ตอนที่ 1
ทางแห่งมหาชนทรรศนะ
โดยผู้ยิ่งน้อย -อักษรสาส์น

บทนำ

ศาสนาและปรัชญาของโลกมีมานานนับพันๆปีแล้ว แต่ปรัชญา ดูจะเก่ากว่าศาสนาเสียอีก ทั้งศาสนาและปรัชญาต่างก็พยายามทำให้คนเรามีความคิดอันถูกต้อง ผู้สร้างศาสนาและปรัชญาต่างก็พากันเข้าใจว่า ความคิดอันถูกต้องย่อมนำไปยังสันติสุขของเราแต่ละคนและของสังคม แต่เมื่อเวลาผ่านมาจนถึงปัจจุบัน ทั้งปรัชญาและศาสนาได้ถูกสอนแพร่หลายออกไป สังคมก็หาดีขึ้นไม่ ยิ่งคนเกิด ขึ้นมากขึ้น ลัทธิเห็นแก่ตัวก็ยิ่งทำให้เกิดมีการขูดรีดกันทั้งทางตรงและทางอ้อมมากเข้า วิชาการ เศรษฐกิจ ศิลปะ ศาสนาและปรัชญาประจำจิตใจของคนเรา กลับกลายเป็นลัทธิชวนเชื่ออันมีประโยชน์เฉพาะชนชั้นปกครอง,นายทุนและเศรษฐี ความหรูหราฟุ่มเฟือยของคนรวย กลายเป็นตัวอย่างมอมเมาจิตใจให้พลโลกเกิดความเข้าใจผิด อันเป็นประโยชน์แก่เหล่ามิจฉาทิฐิยิ่งขึ้น ด้วยการทำมาหากินแบบขูดรีด มหาชนผู้ไร้ปัญญา แรงงานทางฝีมือที่ใช้กำลังกายและสมองถูกดูหมิ่นดูแคลน และคนเหล่านี้ต่างก็พากันคิดว่าเมื่อไรหนอเขาจะไม่ต้องทำงาน แต่มีกินอย่างฟุ่มเฟือยเหมือน เศรษฐีเขาได้บ้าง?

ปรัชญาและศาสนาที่ถูกบิดเบือนไปโดยชนชั้นปกครองตั้งแต่สมัยโบราณหลังจากปฐมศาสดาได้ดับขัยแล้ว ถูกสอนต่อๆกันมาในหมู่บัณฑิต แล้วบัณฑิตเหล่านี้ก็ได้ประโยชน์จากคำสอนที่บิด เบือนแล้วดำรงชีวิตอยู่อย่างสุขสบายโดยไม่ต้องทำงาน ต่างก็ช่วย กันนำเอาวิชานี้หลอกลวงมหาชน เพื่อให้ยอมรับความยิ่งใหญ่ของตนและชนชั้นปกครองตลอดมาทุกยุคทุกสมัยจนถึงปัจจุบัน

พวกเขาทระนงตนอยู่ในใจ ว่าอาตมานี่ยิ่งใหญ่ เพราะรู้ว่า พระเป็นเจ้ามีจริง รู้ว่าจะเข้านิพพานได้อย่างไร? รู้ว่าอะไรคือความแท้จริงอันติมะ (Ultimate Truth อัล-ทิมิท ทรูธ) ฉะนั้น, พวกมหาชนผู้มีแต่อวิชชาทั้งหลาย จะห่างไกลข้าออกไปทุกที ๆ ข้านี่แหละหลุดพ้นแล้ว เป็นผู้ควรแก่การสักการบูชา เขาได้รับการสักการบูชาจากมหาชน มากขึ้น ๆ ลาภผลไหลมาเทมา ปรัชญาและศาสนาที่ปัญญาชนผู้ก้าวหน้าพยายามจะล้างมลทินให้สู่ความถูกต้องก็ไม่สามารถต้านพลังอนุรักษ์ได้ จึงดำรงอยู่ต่อมา คำสอน ทำดีจะได้ดีในที่สุด ทำให้เกิดการพรางตาประชาชนให้งอมืองอเท้า รอวันรอคืน รอสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรืออภินิหารแห่งเทพเจ้ามาลงโทษเหล่าร้าย โดยเขาไม่ต้องไปทำบาปลงโทษพวกนั้นเสียเอง สิ่งศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ดูทีจะเข้ากับเหล่าร้าย เพราะจนบัดนี้,สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่ได้ถูกสอนให้รับเชื่อกันมานับพันๆปีแล้วว่าเป็นสิ่งที่มี ก็ไม่ปรากฏมาช่วยมหาชนให้พ้นจนความยากจนเลย

บัดนี้เรามหาชนไม่เชื่อแล้ว เราจะพลิกฟื้นศาสนา เราจะพลิกฟื้นปรัชญาดังที่ปฐมศาสดามอบให้แก่เรา คืนมาเป็นปรัชญาของมหาชนหรือปรัชญาแห่งประชาชนผู้ทำงานตามเดิม เป็นปรัชญาพลิกแผ่นดินให้กลับสู่สภาพธรรมชาติเดิมของมัน อันว่าแผ่นดินโดยธรรมชาตินั้นได้ถูกพลิกผันผิดภาวะธรรมดามานมนานแล้วด้วยน้ำมือของพวกนั่งชี้นิ้วไม่ทำงาน บัดนี้เพียงแต่ประชาชนผู้ทำงานทั้งหลาย จักพร้อมใจกันพลิกมันให้กลับสู่สภาพเดิมเสียเท่านั้น

การพลิกแผ่นดินกลับเดิมนั้น ชนกรรมาชีพทั้งหลายก็ล้วนคุ้นอยู่แล้ว แผ่นดินจำต้องถูกพลิกเพื่อให้ปฐพีอำนวยผลมากที่สุดแก่การทำไร่ไถนา ด้วยพานและไถ ด้วยจอบและคราด ชนกรรมาชีพทั้งหลายย่อมต้องพลิกแผ่นดินเพื่อผลิตผลอันงดงาม บัดนี้ถึงเวลาแล้วที่เขาจะต้องพลิกฟื้นศีลธรรมแห่งสังคมต่อไปอีก ด้วยแรงกาย ฝีมือ และมันสมองของพวกเราเหล่าชนชั้นกรรมาชีพ เพราะว่าการปฏิบัติต่อกันและกันระหว่างมนุษย์อันได้คลาดเคลื่อนไปเสียนั้น ได้ทำให้ผลิตผลด้อยน้อยถอยลง และความอดอยากกำลังเป็นโรคระบาดอันร้ายแรงทั่วไปทั้งโลกในเวลานี้
ทั้งนี้ก็เพราะว่าพวกเราประชาชนผู้ทำงาน กลับถูกครอบงำทางความคิดให้ไปยึดถือปรัชญาผู้ดีเป็นสรณะมานานแล้ว เรามีวิสัยอย่างหนึ่ง แต่กลับมีปรัชญาอันเป็นหลักประจำใจอีกอย่างหนึ่ง นี่,ย่อมก่อให้เกิดความขัดแย้งขึ้นในจิตใจของเรา มือเราไถนาไปคราดดินหรือทำงานกรรมกรไป แต่ใจของเราเล่า? ใจนี่แหละมันชอบคิดว่า กูนี่,แสนจน ต้องทำงานอาบเหงื่อกินต่างน้ำ คนเขาดูถูกดูแคลน กูนี้หนอ,ช่างไร้อำนาจวาสนาเสียเหลือเกิน ไม่รวยบ้างก็แล้วไป, ถ้ารวย, ดีแล้วถ้ารวย, รวยแล้วเป็นอย่างไร ?
ถ้าอยากรวย, ผมก็จะสอนวิธีเป็นเศรษฐีให้ ด้วยเศรษฐีวิทยา แต่ก่อนอื่นท่านควรศึกษาปรัชญาของพวกท่านเสียก่อนคือ ปรัชญาแห่งประชาชนผู้ทำงาน วิสัยชนกรรมาชีพต้องรู้ปรัชญาของชนกรรมาชีพ เพื่อสันติสุขแท้จริงของเราฯ
ปรัชญาของชนชั้นกรรมาชีพ คือปรัชญาที่จะทำให้ท่านถอยจากที่สูง อันเป็นเท็จ มาสู่ที่ต่ำ อันเป็นสัจธรรม ปรัชญาผู้ดีได้ทำให้ท่านเหินห่างออกไปจากมหาชนอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
สำหรับหลักคิดของพวกเรา การทำให้ทุกคนได้ใช้ความ สามารถของตนทำงานสร้างผลิตผลให้สังคม แล้วอำนวยการให้สังคมจ่ายแจกผลิตผลให้แก่ทุกๆคนตามความต้องการที่จำเป็นของเขานั้นเป็นภูมิธรรมอันสูงสุด อย่าสอนให้คนคิดอ่านแบ่งแยกกันเป็นเศรษฐีกับคนขอทาน เพราะนั่นเป็นมิจฉาทิฐิ

จงอย่าท้อแท้และเหน็ดเหนื่อยกับงาน จงมีชีวิตจิตใจตื่นขึ้น ด้วยจุดมุ่งสลัดแอกระบบการทำนาบนหลังคนให้พ้นไปเสีย จงยึดเอาปรัชญาของชนชั้นกรรมาชีพมาชี้นำ มาเป็นหลักชัย ที่จะดึงดันให้ท่านก้าวไปข้างหน้า

จงรู้เถิดว่าปรัชญานี้แท้จริงพวกท่านเป็นผู้สร้างมันขึ้นมานานแล้วอย่างไม่รู้ตัว ฉะนั้นจงช่วยกันโฆษณาต้านมิจฉาทิฐิอื่นๆให้ปลาสนาการไป ชีวิตคือการต่อสู้ การต่อสู้ของคนหมู่มากต่อคนหมู่น้อย ย่อมเป็นการต่อสู้ที่ชอบธรรม
อย่าปล่อยให้หลักอหิงสาของเจ้าลัทธิองค์ใดพาท่านหลงทางวนไปมาในเขาวงกตและย่ำอยู่กับที่เป็นอันขาด อันว่าปรัชญาผู้ดีนั้น ย่อมเป็นหลักคิดที่ได้รับการสถาปนามานับพันๆปีแล้วด้วยการโฆษณาชวนเชื่อ และการขายตัวของบัณฑิต ก็มีมานับด้วยพันๆปีเหมือนกัน ปรัชญาของชนชั้นกรรมาชีพจึงไม่อาจเกิดขึ้นได้จริงอยู่ได้มีนักปรัชญาหลายท่านพยายามเป็นฝ่ายประชาชน แต่ดูท่านเหล่านั้นยังไม่หลุดพ้นจากอาชีพนั่งชี้นิ้วไปได้ ท่านจึงยังนิยมการพูดเลี่ยงไปเลี่ยงมาอันไม่ตรงเป้าหมาย ปรัชญาของชนชั้นกรรมาชีพเป็นปรัชญาเดียวที่คิดตรงไปตรงมา ใช้คำพูดที่แล่นตรงถึงความหมายอันแท้จริง มันประกอบด้วยคำพูดขวานผ่าซากอันเป็นวิสัยของผู้ถือสัจธรรมเป็นสรณะ มันจึงอาจฟังไม่ไพเราะ คำอ้อมค้อมก็ดี ผ่อนสั้นผ่อนยาวหรือประนีประนอมก็ดี การอ้างความลึกลับสูงส่งที่ประชาชนธรรมดาเข้าใจไม่ได้ก็ดี เหล่านี้เป็นวิสัยคิดของพวกมีอาชีพนั่งชี้นิ้วทั้งสิ้น

ปรัชญาของชนชั้นกรรมาชีพ จะไม่ตกเป็นหลักคิดของพวกบัณฑิตแห่งประชาชนแต่พวกเดียว แต่หากจะตกเป็นหลักคิดของทุกๆคนผู้มีสัมมาอาชีวะชนิดทำงานจึงมีกิน ไม่ทำงานไม่มีกิน ด้วย มันอาจมีข้อความตรงกับวาทะของพระพุทธเจ้า ขงจื๊อ พระเยซูหรือพระมุฮัมมัด ทั้งนี้เพราะความจริงย่อมเป็นของร่วมกันในทุกๆลัทธิ

ทั้งเรายังอาจกล่าวได้ว่า พระเยซู เป็นต้นยอดแห่งลัทธินี้
เพราะพระองค์ทรงเกิดมาในหมู่ประชาชนผู้ทำงาน การถูกลงโทษตรึงบนไม้กางเขน ย่อมเป็นประจักษ์พยานว่าพระองค์ทรงเสียสละเพื่อชนชั้นกรรมาชีพของพระองค์
พระมุฮัมมัด ทรงนำทัพปราบปรามบรรดาลัทธิขูดรีดทั้งหลายผู้เคารพในพระเป็นเจ้าหลายพระองค์ ชัยชนะของพระองค์ย่อมเป็นประจักษ์พยานว่าสงครามลัทธินั้นมีได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นชัยชนะของประชาชนผู้มีพระเป็นเจ้าพระองค์เดียว ซึ่งหมายถึงสามัคคีธรรม นี่แสดงว่าการต่อสู้เพื่อความชอบธรรมนั้นไม่ใช่สิ่งที่เป็นบาปเสมอไป

พระพระสิทธัตถะทรงเกิดมาในตระกูลศักดินา แต่เมื่อพระองค์ ทรงตรัสรู้แล้ว ทรงหนีอาชีพกดขี่ขูดรีดไปอยู่ในหมู่ผู้ยากไร้ แล้วพยายามพร่ำสอนประชาชนเพื่อทำลายชนชั้นให้หมดไป เหล่านี้ย่อมเป็นประจักษ์พยานว่าปรัชญาอะไรจะผิดหรือถูก

ปรัชญาผู้ดีเปรียบเหมือนเซรุ่ม ซึ่งเมื่อฉีดเข้าร่างของชนกรรมาชีพแล้ว ก็ทำให้เขาเห็นแรงงานฝีมือ แรงความคิด เป็นของต่ำไป เขาอาจทำงานร่วมอยู่กับชนกรรมาชีพทั้งหลาย แต่ใจเขากลับไปสามัคคีอยู่กับพวกผู้ดีมีทรัพย์ และแน่เหลือเกินเมื่อโอกาสอำนวย เขาก็โบยบินไปหาพวกนั้น มิหนำซ้ำยังอาจหันมาดูถูกดูแคลนคนซึ่งเป็นชนชั้นเดียวกับเขาอีกด้วยเล่า

พวกผู้ดีมีทรัพย์,ย่อมรู้ข้อเท็จจริงนี้ดีอยู่ ดังนั้นแนวการศึกษาที่พวกนี้จัดวางไว้ จึงเป็นไปเพื่อฉีดวัฒนธรรมถอยหลังเข้าคลองเข้าสู่จิตใจแห่งมหาชน เริ่มด้วยเสื้อครุยปริญญาอันโก้หรูแล้วพวกเขายังได้จัดสรรการปูนบำเหน็จด้วยฐานันดร ด้วยตำแหน่ง และด้วยทรัพย์ฯลฯ ทั้งนี้ก็เพื่อทำให้ประชาชนผู้ทำงานคนใดคนหนึ่งแตก ฝูงออกมาเป็นพวกเขา และธำรงองค์กรของเขาต่อไปนั่นเอง
แต่คำเตือนทั้งหมดนี้ก็แล้วแต่ใจท่าน หากท่านชอบสังคมกดขี่ขูดรีด ท่านก็เรียนวิชาเลี้ยงสังคมชนิดนี้ไว้ด้วยปรัชญาผู้ดีอันมีอยู่ดาษดื่นในเวลานี้ ปรัชญาชนิดนี้จะทำให้ท่านเห็นว่าบุญคุณมาจากที่สูง ด้วยเหตุฉะนี้ท่านจึงต้องเลี้ยงหรือต่อสู้เพื่อดำรงที่สูงนั้นๆไว้ ในยามเผลอ ท่านอาจถูกลวงด้วยความเข้าใจผิดในพุทธปรัชญา

ข้อที่ว่า เป็นผู้ดีมีทรัพย์เพราะเป็นผู้ที่ได้เคยทำบุญมามากแต่ชาติปางก่อน ฉะนั้นการไปโค่นล้มเขาเหล่านั้นจึงเป็นบาปหนัก ลัทธิอื่นอาจสอนให้ท่านเชื่อว่าผู้ดีมีทรัพย์เป็นผู้ที่พระเป็นเจ้า ทรงโปรดเป็นพิเศษ ความจริงการสอนอย่างนี้ก็ทำได้ เพราะมันไม่ได้หมายความว่า ผู้ดีมีทรัพย์ที่ได้ทำบุญทำกุศลมาอยู่ในขณะนี้ หรือผู้ดีมีทรัพย์ที่พระเป็นเจ้าทรงโปรด จะทรงโปรดอยู่ตลอดไป พระพุทธทรงเองก็ทรงสอนว่า ให้ชั่งคนด้วยกรรมของเขา ฉะนั้นผู้ดีมีทรัพย์จะดีหรือไม่ดี ก็ต้องดูว่าเขากดขี่ขูดรีดหรือไม่? ถ้าเขากดขี่ขูดรีด,เขาก็เป็นผู้ไม่ดี แต่มีทรัพย์เท่านั้นเอง

อย่าลืมว่าปฐมศาสดาทุกท่านเป็นผู้แทนแห่งชนชั้นกรรมาชีพ โดยทุกท่าน ล้วนเกิดมาเพื่อแก้สังคมให้พ้นจากการทำนาบนหลังคนกันทั้งนั้น แต่เพราะมีบัณฑิตของชนชั้นปกครองเก่าแปลกปลอมเป็นสาวก ได้เข้าดัดแปลงปรัชญาของท่านภายหลังสิ้นอายุขัย จึงกลายเป็นปรัชญาส่งเสริมผู้ดีมีทรัพย์ไปหมดในภายหลัง

บัณฑิตเหล่านี้นำคำสอนของปฐมศาสดา มาจัดวางให้คลาด เคลื่อนไป เพื่อประโยชน์แห่งการพรางตา ครั้นแล้วพวกเขาก็พยายามสั่งสอนให้มหาชนคงย่ำเท้าอยู่ที่เดิมด้วยศาสนาและปรัชญา ดัดแปลงเหล่านี้ ศาสนาและปรัชญาเพื่อประโยชน์มหาชนแต่ดั้งเดิม เลยกลายเป็นประโยชน์ของชนชั้นปกครองไป

เมื่อท่านรู้ความจริงเหล่านี้แล้ว ท่านจะนิ่งเฉยอยู่เสียหรือ?
วันคืนล่วงไป,ความทุกข์แห่งมหาชนทับถมทวีขึ้น เรากำลังคิดกันว่าเราฉลาดขึ้นทุกวัน เราต่างชื่นชมความสำเร็จในการสร้างระเบิดปรมาณู ทั้งๆที่นั่นเป็นเพียงการก้าวหน้าเชิงขูดรีดของชนส่วนน้อยที่หวังยึดครองจักรวรรดิ ซึ่งมีจิตมุ่งหาอาวุธข่มขู่มหาชนให้เกรงกลัวเพื่อจักรวรรดิของตนเท่านั้น เพื่อประชาชนจะเลิกคิดสลัดแอกที่ถ่วงหนักอยู่บนหลังตัวเขาเหล่านั้นเสีย

ด้วยความเข้าใจผิดอย่างนี้พวกเราจึงไปมัวชมเชยไอน์สไตน์ ผู้นำจิตใจของเราเลยเถิดไปสู่จักรวาล โดยคิดว่าของสูงอยู่ที่นั่น เวลาเดียวกัน เรากลับดูถูกวิทยาศาสตร์กสิกรรมและวิศวกรรมซึ่งอำนวยประโยชน์อันแท้จริง แต่บัดนี้มหาชนถึงแม้แต่ไอน์สไตน์เองก็ได้คิดแล้วว่า ศาสตร์ในการจัดหาอาหารบำรุงท้องพลโลกนั้นที่แท้แล้วเป็นศาสตร์ที่สูงสุด และนี่จะเป็นอะไรถ้าไม่ใช่หลักปรัชญาแห่งชนกรรมาชีพ – มหาชนทรรศนะ ดอกหรือ

ท่านทั้งหลาย ท่านไม่โง่เลยที่ท่านรู้วิชาเลี้ยงวัวเลี้ยงควาย, ไถนา,ทำไร่,ทำสวน และแม้แต่ใช้แรงงานแบกหามสร้างอาคารอันสูงตระหง่านให้แก่โลกสำเร็จลงได้ เพราะนั่นเป็นเพียงวิชาอาชีพอย่างหนึ่ง ซึ่งนักปรัชญาผู้สูงสุดจะมาแข่งกับท่านหาได้ไม่ และก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะนำมาพิสูจน์ให้เห็นได้ว่าวิชาเลี้ยงชีพเหล่านั้นด้อยกว่าวิชาปรัชญาหรือวิชาศาสนาเลย จะมีก็เห็นแต่การโมเมพูดเอาเองเพื่อยกตัวและพวกของตัวให้เป็นใหญ่เท่านั้น แต่ท่านก็โง่จริงเหมือนกัน โง่บัดซบที่มีวิสัยกรรมาชีพแต่ไพล่ไปเทิดทูนและยึดถือปรัชญาผู้ดีเป็นสรณะ บัดนี้ท่านรู้ความจริงหรือยัง? หรือเริ่มสะกิดใจระลึกตนหลงโง่ตามไป ถ้าคิดได้แล้วมา,มาร่วมใจพลิกฟื้นปรัชญาของพวกเราเอง ปรัชญาแห่งประชาชนผู้ทำงานต่อไป

เพราะเรามีปรัชญาผู้ดีครอบงำมิใช่หรือ ใจจึงหวังรวย
ไม่รวยบ้างก็แล้วไป ถ้ารวย ........
ผลของความคิดนี้เป็นอย่างไร? มันก็คือความยากจนเข็ญใจของประชาโลกเป็นส่วนมากต่อไปอีก ในท่ามกลางแห่งพวกมีโชคดีพอจะทำบุญเพื่อไปสวรรค์ หรือทำใจเพื่อหนีเอาตัวรอดไปนิพพาน ผลของทรรศนะอย่างนั้น นอกจากทรยศแล้วยังซ้ำเติมต่อมหาชนผู้ซึ่งเป็นเหตุแห่งการอยู่ดีกินดีของพวกผู้ดีมีทรัพย์ทั้งหลาย เหล่ากรรมาชีพได้ถูกจูงไปเข้าเหล่าผู้ดี และพวกเขากลับหันมาเย้ยหยันพวกของเขาเอง ทั้งมิหนำซ้ำยังพยายามกีดกันการเคลื่อนไหวใดๆ เพื่อแก้ข้อบกพร่องต่างๆของเหล่าชนกรรมาชีพอีกด้วย
ท่านอาจถามว่าเหตุไฉนหนอชีวิตเศรษฐีจึงเป็นชีวิตที่น่าใคร่นัก ทำไมหนอมีพอกินไปวันๆหนึ่ง จึงยังไม่เป็นชีวิตที่น่าพอใจอีก การได้เป็นเศรษฐี คงจะเป็นการที่ได้ที่สูงส่งเสียกระมัง พวกเราชาวโลกจึงกระเหี้ยนกระหือรือกันนัก ? เหล่านักบุญผู้ถอยหลังเข้าคลองพยายามพร่ำสอน ภาวะเศรษฐีเป็นผลตอบแทนจากการทำดี จากการทำบุญทำทาน ก็เรามิได้บนบานขอเป็นเศรษฐีในชาตินี้อยู่บนสวรรค์ชั้นฟ้าในชาติหน้าหรอกหรือเมื่อเราทำบุญฯ?
พวกผู้ดีมีทรัพย์เขาพยายามสอนท่านว่า
ขยันเข้าเถิดท่านจะรวย ประเทศเราอุดมสมบูรณ์เหลือหลาย กรรมาชีพทั้งหลายไม่น่าจะยากจนถ้าขยัน
ชนกรรมาชีพที่ยังยากจนกันอยู่ จึงแปลว่าเขาเป็นคนระยำต่ำช้า เป็นคนขี้เกียจสันหลังยาว ไม่รู้จักออม เป็นคนโง่ไม่มีวิชาเศรษฐีทั้งหลายเกิดขึ้นจากการประกอบกรรมดี จากการออมทรัพย์ จากลำแข้ง จากความสามารถ จากวิชาการ จากความขยันขันแข็ง และจากผลบุญแต่ชาติก่อน
เห็นไหมท่าน? พวกนี้จะต้องเอาเรื่องศาสนาเข้ามายกฐานะชนชั้นตนเองขึ้นไว้ เป็นเศรษฐีเพราะมีบุญ เพราะพระเป็นเจ้า โปรด ส่วนท่านเล่า? ท่านเป็นคนยากจนเข็ญใจ เพราะเป็นคนบาป ท่านต้องทำงานด้วยแรงกายอันเป็นของต่ำช้า ต้องทำงานด้วยแรงฝีมือหรือแรงสมอง จงเร่งทำบุญเข้าเถิด และจงอ้อนวอนพระเป็นเจ้าเข้าเถิด เพื่อว่าเมื่อชาตินี้เป็นเศรษฐีไม่ได้เพราะกรรมไม่หมด แต่เมื่อท่านตายไปแล้วก็จะสมหวังในชาติหน้า! แล้วใจท่านเล่า...
ไม่รวยบ้างก็แล้วไป ท่านจะพร่ำนึกอย่างนี้. เอาละ, ถ้ารวย.. แล้วท่านจะทำอย่างไร หรือจะได้อะไร ผลตอบแทนให้ ก็คือ
ถ้ารวย,ท่านจะได้สิ่งของต้องประสงค์ จะมีคนนับหน้าถือตาท่าน และสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็คือเมื่อรวยแล้วกรรมชั่วร้ายร้อยแปดพันประการที่ท่านคิดจะทำแต่ทำไม่ได้ก็จะเกิดทำได้ขึ้น โดยไม่มีโทษทางกฎหมาย อะไรกัน ? ท่านคงจะอุทานขึ้น คนจนต่างหากที่ทำชั่ว เพราะคนจนเป็นคนเลว มีศีลธรรมต่ำ ต้องโกงกินและปล้นเขากิน
ท่านคงจะวาดภาพคนลักเล็กขโมยน้อย ถูกจับไปโรงพักวันละหลายสิบราย ส่วนพวกเศรษฐีนั้นเขายิ่งรวยเขาก็ยิ่งห่างจากคุกตะรางมากขึ้นเพียงนั้น และข้อเท็จจริงที่เห็นๆกันอีกอย่างหนึ่งก็คือ เศรษฐีเท่านั้นที่ทำบุญกันอึกทึกครึกโครม ส่วนคนยากจนเข็ญใจนั้นเล่าเขาไม่ใคร่ทำบุญ เขาต้องเลี้ยงชีวิตด้วยทำปาณาติบาตบ้าง รับจ้างเขาทำงานบ้านบ้าง ตรากตรำทำกสิกรรม วนกรรมและงานกรรมกรแบกหามบ้าง และพวกนี้ไม่เคยทำบุญให้ท่านเห็น เขาเหล่านี้ช่างเป็นคนบาปเสียจริง มิน่าเล่าเขาจึงยากจนอยู่อย่างนี้ ช่างชาติชั่วและโง่ ไม่รู้จักทำบุญ หรือหากทำก็เพียงห้าตังค์สิบตังค์
แล้วท่านก็เชื่อคำประณามชนกรรมาชีพเช่นนั้น
ขอเสียที ท่านยังไม่ได้อ่านปรัชญาแห่งประชาชนผู้ทำงาน
ท่านยังถูกม่านดำพรางตาท่านอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน รอให้ช่วยเปิดม่านบังตาออกก่อน แล้วท่านจะเห็นอะไรเป็นความมืด อะไรเป็นความสว่างอันแท้จริงในโลกนี้
หรือท่านยังอยากรวย ยังอยากเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี
ยังอยากออกจากฝูงไปเด่นอยู่ในองค์กรเศรษฐีแต่ผู้เดียว ในวงสังคม เอาละเมื่อท่านต้องการ ก็เผยตำหรับเศรษฐีวิทยา,วิชาการ ของอาตมาโดยอาตมาเพื่ออาตมาให้ท่านแล้วในส่วนที่ 2

บัดนี้ท่านมีทางเลือกใหม่ของชีวิตในสมัยโลกาภิวัตน์แล้ว 2 ทิศทางตรงกันข้าม

ทางหนึ่งเคียงข้างมหาชนผู้ทำงานเพื่อรวมพลังพลิกฟื้นสังคม
อีกทางหนึ่งเป็นตามเส้นทางเป็นเศรษฐีภายใน 5 ปี

เป็นอย่างดี

เขียนข้อมูลได้แย่มาก บทความที่ขาดข้อมูลอ้างอิงแบบนี้อ่านเอาสนุกได้ เป็นนิยายไม่เลว แต่ไม่ใช่ผลงานทางวิชาการแล้ว มั่วมาก ซี้ซั้วเขียนสุดๆ ไม่บอกช่วงปีพศ. ไม่มีการอ้างอิง คิดเองเขียนเอง ข้อมูลผิดเพียบ ที่ทนไม่ไหวต้องเขียนบอกเพราะกลัวว่าคนอื่นมาอ่านแล้วไม่มีความเข้าใจจะนึกว่าเป็นข้อมูลที่แท้จริง คนระดับอาจารย์เขียนแบบนี้ได้ยังไง ถ้าเด็กนักเรียนมาค้นข้อมูลแล้วเชื่อเอาไปใช้ต่อก็จะผิดกันไปใหญ่ ไม่มีความรับผิดชอบอย่างมาก