่อง ม่านประเพณี ของ บริษัท ยูไนเต็ด โฮม เอ็นเตอร์เทนเมนท์ จำกัด

//en.wikipedia.org/wiki/The_Love_Eterne

//topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2007/09/A5804342/A5804342.html - ดาวจรัสแสงแห่ง Shaw Brothers




Create Date : 05 พฤษภาคม 2552
Last Update : 27 พฤษภาคม 2554 15:02:49 น. 4 comments
Counter : 5722 Pageviews.  

 
หนังอมตะจริงๆ เวอร์ชั่นนี้ไม่เคยดูเลยค่ะ
เคยดูแต่เวอร์ชั่นใหม่ๆ


โดย: จอมยุทธหญิง (magarita30 ) วันที่: 5 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:17:32 น.  

 
ขอบคุณคุณ grilled chicken มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ครับ

ตั้งแต่เกิดมา ผมเคยดูม่านประเพณีแค่เวอร์ชันเดียวเองครับ จำรายละเอียดไม่ได้มากนัก เพราะไปดูกับคุณแม่ในโรงหนังตอนเด็กๆ จำได้ว่าออกมาร้องไห้ขี้มูกโป่งน้ำำหูน้ำตาไหลทั้งแม่ทั้งลูก เป็นเวอร์ชันประมาณปี 1994 น่ะครับ คลับคล้ายคลับคลาว่าในโปสเตอร์บอกว่า "ฝีมือการกำกับของฉีเคอะ"

แม้จะไม่เคยดูเวอร์ชันอื่นเลย แต่ด้วยเวอร์ชัน '94 ที่ว่า ก็ทำให้ผมรักหนังเรื่องนี้มากครับ (นางเอกสวยมากกกกกกกกก พระเอกหล่อโฮก) พยายามตามหาแผ่นมานานแล้ว ก็ยังไม่ได้ซะที พอดีเห็นคุณ grilled chicken เขียนเกี่ยวกับม่านประเพณีเลยแวะเข้ามาอ่าน อ่านแล้วก็อยากดูเวอร์ชัน 2506 เช่นกันนะครับ

ไว้จะมาแวะมาเยี่ยมใหม่นะครับ


โดย: The Academy Award Winner วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:11:52 น.  

 
เออ ใช่ครับ

พระเอกชื่อ "เหลียงซานป๋อ"
นางเอกชื่อ "จูอิงไถ่"

คิดถึงทั้งคู่มากมาย...


โดย: The Academy Award Winner วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:16:55 น.  

 
ไป search ข้อมูล เริ่มไำม่แน่ใจแล้วใช่ฉีเคอะรึป่าว แต่แน่ใจว่าหาข้อมูลยากมากครับ เวอร์ชันนี้อะครับ



โดย: The Academy Award Winner วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:40:58 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

grilled chicken
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




    เพียงแค่นี้ แค่นี้ ยังแค่นี้ .
ถ้าแค่นี้ แค่นั้น จะแค่ไหน .
    เพียงแค่นี้ แค่นี้ แทบขาดใจ .
ถ้าแค่นี้ จะแค่ไหน ก็ " แ ค่ เ นี๊ ย ะ " .


. . . . . 小 李 飞 鸡 . . . . .
[Add grilled chicken's blog to your web]