ขอบอกกันตรง ๆ ที่ไปอินเดียคราวนี้ ไม่ได้มีอะไรอยู่ในหัวเลยค่ะ ไปที่ที่ไปก็ไม่ได้ฮิตในนักท่องเที่ยวชาวไทยสักเท่าไหร่ เอาน่ะ บอกกันตรง ๆ ว่า "ตามผู้ชายไป" !!!

แฟนเหรอ เราเรียกเขาว่าแฟนค่ะ แต่เขาเรียกเราอะไร ช่างเขาเถอะค่ะ อี่นี่ฉันไม่แคร์  บอกตรง ๆ กันอีกนิดนึงว่าแก่แล้ว เรื่องอื่นพักไว้ก่อน จะเป็นเนื้อคู่หรือไม่ใช่ ก็ช่างมัน ตอนนี้ขอไปเที่ยวก่อนนะ

คนที่เคยอ่านบล๊อกเก่าแก่อาจจะจำได้ ฉันเคยพูดถึงผู้ชายอินเดียคนนึง ตั้งแต่ปี 2548

เขายังอยู่ค่ะ !!!! ปีนี้จะครบรอบ 10 ปีที่รู้จักกัน ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน เพราะเราเองก็ไม่รู้มีแต่คนชอบถามว่าเป็นแฟนเหรอ ฯลฯ คือก็ไม่รู้อ่ะ รำคาญคนถาม แฟนก็แฟนวะ (อิอิ แอบอ้างเลย เรื่องเนียนถนัด แต่โปรดอ่านต่อไป เพราะตอนจบสถานภาพเปลี่ยน)

กลับมาเรื่องเที่ยวต่อ !!! 

เอาเป็นว่าจากตอนที่แล้ว (ตอน 0) ฉันได้ไปกรอกวีซ่าออนไลน์อินเดียแบบใหม่มาเรียบร้อยแล้ว จะหมู่หรือจ่าไม่รู้ รู้แต่ว่าได้วีซ่าแล้ว เลือกไปลงที่สนามบินเชนไน ที่ใกล้บ้านเขาคนนั้นนั่นแหละ

เชนไน หรือชื่อเก่า Madras เป็นเมืองเอกที่อยู่ในรัฐ Tamilnadu ที่อยู่ชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศอินเดีย ใช้เวลาเดินทางโดยเครื่องบิน จากประเทศไทย จะใช้เวลาราว ๆ สามชั่วโมง สายการบินที่เป็นที่นิยม มี AirAsia AirIndia และการบินไทย (สายอื่นก็มีนะคะ แต่ต้องไปหยุดที่เดลีก่อน นั่นคืออ้อมมาก) คนละแวกนี้พูดภาษา Tamil เป็นหลักนะคะ 

แต่บ้านของชาย อยู่ที่เมือง Puducherry ( ชื่อเดิม Pondycherry) มีชื่อที่เรียกสั้น ๆ ว่า Pondy ค่ะ

Pondy เป็นเมืองที่อยู่ทางใต้จากเชนไน ด้านติดชายฝั่ง ขับรถประมาณสองสามชั่วโมง

เมืองนี้ถูกปกครองโดยฝรั่งเศสปี 1674-1954 ก็ราว ๆ 300 ปี ดังนั้นถนนหนทาง บ้านเรือนจะออกไปในแนวยุโรป ชื่อถนน ชื่ออาคารเป็นภาษาฝรั่งเศส และยังมีประชากรบางกลุ่มที่พูดอ่านเขียนภาษาฝรั่งเศสได้รวมถึงถือสัญชาติฝรั่งเศสด้วยค่ะ

ย้อนไปเรื่องวีซ่านิดนึง ตอนที่แล้ว ได้พูดถึงการทำ TVoa ของอินเดียไปแล้ว ทีนี้พอได้วีซ่าแล้วตอนแรกเข้าใจว่าให้ปริ้นท์อีเมล์ไป ผิดค่ะ อิชั้นได้ปรึกษาล๊อกอินในพันทิป พี่นกเถื่อน พี่เขาก็เพิ่งทำวีซ่าแบบนี้เหมือนกัน เขาบอกว่าให้เข้าไปในเว็บทำวีซ่าของอินเดีย https://indianvisaonline.gov.in/visa/tvoa.html

คลิ๊กตรงไอคอน สีเขียว

มันจะพาเราไปหน้านี้

เอาเลข application id ที่เขาส่งกลับมาทางเมล์ และข้อมูลต่าง ๆ ใส่เข้าไป มันจะพาเราไปหน้า print ก็ print แผ่นนั้นไปใช้ได้เลยค่ะ

เป็นแบบนี้

ปริ้นท์ออกมา พร้อมลุยทันที

เมื่ออุปกรณ์พร้อมแล้ว (วีซ่า พาสปอร์ต ตั๋วเครื่องบิน) เราก็ไปสนามบินเลยค่ะ ห๊ะ อะไรนะ อ๋อ รอให้ถึงวันเดินทางก่อน เออๆ วาปตามมาเลยจ้า

เริ่มต้นกันที่ สนามบินดอนเมือง

ไฟลท์ที่ไปเชนไน ของสายการบินแอร์เอเชีย ขาไปจะมีเครื่องออกจากไทยทุกวัน เว้น อังคารและวันเสาร์ โดยออกจากไทย เวลา 19.55 ถึงเชนไน เวลา 21.45 ค่ะ ขากลับมีออกจากเชนไนทุกวัน ยกเว้น อังคารและวันเสาร์ ออกจากเชนไน 22.30 น.ถึงไทย 3.20 น. ( มกราคม 2558)

หากใครสะดวก สามารถชมแบบวิดีโอได้นะคะ  (ด้านล่างต่อจากวิดีโอ มีรูปภาพอยู่เผื่อใครไม่สะดวกดูวิดีโอ)

ออก 19.55 น.

สัมภาระเรามีเท่านี้ค่ะ กระเป๋าหนึ่งใบ (อยู่ใต้มาม่า) มาม่า 1 ลัง (ของชาย ติดมาม่ามาก ต้องกินตลอด) และเป้สีม่วง ของทั้งหมดนี่เราโหลดค่ะ ซื้อน้ำหนักกระเป๋าไว้ 20 กิโลทั้งไปและกลับ

นี่คือน้ำหนัก กระเป๋าใบใหญ่ พอชั่งรวมทั้งหมดก็ 12 กิโลโดยประมาณ

เที่ยวบินของเรา 19.55 น. 

พร้อมค่ะ

เครื่องบินลำใหญ่ ๆ ลำไหนของฉันนะ

ประมาณหนึ่งทุ่ม เราก็ถูกโหลดเข้าไปอยู่บนเครื่องบินค่ะ (พูดเหมือนตัวเองเป็นสิ่งของยังไงไม่รู้) บอกเลยว่าขึ้นเครื่องบินเดี่ยวนี้เสียว ๆ หลายอย่าง(ข่าวสารมันเยอะ) บอกตรง ๆ ตัวเอวิเองก็ออกจะกลัว ๆ เครื่องบินอยู่นะ แต่เขาอย่าไปออกอาการเยอะ มันเสียภาพลักษณ์ 

เมื่อเครื่องขึ้น แอร์สจ๊วตเสริฟอาหารกับผู้โดยสารที่สั่งอาหารมา และผู้ที่อยากทาน เอวิสั่งน้ำส้ม 1 กล่อง ยูนิฟธรรมดา ทานบนฟ้า ราคา 60 บาท (เซเว่นหน้าปากซอยบ้าน 18 บาท) คิดซะว่าเป็นค่าเมฆ

หลังจากอาหาร ก็เป็นการซื้อขายสินค้าดิวตี้ฟรี ใครใคร่ซื้อก็ซื้อกันไป ผู้โดยสารส่วนใหญ่เป็นชาวอินเดียค่ะ (เห็นมีหน้าตาคล้าย ๆ เรา 2-3 คน แต่ก็เป็นคนจีน) ผู้โดยสารชาวอินเดีย มาเที่ยวเมืองไทย กลับบ้าน ท่านที่ไม่อยากเหลือเงินไว้ ก็มาช้อปบนเครื่องนี่แหละ

เมื่อปิดตลาด แอร์และสจ๊วตก็แจกใบกรอกเข้าเมือง เคยเห็นใบที่อีแฟน มันทิ้งไว้ที่บ้าน ปรากฏว่าไม่ใช่แบบนี้ค่ะ ก็เงิบไปเล็กน้อย (ไม่เยอะ เพราะเราต้องรักษาภาพลักษณ์) สองใบล่างนี้ต้องกรอกรายละเอียดของเราเป็นใบเข้าเมือง (รายละเอียดของตัวเรา) กับใบศุลกากร (เอาอะไรมาบ้าง มีของต้องห้ามไหม)

ด้านหลัง

นอกจากนี้มีใบสกรีนโรค อีโบล่า แต่ถ่ายเอกสารมาตัวเล็กมาก ซีดมาก เกือบจะมองไม่เห้น ขนาดเราทำงานสายสุขภาพ ยังเดาไม่ออกเลยว่าเขียนว่าอะไร เฮ้อ

กรอกเสร็จ (ของเพื่อนด้วย) ก็พยามจะหลับ แต่มีมนุษย์เด็กล้อมกรอบ ด้านหน้าเด็กอินเดีย ซ้ายขวาเด็กฝรั่งเศส สรุปว่าพยามแล้ว เป็นหลับ ๆ ตื่น ๆ นึกไปถึงปลายทาง ชายบอกว่าจะมารอสี่ทุ่ม ที่สนามบินเชนไน ไม่ให้บุคคลภายนอกเข้าไปรับได้เหมือนบ้านเรานะคะ คือรอรับ "นอก" สนามบินเลย เขาบอกว่าออกมาจากอาคาร มีถนนเล็ก ข้ามถนนไปเป็นที่จอดรถ ให้ข้ามมาที่จอดรถได้เลย 

เวลา 21.30 เครื่องบินก็ถึงสนามบินเชนไน ยังค่ะ ยังไม่ดีใจ เพราะด่านต่อไปคือ ตม. และเราสองคนที่มาด้วย TVoa ที่เพิ่งเริ่มใช้เมื่อ พ.ย.57 

ในสนามบินมีรูปลั๊กเยอะแยะไปหมด มีเกือบทุก ๆ 1 เมตรเลย

ตอนที่ไปถึง มันมีเคาน์เตอร์ visa on arrival แต่ไม่มีคน เลยไปถามเขา จนท บางคนก็งง บอกให้ไปต่อแถวปกติ พอไปต่อแถวปกติ เขาก็มาเปิดช่อง Tvoa ให้ เห็นฝรั่งบางคนโดนถามนานอยู่ และให้โชว์เงิน แต่ตัวเองไม่โดนถามไม่โดนให้โชว์เงินอะไรนะคะ เขาก็ปั๊มให้ พอปั๊มเสร็จจะออกจาก ตรง ตม. จนท อีกคนเปิดดูพาสปอร์ตถามไหนวีซ่า เลยชี้ให้ดูว่าทำ Tvoa มา เขาก็ไม่ว่าอะไร

ขากลับ จนท ถามว่าทำ Tvoa มาเหรอ ไหนเลขวีซ่า ก็เลยชี้ให้ดูว่า จนท ขาเข้าเขียนไว้เองตัวเบ้อเริ่มในพาสปอร์ต

จนท ไม่กวนทิง นะคะ แต่ว่าดูเขางง ๆ มากกว่า พออธิบายเขาก็เข้าใจ

ถ้าทำ Tvoa มาก็มาตรงนี้เลย

เสร็จจาก ตม. รับกระเป๋าเสร็จ ออกมาด้านนอก 
มาเจอร้าน Pothy ในสนามบิน ขายผ้าส่าหรี สวยมาก ๆ 



อยากได้สักชุด



ออกมาข้างนอกมาเจอถังน้ำ ถามชาย ชายเล่าประมาณว่าเชนไนผลิตน้ำเองไม่ได้ ต้องสั่งมา

นี่คือข้างนอกที่บอกว่าคนมารับ ต้องมารับนอกอาคารสนามบินเลย



มาถ่ายภาพตัวเอง ภาพแรกที่อินเดียแบบง่วงผสมงง

ข้างนอกคนเยอะวุ่นวายดีแท้ 

ก่อนออกจากสนามบิน เพื่อนที่ไปด้วยเกิดปวดฉี่ แวะฉี่ก่อนค่ะ



เข้าห้องน้ำเสร็จ เราเดินทางต่อไปยังเมือง Pondicherry ค่ะ ใช้เวลาประมาณสามชั่วโมง
ในตอนหน้าจะมาเล่าถึงเมืองนี้นะคะ ในตอนที่ 1 นี้ขอจบเท่านี้ก่อนจ้าาาาา 

ตอนต่อไป ตอนที่ 2 เที่ยว ๆ กิน ๆ Pondicherry แวะ Auroville

Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2558
Last Update : 1 มิถุนายน 2561 20:32:56 น.		12 comments
Counter : 9914 Pageviews.
Share Tweet