พฤศจิกายน 2557

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
9 พฤศจิกายน 2557
All Blog
หนู กับ แมว

หนูตัวหนึ่งถูกแมวไล่กวดจนหมดหนทาง . . . .


พบว่ามุมกำแพงมีรูเล็กๆ . . . จึงมุดเข้าไปซ่อนตัวไว้

เนื่องจากแมวตัวใหญ่กว่า . . . มุดเข้ารูไปไม่ได้ จำต้องเฝ้ารออยู่ปากรู


แต่ว่ามันหิวมาก . . . อยากจับหนูกินเป็นอาหาร



หนูอุดอู้หลบซ่อนอยู่ในรูราวครึ่งชั่งโมง . . . พบว่าข้างนอกไม่มีเสียงของแมว


สักพักก็มีเสียงสุนัขเห่า . . .



หนูนึกในใจว่าคงพ้นเคราะห์แล้วคราวนี้ . . . แมวคงถูกสุนัขขู่เตลิดเปิดเปิงไป

จึงคลานออกจากรู . . .







นึกไม่ถึงเพิ่งพ้นจากปากรู . . . ก็ถูกกรงเล็บแมวตะครุบเอาไว้


เจ้าหนูเจ็บใจมาก ถามว่า



" พี่แมว พี่ไม่ได้ถูกหมาขู่กระเจิงไปหรือ ? เมื่อตะกี้ ข้าได้ยินเสียงหมาเห่าชัด ๆ !! "


เจ้าแมวหัวเราะ ฮะ ฮะ ฮ่า แล้วพูดด้วยความกระหยิ่มใจว่า


" น้องเอ๋ย ยุคสมัยนี้ ถ้าไม่รู้จักภาษามากกว่าสองภาษาแล้ว ยังจะหากินได้เหรอ ?! "





* นิทานเรื่องนี้เป็นพี่ชายปอมนำมาลงใน line ของหมู่ญาติ . . ไม่ทราบนามผูแต่ง
ปอมขออนุญาตนำมาเผยแพร่ และ กราบขอบพระคุณมา ณ ที่นี้ค่ะ


KA-POM's note


จริงๆแล้ว ตอนเรียน ปอมเป็นคนเกลียดภาษาอังกฤษ มาก ถึง มากที่สุด

เพราะคะแนนภาษาอังกฤษของปอมแย่ . . . ปอมเลย entrance ไม่ติดคณะวิศวะ อย่างที่หวังเอาไว้


จนปอมเริ่มทำงาน . . . งานปอมต้องให้คำแนะนำด้านกฎหมายกับคนต่างชาติ . . .
ยังจำได้ . . ตอนยกหูโทรศัพท์คุยกับลูกค้าญี่ปุ่นตอนนั้น . . มือปอมชุ่มไปด้วยเหงื่อ . . . ปอมกลัว


ปอมมีนายเป็นชาวอังกฤษ . . . ปอมพูดกับเขาไม่รู้เรื่อง . . . ตอนนั้นปอมมี สองทางเลือก หนึ่งลาออก สอง ลองสู้ดูสักตั้ง

แล้วปอมก็ตกลงใจไปบอกนายว่า . . . ปอมฟังนายพูดไม่รู้เรื่อง ช่วยพูดกับปอมช้าๆ ได้ไหม . . . นายใจดีตอบตกลง . . .

เลิกงานแล้ว ปอมก็ไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติมที่ YMCA ทุกเย็น


ปอมก็คงเป็นเหมือนกับคนไทยทั่วๆไป ที่ไม่ได้ถูกส่งไปเรียนเมืองนอกแต่เล็ก . . .

แท้จริงภาษา ต้องเริ่มจาก ฟัง - พูด - อ่าน - เขียน

แต่ในชีวิตจริง บ้านเราเริ่มเรียนภาษาอังกฤษจาก เขียน และ อ่าน . . . เพราะคุณครูเราเองก็ไม่อาจพูดได้อย่างเจ้าของภาษา . . . เลยเป็นภาษาอังกฤษแบบไทยๆ


แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา . . เพราะพวกสิงคโปร์เอง หรือแม้แต่ชาติที่ไม่ใช่แม่แบบภาษาอังกฤษ ต่างก็มีสำเนียงเป็นของตัวเอง แต่เชื่อเถิดว่า เมื่อเจ้าของภาษาฟังเราพูด เขาจะพยายามทำความเข้าใจ จนรู้เรื่องว่าเราต้องการสื่อสารอะไร

ปอมพบว่า คนไทยขี้อาย และปัญหาของเรามักกลัวจะพูดผิด กลัวใช้แกรมม่าไม่ถูกต้อง . . .


ปอมตระหนักดีว่า . . . โอกาสของคนแต่ละคนไม่เท่ากัน


หากเราไม่ควรรอให้โอกาสมาถึง . . . แต่เราควรแสวงหาโอกาสเอง การฝึกภาษาอังกฤษอาจทำได้โดยการดูภาพยนต์ หรือฟังเพลง การอ่านเยอะๆ ทำให้เราได้ศัพท์เยอะ หาโอกาสเขียนคุยกับเพื่อนต่างชาติบ้าง . . . ภาษาเราก็จะค่อยๆพัฒนาขึ้น

ภาษาก็เหมือทักษะอื่นๆ ที่ต้องอาศัยการฝึกฝน ยิ่งเริ่มอายุน้อยเท่าไหร่ยิ่งง่าย


แต่ไม่ว่าเวลาใด . . . ก็ไม่สายเกินไปที่จะเริ่มต้นค่ะ . . .



ภาพ : Internet

เพลง : คู่กัด - ธงไชย แมคอินไตย







Create Date : 09 พฤศจิกายน 2557
Last Update : 13 พฤศจิกายน 2557 17:42:55 น.
Counter : 1732 Pageviews.

12 comments
  
Bravo !!! โดนใจมากเลยนะอนทรี่นี
แต่ตั้งใจมาขอบคุณที่ไปส่งขนมอย่างเดียว
พรุ่งนี้มาโม้ใหม่เน้อ ว่าทำไมถึงชอบมากมาย

ราตรีสวัสดิ์ครับ น้องปอม

โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2557 เวลา:22:04:32 น.
  
สวัสดีค่ะน้องกาปอมขอบคุณมากนะคะที่ไปโหวตให้กำลังงานตะพาบพร้อมสาคูแคนตาลูบหวานเย็นชื่นใจค่ะ

นืทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าปัจจุบันต้องทำตัวให้รู้หลายๆภาษาเพื่อเอาตัวรอดเป็นยอดดีค่ะ อิอิ

วันนีโหวตหมดแล้วไว้มาใหม่นะคะ

โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 9 พฤศจิกายน 2557 เวลา:23:22:50 น.
  

สวัสดีค่ะหลานปอม
จริงอย่างหลานปอมว่า คนเราไม่ได้มีโอกาสทุกคน ก่
การหนั้งสือภาษาอังกฤษ ดูรายการ ทีวี และเดี๋ยวนี้มีสอนภาษาด้วย
ช่วยได้มากที่เดียวค่ะ ถ้าสนใจและตั้งใจ

น้าน้อยไปมาอเมริกา ตอนจบไม่ถึงสามปี ตอนแรกทำงานก็กลัวมาก
และกลัวฝรั่งด้วย แถมทำงานกับหมอ ยิ่งกลัวมากขี้น แต่พอสักพักก็
รู้สีกว่าฝรั่งเขาเข้าใจ และพยายามพูดช้า และพยายามให้เราอธิบายจนเขาเข้าใจ ใช้ทั้งปากทั้งมือ .. แต่สรุปว่าน้าน้อยก็ไม่เก่งอะไรมาอยู่อเมริกาสี่สิบกว่าปี พอฟ้งรู้เรื่อง พูดได้พอที่ทำงานจนเกษียณได้

หลานปอมเขียนเป็นกำลังใจดี และน้าน้อยก็ว่าเป็นการให้กำลังใจกับคนที่เขาไม่มีโอกาส ไม่ต้องดิ้นรนที่จะไปเรียนต่างประเทศ


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กาปอมซ่า Literature Blog ดู Blog

newyorknurse

โดย: newyorknurse วันที่: 10 พฤศจิกายน 2557 เวลา:2:55:35 น.
  
เย้ๆๆๆ ดีใจที่พี่หนูหล่อชอบ เรื่องที่ปอมนำมาลงคราวนี้จ้า

จะรออ่านว่าทำไมพี่ถึงชอบเรื่องคราวนี้นะคะ





สวัสดีค่ะพี่กิ่ง . . .

นิทานเรื่องนี้สอนปอมว่า การที่แมวพูดภาษาหมาได้ ทำให้มีโอกาสจับหนูได้มากขึ้นกว่าเดิมค่ะ

คนเราก็เช่นกัน . . .

เฉพาะแค่การอ่าน . . . คนที่อ่านหนังสือออก ย่อมมีชีวิตที่ง่ายกว่า คนที่อ่านหนังสือไม่ออก
ทำให้มีโอกาสที่ดีกว่า

สำหรับปอม ตำราหลายเล่มที่ดีๆ ไม่ถูกแปลเป็นภาษาไทย . . . การเข้าถึงข้อมูลจึงไม่มีทางเลือก นอกจากต้องอ่านภาษาอังกฤษ ที่เป็นภาษากลางของโลกให้ได้

งานของปอมก็ต้องสื่อสารด้วยภาษากลางเช่นกัน . . . อาจมองว่าเป็นการเอาตัวรอดในการใช้ชีวิตอย่างที่พี่ว่าค่ะ






สวัสดีค่ะน้าน้อย . . .

จริงอย่างที่น้าน้อยว่าค่ะ . . เดี๋ยวนี้รายการสอนภาษาอังกฤษ บ้านเรามีรายการดีๆ
ที่อยากแนะนำ คือของ Voive TV ช่วง คุยกับอาจารย์อาดัม ( Talk with Adam )
สอนสนุกค่ะ มีคลิปน่ารักๆมาเปิดให้ดู แถมสอนสำนวนที่เรามักใช้ผิด หรือสอนวิธีใช้สำนวนต่างๆ โดยแฟนๆรายการเขียนถามมา . . .

ปอมเห็นด้วยกับน้าน้อยว่าค่ะว่า เราสามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ดี แม้ไม่ต้องจบจากต่างประเทศ เพราะมีรุ่นพี่คนหนึ่ง . . . ภาษาเขาดีมากๆ ไม่มีใครยอมเชื่อว่าพี่เขาเรียนในเมืองไทยนี่เอง . . . เป็นรุ่นพี่ที่ธรรมศาสตร์

ส่วนหนึ่งอาจเพราะสภาพแวดล้อม ที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก และ ความสนใจใฝ่รู้ของตัวพี่เขาเองด้วยค่ะ

ดังนั้น การศึกษาในยุคนี้อยู่ที่ไหนก็เรียนได้ทั้งนั้นค่ะ หากอยากจะเรียน





วันนี้มาทักกันไวหน่อย เพราะปอมมีเวลา และ อยากแลกเปลี่ยนความคิดกันนะคะ

มีอาหารญวนมาฝากทุกท่านค่ะ . . . ปอมเลือกเป็นหมูย่างทานกับขนมจีนนะคะ





แล้วพบกันช่วงปลายๆ สัปดาห์นะคะ

โดย: กาปอมซ่า วันที่: 10 พฤศจิกายน 2557 เวลา:10:06:46 น.
  
ก่อนอื่นนะ น้องปอม พี่ต้องยอมรับความจริงข้อหนึ่งว่า
การจะเรียนอะไรให้ได้ผลดีต้องเรียนรู้ให้จะแจ้งชัดเจน
โดยเฉพาะการเรียนภาษาซึ่งการใช้ในบางโอกาสคลาด
เคลือ่นไม่ได้ เช่นในกฏหมาย

แต่ถ้าไม่ได้สนใจเรียนมาตั้งแต่เด็ก การเรียนภาษาให้ได้
ผลดีเป็นธรรมชาติ ยากมากทีเดียว อย่างพี่สาวของพี่ซึ่ง
ตั้งแต่เด็กก็เรียนเก่งหลายวิชา แต่ภาษาอังกฤษที่น้องปอม
เรียกภาษากลางของโลกนี่ เธอไม่เอาเลย จนเมื่อเลือก
สายอาชีพ เธอชอบสาย marketing แม่เตือนเสมอว่าให้
สนใจเรียนภาษาให้ดีด้วย เธอก็ยังคงรอๆๆๆๆว่า แล้วก็
ได้เองแหละ

แต่เมื่อออกมาทำงานเข้าจริงก็พบสัจธรรมว่า มันไม่ง่าย
อย่างที่เธอคิด จนถึงบัดนี้ เธอพูดได้คล่องมาก สื่อสาร
ได้การได้งานดีเรียนบร้อย แต่อนิจจาเอ๋ย ภาษาที่เธอพูด
ไม่มีไวยากรณ์เลยนะ ด้นไปเรื่อย พ่อแม่ได้ยินเธอคุยกะ
ฝรั่งทีไร ทั้งขำทั้งกลุ้ม ในที่สุดพ่อก็บอกว่า ช่างเค้าเถอะ
พูดได้รู้เรื่องอย่างมั่นใจก็พอแล้ว มันไม่ใช่ภาษาพ่อแม่
เมื่อจะต้องพูดก็ต้องกล้ามากและไม่มัวแต่อาย ตอนนี้นั่ง
ตำแหน่งไดเร็คเตอร์แล้ว แต่ก็ยังด้นภาษาอังกฤษแบบ
เดิมๆ นายก็ขำ แต่ฝีมือเรื่องการตลาดเป็นที่ยอมรับ

พี่จึงมักเห็นด้วยอย่างมากว่าการเรียนภาษาอังกฤษต้อง
เริ่มตั้งแต่เด็ก ไม่ต้องไปเมืองนอกเมืองนาหรอก ความ
ตั้งใจเรียนและความกล้าพูดนั่นแหละที่จำเป็น และอยาก
ให้คนทั่วไปคิดแบบน้องปอมนี่แหละ ถึงได้ชอบเอนทรี่
นี้มากๆเลยครับ โหวตข้อคิดให้ครับ ไม่วางแล้ว ยาวมาก

โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า ) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2557 เวลา:16:36:05 น.
  
สวัสดีค่ะน้องปอม

พี่ต๋าเห็นด้วยอย่างยิ่งกับน้องปอมค่ะ
ทักษะทั้งภาษา ดนตรี กีฬา ฯลฯ ย่อมต้องอาศัยการฝึกฝนนะคะ
คนที่เตรียมความพร้อมเสมอ เมื่อโอกาสมาถึงก็จะได้เปรียบกว่าในการที่จะคว้าโอกาสนั้นไว้

ขอบคุณน้องปอมสำหรับสาคูแคนตาลูปด้วยนะคะ
น่าทานมากค่ะ
ส่งกำลังใจให้น้องปอมค่ะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต

กาปอมซ่า Literature Blog ดู Blog

.......................
นอนหลับฝันดีคืนนี้ค่ะน้องปอม

โดย: Sweet_pills วันที่: 11 พฤศจิกายน 2557 เวลา:0:21:39 น.
  
พี่ัพันเป้นคนไม่ใช่ขี้อายอย่างเดียวนะ..พูดกับคนน้อยมากๆพูดทีเหมือนกลัวพิกุลร่วง
โอกาสพูดภาษาที่สองคือต้องกลับชาติไปเกิดใหม่แล้วหล่ะ..
พี่พันขอหากินกับคนไทยแล้วกันนะ..๕๕๕

ถ้าเมืองไทยอยู่ไม่ได้เพราะต้องพูดภาษาที่สอง พี่พันก็จะไปขุดรูอยู่
กับใส้เดือน..แฮ่ๆๆๆ
โดย: พันคม วันที่: 11 พฤศจิกายน 2557 เวลา:11:25:43 น.
  
ดีจังคับ เพิ่งเคยได้ยิน นิทานเรื่องอย่างนี้ คนแต่งเข้าใจคิดเนอะ ชอบภาษาอังกฤษคับ แต่รักภาษาไทย ^__^
โดย: Kungfu Monkey IP: 110.77.236.246 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2557 เวลา:15:59:09 น.
  
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจไปให้คุณปอมครับ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กาปอมซ่า Literature Blog ดู Blog
โดย: **mp5** วันที่: 11 พฤศจิกายน 2557 เวลา:21:46:04 น.
  
สวัสดีค่า คุณปอม ^^

จริงๆค่ะ ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองของเราที่จำเป็นต้องรู้
คนที่ไม่ได้ไปเรียนต่างประเทศก็ต้องเรียนรู้ขวนขวายเอา
สำเนียงแบบไทยๆ ก็ไม่เป็นไร
แค่เรากล้าที่จะพูดออกมา เขาก็จะพยายามทำความเข้าใจ
บางทีลืมหมดนะคะ พูดให้ถูกหลักไวยากรณ์
แต่พอสื่อสารออกไป เข้าใจแฮะ 55

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่า
มีความสุขมากๆในวันทำงานนะคะ
โดย: lovereason วันที่: 12 พฤศจิกายน 2557 เวลา:8:16:07 น.
  
คุณปอม...

เราก็เกลียดภาษาอังกฤษ แต่ต้องเรียนในผ่าน เปิดวิทยุคลื่นที่มีภาษาอังกฤษทั้งคืน ฟังเพลง ฟังข่าว....ฟังไม่รู้เรื่อง

แต่ดันละเมือ พูดภาษาอังกฤษได้ซะงั้น อิอิ







. . . ถ้า " อ๊อกซิเจน " ทำชีวิตนี้ดำรงอยู่ได้ . . .

. . . " ความรัก " . . . ก็ทำให้ . . .

. . . การมีชีวิตนั้นมีความหมายมากยิ่งขึ้น . . .





*~..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..~*


*~ต้นกล้า...ของหัวใจ~*





โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* วันที่: 13 พฤศจิกายน 2557 เวลา:11:23:09 น.
  


ปอมขอขอบคุณพี่หนูหล่อนะคะ ที่มีแชร์ประสบการณ์ของพี่สาว ให้ปอมและ พี่ๆ เพื่อนๆ ได้อ่านกัน

จริงๆแล้วชาวต่างชาติก็คงไม่ได้คาดหวังว่าเราจะพูดได้ดีเท่าเจ้าของภาษา การที่กล้าจะพูด ผิดบ้างถูกบ้าง ขอแค่พอสื่อสารกันได้ก็นับว่าดีมากๆแล้วค่ะ


ไม่มีใครมานั่งจับผิดว่า เราจะใช้กริยาสอดคล้องกับประธานหรือไม่  ใช้คำขยายคุณศัพท์ได้ถูกต้องไหม . . . เพราะภาษาอังกฤษเวลาใช้ จะ สลับกับภาษาไทย


อย่างคำว่า หมวกสีแดง . . . เราเอาหมวกขึ้นต้น สีตามหลัง แต่พอเป็นภาษาอังกฤษ กลับเอาคำขยายมาก่อน เลยกลายเป็น red hat เป็นต้น


ปอมว่าภาษาอังกฤษคล้ายๆ ภาษาญี่ปุ่นมากกว่าค่ะ

จริงอย่างพี่หนูหล่อว่า . . . ความกล้าต้องมาก่อน . . .อย่างอื่นค่อยๆพัฒนากันไป


ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ





สวัสดีค่ะพี่ต๋า . . . 


มีคนเคยเปรียบเทียบว่า โอกาสคล้าย ตุ๊กตาที่เลื่อน บนรางเวลาเรายิงปืนอัดจุกก็อก ตามงานวัด . . .

หากเรายิ่งไม่ได้ ตุ๊กตานั้นก็จะผ่านไปให้คนอื่นมีโอกาสยิง นั่นขึ้นกับฝีมือ ความแม่นยำว่าเราจะมีมากแค่ไหน

การฝึกฝนอยู่เสมอ ในทุกทักษะ จึงเป็นเรื่องจำเป็น . . 

เหมือนนักกีฬาวิ่ง 100 เมตร . . เวลาแข่งอาจใช้ไม่ถึง 10 วินาที แต่เวลาฝึกซ้อม ยาวนาน เป็นปี หรือ หลายปี

ทุกทักษะ ไม่ได้มาโดยง่าย . . . หากเพียงแต่ละคนจะคิดต่างว่า คุ้มหรือไม่ที่จะทุ่มเทกำลังกาย กำลังใจลงไป


ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะพี่






น่าพี่ชาย . . . มันแค่นิทาน . . . อย่าได้ถือจริงจังไป . .

ในทุกประเทศ พวกผู้ใหญ่มักไม่ค่อยสนใจภาษาต่างประเทศ . . .

แค่ใช้ภาษาไทยให้ถูกต้อง ก็เยี่ยมมากๆ แล้วจ้า





สวัสดีค่ะคุณ Kungfu Monkey . . . 



ปอมก็ว่าคนแต่งเข้าใจแต่งค่ะ . . . <

รักภาษาไทยเช่นกันค่ะ . . . เรามาใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องด้วยกันนะคะ




สวัสดีค่ะคุณ กรกส . . . 


ปอมนำไปลงให้แล้วนะคะ

เลยขออนุญาตลบ เม้นต์ของคุณนะคะ

ขอบคุณสำหรับข้อมูลที่นำมาแลกเปลี่ยนค่ะ






ขอบคุณ คุณเอ็มที่มาเยี่ยมปอมนะคะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยค่ะ






ถูกต้องอย่างที่คุณนุ่นบอกทุกอย่างค่ะ . . .

สำเนียงไทยๆ สำนวนไทยๆ ผิดบ้างถูกบ้างก็ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าเขาใจดี บางที่ช่วยแกัให้เราด้วยก็มี

อย่างคำว่า "ปิด" เราจะปิดปาก ปิดหนังสือ ปิดโทรศัพท์มือถือ เราปิดเหมือนกันหมด เราก็ใช้ close ไปเรื่อย แต่ฝรั่งใช้ต่าง ถึงเราใช้ผิด เขาก็เข้าใจ และ ถ้าสนิทกัน ก็จะช่วยแก้ให้ เป็น turn your cell phone off อะไรทำนองนี้ค่ะ

ความกล้าจึงมาก่อน . . เหมือนทางร้อยลี้ ก็ต้องเริ่มด้วยก้าวแรกเสมอ

มีความสุขกับวันทำงานพรุ่งนี้อีกวันนะคะ






สวัสดีค่ะคุณต้นกล้า . . .

ถ้าเริ่มต้นภาษาอังกฤษ วิทยุอาจพูดเร็วไปนิดหนึ่งค่ะ . . .
ฟังเพลงก็ดีค่ะ . . . ถ้ามีเนื้อร้องดูตามไปด้วย เราจะได้วิธีอ่านที่ถูกต้อง
เริ่มจากเพลงช้าๆ . . . แล้วค่อยๆเร็วขึ้น

ปอมยังไม่เคยละเมอเป็นภาษาอังกฤษ แต่เคยฝันว่านั่งประชุมกับลูกค้า . . .
สงสัยลูกค้าตามมาเข้าฝัน ทวงงาน ฮ่าๆๆๆๆ

ความรักมีความหมายเสมอค่ะ . . .
และไม่จำกัดเฉพาะความรักของหนุ่ม-สาว . . .




เย้ๆ คราวนี้ปิด blog เร็วกว่ากำหนด . . .

พบกันในครัวของกิ้งก่านะคะ ม้วบๆ





ขอบคุณทุกๆท่านที่มาทักทาย มาอ่านเรื่องราวคราวนี้ค่ะ


โดย: กาปอมซ่า วันที่: 13 พฤศจิกายน 2557 เวลา:17:40:42 น.

กาปอมซ่า
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [?]



กาปอม....เป็นกิ้งก่าตัวอวบ.... อารมณ์ดี เฮฮา ร่าเริง หัวเราะเก่ง.....

ชอบสรรหาของอร่อยๆหม่ำ.....
ชอบถ่ายรูป เน้นรูป ดอกไม้ ตุ๊กตาหมี และ ของกิน....
โดยเฉพาะขนม..หุ...หุ

ตอนแรกชอบหาขนมมาแจกคนรอบข้าง....ถูกกล่าวหาว่าทำให้คนอื่นอ้วน...เพื่อให้ตัวเองดูดี
ปอมเลยส่งภาพของกินให้แทน....

คนดูภาพก็ไม่อ้วน......
เว้นแต่ท่านทั้งหลาย...ยั้งใจไม่อยู่แล้วไปหาของจริงหม่ำ

อันนี้ว่ากันไม่ได้นะจ๊ะ

จริงๆแล้วปอมชอบเล่นตุ๊กตาหมี...ชอบอ่านหนังสือ...ชอบเขียนบันทึก....เขียนกลอน......กำลังหัดเขียนเรื่องสั้น . . . ปอมชอบอยู่ท่ามกลางเพื่อนฝูงเยอะๆ

อ้อ.....ชอบดูดาว และรักวิชาดาราศาสตร์มากๆด้วยจ้า