Group Blog All Blog
|
เมื่อถึงวันประเมินผล แฮร่......แฮร่....แง่ง...แง่ง....แฮร่..... หลังจากอารมณ์เสียที่เริ่มสะสมจากหลาย ๆ อย่าง ตอนนี้ก็ได้กลายสภาพเป็นหมาบ้าเต็มตัวแล้ว T T ไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เลยจริงๆ  มันมีเหตุ....เหตุที่ทำให้วีน เหวี่ยง กัดชาวบ้านเค้าไปทั่ว... เด็กใหม่...ที่ยังคงทำงานได้ผิดเสมอต้นเสมอปลาย.....หงุดหงิด ผู้ตรวจสอบ...เข้าตรวจ....ขอเอกสาร..ขอเช้า..บ่ายจะเอา...เครียดดดดด เครื่องคอมพ์...เซิฟเวอร์เสีย....ข้อมูลยังเอ๋อๆ โปรแกรมยังไม่เสถียร....ประสาทแดกกกกก จากเหตุหลายสิ่ง...ทำให้เชื้อบ้าปะทุอย่างที่ว่า...บอกงานน้องใหม่แทบจะตะคอก เพราะผิดซ้ำผิดซาก ไม่ปรับตัวซักที จนตัดสินใจว่าจะคุยให้รู้เรื่องซะที ทนไม่ไหวแล้ว (โว้ย) แต่ก็แปลก จะเรียกคุยทีไร ต้องมีเหตุให้ไม่ได้คุยทุกที จนถึงวันนี้ก็ยังไม่ได้คุย มาที่ผู้ตรวจสอบ...รู้สึกแย่เหมือนกัน น้องเดินมาขอเอกสาร กำลังทำงานภายใต้อารมณ์ที่คุกรุ่น หันไปวีนใส่ เห็นน้องหน้าเสียไป 3 วิ เลยรู้สึกตัว เวลาโกรธ หงุดหงิด โมโห นี่มันแย่จริง ๆ เข้าหัวเรื่องดีกว่า เมื่อวานหัวหน้าเรียกประเมิน แต่เราอยู่ในอารมณ์เหนื่อย เพลียและง่วงนอน เพราะวันหยุดที่ผ่านมาไม่ได้พักผ่อนเลย ถ้าจำไม่ผิด ตั้งแต่เปิดงานหลังปีใหม่ เสา-ทิตย์ นี่ยังไม่ได้อยู่บ้านเลย ก็ฟังคุณหัวหน้าพูด ๆ ๆ ๆ เรื่องเดิม ๆ การเป็นหัวหน้าคนต้องแข็งแกร่ง แสดงให้คนอื่นเห็นความสามารถให้เหมาะสมกับหัวโขนที่ใส่อยู่ ต้องละเอียดรอบคอบให้มากกว่านี้ ให้สมกับอาชีพ ต้องอดทน และทำงานหนักขึ้นกว่าเดิม ต้อง ๆ ๆ ๆ อีกหลายสิ่ง  เพื่อให้สมกับ....บลาๆๆๆๆฟังไปเรื่อย ๆ ด้วยความเหนื่อยใจ (และอยากนอน) จนกระทั่งคำถาม "มีอะไรอยากบอกพี่มั๊ย" ตอนแรกตอบไปว่าไม่มี คุณหัวหน้าก็ยังคุยต่อ...จนกระทั่งพูดถึงงานที่โรงงาน....จากที่ไม่มี สมองก็ตื่นตัวและสั่งให้ปากพุดในสิ่งที่คิดไว้.....ปัญหามากมายที่เกิดจากคนที่โรงงาน ปัญหาที่เกิดจากคนๆเดียว แล้วไม่สามารถแก้ไขอะไรได้....ด้วยเหตุผลที่ว่า "การเปลี่ยนนิสัยคนเป็นเรื่องยาก" การที่คน ๆ หนึ่ง เป็นปัญหาในการทำงานต่อคนอื่นๆ อีกหลายคน และไม่สามารถแก้ไขได้เพราะ ตัวปัญหา เป็นบุคคลที่อยู่มานาน และมีตำแหน่งสูงสุดในแผนก ถ้าหาคนแทนคงจะลำบาก เลยบอกออกไป ถ้าการเปลี่ยนแปลงให้เป็นไปในทางที่ดีขึ้น และเค้าไม่ยอมรับ ไม่ยอมทำ มันก็ไม่มีอะไรพัฒนา ต่อให้มีเทคโนโลยี หรือสิ่งอำนวยความสะดวกไฮเทคขนาดไหน แต่ถ้าบุคลากรไม่พัฒนาตาม มันก็ไม่มีประโยชน์ ต่อให้อีก 10 ปีข้างหน้า มันก็ยังคงเป็นแบบนี้ คือย่ำอยู่กับที่ ไม่ใช่แค่คนไม่พัฒนา องค์กรเองก็ไม่พัฒนาไปด้วย ที่บอกออกไปเพราะอยากให้เกิดการเปลี่ยนแปลง แต่ดูแล้วคงจะยากมากๆๆ เคยได้ยินว่า คบคนเช่นไร ก็มักจะเป็นคนเช่นนั้น ทำให้มองไปรอบๆ ตัว ทุกคนทำงานตามที่ได้รับมอบหมาย ตามที่ได้รับการสอนมาจากคนก่อนๆ ไม่เห็นมีใครคิดจะพัฒนาวิธีการ ให้มันดีขึ้นกว่าที่เป็นอยุ่เลย อยู่มา 10 กว่าปี เมื่อก่อนเป็นอย่างไร ตอนนี้ก็ยังไม่ต่างจากเดิมมากนัก อาจมีโปรแกรมใหม่เข้ามาช่วย แต่ยังกลับดึก เสา-ทิตย์ ยังต้องมาทำ 2 อาทิตย์แรกก็ยังไปไหนไม่ได้เหมือนเดิม อยากจะก้าวออกไปจากวังวนนี้ แต่ก็ไม่กล้าพอ เพราะความมั่นคงมันค้ำคออยู่ รายได้ที่สามารถจุนเจือครอบครัวได้แบบสบายๆ ไม่รู้ถ้าออกไปแล้วจะหาได้เท่านี้รึเปล่า ได้แต่ปลอบใจตัวเอง ทำวันนี้ให้ดีที่สุด วันพรุ่งนี้ยังไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่างน้อย วันนี้ก็ยังมีงานทำ ปล.ถ้าคุณเป็นเกษตรกร ฉันไม่รังเกียจคุณนะ ฉันกลับรู้สึกชื่นชมคุณมากกว่าคนที่ทำอาชีพอื่นซะอีก 
|
i_mafuang
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ผู้หญิงธรรมดาที่ชอบเพ้อเอาถ้วย Friends Blog
Link MY VIP Friends      |
|||||||||||||
