มาลำพูนก็ต้องพูดถึงลำไย แต่เมื่อไม่ได้มาหน้าลำไย ก็ขอ Slow life แบบไทยไทยที่ใครๆก็ต้องอยากมา ขอบอกว่าลำพูนทริปนี้เนิบช้า แต่ไม่เสียม้านะจ๊ะ 

      เราเริ่มต้นทริปจากสนามบินเชียงใหม่ มุ่งหน้าเลียบทางรถไฟสายเชียงใหม่-ลำพูน ไปตลอดรางไม้หมอน สองข้างทางเต็มไปด้วยทุ่งนาสีเขียว ฉาบด้วยแสงอาทิตย์ยามเช้า เสียงรถเครื่องดังเข้ามาให้ได้ยินนานนานครั้งก็ทำให้บรรยากาศข้างทางไม่เงียบเหงาจนน่าวังเวง เสียงเพลงคลอเบาๆในรถให้ความรู้สึกผ่อนคลายจากความเหนื่อยล้าในเมืองได้อย่างน่าประหลาด เราขับรถเพลินมาตามทางเรื่อยๆ จนเริ่มสายแล้วแต่ร้านรวงข้างทางยังคงหลับไหล ความเงียบทำให้เราได้ยินเสียงท้องร้องเราชัดเจน และก่อนที่ความเงียบของเมืองเล็กๆจะปลุกอารมณ์หิวที่หลับไหลให้เป็นพายุอารมณ์ ร้านขนมจีนซาวน้ำพื้นบ้านข้างทางก็เข้ามาช่วยชีวิตเราไว้ แน่นอนเรารีบจอดลงไปจัดกันอย่างรวดเร็ว ป้าเจ้าของร้านน่ารักอู้กับพวกเราด้วยคำเมือง แนะนำหลากหลายเมนูขนมจีน ทั้งซาวน้ำ น้ำเงี้ยว และนำ้ยากะทิ เมื่อตัดสินใจสั่งได้คนละจาน เราก็เลือกโต๊ะไม้เล็กๆ นั่งมองบรรยากาศของร้านที่เป็นบ้านไม้เล็กๆ แม้ในร้านมีลูกค้านั่งอยู่ไม่กี่คน แต่ก็มีลูกค้าซื้อกลับแวะเวียนมาซื้อกลับบ้านไม่ขาดตอน คุณป้าแม่ค้าที่นี่ก็ใจดีสุดๆกินเสร็จแบบขอเติมได้อีก ทั้งหมดสองคนแค่ 40 บาท OMG! เรื่องจริงไม่ได้ฝันไป? 

หลังจากเติมพลังท้องเสร็จ เราก็มุ่งหน้าไปวัดพระธาตุหริภุญไชย ซึ่งเป็น Landmark ของจังหวัดลำพูน และเป็นพระธาตุประจำปีไก่ หรือปีระกานั่นเอง แต่ก่อนที่เราจะเข้าไปสักการะพระบรมธาตุศักดิ์สิทธิ์ หน้าผมคอสตูมก็ต้องเป๊ะกันหน่อย มาลำพูนก็ต้องนุ่งซิ่นให้กลมกลืนกับวิถีชาวหละปูน เราจึงแวะตลาดขัวสิงห์ที่ข้ามถนนจากวัดพระธาตุไปนี๊ดดดเดียวก็ถึงแล้ว ช็อปปิ้งผ้าฝ้ายทอมือที่ไม่มีเอ้าท์เหมามาคนละชุด แล้วเมื่อทุกอย่างพร้อมลงตัวก็ถึงเวลาสะสมแต้มบุญ เข้าไปสักการะพระธาตุหริภุญไชยแบบคูลคูลกันเลย เมื่อเข้ามาภายในวัดพระธาตุหริภุญไชย ความยิ่งใหญ่ของเจดีย์ทรงระฆังคว่าสีทองอร่ามตาม บนฐานย่อมุม งดงามก็สะกดให้เรารู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ของเมืองหริภุญไชยในอดีต ว่ากันว่าพระธาตุหริภุญไชยแห่งนี้มีอายุยาวนานกว่า 1,000 ปี และเป็นที่ประดิษฐานพระเกศธาตุในโกศทองคำ ลักษณะของพระธาตุนี้มองไปก็ดูจะมีความคล้ายคลึงกับพระธาตุดอยสุเทพที่เชียงใหม่เหมือนกัน หลังจากเก็บแต้มบุญเรียบร้อยเราก็เดินมาหน้าวัดเพื่อไปตามหา ก๋วยเตี๋ยวหมูตุ๋นลำไย ในตำนานที่โด่งดังเรื่องเครื่องแน่น หวานกลมกล่อม เมื่อจัดกันคนละชามสองชามแล้ว ก็หยุดไม่ได้ต้องกลับมาต่อของหวาน เฉาก๋วยแน่นหนึบที่อร่อยที่สุดในสามโลกอีกเมนู ก่อนที่เราจะเดินทางไปต่อที่วัดกุดกู่ หรือวัดจามเทวี ซึ่งเป็นที่ประดิษฐานอัฐฺของพระนางจามเทวี ปฐมกษัตรีแห่งกรุงหริภุญไชย ซึ่งภายในวัดแม้จะเป็นยามบ่ายแล้ว แต่ต้นไม้ใหญ่ก็ยังให้ความร่มรื่น ไม่ร้อนเท่าแสงแดดภายนอก และสุดท้ายก่อนที่เราโบกมือลาลำพูนที่เนินช้าทริปนี้เราก็เดินทางไปไหว้พระนางจามเทวีที่อนุสรณ์สถานพระนางจามเทวี เพื่อขอให้พวกเราโชคดี และเดินทางกลับโดยสวัสดิภาพ

สำหรับวันนี้นอกจากจะได้เก็บแต้มบุญ สะสมความสุขแบบสโลว์ไลฟ์กันแล้ว ความน่ารักของคนลำพูนจะอยู่ในหน้าบันทึกหนึงในความทรงจำของนักเดินทางอย่างพวกเรา #วันเดียวก็เที่ยวได้ #onedayslowtrip