. ~ * ความตื่นเต้นเมื่อได้เข้ากะบ่าย * ~ . ก่อนอื่นต้องขอถอนหายใจอย่างโล่งอก เฮ้อออออ.....ที่วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเข้ากะบ่าย (ของเดือนนี้) ความตื่นเต้นของการเข้ากะบ่ายมันจะเริ่มจาก.... เลิกงาน 4 ทุ่ม แล้วต้องนั่งเรือข้ามฝาก ท่าช้าง-วังหลัง (เหลืออยู่ท่าเดียวในเวลานั้น) พอเรือเทียบที่ท่าช้างปุ๊บ ก็ต้องเดินลัดเลาะม.ศิลปากร เพื่อที่จะมาขึ้นรถเมล์ที่สนามหลวง ขออนุญาตเล่าย้อนให้ฟังว่า มีอยู่ครั้งนึง เคยโบก Taxi ที่สนามหลวง Taxi คันนั้นเตือนมาว่า ทำไมดึกๆมายืนแถวนี้ มันทำให้คนมองเป็นผู้หญิงอีกอย่างนึงนะครับ แป่ววววว.... - -" (ไม่รู้นี่นา ก็นั่งรถเมล์มาต่อรถตรงนี้) ทีนี้พอวันที่เข้ากะวันแรก ก็เดินมารอรถเมล์อย่างปกติที่สนามหลวง (ผิดปกติก็เพราะไม่เคยมารอดึกๆอย่างนี้ละ) วันนั้นเค้ามีตลาดมืด (แบของวางขายกะพื้นรอบๆสนามหลวง ต้องพกไฟฉายไปส่องดูของด้วย) คนเยอะมากๆ เราก็เดินดูของไล่ไปเรื่อยๆจนถึงป้ายรถเมล์ แล้วก็ยืนรอตรงนั้นแหละ ยืนได้แป๊บเดียว รู้สึกว่าจะมีรถวิ่งมาชะลอบ้าง หยุดบ้าง ข้างๆตัวเรา แรกๆก็นึกว่าเค้าดูของ จนมีอยู่ครั้งนึง ด้วยความที่รอรถเมล์นานแล้ว เมื่อยมากๆ ก็เลยนั่งยองๆ กะให้หายเมื่อยแป๊บนึง...ได้เรื่องเลย มีรถกระบะคันนึงจอดข้างๆตัวเลย ไอ้เราก็หันไปมองตามสัญชาตญาณ ดันหันไปสบตาเข้าซะงั้น เค้าก็มองแปลกๆ รู้สึกสังหรณ์ไม่ดี ก็เลยลุกขึ้นแล้วมองไปทางอื่นเลย สักพักกระบะคันนั้นก็ไป ทีนี้คำพูดของพี่ Taxi เมื่อวันนั้นลอยมาเข้าหูเลยล่ะ ยืนลุ้นอยู่นานเลยกว่า 503 จะมา ขึ้นรถเมล์ได้ ถอนหายใจดังเฮือกเลย ผ่านไปสำหรับวันแรก วันที่สองฮับ...วันนี้ไม่มีตลาดมืด ป้ายรถเมล์ร้างไร้ผู้คน แง....น่ากลัวมากๆ เพราะเหตุการณ์เมื่อวานเลย ทำให้การรอรถวันที่สอง เป็นอะไรที่น่ากลัวมากๆ ยืนแบบเกร็งๆ ไม่สบตาใครทั้งนั้น จ้องรถเมล์อย่างเดียว มีเหตุการณ์คล้ายๆคืนแรกก็ตรงที่มีรถมาจอด ข้างๆ แต่เราไม่สบตา จอดนานแค่ไหนก็ไม่หันไปสบตาด้วย ผ่านไปเกือบๆ ครึ่งชม. รถเมล์ก็มา (ถอนหายใจเฮือกบนรถตามเคย) วันที่สาม ระทึกที่สุดในสามคืน...วันนี้ไม่มีตลาดมืดอีกแล้ว แถมระหว่างที่เดินมาป้ายรถเมล์ เจอบุคคลที่ต้องสงสัยว่าจะเป็น....ผีมะขาม ... อีกซะด้วย เอาล่ะสิ เจอจังๆเลย ดีนะ ที่คนนั้นอยู่ห่างจากป้ายรถเมล์ไปเยอะเลย แต่...เหตุการณ์ประหลาดก็เกิดขึ้น มี BMW คันนึง มาจอดเทียบด้านข้างอีกแล้ว เหลือบๆดู มีผู้ชายนนั่งในรถ 3 คน (เหลือบไปมองในเวลา 2 วินาที) แล้วเราก็ไม่สนใจ หันไปมองรถเมล์อย่างตั้งใจ สักพัก BMW คันนั้นก็ขับเลยไป (ตอนนั้นมีตุ๊กๆคันนึงชะลอๆอยู่หน้า BMW คันนั้นอยู่แล้ว แต่ไม่ได้สนใจ) ด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า BMW คันนั้นจะไปจอดเจรจากะผู้หญิงคนที่เราสงสัยหรือไม่ ก็เลยมองตามรถไป แล้วก็เห็นว่าจอดจริงๆ จอดคุยกันนานเชียว แต่ตอนที่หันไปมอง BMW คันนั้น ก็ทำให้เราเผลอสบตากะตุ๊กๆคันที่ชะลออยู่ก่อนหน้านี้ด้วย พอสบตาปุ๊บ ก็หันกลับมาอย่างรวดเร็ว แต่....ตุ๊กๆคันนั้นก็ยังถอยมาที่เรายิน (ฮือ...ถอยมาทำไมอ่า...คนอื่นก็ขึ้นสาย 80 ไปหมดแล้วด้วย กลัวนะเนี่ย) มีหน้าตาเป็นอาวุธขนาดนี้ก็ยังกลัวเป็นนะ T^T ตุ๊กๆ : น้องๆ บ้านอยู่ไหน ไปส่งมั๊ย? (หน้ารุ่นพ่อ แต่เรียกเราน้อง เซ็งคับ) ตอนนั้นคิดในใจว่า อนุสาวรีย์ หรือสะพานควายอาจจะใกล้ไป ก็เลยบอกว่า อยู่รังสิตค่ะ ตุ๊กๆ : โห...ไกลจัง รอรถเมล์เหรอ สายอะไรอ่ะ เรา : 503 ค่ะ (ตอนบอกว่ารังสิตอ่ะ เพราะรอ 503 เนี่ยแหละ เลยบอกที่ๆไกลที่สุดไปเลย) ตุ๊กๆ : รถเมล์มันต้องรอนานมากเลยนะ มาทำอะไรแถวนี้ล่ะ เรา : (ยิ้มสู้อย่างเดียวเลย คิดในใจ เมื่อไรรถเมล์จะมาคะ หนูอึดอัด) ตุ๊กๆ : หรือว่ามาไหว้พระศพ (ขนาดเงียบๆ ยังชวนคุยอีก) เรา : มาทำงานค่ะ จากนั้นตุ๊กๆก็ยังชวนคุยต่อ เราก็ไม่คุยแระ แป๊บเดียวมีผู้ชาย ใส่ชุดทำงานปกติ เดินมารอรถเมล์อีก 2 คน ก็เลยรีบเดินไปอยู่ใกล้ๆเค้า ตุ๊กๆก็เลยจากไป แล้ว 503 ก็มาโปรดให้เราขึ้นไปถอนหายใจบนรถอีกเฮือก รอดพ้นวันที่ 3 มาได้อย่างปลอดภัย วันนี้วันสุดท้ายของกะบ่ายแล้ว หวังว่าคงจะไม่มีเหตุการณ์ระทึกใจอะไรอีกนะ เดือนหน้าไม่เอากะบ่ายแล้วอ่ะ ขอกะดึก กะเช้า หรือไม่ก็ Day ปกติก็แล้วกัน กะบ่ายมันระทึกใจเกินไป เดี๋ยวเป็นโรคหัวใจ..... . . . . หัวใจขาดคนดูแลอ่ะ เอิ๊ก เอิ๊ก เอิ๊ก   Create Date : 23 มกราคม 2551     Last Update : 29 มกราคม 2551 2:47:17 น. Counter : 212 Pageviews.   1 comment Share Tweet

. ~ * อยากไปเที่ยวจัง * ~ . เฮ้อ...และแล้วก็เกิดอาการ Down ตัวเองลงอีกรอบแล้วเรา [- -"] อะไรๆที่เกือบจะดี ก็ต้องมาสะดุดเพราะความรู้สึกของตัวเอง ถ้ามีเงินสักล้าน คงได้ตะลอนทัวร์ ถ่ายรูปตามประสาคนไม่มีหัวใจ... เพราะเอาหัวใจตัวเองไปให้คนอื่นเค้าไว้ซะแล้ว -*- อย่างน้อย...การได้ไปที่ใหม่ๆ ได้เจอผู้คนและการดำเนินชีวิตที่ผิดแผกไปจากที่เป็น คงจะดีไม่น้อย ....ขอถอนหายใจเป็นภาษาอิตาลี (เพราะหนุ่มอิตาลีหล่อค่ะ) สัก 3 ครั้ง...   Create Date : 25 ธันวาคม 2550     Last Update : 25 ธันวาคม 2550 8:06:06 น. Counter : 135 Pageviews.   6 comment Share Tweet