ตื่นเช้าตรงเวลามีข้าวต้มให้กินกับผักเกี้ยมฉ่ายจากมะรืน มันเค็มเลยต้องเอามากินกับข้าวต้ม ก็โอเคมีกับข้าวอื่นนิดหน่อย ขี้เกียจจำ เอาล่ะออกเดินทางวันนี้เราจะได้เห็นยอดเขาจากรถกระเช้ากัน ทุกคนเก็บของเพราะจะย้ายที่พัก 

ขับรถยาวออกจาก Grachen วันนี้วันที่สามแล้ว นั่งรถเยอะกว่าเที่ยวอีก ขับไปขับไปประมาณกว่าครึ่งชั่วโมงขึ้นไปเริ่มเห็นป้ายบอกไป Interlakenเป็นระยะ ตามที่เขาเช็คมา พวกเราจะไปขึ้นรถกระเช้าที่ Lauterbrunnen เลี้ยวไปเลี้ยวมาขึ้นเขาลอดอุโมงค์ตามป้ายตามจีพีเอสไปตามเรื่อง ขับวนขับหลงอีกตามฟอร์มเอ้อถึงสถานีแล้วจนได้ กระโดดตุ้บตั้บกันลงไปจะเข้าไปซื้อตั๋วถามไปมาทั้งภาษาเยอรมัน ทั้งภาษาอังกิด อ้าวมาผิดสถานีนี่นาที่นี่มันสถานีขึ้นไปอีกยอดหนึ่ง จำชื่อไม่ได้ โห  เนี่ยมันจะครึ่งวันเข้าไปแล้วโว้ยยังไงกันล่ะ เอ้าต้องหาที่กินข้าวกันก่อนวนรถกันอีกกลับไปกลับมาเพื่อหาที่จอดอีกยี่สิบนาทีเป็นอย่างน้อยได้ที่ริมทางลานจอดรถแบบวิวจืดๆ อย่างเคย ข้าวสวยร้อนๆกินกะอะไรไม่อยากจำมันแห้งๆอีกแล้ว กระเดือกด้วยฟามจำใจ เอ้าเรียบร้อย คราวนี้กลับไปทางที่ถูกซะทีอีกไม่นานก็ถึงสถานี Lauterbrunnenมีวนนิดหน่อยเพื่อหาที่จอดให้ถูกต้อง เราขึ้นไปดูมันเป็นสถานีรถไฟ เอ ไงกันแน่วิลลี่กับคุณน้อยบอกว่าขึ้นรถบัสก่อน ค่อยขึ้นรถกระเช้า โอ้ย งงแม่งพูดมั่วแน่เลย เขาบอกว่าให้ใช้เวลาเที่ยวแล้วประมาณสามโมงจะไปเจอกันที่จอดรถ เออขึ้นไปถามเองให้รู้เรื่องดีกว่า 

พนักงานขายตั๋วพูดภาษาอังกิดได้คล่องแคล่วถูกใจสรุปว่า ต้องขึ้นรถไฟขึ้นไป สถานี Wengenแล้วต่อรถกระเข้ากอนโดลาคันโตขึ้นไป Manlichen Bahn ซึ่งเป็นช่วงจะได้เห็นยอดเขาแล้วขาลงนั่งกระเช้าเล็กลงไปที่จอดรถGrinderwald Grund ซึ่งวิลลี่กับคุณน้อยซึ่งไม่ขึ้นแต่จะขับรถไปคอยพวกเราที่นั่นตั๋วไม่ถูกนะ เดี่ยวใบละ 62 สวิสฟรังค์ราคาไม่ตรงกับที่คุณต๋องบอกในกรุงเทพ เออช่างมัน เราต้องขึ้น เอเหลือบเห็นมีตั๋วกรุ๊ป เลยถามเขาอีก มันสำหรับสิบคนเรามาคำนวนแล้วพวกเราใช้แปดคนยังประหยัดได้คนละหกฟรังค์ เอาเลย ซื้อตั๋วแล้วได้มาสิบใบพยายามขายสองใบที่เหลือกับคนอื่นที่เดินเข้ามาซื้อตั๋ว ไม่ได้แฮะ เขาไปที่อื่นกันลองกับคนสองคู่กับหนึ่งกลุ่มก็พอรู้ สรุปคือหาคนซื้อตั๋วต่อไม่ได้แนะ ไปขึ้นรถไฟกันดีกว่าลังเลนิดหน่อยว่าใช่ขบวนนี้หรือเปล่า วิ่งออกมาถามพนักงานข้างรถบวกกับเพื่อนชี้ป้ายให้ดูสรุปว่า ถูกต้องแล้วคร้าบ ไม่ต้องไหวหวั่นรถขบวนนี้จากชานชลาสี่ มิผิดแน่นอน รถไฟวิ่งช้าๆประมาณสิบห้านาทีแบบขาขึ้นไต่เขาถึงข้างบนสถานี โห วิวสวยจัง เห็นภูเขาเป็นแผ่นเหมือนวอลเปเปอร์เลย ต้องเดินนิดนึงประมาณร้อยเมตรไปต่อขึ้นรถกระเช้ากอนโดลาคันโตรอไม่นานไม่มีกลุ่มอื่นมาขึ้นรถก็ออกตัว ประมาณสิบถึงสิบห้านาทีเริ่มเห็นวิวสวยขึ้นเรื่อยๆ ตาหนุ่มน้อยคุมรถกอนโดลาน่ารักซะชี้ให้พวกเราดูยอดจุงเฟรา กับกวางภูเขา เขาว่าวันหนึ่งทำงานเนี่ยขึ้นๆลงๆสี่สิบรอบเรียกว่าเห็นยอดเขาทั้งสี่จนเบื่อไปเลย พอถึงข้างบนนี้ สวยมาก หนาวแต่ไม่ยะเยือกวิวยอดเขาและหิมะ ท้องฟ้า ขาวสว่างไปหมดเลย ถ่ายรูปกันแบบบ้าคลั่งย่ำไปในหิมะใช้เวลากันประมาณหนึ่งเพราะต้องทำเวลาถึงพื้นตามสั่งแล้วก็เดินกันไปถ่ายรูปกันไปจนถึงสถานีรถกระเช้าขาลง รถนี้คันเล็กนั่งแบบเต็มได้สี่คนต่อคันออกตัวพุ่งนิดนึงให้ได้เสียวเล็กๆ ขาลงก็โอเคไม่มีกรี๊ดกร๊าดมากมายเข้าใจดีว่าที่สวยคือข้างบนนั้นที่ผ่านมาแล้ว ลงมาแล้วเจอวิลลี่กับคุณน้อยที่ลานจอดรถต่อไปเขาบอกว่าจะไปที่พักที่Grinderwald ครู่เดียวก็ถึง

พวกเราจัดการเอากระเป๋าเข้าที่พัก เราทวงกับคุณนิดว่าไป Interlakenได้แล้วเขาขึ้นเสียงสูงว่าไม่ทันหร่อกขับรถไปกลับใข้เวลาร่วมสองชั่วโมงพวกคุณใช้เวลาเที่ยวบนเขามากเกินกันเอง ให้เดินเที่ยวใน Grinderwaldนี่แหละ แล้วต้องตรงเวลากินข้าวกันที่ร้านอาหารตอนทุ่มหนึ่งด้วยเราเองนึกแย้งในใจแบบแรงๆ แต่ไม่มีใครสนับสนุนเรา เฮ้อพวกเราเดินดูตามร้านค้า ทำเอาเราสุดฉุนมากเพราะเราได้คุยกับคนขายในร้านขายของแล้วเขาบอกว่า Interlakenเนี่ยแค่ขับรถสี่สิบนาทีเขายังแนะให้เราเข้าไปซื้อของเดินเล่นที่Interlaken ในเย็นวันนั้นเลยเพราะเป็นวันที่มีแดดและยังทำเวลาได้แน่นอน ดูดิ สุดเซง อะไรกันวะ มีให้ได้อุทานทุกวัน เราทำอะไรไม่ได้แล้ว จะเรียกมารวมตัวก็ใช้เวลา เพราะพวกเราแปดคนเดินกระจัดกระจายกันไป ได้แต่เดินเล่นแถวนั้น วิวสวยโอเคลืมเรื่องฉุนไปชั่วคราว มีบางคนเริ่มซื้อนาฬิกาน้องบีเห็นหนังสือภาพที่เที่ยวในสวิสทำให้พวกเรานึกอยากไป เราเลยยกไปถามวิลลี่กับคุณน้อยดูเหมือนเขาไม่รู้จักเมือง SteinAm Rhine แต่วิลลี่รู้จักRhinefall ซึ่งพรุ่งนี้ลองดูเส้นทางแล้วน่าจะแวะได้ทุ่มหนึ่งกว่านิดๆ คุณน้อยพาพวกเรามาร้านอาหารเขาบอกว่าแย่เลยวันนี้เขาโทรบอกที่ร้านไม่ทัน เมนูไม่เหลือพวกเราทุกคนก็หยวนยอมกินสเต็กหมูเหมือนกันทุกคนเป็นเมนคอร์สจานเดียวไม่มีหน้าหลังอะไรมาให้ได้ชื่นใจเลย อ้อ น้ำเปล่าไงหลังอาหารเดินตามเขาไปดูแข่งฮอคกี้ที่ศูนย์กีลาแถวนั้น แล้วก็เดินกลับมานอนโรงแรมสะอาด ฮีทเตอร์ทำงานเข้มแข็งจนนอนห่มผ้าไม่ได้

อ่านต่อ 

• 5.เที่ยวช้ำฉ่ำ อันนี้ช้ำ ยังหมองหม่น