14 กุมภาวันวาเลนไทน์~~~  ปีนี้อยู่กะแบ้งท้างวานเยย แฮปปี้มีฟามสุข ฮี้ฮี้

อุ้ย ลืมให้ดูที่พักของพวกเราก่อน พักกันที่บ้านเทียนน้ำ (110/3)
ลักษณะห้องรวม มีเครื่องนอนให้ ห้องนึงนอนกัน 6 คน
แต่พวกเราไม่อยากนอนอัด ๆ กันมาก ก็เลยนอนห้องละ 3 คน
ส่วนพวกคนแก่ เอ้ย พวกผู้ใหญ่ก็ไปนอนเป็นบ้านเดี่ยว
2 ห้อง ห้องน้ำในตัว
มีเครื่องทำน้ำอุ่นและเครื่องนอนให้
เครื่องทำน้ำอุ่นก็จะใช้เป็นถังแก๊สเอาเลย

นี่คือห้องที่ลุง ป้า และนู๋อันนอน
เท่ากับว่าได้หมอนคนละ 2 ใบ ผ้าห่มคนละ 2 ผืน อิอิ

1 หลังจะมี 5 ห้องนอน ราคาห้องคืนละ 900 บาท
ห้องน้ำรวมอยู่ข้างบ้านพัก (ทางขวาของภาพอ่ะเห็นป่ะ)

ภาพห้องน้ำเต็ม ๆ มีฝักบัวพร้อม
อ่างล้างหน้า กระจกพร้อม
ป้าว่าห้องน้ำเค้าโอเคเลยนะเนี่ย

บ้าน zone นี้จะอยู่ฝั่งตรงข้ามกับร้านอาหาร
แต่ฝั่งเดียวกันก็มีแหละ พอดีพวกเราสนิทกับร้านป้าแปลงเค้า
ถ้าไม่ได้พี่ยะ คงไม่สนิทขนาดนี้ 5 5

นี่คืออาหารมื้อแรกของวันนี้จ้า

ไข่หอมแต่เลี่ยนมากเลยอ่ะป้าแปลง เนยเพียบ - -“

หม่ำกันเรียบร้อยก็รวมพลและอุปกรณ์ เห็นละหนักแทน

10:30 น. ออกเดินทางได้
กำหนดการวันนี้คือดูพระอาทิตย์ตกที่ “ผาหล่มสัก”
พวกเราใช้เส้นทางที่ไม่เดินผ่านผา
เพื่อย่นระยะทางขาไปได้หลายกิโลอยู่
ตีคร่าว ๆ เส้นทางนี้ก็ประมาณ 6 กม.ฝ่าๆ

 

ก่อนออกเดินทางมาไหว้พระเอาฤกษ์เอาชัยก่อน
เห็นป้ายเขียนว่าแค่ 200 เมตร
เดินมาได้ร้อยเมตรแรก เห็นรถกะบะวิ่งมา
โบกซ้า~~
ร้อยเมตรก็เอา 555 ออมแรงไว้
10:44 น. มาถึงแล้ว เร็วจริง

เนื่องจากวันนี้เป็นวันลอยกระทง
เอ้ย วาเลนไทน์ พวกคู่รักที่มาจดทะเบียนสมรสกันบนนี้
ก็จะมาไหว้พระที่นี่ พร้อมทั้งห้อยกระดิ่งรูปหัวใจไว้ด้วย
ตอนแรกว่าจะแกล้งไปเอาออก
แยกคู่ชาวบ้านซะหน่อย
เห็นละหมั่นตับ

แล้วพวกเราล่ะ รักกันมั้ย?

รักซี้ ด๊วบด๊วบ

11:48 น. ถึงแล้วน๊า “สระอโนดาต”

ที่ใส่เสื้อแขนยาว ไม่ใช่หนาว แต่กลัวดำ เลยต้องทนร้อนหน่อย
แต่แปลกนะ กลับมานี่ไม่ได้ดำขึ้นเลยอ่ะ ทั้ง ๆ ที่ใส่ขาสั้นตลอด

- - -
พี่ต่อบอกว่าป้าเป็นจอมครีเอทท่า

คงจะจริงอย่างพี่เค้าว่า

เดินจากมาอีกนิด มาเจอกับน้ำหยด
เอ้ย “น้ำตกถ้ำสอเหนือ” ในเวลา 12:45 น.

ป้ายเขียนต่อไปอีกว่า ผาหล่มสัก 200 เมตร
… แต่มันไม่ใช่อย่างงั้น
ดันมีคนขูดเลข 4 นำหน้าออกไป
แหม.. มันน่าจับกดน้ำหยดนัก

เวลา 15:26 น. ถึง(ซะที) ผาหล่มสัก

หาน้ำหาท่ากินข้าวกันไป ป้าล่อส้มตำโคราชก่อนเลย อร่อยเหาะ
มีจานนึงเจ๊แกใส่ปลาเหนื่อยมา ป้าไม่รู้ซัดเข้าไปคำแรก ของขึ้น
กลิ่นมาเลย เกือบ

เนื่องจากมาถึงก่อนกำหนดเร็วมาก ๆ เลยมีเวลาพักผ่อนกันเยอะ
ถึก ๆ อย่างป้าก็เดินถ่ายรูปเล่นกันไป
ใครหมดเรี่ยวหมดแรงก็ดื่มวีต้าแล้วนอนซะ

โชคดีจัง ตอนไปถึงคนแทบไม่มี เลยถ่ายรูปได้ตามใจฉัน

เอ้า ตึ่ง ตึ่งตึ่ง พระอาทิตย์ตกแล้ว ตึ่งตึ่งตึ่ง

พระอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า เหล่าอัศวินผู้กล้าก็งัดอาวุธมาต่อกรกับอาทิตย์อัศดง

จับจองเก้าอี้แถวหน้าได้ เพราะมาก่อนได้ก่อน ฮิฮิ แก๊ง smart-mobile ทั้งนั้น

ขอให้พี่ ๆ ถ่ายรูปคู่ให้ ขอบคุณมากคร้าบ
ภาพจากกล้องอาศักดิ์

17:53 น. เป็นเวลาที่พระอาทิตย์ใกล้จะตกเต็มที่แล้ว
มีแมงเม่ามาบินล่ออยู่หนึ่งตัว เลยโดนกระหน่ำยิงซะ
สงสัยจะเป็นบริการของภูกระดึง 5 5
บินโฉบไปรอบแรก พวกเราตะโกนให้กลับมาอีก
พี่แกก็มาบินวนโบกไม้โบกมือ
สนุกสนานเฮฮา ..
ป้าตะโกนไปว่า
“หลบไป จะถ่ายพระอาทิตย์!!!”

ถ่ายรูป(บ้าๆบอๆ)จนหกโมงเศษ ๆ

ก็เตรียมตัวเดินทางกลับ
แต่เนื่องจากก๊วนพวกเรามีคนเจ็บและคนชรา
คนเจ็บ = ลุงบะแอ๊งค์ เท้าพอง
คนชรา = ป้าจะอิ๊บและอาศักดิ์
คาดว่าคงจะเดินกันไม่ไหวแน่ ๆ กับระยะทาง 9 กิโลเศษ
จึงขออาศัยรถกะบะของขบวนการคู่รักกลับด้วย 3 ชีวิต
ทิ้งพวกที่เหลือกันอย่างไม่ใยดี

ขนาดขึ้นรถกะบะ ยังกลับมาถึงที่ทำการกันประมาณทุ่มกว่า ๆ
ระหว่างทางก็ผ่านผา น่ากลัวมาก

ส่วนเหล่าผู้พิชิตที่เหลือกลับถึงกันสี่ทุ่มกว่า ๆ ปรบมือให้ เย้ เย้

คืนนี้ป้ากับลุงขอไปอาบน้ำที่บ้านอาศักดิ์ อุ่น สบาย ฮ่า~~

มีฟามสุขชิง ๆ