Group Blog
 
<<
กันยายน 2565
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
23 กันยายน 2565
 
All Blogs
 
ตะพาบๆ กม.ที่ 311 "คืนที่ฝนตกหนัก"



   ตะพาบๆ กม.ที่ 311 "คืนที่ฝนตกหนัก"  

โจทย์ตะพาบๆ กม.ที่ 311 "คืนที่ฝนตกหนัก" โดยคุณ NENE77
คำอธิบายโจทย์ ในคืนที่ฝนตกหนักทำอะไรกันอยู่บ้าง หลายคนอาจ
กำลังเดินทางกลับจากการทำงาน แล้วพบเจอเรื่องราวต่างๆ นานา
หรือนอนอยู่ที่บ้าน แต่ก็อาจมีเหตุการณ์ เช่นฝนตกหนักจนน้ำท่วมบ้านอะไร
แบบนี้ มาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับคือนที่ฝนตกหนักในแบบของคุณกันเถอะ




จะบอกว่า . . หน้าฝนปีนี้ เป็นอะไรที่หนักหน่วงสำหรับเรามาก
เพราะฝนดันมาตกชุก เอาช่วงที่จิตใจเราไม่ค่อยปกติเท่าไร
การที่จิตใจไม่ปกติ ล่องลอย บลาๆ เนี่ยะ มันก็กระทบต่อการ
ขับรถเหมือนกันนะ อย่างที่รู้กันว่า . . เราเป็นสายแว้น
ขับมอไซค์ไปทำงานระยะทางในแต่ละวัน ไปบวกกลับจะอยู่ที่
ประมาณ 40 กิโลเมตรเดินทางไปทำงานในระยะทาง 20 กิโลเมตร
ก็เหมือนจะไกลเนอะแต่พอขับไปขับมาชินเฉยเลย . . เอาจริงๆ
เราก็ไม่ได้อยากมาเป็นสายแว้น อะไรนัก เราทำงานในกรุงเทพมาสิบปีละ
ก็ใช้รถยนต์ตลอด แต่พอออฟฟิตย้ายที่มาอยู่ในเมือง และก็ไม่มีที่จอด
ให้เราเอาเงินไปจ่ายค่าที่จอดซึ่งก็แพงมาก(3,200ต่อเดือน)เรารับไม่ไหว
แถมจากบ้านเรามานะ เช้าๆนี่รถติดหนักมาก รถยนต์คือต้องไปทางด่วน
อย่างเดียวเลย ดังนั้นการเดินทางด้วยรถยนต์เป็นอะไรที่สุบเงินเรามาก
มันเหมือนเงินเดือนหายไปเลยเกือบแปดพัน  เหอๆ . . สุดท้ายเราก็ทน
ต่อสภาวะการเงินที่เลวร้ายไม่ไหว แล้วก็กลายมาเป็น สายแว้นในที่สุด


  ขับมอเตอร์ไซค์ในกรุงเทพฯ ต้องใช้สกิลอะไรไหม . . อึมมมมม
เราว่า . . แค่ใจกล้าหน้าด้าน และไม่กลัวตาย สองอย่าง นี่เลย
มีสองอย่างแค่นี้ ครอบคลุมทุกอย่าง สามารถแว้นในกรุงเทพฯได้ทันที 55+
แล้ว ยิ่งหน้าฝนเนี่ยะนะ ยิ่งต้องไม่กลัวตายหนักกว่าเดิมมาก เพราะหนึ่งเลย
ถนนลื่น สองต้องคอยระวังอีสายแว้นโหดๆ ที่ขับซิ่ง แบบไม่เกรงใจชาวบ้านอีก
พวกที่จะตายก็ไม่ตายคันเดียว จะทำคันอื่นเดือดร้อนตายตามมันไปด้วยเนี่ยะ
ต้องระวังมาก  ถ้ามีเสียงแว้นๆ มาต่อท้ายกดดันเรา เราต้องหลบให้มันไปก่อน
รีบนักก็ไปตายก่อนเลยเฮ้ยยย . . เถือนมากวงการนี้  ดังนั้น . .การแว้นหน้าฝน
จึงเป็นอะไรที่ทดสอบความอดทนมากจริงๆ 






ย้อนกลับมาที่ตะพาบของเรา  ถ้าจะพูดถึงเรื่อง
"คืนที่ฝนตกหนัก" 
แล้วล่ะก็ มันทำให้เรานึกถึงคืนหนึ่ง . . ในช่วงสองสามเดือนก่อนหน้านี้ . . 
ช่วงนั้นนี่คือ โหดมาก ฝนตกติดต่อกันเช้าเย็น . . เราลุยฝนมาทำงาน
เช้าก็ลุย เย็นก็ลุย ห้าโมงเย็นนี่คือฟ้านี่มืดมาเลย เหมือนรู้เวลา . .


แน่นอนว่า . . พอเลิกงานปุ๊บ ฝนก็ตกหนักเลย ฟ้ามืดอย่างกะเวลา
สองสามทุ่ม . . เราผู้ซึ่งไม่อยากรอ ก็ตัดสินใจลุยฝนกลับบ้าน
เพราะถ้ารอก็ไม่รู้ว่าจะต้องรออีกนานแค่ไหน . .
แต่ . . ไปได้ครึ่งทาง  ก็ต้องหยุดพัก . . 



"ไปต่อ . . ไม่ไหวจริงๆ . . ."   ไม่ใช่ขับรถลุยฝนอย่างเดียวนะ
หมายถึงเรานี่แหละ . . ไม่สามารถฝืนไปมากกว่านี้แล้วจริงๆ
ไอ้ตอนที่ฝนเม็ดใหญ่ๆ สาดกระทบเสื้อกันฝนเราทั้งลมทั้งฝน 
แม่มมมม แสบผิวมากกก . .  เรานี่อยากจะร้องตะโกนเลยว่า




"ชีวิต แมร่ม ยังจะต้องการอะไรจากตรูอีกวะ . ." 


เหนื่อยมากจริงๆ เหนื่อยจนเราต้องบังคับตัวเอง
ให้คุยกับตัวเอง . . ว่า มึงไม่ไหวแล้ว พอเถอะ. . 
เพราะยิ่งนานวันเข้า มันยิ่งเหมือนตัวเองไร้ค่าขึ้นทุกวัน
ยอมรับความจริงได้แล้วมัง..ตั้งแต่วันนั้นมา . .
เราตัดสินใจว่า . .จะต้องตัดการเชื่อมต่อ
กับคนอื่นๆ คนที่เราไปตั้งสถานะ
"สำคัญ" ให้เขา
พอเถอะ . . แล้วเราก็เดินออกมา . . กลับมาโฟกัสตัวเอง
กลับมารักตัวเอง และกลับมาดูแลตัวเองให้มากๆ . . 


เออ!! . . เราตัด(สิน)ใจได้ ในคืนที่ฝนตกหนัก คืนนั้นจริงๆ







แน่นอนว่า . . วันนั้นกว่าจะถึงบ้านตัวก็เปียกไปค่อนแล้ว
เสื้อกันฝนเอาไม่อยู่ ทั้งฝนทั้งลม ที่สาดเข้ามา
ตอนเราจอดรถพักใต้ทางข้ามแยก . .ทำเอาเราเกือบเป็นไข้ . .
แต่เรากินพารากันไว้ ก็เลยรอดมาได้ . .


แต่ในความบ้าบอของชีวิต . . ยังมีความฮาซ่อนอยู่ ตรงที่ พอเราถึงบ้าน
ก็เจอไฟดับค่ะ . . แล้วอีนี่ปวดท้องเข้าห้องน้ำมาก ก็เลยเดินน้ำหยดๆ
ขึ้นไปเข้าห้องน้ำชั้นบน (ตอนนั้นห้องน้ำชั้นล่างตัน จากที่เลยเล่าก่อนหน้านี้อ่ะ)
พอเห็นโถปุ๊บ เราก็นั่งเลย . . มืดก็มืด ร้อนก็ร้อน เราเลยไม่ได้ปิดประตูห้องน้ำ
ก็เข้าไปทั้งอย่างนั้นแหละ . . นั่งไปสักพักนึง ไฟติดจร้าาา . .และนี่
คือภาพที่เราเห็น   
"ลูกๆ ทั้งหกของเรา รายล้อมอยู่ในห้องน้ำ"









เชื่อมะ.. ในวินาทีนั้น.. เราทั้งร้องไห้ ทั้งหัวเราะ
ทั้งโล่งใจไปพร้อมๆกัน.. มันเหมือนกับความอึดอัด(ใจ)
ที่เกิดขึ้นในช่วงสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมานั้น..
​​​​หายวับไปกับตาเลย ตลกเนอะ









และไอ้สิ่งมีชีวิตทั้งหกของเรานี่แหละ . .
ที่เป็นหมือนแสงสว่างอย่างหนึ่ง ที่คอยส่องกระทบ
ความมืดมิดในจิตใจเรา เรารู้สึกดีมากๆ เลย . .



หลังจากวันนั้น . . ฝนก็ตกทุกวัน และเราก็ต้องจอดรถ . .
เพื่อใส่เสื้อกันฝน  เพื่อลุยฝนกลับบ้าน . . .  ทุกวัน







แต่. .  ชีวิต มันก็ไม่ได้เศร้า
หรือ หดหู่อะไรเท่าวันนั้นอีกแล้วล่ะ



บางวัน . . เราเจอสิ่งสวยงาม
ระหว่างทางกลับบ้านด้วย







กลับถึงบ้านก็จะมีสิ่งหฤหรรษ์รออยู่ทุกวัน . . 





ชีวิต . . ก็เลยกลับมามีสีสันอีกครั้งหนึ่ง . . 







ใน . .
 "คืนที่ฝนตกหนัก"  แม้ว่าข้างนอกจะฝนตก
ลมแรง น้ำท่วม รถติดบลาๆๆๆ อะไรยังไง . . ในบ้านเรา . .
ก็มีเรื่องตลก ที่บางทีก็น่าปวดหัว  รอเราอยู่เสมอจริงๆ . . 





และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งบรรยากาศฝนตกในชีวิตเราแหละ . . 












แต่นะ . . ก็ใช่ว่าฝนจะตกทุกวันเสียหน่อย . .
บางวัน เช้ามาฟ้าสว่าง . . การเดินทางไปทำงานก็สดใส
สามารถแปะหัวรถ . . จอดซื้อของกินข้างทางได้อย่างสบายใจใช่ไม๊ล่ะ . .

"ชีวิต"  มันก็เหมือนการที่เราแว้นไปทำงานนี่แหละ . . บางวันก็เปียก
บางวันก็ไม่ . . และในเมื่อไปไหน เราก็อยู่ใต้ฟ้าอยู่ดี
ดังนั้น.. ยังจะต้องกลัวฝนอีกเร๊อะ !!






ปิดบล็อกด้วยเพลงฝนๆ . . ฟังทีไร
เป็นอยากได้เบียร์เย็นๆ สักแก้ว ทุกทีเล้ยย . . 251







อยากจะลืมใครสักคน
เมื่อหยาดฝนพร่างพรมพริ้วมา
สายน้ำที่ร่วงหล่น ปนเคล้าหยาดน้ำตา
กลับไปคิดถึงครา แรกที่เราพบกัน


มรสุมที่หาดสีทอง นำเราสองให้ปองรักกัน
ฟ้าคำรามเธอกลัวตัวของเราหนาวสั่น
สื่อดวงตาสัมพันธ์อบอุ่นพลันสองเรา
ความรักเราเคยสดชื่นแล้วใยแปรเป็นอื่น
เหลือแต่ความขื่นขมระทมเมื่อลมพายุหอบฝนมา
เธอไม่ยอมบอกเหตุผลใดๆ ปล่อยฉันไว้กลางฝน


มาบัดนี้ยามฟ้าสีหม่น ราวกับดลให้ตรมฤทัย
รู้เป็นเพียงอากาศแต่ไม่อาจห้ามใจ
อยากมีเธอชิดใกล้แต่เธอคงไม่คืน


อยากจะลืม ใครสักคน
เมื่อหยาดฝน พร่างพรมพริ้วมา
สายน้ำที่ร่วงหล่น ปนเคล้าหยาดน้ำตา
กลับไปคิดถึงครา ที่เธอลาฉันไป . .










แค่พูดออกมา แม้ว่าฟ้ามันจะมีฝนพรำ
แค่พูดออกมา ไม่ต้องกลัวฉันช้ำ
ก็แค่อีกครั้ง เป็นอีกครั้ง
ที่ต้องฟังถ้อยคำ ว่ารักฉันมันจบไป

วันนั้นฝนก็ตกแบบนี้แหละ วันนั้นเขาก็พูดกับฉัน
แบบที่เธอพูดมาเลย ฉันคุ้นและเคยกับความเสียใจ
ท่ามกลางลมฝนปราย ไม่กลัวแล้วเมฆดำ



วันนั้นฝนก็หนักแบบนี้แหละ และความเสียใจที่มันเข้ามา
ก็หนักไม่แพ้กัน แต่เมื่อเวลาที่ลมฝนไป
เมฆหมอกจางหายไป ฉันก็ยืนได้อีกครั้ง . .


อยากจะลา. . ก็ลา!!




บั น ทึ ก ต ะ พ า บ โ ด ย .  .  ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ

ปอลอ. ขออัพตะพาบล่วงหน้านะค้าาา . . เสาร์อาทิตย์เจ้าของบล็อกไปต่างจังหวัด(อีกแล้ว)



Create Date : 23 กันยายน 2565
Last Update : 23 กันยายน 2565 22:36:39 น. 31 comments
Counter : 1066 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณSleepless Sea, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณhaiku, คุณSweet_pills, คุณเริงฤดีนะ, คุณกะว่าก๋า, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณkae+aoe, คุณtoor36, คุณNENE77, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณ**mp5**, คุณThe Kop Civil, คุณตะลีกีปัส, คุณกิ่งฟ้า, คุณnewyorknurse, คุณเจ้าหญิงไอดิน, คุณtanjira


 
สโลแกนสายแว้น
แค่ใจกล้าหน้าด้าน และไม่กลัวตาย สองอย่าง นี่เลย

เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ...
ยังไงก็ขอให้แคล้วคลาดปลอดภัย อย่าซิ่งมากนัก
อย่าลืมว่ามีลูก ๆ รออยู่ที่บ้าน 555

ความสุขของทาสแมว แม้บางครั้งจะต้องแลกมาด้วยน้ำตา (เพราะค่าเลี้ยงดูเจ้านาย)
ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหน ชีวิตไม่เคยเหงาหรือโดดเดี่ยว
เพราะเราจะมีฝูงแมวลูก ๆ อยู่รายล้อมรอบตัวเสมอ 555



โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 23 กันยายน 2565 เวลา:18:48:43 น.  

 
สวัสดีครับ

มาอ่านตะพาบครับ
เป็นสายแว้นด้วย...แต่ช่วงนี้หน้าฝนต้องระวังนิดนึงครับ
ชอบเพลงฝน เพราะดีครับ น้องเหมียวๆน่ารักมาก



โดย: Sleepless Sea วันที่: 23 กันยายน 2565 เวลา:20:17:37 น.  

 
ขอบคุณและส่งกำลังใจให้น้องหนอนก่อนนะคะ
เดี๋ยวพี่ต๋ามาใหม่
ฝันดีค่ะน้องหนอน


โดย: Sweet_pills วันที่: 24 กันยายน 2565 เวลา:0:00:05 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องหนอน

การใช้ชีวิตในกรุงเทพ
อย่างนึงที่พี่ก๋าว่ายากมากๆ
คือ การเดินทาง
มันใช้เวลามากจริงๆบนท้องถนน
และต้องผจญกับรถติดอีก

น้องหนอนเดินทางวันละ 40 กิโลไปกลับ
ถ้าขับรถยนต์
เดือนนึงน่าจะเสียค่าน้ำมันเยอะมากเลย

มอเตอร์ไซด์น่าจะช่วยย่นเวลาได้เยอะมาก
ประหยัดค่าน้ำมันได้มากกว่า

แต่วันที่เจอแดดร้อนๆ
เจอฝนหนักๆ
ก็คงทำให้เหนื่อยใจเหนื่อยกายมากๆ

อ่านมาจนถึงตอนที่เข้าห้องน้ำ
พอไฟมา เจอลูกๆนั่งอยู่เต็มห้อง
เป็นภาพที่ฮามากเลยครับ 555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 กันยายน 2565 เวลา:6:35:47 น.  

 
ดูสิคะ ลูกๆก็เล่นไปตามประสา
จะรู้บ้างมั๊ยนะว่ามีโมเมนต์ที่ช่วยเยียวยาคุณแม๊ได้ทันการ
ในวันนั้น
อบอุ่น น่ารัก เป็นรักที่บริสุทธิ์และรอน้องหนอนอยู่เสมอในทุกๆวัน

ขี่รถปลอดภัยทุกครั้งนะคะน้องหนอน
สุขสดชื่นในวันนี้ค่ะ


โดย: Sweet_pills วันที่: 24 กันยายน 2565 เวลา:8:29:54 น.  

 
อ่านแล้วเห็นใจมอร์ไซด์กลางถนนขึ้นเยอะเลยครับ
ลำพังปกติสายแว้นก็เสียวตายอยู่แล้ว เพราะไม่รู้วันไหนจะเจอสอยท้ายสอยข้าง
ยิ่งฝนตก คนขับรถนี่กลัวนะ กลัวเค้าลื่นน้ำแล้วล้ม
ฝนตกขับรถยังรู้สึกอันตรายมอร์ไซด์ดูอันตรายกว่าเยอะมาก แต่อย่างที่พี่ว่าครับ ค่าใช้จ่ายที่ต้อง carry มันสูง
คนทำงานกลางใจเมืองเงินเดือนสูงมากนะครับ แต่ค่าครองชีพก็สูงด้วย
การเดินทางขนส่งสาธารณะไทยก็ยังไม่ได้ convenient ขนาดทางเท้าตอนฝนตดยังต้องลุ้นเลยว่า หินปูที่เหยียบไปน้ำจะพุ่งขึ้นมาไหม 5555

เมื่อเร็วๆ นี้เคยบอกเพื่อนว่า จะไม่เอารถไปทำงาน รถติดมากๆมาไหว เพื่อนบอก “ดูก่อนไอ่ตรีภพ” เห็นคนไม่รถกลับบ้านที่ฟิวเจอร์ไหม ถ้าไม่เอารถ เมิงน่ะจะประสบภัยมากกว่าได้ประสบการณ์ แถมอากาศชื้นเมิงจะป่วยเอาอีก คุ้มไม่คุ้มแล้วแต่จดโปรดพิจารณา
สรุปก็ขับรถเหมือนเดิมครับ 5555

อ่านทั้งหมดแล้วสาบานว่าแอบยิ้มตามนะครับ
ที่บอกว่าถึงแม้ข้างนอกฝนจะตกหนักแค่ไหน แต่ในบ้านของพี่ก็มีเด็กๆ แสนซน ที่พร้อมนัวเนีย วุ่นวาย ให้ความบันเทิง ชื่นอกชื่นใจรออยู่
ชีวิตเรามันก็ต้องมีซักที่ที่เป็นทีาปลอดภัย ที่ที่เราอยากกลับไปใช้เวลาของตัวเอง เป็นตัวเองที่นั่น

ผมว่าถ้าเราให้ความสำคัญกับใคร จิงใจกับใคร ไม่สูญเปล่าอยากครับ เพราะพี่เองก็อาจเป็นคนสำคัญของอีกฝ่ายเหมือนกัน เพียงแค่สถานะและความคาดหวังที่แตกต่างกันทำให้ unsatisfied
ผมว่าการที่พี่เลือกเดินออกมาดีที่สุดแล้วสำหรับพี่ครับ ได้ดูแลจิตใจด้วยเอง มีเวลาให้ตัวเอง กลับมามองดูตัวเอง มันดีครับพี่ ^^ ยินดีด้วยจิงๆ
และถ้าอีกฝ่ายเค้าจิงใจและห่วงใยพี่ไม่ได้เปลี่ยนไป เค้าจะเคารพการตัดสินใจและไม่ดึงพี่กลับไปอยู่จุดเดิม

5555 ช่วงนี้ผมพลาดเอาใจลงไปเล่นมา เลยจะดราม่าอ่อนไหวกับเรื่องความสัมพันธ์หน่อย แต่ก็เกมือนที่พี่ทิพย์บอกครับ ถ้ายังเจ็บ ก็ยังมีชีวิต เป็นความรู้สึกแปลกดี ไม่รู้นานแค่ไหนแล้วที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้ จะได้รู้ว่าจริงๆ ผมก็ไม่ใช่คนเย็นชา

ไม่ต้องปลอบนะ สมน้ำหน้าก็ไม่ต้อง 55555


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 24 กันยายน 2565 เวลา:8:41:22 น.  

 
เฮ้ย! ผมชอบเม้นตัวเองวะ 55555


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 24 กันยายน 2565 เวลา:8:50:23 น.  

 
ลืมๆ เที่ยวไหนครับ
เดินทางปลอดภัย เที่ยวให้สนุกนะครับ

ผมก็เบลอๆ ตื่นเช้ามาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวงานแต่งอีกแล้ว


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 24 กันยายน 2565 เวลา:8:59:03 น.  

 

เม้นท์แล้วไม่ติดตั้งแต่เช้า
เข้ามาใหม่ค่ะ
ฮามากๆตอนเด็กๆวิ่งตามเข้าห้องสูทขา
อิ อิ

เก่งจังแว้นลุยฝน..
ต้องระวังมากมายค่ะ

เด็ดขาดทีเดียวที่ตัดชับๆ..คนที่บ่อนทำลายจิตใจ

เป็นตะพาบทรหดอดทนมากๆ
นับถือๆ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 24 กันยายน 2565 เวลา:12:26:13 น.  

 
ส่งการบ้านของว่าง
ก่อนกินเจค่ะ




เมนูที่ 2 เกี้ยวหมูกรอบ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 24 กันยายน 2565 เวลา:13:16:36 น.  

 
ส่งกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ


โดย: kae+aoe วันที่: 24 กันยายน 2565 เวลา:20:12:39 น.  

 
ปีนี้ฝนตกหนักจริงๆ ครับ อีกตั้งตอนนี้สถานการณ์ไม่น่าไว้วางใจเลยครับ ฝนตกแต่ก่อนบางครั้งจะรอฝนซา แต่เดี๋ยวนี้บางครั้งไม่มีท่าทีจะหยุด จะหยุดอีกทีอาจต้องรอ 3 ชั่วโมง มันไม่ไหวจริงๆ ถ้าไม่กลับ เดี๋ยวจะกลายเป็นไม่ได้กลับไป เห็นสภาพรถที่ติดจากภาพถ่ายต้องบอกเลย ตีหนึ่งแต่ละคนจะถึงบ้านรึเปล่า

สภาพที่เราฝ่าฝนกลับบ้านมันพอถึงบ้านได้มันรู้สึกโล่งใจจริงๆ นะ ถ้าอยู่บ้านคนเดียวผมไม่ปิดประตูห้องน้ำครับ เพราะไม่มีคนมาใช้ร่วม ไม่ต้องระวังอะไรมาก

กลับมาหาเจ้าเหมียวได้ก็มีความสุขแล้วล่ะนะ สำหรับทาสแมว



โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 24 กันยายน 2565 เวลา:20:55:46 น.  

 
เห็นด้วยนะ ทำงานในกทม แว้นไปนี่แหละดีสุด
เข้าใจความรู้สึกการแว้นฝ่าสายฝนนะ
ขนาดว่าเป็นคนซ้อนยังแทบแย่เลยถ้าเกิดเป้นฝนทเม้ดใหญ่ๆ
กับลมแรงๆเนี่ย รถมีเซลุ้นๆกันไป

ฟ้าหลังฝนรออยู่เสมอนั่นแหละ
แมวๆนี่ได้เห็นตาแป๋วๆของเค้าเเล้ว
มันเหมือนโลกสดใสจริงๆนะ
มันยิ้มออกมาได้โดยไม่ต้องฝืนเลยล่ะ

ฝนตกชอบคิดถึงเพลง ขอบคุณถ้าฟ้าฝนช่วยเป็นใจ
คิดเองว่ามันละมุนเข้ากับเสียงฝนตกดี55



โดย: NENE77 วันที่: 24 กันยายน 2565 เวลา:22:53:20 น.  

 
ใช่ ๆ ขี่มอไซค์เจอฝน เม็ดฝนกระทบแขนเจ็บมาก 555
บางทีก็ขึ้นจอดบนฟุตบาท ใต้สพานลอย..

ครั้งที่เข้าอยู่ กท.ใหม่ก็ขี่เวสป้าไปทำงานอยู่ระยะหนึ่งถึง
ที่ทำงานใช้ผ้าเช็ดหน้าล้วงเอ้ยแยงในจมูก ผ้าดำเลยแหละ
ขี่อยู่พักหนึ่งยอมแพ้ เลยไม่เจอน้ำท่วม ถ้าเจอทำไงดี
เพราะรถเมื่อก่อนใช้หัวเทียน น้ำมันผสม... เจอน้ำคงจะ
ฟ๊อดๆๆ ดับแน่เลย


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 25 กันยายน 2565 เวลา:5:38:47 น.  

 
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ


โดย: **mp5** วันที่: 25 กันยายน 2565 เวลา:8:05:52 น.  

 

ส่งการบ้าน ตะพาบ 113 ค่ะ น้องหนอน

ไปวัดแผล็บ
พี่อ้อเริ่มทานเจ วันนี้


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 25 กันยายน 2565 เวลา:9:55:30 น.  

 
ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อก 3 F - ซาวขนมจีนหมูยอโบโลน่า ด้วยนะครับ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 25 กันยายน 2565 เวลา:11:20:58 น.  

 
สวัสดีครับคุณหนอน

ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
เดี๋ยวแวะมาอีกนะครับ


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 25 กันยายน 2565 เวลา:21:48:37 น.  

 
เป็นการทดสอบความอดทน
อย่างกล้าหาญเลยจ๊ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 26 กันยายน 2565 เวลา:0:43:33 น.  

 
ขับรถในกรุงเทพฯ โดยเฉพาะมอเตอร์ไซค์ผมว่าต้องระมัดระวังจริง ๆ ครับ ไม่รู้เค้าจะมาชนเราหรือเราไปชนเค้า ในกรุงเทพฯ ผมชอบปั่นจักรยานนะ แต่ก็อันตรายเหมือนกันละครับ ผมว่าน้องเหมียวทั้ง 6 ตัวเป็นความสุขของคุณหนอนจริง ๆ ครับ แค่มองหน้าก็ยิ้มได้หละ 555 ผมอยากจะเลี้ยงน้องหมาตัวใหม่อยู่แต่ยังคิดไม่ตกอยู่ ก็เลยไว้ก่อนดีกว่า ตอนนี้ดูรูปเก่า ๆ มันไม่ร้องไห้แล้ว แต่ยังคงคิดถึงมาก ๆ
ฝนของเบิร์ดกะฮาร์ต เพลงในตำนานอีกเพลงนึงเลย ฟังเป็นประจำเหมือนกันครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 26 กันยายน 2565 เวลา:5:42:28 น.  

 

เช้านี้ในตกแต่ไก้ยังไม่โห่..
คงแว้นไปทำงานลำบากหน่อยนะคะน้องหนอน
take care ค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 26 กันยายน 2565 เวลา:6:10:48 น.  

 
ถ้าเที่ยวหายเหนื่อยแล้ว แวะมาหน่อย
มีเรื่องจะบอกนิดหน่อย


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 26 กันยายน 2565 เวลา:16:32:18 น.  

 
ส่วไทยไปแล้ว


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 26 กันยายน 2565 เวลา:17:40:09 น.  

 
เชียงใหม่วันนี้
ฝนตกๆหยุดๆตลอดทั้งวัน
ก้อนเมฆสีดำพร้อมทำงานตลอดเวลาครับ 555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 กันยายน 2565 เวลา:19:06:17 น.  

 
สวัสดีมีสุขค่ะ

ใครจะบอกลา ก็ให้เขาลาไปค่ะ
แต่มีเหมียวศรี บอกสวัสดีค่ะ/ครับแม่
ทุกๆวันที่กลับมาบ้าน
แค่นี้สุขกว่ากันเยอะค่ะ
ปวดหัวเพิ่มอีกหน่อย...ป่วนจริงๆค่ะ น่ารัก


โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 26 กันยายน 2565 เวลา:20:30:36 น.  

 
เชียงใหม่ตอนเย็นก็ไม่มีฝนครับ
แต่พี่ก๋าเห็นเมฆแล้วเหมือนหนังวันโลกแตก 555
ดำทะมึนมาเลย



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 กันยายน 2565 เวลา:21:16:26 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องหนอน ขอบคุณมากนะคะที่ไปให้กำลังใจบล็อกตะพาบค่ะ

ตามมาอ่านชีวิตกลางสายฝนอย่างทุกลักทุเลยน่าเห็นใจมากๆค่ะฝนเนี่ยนะ ชอบตกเป็นงานราชการจริงๆเช้าจะออกบ้านก็ตก เย็นจะเลิกงานก็ตก เฮ้อ..ไม่เห็นใจคนเดินทางบ้างเล้ย...พี่กิ่งก็เคยขี่มอไซด์ฝ่าสายฝนนะคะ โห.มือสองข้างเย็นเฉียบเลยค่ะ หนาวเย็นมาก ถึงจะมีเสื้อกันฝนแต่ก็เอาไม่อยู่จริงๆค่ะฉะนั้นฝนตกหนัก น้องหนอนต้องหยุดพักให้ฝนซาก่อนนะคะอันตรายจริงๆค่ะ
ขำกลับถึงบ้านเข้าห้องน้ำไฟดับก็เลยไม่ปิดประตูพอไฟมาเจอลูก 6 ตัวนั่งตาแป๋วล้อมอยู่ โอ้ น่ารักจังเลยค่ะ อิอิ

พี่กิ่งโหวต Friendship Story Blog
ให้เลยค่ะ

หลับฝันดีนะคะ




โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 27 กันยายน 2565 เวลา:0:11:59 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องหนอน



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 กันยายน 2565 เวลา:5:19:54 น.  

 
มี ยืนลงเครื่องจัดรกลางฝนอยู่


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 27 กันยายน 2565 เวลา:10:31:43 น.  

 
สายแว้น
ฝนตกหนักน่ากลัว


โดย: เจ้าหญิงไอดิน วันที่: 29 กันยายน 2565 เวลา:17:33:33 น.  

 
สวัสดีน้องหนอน

กว่าพี่จะมาอ่านตะพาบของน้องผ่านไปหลายวันมากกก

บางครั้งเราก็ต้องปรับเปลี่ยนชีวิตในรูปแบบของเราเองนะคะ
มีแต่เราที่รู้ว่าตัวเราต้องทำอะไรแบบไหนนะคะ

บางวันฟ้าก็สวย บางวันฟ้าก็หม่น คล้ายๆสิ่งที่เราเจอในแต่ละวันล่ะค่ะ
มองในสิ่งที่ดีและคิดบวกไว้ ใจเราก็จะไม่ทุกข์นะคะ

เจ้าแมวน้อยน่ารักมากมาย รอแม่เค้ากลับบ้านมาทุกวัน
นี่คือความสุขของเราเนาะ ...

น้องชอบเพลงเหมือนพี่เลย พี่ชอบมากค่ะ ฝน คือชอบมากมาย 555
แต่พี่ไม่อยากได้เบียร์นะคะน้อง

ไปรับแม่น่าจะเจอฝนนะคะ ขับรถดีดี เดินทางปลอดภัยนะคะน้อง


โดย: tanjira วันที่: 29 กันยายน 2565 เวลา:18:19:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

nonnoiGiwGiw
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 52 คน [?]




Friends' blogs
[Add nonnoiGiwGiw's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.