บ่น

ระยะนี้ไม่รู้ชีวิตเป็นอะไรไป เจอแค่คนคิดมาก
เพื่อนสาว (เออน่า ยังมีคนคบชั้น)
โทรมาบ่นว่า เธอเป็นคนคิดมาก จะทำอย่างไรดี
คิดนั่นคิดนี่วนอยู่แค่นั้น พาลทำให้รำคาญใจ
ไอ้เพื่อนบางคนไม่เจอกันมาซักสิบชาติครึ่งเห็นจะได้
ยังอุตส่าห์เสาะหาเบอร์ชั้น เพื่อโทรมาบ่นนู่นนี่นี่นั่น วิตจริต คิดมาก สารพัด )
มันทำให้ขั้นลองมานั่งสังเกตตัวเองดูบ้าง ว่าชั้นเองเป็นคนยังไง
ได้คำตอบว่า...ชั้นเป็นคนคิดเยอะ แต่ไม่คิดมาก...
เป็นยังไงน่ะเหรอ?
ชั้นก็นิยามตัวเองไม่ถูก แต่เมื่อชั้นคิดเรื่องที่แก้ไขอะไรไม่ได้
เช่น คนเคยรักจากไป ญาติเสีย ทำเงินหาย เกิดมาสวยระดับ
นางงามจักรวาล ฯลฯ
เมื่อนั้นชั้นจะเบนความสนใจของตัวเองไปที่อื่น
เช่น ไปเที่ยว,หาหนังดู,แอบนั่งเจือกเรื่องของชาวบ้านตามไดอารี่
ตามบล๊อค,แอบไปนั่งหื่นดูผู้ชายหล่อๆที่เดินผ่านมา แล้วมานั่งฝันเฟื่องโง่ๆ
ที่จะพิชิตใจเขา แถมยังสามารถนั่งอิมเมจิ้น ไปได้เป็นเรื่องเป็นราว...

ใครๆอาจมองว่าชั้นฟุ้งซ่าน
ซึ่งก็



ใช่แล้วหละ ฟุ้งซ่านจริงๆ ชั้นก็ยอมรับ src=//www.bloggang.com/emo/emo25.gif>

แต่ชั้นก็ว่ามันช่วยได้มาก เพราะอะไรก็ได้ที่มีพลังดึงดูดเราเข้าหา จะทำให้เราหายจากความเศร้าประจำวันและเรื่องน่าหงุดหงิดใจ..................
แม้แต่สำหรับเรื่องที่ทำให้หัวใจแตกสลาย ซึ่งก็อาจจะยากที่จะกลบเกลื่อน แต่มันก็ดีกว่าเราจะปล่อยให้ตัวเองจมกับทะเลน้ำตาไม่ใช่หรือ?
...ปิดประตูแห่งความเศร้าไว้ก่อน เว้นวรรคไว้แป๊บนึง ขอให้ความเศร้าจางก่อนแล้วค่อยกลับเข้าไป... มันก็ไม่สายใช่ไหม?

----------------------------------------------

Create Date : 12 มกราคม 2552		0 comments
Last Update : 18 มกราคม 2552 14:39:45 น.
Counter : 2580 Pageviews.
Share Tweet