|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องของคนขี้เหงา!
เป็นเวลาเย็นย่ำอันแสนจะปรกติธรรมดาของผู้คนทั่วไป ณ ใจกลางมหานครใหญ่ ชายหนุ่มขี้เหงาผู้หนึ่งกำลังจ้องมองความเป็นไปของสรรพสิ่งเบื้องล่างจากหน้าต่างคอนโดสีตุ่นๆ หยาดฝนจากท้องฟ้าตกปรอยๆลงมาสร้างความเย็นฉ่ำและชื้นแฉะไปทั่วท้องถนนอันมอซอ สรรพเสียงของยวดยานพาหนะบนท้องถนนผสมปนเปไปกับความคึกคักจอแจของผู้คนที่เดินนวยนาดเหมือนฝูงมดงาน ด้านล่างนั้นแม่ค้าขายอาหารริมทางกำลังร้องเรียกลูกค้าระหว่างที่ใช้สองมือตักอาหารสำเร็จรูปเย็นชืดให้กับสาวออฟฟิศนางหนึ่ง ใกล้ๆกันนั้นตำรวจจราจรในชุดเสื้อกันฝนสีส้มสดใสกำลังทุ่มเถียงกับมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่ตั้งใจขับผิดเลนส์ อีกมุมหนึ่งของหัวถนนชายวัยกลางคนกำลังจูงลูกชายตัวเล็กๆวิ่งฝ่าสายฝนกลางท้องถนนไปยังร้านสะดวกซื้อที่เปิดไฟนีออนส์จนสว่างจ้า ชายหนุ่มมองความวุ่นวายด้านล่างอย่างเหนื่อยหน่ายเหมือนกับเคยเห็นภาพดังกล่าวจนชินตา
ในห้องของเขานั้นโทรทัศน์เครื่องเล็กๆกำลังฉายภาพของรายการข่าวซึ่งพิธีกรชื่อดังระดับประเทศกำลังคุยกับเหยื่อที่ได้รับความไม่เป็นธรรมในสังคม เสียงเจื้อยแจ้วของพิธีกรในโทรทัศน์ดังก้องผสมกับเสียงของพัดลมตัวเก่าที่กำลังหมุนวนส่งเสียงคำรามอย่างเหนื่อยหน่ายอยู่บนเพดาน ด้านข้างโทรทัศน์นั้นมีรูปถ่ายสีซีดๆของตัวเขาในวัยเยาว์กว่าปัจจุบันถ่ายร่วมกับครอบครัวในอริยาบถและสถานที่ต่างๆกัน ส่วนใหญ่มักจะเป็นริมชายหาดของทะเลสีสวย กลางพื้นที่ของภูเขาเขียวขจี หรือในอุทยานที่รกครึ้มไปด้วยแมกไม้แลธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์ ทว่าปัจจุบันนี้ชายหนุ่มกลับรู้สึกเหมือนตนถูกจองจำอยู่กลางป่าคอนกรีตอันแสนศิวิไลซน์ในสายตาของใครหลายคน เขาต้องทนอยู่กับวิถีชีวิตอันน่าเบื่อหน่ายและซ้ำซากจำเจอยู่ทุกวี่วัน ต้องพบพาลกับผู้คนหน้าเดิมๆ ขึ้นรถประจำทางและใช้เส้นทางสายเดิมๆ ทำงานแบบเดิมๆ กินอาหารร้านเดิมๆ(และมักเป็นเมนูเดิมๆในหลายครั้ง) ไปท่องเที่ยวยังสถานที่เดิมๆ ฯลฯ
เขาเคยคิดว่าชีวิตตนเองนั้นเหมือนกับนกที่อยู่ในกรงซึ่งแม้จะไม่เสี่ยงต่อการถูกสัตว์นักล่าจับกินแต่ก็ไม่มีโอกาสจะได้ออกไปสัมผัสกับโลกเบื้องนอก (กรงของเขาไม่ได้ทำด้วยทองเหมือนเมียน้อยของเศรษฐีผู้ร่ำรวยหลายๆคน) ยามค่ำคืนนั้นชายหนุ่มเคยฝันอยู่หลายครั้งว่าตนเองกำลังโบยบินอยู่บนท้องฟ้าพร้อมปีกสีขาวบริสุทธิ์ซึ่งสามารถพาเขาไปได้ยังทุกที่ๆต้องการ ณ ที่แห่งความฝันนั้นเองจิตใจของเขาประดุจดั่งถูกปลดเปลื้องจากพันธนาการต่างๆที่รุมเร้าอยู่ ชายหนุ่มมองจดหมายลาออกในมืออย่างเงียบงันก่อนจะหยิบรูปถ่ายของบ้านหลังน้อยซึ่งเขาเคยพำนักอาศัยตั้งแต่เด็กจนเติบโตขึ้นมาดู บ้านหลังนั้นอยู่ ณ สถานที่อันห่างไกลและเงียบสงบกว่ามหานครใหญ่ที่เขาถูกจองจำอยู่ในปัจจุบันเป็นอย่างมาก ชายหนุ่มหยิบจดหมายขอลาออกที่ตนเองบรรจงเขียนอย่างปราณีตขึ้นมาอ่านอีกครั้งพร้อมกับตัดสินใจกระทำเรื่องบางอย่าง
**บัดนี้นกน้อยตัวดังกล่าวได้โบยบินออกสู่อิสรภาพอันแสนเสรีที่เบื้องนอกแล้ว**
| Create Date : 31 ตุลาคม 2555 |
|
12 comments |
| Last Update : 2 พฤศจิกายน 2555 10:57:09 น. |
| Counter : 7969 Pageviews. |
|
 |
|
|
| | |
| โดย: พัชรณัฐ IP: 180.180.32.20 13 พฤศจิกายน 2556 11:21:39 น. |
|
|
|
| | |
| โดย: MolellaJok IP: 190.2.133.230 14 มิถุนายน 2564 18:36:42 น. |
|
|
|
| | |
| โดย: JosephOxich IP: 190.2.130.167 13 พฤศจิกายน 2564 1:17:21 น. |
|
|
|
| | |
| โดย: Walterembex IP: 89.38.97.125 11 ธันวาคม 2564 21:43:23 น. |
|
|
|
| | |
| โดย: DJGiankoJek IP: 92.119.179.84 9 กุมภาพันธ์ 2565 2:06:20 น. |
|
|
|
| | |
| โดย: Jeffreytrady IP: 213.159.38.90 17 พฤษภาคม 2565 9:56:34 น. |
|
|
|
| | |
| โดย: Patricksoymn IP: 89.39.106.222 21 มกราคม 2566 16:51:43 น. |
|
|
|
| | |
| โดย: Sheltonceapy IP: 165.231.182.153 7 ตุลาคม 2566 2:00:46 น. |
|
|
|
| | |
| โดย: SteveNon IP: 45.132.194.17 2 ธันวาคม 2566 7:59:21 น. |
|
|
|
| | |
| โดย: Mariofef IP: 203.10.98.33 28 มีนาคม 2567 5:18:23 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [