<<
เมษายน 2558
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
18 เมษายน 2558

ถนนสายนี้...มีตะพาบครั้งที่ 128 ตอน "พายุ"















เขาได้ชื่อว่า “พายุ” จากวันที่แม่คลอดเขาท่ามลมฝนกระหน่ำอย่างรุนแรง ตอนที่พ่อพาเขาไปขึ้นรถเช่าของคนข้างบ้าน แล้วเพราะลมฝนที่กระหน่ำมาทั่วทิศนั่นเอง เขาเลยออกมาดูโลกก่อนถึงโรงพยาบาล...


แต่สิ่งหนึ่งที่เขาไม่เคยบอกใครแม้แต่พ่อแม่คือ เขามีพลังวิเศษ เขาอยากเรียกมันเป็นเช่นนั้นมากกว่า เพราะมันฟังดูไม่น่ากลัวนัก แม้ในความจริงสิ่งที่เขาได้มาครั้งนั้นจักน่ากลัวกว่านี้ก็ตาม...


หลายหนหลายครั้งที่เขาต้องตื่นมากับเสียงเรียกของสิ่งแปลกปลอมทั้งหลาย ต้องตื่นตระหนกตกใจกับใบหน้าของบุคคลเหล่านั้น ทว่าสิ่งหนึ่งที่เขามีให้ทุกคนคือใบหน้าเรียบเฉยสนิทดุจน้ำในบ่อ เขาไม่เคยแสดงอาการใดออกมานอกหน้าเลย...


“ลมพลิ้ว”เป็นสาวน้อยวัย21 ที่ซุกซนมาแต่เด็ก หล่อนมักปีนป่ายต้นไม้รอบบ้าน แม่ตีนับ10หน แต่ความซนของหล่อนก็อยู่เหนือทุกสิ่ง แล้ววันแห่งโลกาวินาศก็มาถึง หล่อนตกต้นตาลหลังบ้านที่สูงราว20เมตร เพราะความประมาทกับเด็กมาใหม่จากต่างจังหวัด ความอยากเอาชนะหล่อนจึงพลาดลื่นล้มลงมา นับเป็นเวลา100วันที่หล่อนไม่ตื่นขึ้นมา แม่กับพ่อรวมทั้งชาวบ้านใกล้เคียงมาช่วยกันอุ้มหล่อนไปวัด คนนับ10แต่ไม่มีใครสามารถยกเด็กน้อยวัย10ขวบได้!


หลังการตื่นครั้งที่2 หล่อนสัมผัสได้ว่าไม่เหมือนเดิม แต่ก็กลัวพ่อแม่เป็นห่วง แล้วจะพาไปหาหมออีก หล่อนจึงเก็บเงียบรู้เพียงลำพัง กลางคนหล่อนมักหนีออกเที่ยวด้วยร่างอีกหนึ่งร่าง ไม่มีคนรู้ ทว่าความลับไม่มีในโลก หล่อนพบกับหลวงพ่อธุดงด์ที่ป่าแห่งหนึ่ง ท่านทำนายว่าหล่อนต้องไปกรุงเทพฯเพื่อช่วยคนผู้หนึ่ง


หล่อนสอบเข้ามหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯได้ พ่อกับแม่เลยตัดสินใจขายที่ดินบ้านช่อง แล้วย้ายมาอยู่กับพี่สาวแม่ที่กรุงเทพฯ 2เดือนต่อมา แม่ก็ต่อร้านจากบ้านที่พี่สาวแบ่งที่ดินมาให้ มันยื่นออกมารกทางเดินมาก ขายข้าวแกงอยู่ดีๆก็มีคนเมาขับมาชนเพิงร้านล้มทะลักเข้ามา แถมมีคนกินเจ็บไป3คน ดีที่ว่าคนชนเป็นลูกคนมีเงิน และพ่อแม่มีน้ำใจ หลังจ่ายค่ารักษาคนเจ็บแล้ว ทั้งคู่ยังมาเชิญพ่อกับแม่ไปปลูกร้านในเนื้อที่หลังบ้านเขา เขาให้มาฟรีๆเลยมีบ้านและร้านเป็นของตัวเองในที่สุด










เมื่อลมพลิ้วเรียบจบ หล่อนได้เข้าทำงานที่บริษัทเดียวกับพายุ ทั้งคู่พบหน้ากันอย่างไม่ตั้งใจ ด้วยการมาสายวันนั้นเป็นเหตุ หล่อนรีบร้อนวิ่งเข้าลิฟท์ เลยชนกับพายุที่เพิ่งกลับจากประชุมต่างจังหวัด ต่างงัวเงียเดิน แต่สายตาที่ชนกัน มันบอกความแปลกใหม่ให้ขนลุก ลมพลิ้วรู้ทันที คนนี้นี่เองที่หลวงพ่อทำนายว่า หล่อนต้องช่วยเขา!


นับแต่วันเดินชนกันที่ลิฟท์แล้ว พายุไม่เคยพบหน้าลมพลิ้วอีกเลย ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อ รู้แค่หล่อนอยู่ฝ่ายบัญชีแน่ๆ พายุมีนิสัยไม่ดีเอามากๆกับการอยากเอาชนะคน ยามขายประกันกับใครถ้าถูกด่าว่า เขาจักเก็บกลับมา คิดแผนร้ายทำให้ลูกค้ากลัว เพื่อมาช่วยเขาซื้อเอง โดยเขาไม่ต้องออกแรงอีก งานด้านขายประกันเขาจึงก้าวหน้ากว่าใคร


“นี่ผมบอกคุณกี่รอบแล้ว ว่าไม่ให้ขึ้นมารอบผมที่ทำงานน่ะ”


“ครับๆๆ ผมมารอพบคุณวิไงภักดิ์ครับ”


“อ้าวงั้นหรือ? แล้วไปน่ะ”


เมื่อเขาหันหลังให้ ร่างอีกร่างหนึ่งก็เดินตามเขามาด้วย แล้วที่บันไดที่เขาเดินทุกวัน คุณสุวัฒน์ก็มองไม่เห็น กลิ้งตกมาร่วม15ขั้นเลย...เหตุการณ์นี้บังเอิญลมพลิ้วเดินเข้ามาเห็นเข้าพอดี เมื่อเรียกรถมารับคุณสุวัฒน์ไปโรงพยาบาลแล้ว เขาพยายามชวนคุย ทว่าลมพลิ้วยังไม่สนใจเขาเดินตามนายไปที่ห้องๆหนึ่ง


พายุรู้สึกถึงการเสียหน้าเป็นครั้งแรก ชายหนุ่มที่หล่อคมเข้มมีแต่สาวๆสนใจ แต่เขาไม่อาจทำให้ลมพลิ้วสนใจเขาได้ สมองเขาเริ่มคิดสิ่งเลวร้ายอีกแล้ว คืนนี้เขาจะไปเข้าฝันหล่อน เรื่องบ้านที่ยังไม่รู้จักหรือ? สาวๆหลายคนในทำงานคงช่วยได้...หารู้ไม่ลมพลิ้วกำลังรอวันนี้อยู่


เมื่อถึงหน้าบ้านเล็กๆหลังนั้น เขาก็เจอเข้ากับอีกหนึ่งร่างของหล่อน ความตกใจมีมากจนเข้าต้องสะดุ้งตื่นจากการเข้าฌานทันที หลายสิบนาทีกว่าเขาจะเข้าใจในทุกสิ่ง


“ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจมากๆเลย...นี่แหละ “ใช่”ของเรา...”


พายุเดินพึมพำไปมาคนเดียว เขาเริ่มคิดถึงสิ่งบางอย่าง ปีนี้เขาอายุ29ปีแล้ว การหาสาวสักคนมาเคียงข้างคงต้องเริ่มคิดได้ สาวอย่างลมพลิ้วสิค่อยคู่ควรกัน พรุ่งนี้น่ะเขาจักนำกุหลาบสัก101ดอกไปฝากหล่อนการอ้อนชวนไปกินข้าวคงไม่เหลือฝ่าแรงเขา


“กุหลาบช่อนี้ของเธอจ๊ะพลิ้ว หนุ่มเนื้อหอมชั้นบนฝากฉันมาให้จ๊ะ”


“ขอบใจนะ แต่ช่วยแบ่งกันไปหน่อยสิ โต๊ะฉันมันเล็กไปจ๊ะ”


กมลวรรณมองหน้าคนพูดแล้วตาค้างยังไม่ทันเอ่ยอะไรออกมา สาวข้างเคียงก็แย่งกันเข้ามาแบ่งไปจนหมด! กมลวรรณเลยแอบไปโทรศัพท์บอกพายุถึงสิ่งต่างๆ พายุได้ยินแล้ว เปลี่ยนใจเรื่องการชวนหล่อนทานข้าว คืนนี้เถิดเราจะไปจับตัวมาคุยให้ได้


“เป็นครั้งแรกน่ะผมไม่เคยโมโหใครเท่านี้มาก่อน ทำไมผมไปทำอะไรให้คุณถึงได้รังเกียจผมถึงขนาดนี้?”


ก่อนตอบลมพลิ้วมองร่างนั้น พายุไม่เคยปรากฏตัวที่ไหนในสภาพเมาเช่นนี้มาก่อน แถมขับรถมาทั้งเมาๆแล้วมากดกระดิ่งหน้าบ้านจนหล่อนสะดุ้งตื่นขึ้นมา ดีที่พ่อกับแม่กลับบ้านต่างจังหวัดแต่เย็นวาน จะกลับต้องเช้าอีกวัน ลมพลิ้วเปิดประตูแล้วดันร่างนั้นเข้าไปนั่งที่ห้องรับแขก เอากระติกเทน้ำร้อนออกมาผสมกับน้ำเย็น ค่อยๆเช็ดหน้า เขาสะดุ้งนิดๆ แต่ก็ยอมให้เช็ดหน้าจนเสร็จ หลังเทน้ำทิ้ง กาแฟดำอุ่นๆถูกส่งมา ชายหนุ่มอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี สาวนี้ยังไม่พูดอะไรสักคำเลย...


“ขอบคุณครับ”


“เอาล่ะ เรามาคุยกันแบบตรงๆเลยนะ ฉันไม่รู้จักคุณแต่รู้เรื่องคุณมากแต่เด็ก การทำงานแบบของคุณอาจไม่มีคนรู้ แต่โชคร้ายน่ะ ฉันแอบไปดูคุณทำมาหลายหนแล้ว...”


“อะไรน่ะครับ?”


เป็นอีกครั้งที่พายุตกใจ ยอมรับสาวคนนี้เป็นเหมือน “ดาวข่ม” ของเขาจริงๆ หล่อนไม่เพียงถอดร่างได้เช่นเขา ยังรู้ถึงความลับเกือบ30ปีของเขาด้วย แปลกที่หล่อนไม่เคยพูดกับใคร?...พายุเงียบไปเกือบชั่วโมง ก่อนจักมองลมพลิ้วอีกครั้งหนึ่งอย่างตัดสินใจแล้ว

“ลาก่อนครับ”


เขาเปิดประตูหนีออกมา แม้ลมพลิ้วพยายามเรียกเขาก็ตาม










3ปีต่อมา คืนนั้นลมพลิ้วลาเพื่อนๆกับพ่อแม่แล้วก้าวขาขึ้นรถทัวร์ ข้างๆที่นั่งหล่อนมีชายคนหนึ่งนั่งหลับอยู่ ลมพลิ้วพยายามทำทุกอย่างอย่างเงียบที่สุด เมื่อรถขับมาได้15นาที ชายคนข้างๆตื่นขึ้นมาแต่ลมพลิ้วกลับเริ่มอยากหลับสนิท...


“คุณพลิ้วครับ เรามาเริ่มกันใหม่ได้ไหมครับ?”


“ใน3ปีนี้คุณตามฉันไปทุกที่ ช่วยฉันตั้งหลายครั้ง คุณไม่ยอมพูดกับฉันเลย จนฉันเริ่มเชื่อว่าเราคงไม่ได้คุยกันแล้ว...แล้วคุณก็มา...”


“ครับๆๆ ผมเข้าใจชีวิตที่ผ่านมาแล้ว ปัจจุบันผมเป็นชาวสวนจนๆ แต่มีศักดิ์ศรีแบบที่คุณต้องการ ไม่เคยหลอกลวงใคร แต่งงานกับผมได้ไหมครับ?”



“ขอเวลาอีกปีได้ไหมคะ?”



“ครับๆๆๆผมจะรอครับ”



สายตาสองคู่ที่มองหากัน ส่องเข้าไปถึงวิญญาณได้ อยากบอกทุกอย่างกับชาวโลก แต่ปากของคนทั้งสอง ช่างหนักยิ่งนัก สายตาหวานๆทั้งคู่จึงเพียงคุยกันเองในอีกโลก ไม่มีคนมองเห็นเลย ทั่วทั้งรถทัวร์ยังคงหลับสนิท...










เขียนและอัพโดย......ญามี่///...














Create Date : 18 เมษายน 2558
Last Update : 2 พฤษภาคม 2558 10:19:06 น. 18 comments
Counter : 1724 Pageviews.  

 
สวัสดีกับเช้าวันเสาร์ค่ะ





โดย: ญามี่ วันที่: 18 เมษายน 2558 เวลา:3:56:48 น.  

 
อืม... อ่านแล้วรู้เลยว่า การหยิ่ง
ทนงตัวของคนทั้งสอง..

ทำให้ ไม่อาจจะอยู่คู่เคียงกันได้
พอ ละทิ้ง ตัวกู.... เผยความใน
ใจ เลยมีความสุข ชอบครับคุณมี่

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ญามี่ Literature Blog ดู Blog


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 18 เมษายน 2558 เวลา:5:05:36 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องมี่

นางเอกกับนางเอกชื่อพ้องกันดีจริงๆครับ
เกิดมาคู่กันจริงๆ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 เมษายน 2558 เวลา:6:52:42 น.  

 
สวัสดีจ้าน้องมี่

พี่ลมบ้าหมู มาแล้วจ้า 555

ไอ้บร้า อ.เต๊ะ เอ็งอยากเป็นพระเอกกะเค้ามั่งหรือไง ดูซี้ ตั้งชื่อแต่ละอย่าง

เอ็งไปเล่นหนังผีหนังตลก ทางนู้นเล้ยย 555

พี่เต๊ะ มาอ่านไปอ่านมา คล้ายๆจะเข้าใจ แต่สักพัก ทำไมน้ำลายยืดก้ไม่รู้อ่า 555

แต่ไม่เป็นไร วันนี้โหวตแยะจัดไปเล้ยย
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต

ญามี่ Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น



โดย: multiple วันที่: 18 เมษายน 2558 เวลา:7:49:30 น.  

 

อ่านแล้วรีบโหวตเลยค่ะ

ญามี่ Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: พรไม้หอม วันที่: 18 เมษายน 2558 เวลา:7:59:18 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องมี่พี่กิ่งมาอ่านงานตะพาบน้องมี่แล้วรู้สึกได้เลยว่าน้องมี่ชอบเขียนแนวลึกลับจิตวิญญาณด้วย อิอิ แต่สนุกมากค่ะชื่อของพระเอกนางเอกเข้ากันคล้องจองดีจังค่ะ

วันนี้พี่กิ่งต้องติดโหวตไว้อีกวันนะคะโหวตหมดแล้วจ้า

ขอบคุณคะแนนโหวตนะคะ ไว้พรุ่งนี้พี่กิ่งมาใหม่ค่ะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 18 เมษายน 2558 เวลา:8:59:32 น.  

 
เป็นแนวลึกลับอีกแล้ว แต่แฮบปี้เอ็นดิ้งค่ะ

สนุกจัง


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 18 เมษายน 2558 เวลา:20:35:12 น.  

 
จบได้มีความสุข และน่าสนใจมากเลนค่ะ


โดย: ชลบุรีมามี่คลับ วันที่: 18 เมษายน 2558 เวลา:20:44:36 น.  

 
สวัสดีค่า คุณมี่ ^^
วันนี้มาอ่านตะพาบเร็วหน่อย อิอิ

พระนางสมหวัง รอคอยมานาน
รอกันไปรอกันมาดีที่ไม่นานเดี๋ยวแก่เกินกว่าจะเจอกัน 555

เรื่องแปลกดีค่ะ อ่านเพลินเลย
พายุนี่เก่งมาก รู้ด้วยว่าสาวมีพลังวิเศษเหมือนกัน

ขอบคุณสำหรับตะพาบแนวลึกลับค่า
มีความสุขมากๆในวันหยุดนะคะ




โดย: lovereason วันที่: 19 เมษายน 2558 เวลา:1:23:50 น.  

 
อ้าว...นี่เข้าได้แล้ว เข้ามาทางบ้านก๋าค่ะ

ตะกี้กดจากที่เดียวกันนี่แหละ แต่โดน ไอซีที สกัดค่ะ


ญามี่ Literature Blog ดู Blog


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 19 เมษายน 2558 เวลา:12:03:51 น.  

 
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Insignia_Museum Diarist ดู Blog
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
ญามี่ Literature Blog ดู Blog

อ่านเพลินเลยครับ ชอบๆ เรื่องลี้ลับซะด้วย
แต่สุดท้ายก็จบได้สวย แบบนี้คนอ่านก็ดีใจ
ปล.ขอบคุณที่แวะไปโหวตให้ด้วยนะครับ


โดย: Ariawah Auddy วันที่: 19 เมษายน 2558 เวลา:14:43:18 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับน้องมี่



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 เมษายน 2558 เวลา:18:51:24 น.  

 
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ญามี่ Literature Blog
แวะมาส่งกำลังใจให้กันค่ะ


โดย: kae+aoe วันที่: 20 เมษายน 2558 เวลา:10:55:04 น.  

 
ตามมาอ่านตะพาบค้าาา.. อิอิ


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 20 เมษายน 2558 เวลา:13:34:19 น.  

 
ตามมาอ่านตะพาบค้าาา.. อิอิ


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 20 เมษายน 2558 เวลา:13:34:19 น.  

 
สวัสดียามค่ำครับ
ญามี่







โดย: ก้อนเงิน วันที่: 20 เมษายน 2558 เวลา:20:27:12 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องมี่ รีบมาโหวตงานเขียนให้แล้วค่ะ


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เศษเสี้ยว Photo Blog ดู Blog
ญามี่ Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

น้องมี่เขียนได้สนุกตื่นเต้นดีค่ะ

พี่กิ่งโหวตให้เลยค่ะ

หลับฝันดีค่ะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 20 เมษายน 2558 เวลา:21:27:00 น.  

 
สวัสดีตอนบ่ายค่ะ






โดย: ญามี่ วันที่: 22 เมษายน 2558 เวลา:12:58:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ญามี่
Location :
ภูเก็ต Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 260 คน [?]






อัพบล็อกครั้งแรก ๑๔ มีนาคม ๒๕๕๑
free counters
who's online
คนพูดน้อยคิดบ่อยแต่ไม่เงียบ
ไร้ระเบียบเคลิ้มครุ่นอณูคุ้นฝัน
ไม่ประวิงหากทิ้งจักลืมวัน
พลัดผ่านพลันหากจากยากฝากคอย...











[Add ญามี่'s blog to your web]